Poppy's plekje

Poppy's plekje
Guido van Genechten

De geboorte van een... klaproos!
Geef dat maar eens weer, maar dat doet Guido van Genechten dus. We zien de zaadjes neervallen bij een lieveheersbeestje - een diertje dat vaak in Genechtens boeken voorkomt - dat even later vol verwondering een sprietje uit de grond ziet komen. Eerst ziet hij alleen een bultje in de aarde (wij zien ook wat er gebeurt onder de grond) en dan ontkiemt langzaam het plantje en torent het steeds verder boven het lieveheersbeestje uit.

Maar ja, zo tussen alle andere planten is het nog best donker en daardoor kan het plantje de maan en de sterren niet zien. - Maar wel de miertjes, de slakken en andere beestjes. - En dan... is het plantje groot genoeg, en na de afbeeldingen van het plantje in het donker zien we onze Poppy (klaproos) opeens baden in het volle zonlicht. Het licht knalt je tegemoet! Poppy vindt het fantastisch...

De warme streling wekte een verlangen diep in mij.
Alsof de zon me wakker zoende
Mijn groene schil viel af.
Ik werd geboren.

En daar staat Poppy met zijn tere blaadjes nog opgevouwen, in het mooie warme licht - tussen de andere planten - en bloeit zij open tot haar stralende rode bloembladen in al hun pracht te zien zijn. Zij ontmoet zijn vader en moeder, haar broers en zusjes en alle andere bloeiende planten en krijgt wijze levenslessen van zijn papa en mama. Zij vertellen hem wat voor bloemen er allemaal te zien zijn maar informeren haar ook over het belang en de onderlinge samenwerking van de bijen, de regen, de wind, de insecten en nog veel meer. Ieder heeft zijn eigen functie en plekje. Ze kunnen niet zonder elkaar.

Het is een boek waar je blij van wordt dankzij de stralende afbeeldingen én een boek waar je veel van leert dankzij de ouders van Poppy.

Kortom, Guido van Genechten verrast je telkens weer, zijn onderwerpen zijn onuitputtelijk evenals zijn steeds wisselende stijl van illustreren. Opnieuw een prima boek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar