Nieuwe jeugdboekrecensies 13+

Autumnville
Rick Meijer

Hugo hield meer van zijn opa dan van zijn vader. Net als zijn opa leeft hij voor verhalen. Voor boeken. Hij is dan ook dol op de boekenwinkel van zijn opa. Vooral op de zolder is hij graag, daar hangt zo’n fijne sfeer. Maar nu zijn vader de winkel overgenomen heeft, gaat het blijkbaar alleen maar om geld verdienen. Hij zegt ook dat Hugo te veel fantasie heeft. Maar is het wel fantasie als de Wolf verschijnt?

‘Hij is er weer! De Wolf. Ik lig helemaal onder de dekens, ik kan hem niet zien, maar ik voel dat hij naar me kijkt. De Wolf komt dichterbij en ik kan niets. Ik kan me niet bewegen, niet schreeuwen. Ik kan helemaal niets. Het enige dat er is, is de Wolf.
Ineens is het stil. Is hij weg? Nee, ik hoor zijn ademhaling nog, maar het is net alsof hij wacht. Waarop? Ik heb het gevoel dat hij zich omdraait. Gaat hij weg? Maar dan verandert het gehuil n gelach en weet ik dat hij naast mijn bed staat. De Wolf staat voor de geheime opening nu. En ik voel het, de magische spreuk is verbroken. Met een ruk wordt het dekbed van me afgetrokken…’

Dit heeft Hugo alleen aan zijn beste vriend verteld. Mikey is zijn steun en toeverlaat, nu opa er niet meer is. Toch stelt zijn vader wel vertrouwen in hem. Op een dag mag hij alleen de winkel afsluiten. Dat is een verantwoordelijke taak! Hugo doet zijn best: hij kijkt goed of er niemand is, controleert overal. En draait de deur op slot. Maar wat is dat nu? Hij staat al buiten als hij een meisjesstem hoort:

‘Hugo! Help me!’

Maar dat kan niet: er was niemand meer. En ook op straat is niemand.
Het zit hem vreselijk dwars. Hij slaapt er slecht van, zodat hij problemen krijgt op school.
Hij kan het alleen Mikey vertellen. Zijn vader vindt het allemaal onzin en zijn moeder, die is er wel, maar ze heeft geen tijd voor hem. En ze lijkt wel ziek.

Er is van alles aan de hand, maar net als Hugo kunnen wij lezers er ook onze vinger niet op leggen. Er hangt een grimmige sfeer, maar waarom? Het mysterie zit een stuk ingewikkelder in elkaar als je zou denken. Een oplettende lezer kan wel eerder dan Hugo in de gaten hebben wat er speelt, maar slechts gedeeltelijk. De bevreemding blijft, en je kan niet anders dan doorlezen. En pas op het einde passen de puzzelstukjes. Eigenlijk wil je dan weer het verhaal van voren af aan gaan lezen, dan begrijp je veel beter wat er allemaal aan de hand is. En dan is er ook nog de muziek. Met QR-code kun je verschillende nummers beluisteren die bij het verhaal horen.

Het is een beklemmend verhaal, ook al begint het vrij gewoon. Je voelt dat er iets aan de hand is, maar wat dan? Het lijkt wel een gothic, zeker geen griezelverhaal, al zijn er wel elementen die bij dat soort boeken passen. Lees het zelf, en ervaar. Want zo’n verhaal is het: je moet het ondergaan. Niet nadenken, meegaan met de gebeurtenissen. En dus: na afloop het geheel nog een keertje lezen.

Rick Meijer schreef zijn eerste kinderboek in 2017. Breekpunt werd meteen genomineerd voor De Hotze de Roosprijs. Zijn tweede boek Onderschept, schreef hij samen met Gerard van Gemert.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

4328 - Dochter van een zwarthemd
Bianca Mastenbroek

Dit is het op feiten gebaseerde levensverhaal van Antje Buursma, die begin vorige eeuw opgroeit in een gezin waarvan de vader actief lid is van de NSB.

Het begon allemaal zo mooi. In augustus 1939 was er nog geen vuiltje aan de lucht. De vader van de dertienjarige Antje werd opgeroepen net als vele anderen, slechts een voorzorgsmaatregel want Nederland was immers neutraal. Maar als het mei 1940 komt hij niet thuis voor verlof. Als hij in augustus opduikt blijkt al snel dat het leven van het gezin Buursma drastisch verandert. Omdat haar vader overtuigd nationaalsocialist is en lid van de NSB wordt hij, nu de Duitsers het land zijn binnengevallen, gezien als vriend van de Duitsers. De schijn was tegen hem: niemand geloofde dat hij niets van de Duitsers moest hebben, maar voor een sterk Nederland was bijvoorbeeld onder leiding van Mussert.

Als de oorlog zich ontvouwt komt hij steeds meer vast te zitten in de (hoge) gelederen van de NSB, het lukt hem niet er uit te stappen. Maar zijn vrouw en dochter zijn er van overtuigd dat hij de waarheid spreekt: hij doet geen slechte dingen. Antje is lid geworden van de Jeugdstorm, de jeugdbeweging van de NSB, hetgeen haar eigenlijk wel bevalt. De discipline die gevraagd wordt, het doorzettingsvermogen dat het uiterste van haar vergt, ze houdt er van.

Het gezin wordt steeds meer met de nek aangekeken, en Antje krijgt herhaaldelijk vernederingen en mishandelingen te verduren.
En dan wordt haar vader vermoord, doodgeschoten door verzetsstrijder Dirk de Ruiter. Het is dan juni 1944.

Een jaar later bevindt Antje, dan 17 jaar oud, zich met haar moeder en kennissen van andere NSB-gezinnen in Westerbork. Ze heeft een ijzersterke conditie, maar de behandeling van de bewakers is ronduit slecht. Dit waren vaak mannen van de Binnenlandse strijdkrachten, mannen die tijdens de oorlog in het verzet hadden gezeten of joden die achtergebleven waren in het kamp, het is niet vreemd dat zij wraak wilden voor het verraad dat NSB-ers al dan niet gepleegd hadden in hun ogen.

De meeste lezers zullen het verhaal van leden van de NSB in oorlogstijd wel kennen, al is hier zeker nog wel nuancering mogelijk, die Mastenbroek dan ook aanbrengt: zoals er ook goede Duitsers waren, heulden ook niet alle NSB-ers met de vijand.

Binnen deze verhaallijn – Antje in de oorlogsjaren – wordt een jong meisje op een harde manier geconfronteerd met de werkelijkheid. Mede daardoor weet ze zich redelijk staande te houden als ze zich in het kamp bevindt. Wat daarover beschreven wordt, dat is waarschijnlijk nauwelijks bekend. Ja, NSB liefjes werden kaalgeschoren en vernederd, maar hoe ze behandeld werden, eenmaal opgesloten in Westerbork? Dat is nauwelijks bekend.

Behalve dat er een historisch verantwoord verhaal verteld wordt – zoals we dat wel aan Bianca Masten broek kunnen overlaten – is het ook een verhaal over goed en fout, over keuzes maken, over opgroeien in een moeilijke tijd.
Dit is dan ook een verhaal dat temeer, omdat het gebaseerd is op feiten, een harde waarheid vertelt. Er zijn nogal expliciete scenes.
Er is een plattegrond van Westerbork, een verantwoording met foto’s van betrokken personen, achtergrondinformatie en bronvermelding.

Opnieuw is het boek helemaal áf. Deze schrijfster weet steeds opnieuw te imponeren met haar verhalen rond historische feiten.

Bianca Mastenbroek (1975) debuteerde in 2008 met de roman Vuurproef bij Books of Fantasy. In 2019 won zij de zowel de jonge Beckman als de Thea Beckmanprijs voor haar boek Hendrick, de Hollandsche indiaan. In dit boek heeft ze het verhaal opgetekend dat haar door mevrouw Antje Backx-Buursma verteld is, aangevuld met gegevens uit nader onderzoek. Helaas is kort na het uitkomen van dit boek Mevrouw Backx overleden.

ISBN 9789051169102 | Hardcover | 352 pagina's | Uitgeverij De Vier Windstreken | mei 2022
Leeftijd 14+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Enkele reis Brugge
Hilde E. Gerard

De zeventienjarige Kerstin Holzberger wordt door haar vader, die professor is aan de universiteit van Trier, naar België gestuurd. Een onbekende heeft hem namelijk bedreigd: hij moet de tunica Christi (onderhemd van Jezus) waar hij op dat moment onderzoek naar verricht, afgeven. Hij zal er wel geld voor krijgen, maar daar blijkt een andere reden voor te zijn. Als hij niet meewerkt zal men zijn dochter ontvoeren.

Holzberger ziet verband met een diefstal van een jaar eerder. Toen werd de gulden lijst met de sandalen van Jezus gestolen, door nalatigheid van de pastor van de kathedraal waar die relikwie bewaard werd. Als hij contact opneemt met de priester, blijkt er inderdaad van een soortgelijke bedreiging sprake te zijn. Het nichtje dat ontvoerd werd kwam vrij doordat de priester deed wat men vroeg. Maar dat is Holzberger niet van plan, hij stuurt zijn dochter naar een goede vriend en collega in Sint-Niklaas. Onderweg merkt ze een man op die haar lijkt te volgen. Ze weet hem te ontlopen en arriveert bij de vriend van haar vader.

Die stuurt Kerstin evenwel naar de buurvrouw. Als ze begrijpt dat ook de zoon van haar vaders vriend bedreigd wordt, besluit ze dezelfde trein te nemen als hij. Want hij gaat naar Brugge en in Brugge zal de Heilige Bloedprocessie gehouden worden. Kerstin vermoedt dat daar de derde roof zal plaatsvinden. Intussen heeft ze ook op de televisie gezien dat haar vader gearresteerd is.
En ze wil haar vader vrij pleiten, door de tunica te vinden.

Hoe dat allemaal moet is een grote vraag, maar gelukkig krijgt ze al snel de medewerking van Sebastiaan, de bewuste zoon. En zo belanden de twee jongelui in een groot en gevaarlijk avontuur, Degene die achter de diefstallen zit, deinst namelijk niet terug voor moord…

Zo, dit is een fijne jeugdthriller. We volgen als lezer diverse personages, ook de slechteriken. Sommige dingen zijn wel heel toevallig, maar dat neemt niet weg dat het een meeslepend en spannend avontuur is. Met natuurlijk wat romantiek. Vlot geschreven, een goede spanningsboog. Achterin is er een verantwoording: wat is waar, en wat is verzonnen.

Hilde E. Gerard is een Vlaamse jeugdauteur en leerkracht. Enkele reis Brugge is al haar twintigste boek. Het wordt tijd dat ze ook in Nederland voet aan de grond krijgt!

ISBN 97890022760336 | Paperback | 176 pagina's | Uitgeverij Davidsfonds | augustus 2022
Leeftijd vanaf 13 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Joe Mellow
Cees van den Berg

In de kinderboeken van Cees van den Berg draait het vaak om een personage die anders is én alleen. In het boek Gevonden was dat meneer Frits die niet meer weet waar hij woont en vangt het meisje Frietje hem liefdevol op. In Paloma moet de elfjarige Paloma zichzelf overeind zien te houden, terwijl haar vader na de dood van moeder voornamelijk dronken in zijn bed of op de bank ligt. Alle twee zijn het mooie en ontroerende verhalen.

In dit boek Joe Mellow is het opnieuw raak.
De vader van Orlando heeft een zwaar ongeluk gehad op het olieplatform waar hij werkt en ligt nu in coma in het ziekenhuis. En nu hoopt Orlando natuurlijk dat vader zijn gauw weer bij zal komen. Maar hoe en wanneer dat zal gebeuren? Niemand die het weet.

Nu heeft Orlando gehoord dat het helpt als je tegen comapatiënten praat of muziek laat horen die zij mooi vinden. En dat brengt hem op een geweldig idee! Orlando's vader is namelijk helemaal gek op jazzmuziek en vooral op de muziek van Joe Mellow. Hij noemt zichzelf zelfs een Mellower. Als Joe nou eens bij zijn vader zou komen spelen? Dan moet papa vast en zeker wel uit zijn coma komen. Dat kan haast niet anders. Maar niemand hoeft het te weten want dan hebben ze vast commentaar en gaat zijn plan misschien niet eens door!

Zo'n idee is natuurlijk snel bedacht maar dan moet het ook nog uitgevoerd worden en dat gaat veel minder vlot als Orlando zou willen.
Orlando heeft wel Joe's mail-adres gevonden en tot zijn geluk belooft Joe te komen, maar de reiskosten moeten wel betaald worden...

Orlando, zelf net zo gek op muziek als zijn vader, verzint iets enorm liefs, maar dan nog loopt het heel anders dan Orlando gehoopt en bedacht had. Is Joe eigenlijk wel zo geweldig als zijn vader en hij denken? Maar Orlando zet door, hij zal en moet zijn vader terugkrijgen! Tegelijkertijd prikt hij dwars door de lastige houding van Joe heen. Maar of Joe daar tegen kan? Dat is nog maar de vraag...

Opnieuw is het een vlot geschreven verhaal, toch mis ik wel het mooie invoelende wat in de eerder genoemde boeken sterk aanwezig was. Eigenlijk krijg je een beetje een hekel aan Joe maar dat gebeurde ook in het boek Paloma, die vader van haar zou je ook een schop onder zijn bips willen geven. Maar bij Joe is zijn houding minder begrijpelijk.
Ook de afloop van het verhaal is een beetje vergezocht.

Is het boek dan geen aanrader? Ja zeker wel. Want ondanks deze opmerkingen is het nog altijd een kinderboek dat boven het gemiddelde uitsteekt.
Het verhaal heeft een apart uitgangspunt, bovendien geeft het aan hoeveel muziek voor iemand kan betekenen én leren we hoe iemand in moeilijke omstandigheden toch overeind weet te blijven en aan weet te pakken.
Cees van den Berg is echt een schrijver die langzamerhand steeds meer zijn naam tussen de goede kinderboekenschrijvers in weet te nemen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Semper Sol
Quotum deel 2
Marloes Morshuis

De aarde is overbevolkt, en dat wordt nog erger door rampen die al gaande zijn en nog komen: overstromingen, woestijnvorming, noem maar op. Er is een groep mensen die de oplossing bedenkt: minder mensen!
Natuurlijk. Logisch. Maar hoe zorg je er voor dat de bevolking krimpt?
De Wereldraad vergadert erover en besluit een quotum in te stellen: ieder land krijgt een maximaal aantal inwoners opgelegd. Hoe ze dat bewerkstelligen is eigen zaak. Je kan je voorstellen dat het vele levens kost, sommige landen gaan nogal radicaal te werk.

De Euro-Unie, onder leiding van president Julia Welting, kiest voor het systeem van slinkers. Die tellen maar voor de helft of minder mee: ze hebben nog een woning, maar zonder elektriciteit of verwarming. Ze mogen geen openbaar vervoer gebruiken en natuurlijk ook geen auto. Ze hebben geen geld, en krijgen een minimaal voedselpakket. Kinderen gaan niet meer naar school.
De volgende stap is deze mensen te verzamelen in een Krimpkamp waar de omstandigheden erger dan slecht zijn. En waar je niet meer uit komt. Natuurlijk worden vooral diegenen die maatschappelijk gezien niet gewenst zijn ‘in de slinkerstand gezet’: zij die protesteren, mensen die men om wat voor reden ook als minderwaardig beschouwt, iedereen die niet de regels volgt.

In het eerste deel hebben we kennis gemaakt met de zestienjarige Axel en zijn jongere broer Tommy.
Hun ouders worden opgepakt, de jongens weten te vluchten naar het onherbergzame moeras. Ze ontmoeten er Sunny en gaan hun best doen te overleven.
Dan is er de extremistische organisatie Angeli Terrae, die zich tot doel gesteld heeft om de slinkers uit te roeien. In het eerste deel wordt verteld over een van hun plannen, en leerden we Yannis kennen, de zoon van de leider van de Angeli. Hij werd op een missie gestuurd. Daarbij kwam hij in contact met Axel en Tommy en begon hij te twijfelen aan de juistheid van wat hij aan het doen was.
Maar of hij iets kan doen?
De maatregelen die de Angeli Terrae verzinnen – en uitvoeren – zijn lastig te bestrijden. Zij hebben macht en dus middelen die slinkers vanzelf niet hebben. Die zitten in een moeras…

‘Ja, zielig allemaal, maar sorry, ik ben blij dat ik na twaalf jaar wachten eindelijk een huis heb.’
‘Rot, al die ratten in het moeras, maar in onze stad is al jaren een plaag. Laat de regering daar eerst maar iets aan doen.’
‘Ze zullen het er wel naar gemaakt hebben. Waar rook is, is vuur.’

‘Ja natuurlijk, iedereen vond het zielig dat de slinkers geen gas meer kregen, maar dacht je dan dat andere mensen het makkelijk hadden, wisten die slinkers wel wat je moest betalen voor een kuubje gas tegenwoordig? En vervelend dat slinkers hun baan verloren, maar ze werden daarna wél mooi in dienst genomen door de overheid. Daar konden veel werkelozen in de Euro-Unie alleen maar van dromen!’

Herkenbaar?
Dit is een verhaal over een wereld waarin wij niet zouden willen leven en we kunnen alleen maar hopen dat het nooit werkelijkheid zal worden. Helaas weten we dat veel aspecten akelig veel lijken op gebeurtenissen die al hebben plaatsgevonden in diverse oorlogen. En ze gebeuren nog steeds, in het klein misschien, maar toch: in veel opzichten beschrijft Marloes Morshuis onze samenleving: polarisatie, tweedeling arm versus rijk, mensen met macht versus mensen die geen mogelijkheden hebben. Daaraan verwant de strooplikkerij en uitbuiterij, mensen die gemakshalve vergeten dat de ander ook een mens is. In deze tour de force chargeert ze natuurlijk, maar hopelijk zet het de lezer – laten dat er zeer veel zijn! – tot denken.
Ben je een meeloper? Of vind je het belangrijker om zelf na te denken?

Toch is het verhaal over het quotum een hoopgevend boek. Het gaat namelijk ook over idealisme, over vriendschap, en solidariteit, over mensen die wèl hun gezonde verstand gebruiken en niet alleen op eigen gewin uit zijn.
En het is mooi geschreven, met een prettige afwisseling van verhaallijnen en rake stukjes:

‘Hier en daar waren complete huizenblokken als mislukte baksteensoufflés in het water gezakt’
‘ze draaide de jankknop nog wat hoger’
‘ze zijn opgelost als suiker in hete thee: spoorloos verdwenen, maar goed te proeven.’

Een tweeluik dat net zo goed als HP een plaats verdient op de eregalerij van klassiekers!

Marloes Morshuis (1970, Oldenzaal) debuteerde met Koken voor de Keizer. Daarna volgden Borealis, De schaduwen van Radovar met maatschappijkritische onderwerpen.

ISBN 9789047713500 | Paperback | 412 pagina’s | Uitgeverij Lemniscaat | mei 2022
Leeftijd vanaf 13 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een wereld zonder prinsen
Deel 2 De school van Goed en Kwaad
Soman Chainani

Volgens een mythe worden er eens in de vier jaar twee kinderen ontvoerd uit Gavaldon om naar de School van Goed en Kwaad te gaan, waar ze worden opgeleid tot sprookjesfiguren. Dat is precies wat de twee vriendinnen, Agatha en Sophie, is overkomen.
Maar de mooie Sophie moet naar de toren van Kwaad, ze hoort bij de slechteriken. En Agatha, dat lelijke kind, dat zich afzondert en geen vrienden heeft, zou een prinses moeten zijn? Geen van beiden zijn blij met deze situatie, Sophie wil helemaal niet slecht zijn – al is ze ijdel en egoïstisch – en Agatha heeft een hekel aan optutten en roze.
Sophie wil het liefst haar droomprins vinden en als ze dan in de sprookjeswereld moet blijven vindt ze dat niet erg. Agatha moet niks van jongens hebben en wil naar huis, naar Gavaldon. Tenslotte maakt ze een keuze. Dat gebeurt aan het einde van deel 1.

‘Jij en ik, Aggie. Meer heb ik niet nodig om Goed te zijn,’ zei ze met beverige stem. Ze klemde haar hand om Agatha’s arm en keek haar vriendin diep n de donkere ogen. ‘Zolang het ons maar lukt om de heks in mij dood te houden. Al het andere kan ik verdragen, als ik mijn best doe.’

Maar ja, eenmaal weer in het dorpje, kunnen ze hun oude leven niet zomaar oppakken. Agatha was intussen wel verliefd geworden op haar prins, al probeert ze hem te vergeten. Ze heeft immers voor Sophie gekozen? Als diens vader wil hertrouwen, komt het slechte in Sophie naar boven. Ze is woest. En al weifelend overkomt het Agatha: ze doet een wens… met onvoorziene gevolgen.
Iemand wil Sophie vermoorden? Wat gebeurt er? De meisjes moeten vluchten en rennen het bos is. En komen weer terug op de School van Goed en Kwaad.

Maar daar is alles veranderd! Niet langer is goed of kwaad de norm, maar of je een jongen of een meisje bent. En nu gaat de onderlinge tweespalt niet over tussen slechteriken en braveriken, maar is het jongens tegen meisjes. Dat is dus wel even wat anders, want werd eerst de liefde tussen man en vrouw hoog geprezen. Nu is het uit den boze. De vrouw moet opkomen voor zichzelf, en tegen onderdrukking door de man ingaan, haar eigen leven bepalen. Zonder die man.

Deel 2 is dus wel een ander verhaal. Maar alles draait ook nog om Tedros, Agatha en Sophie. Wie kiest wie? Met opnieuw die onmogelijke keuze op het eind blijft het geheel toch een zoetig stuiverromannetje al is het in een sfeer van emancipatie.

Soman Chainani (Miami) is schrijver en filmmaker. De serie School van Goed en Kwaad was zijn debuut, al in 2013. De serie is volop vertaald, meer dan 30 talen! Het aantal boeken dat verkocht is loopt in de miljoenen. Dit boek is met behoud van de originele boektitel The School for Good and Evil verfilmd door Netflix. De release was op 18 oktober 2022.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Game on
Politie niet betreden
Cis Meijer

‘Vlakbij hoor ik iets kraken. Achter de schuttingdeur schiet iets weg. Wat was dat? Wacht, zou het Sky zijn? Wie weet heeft ze iets laten liggen en is ze achterom gelopen? Mijn blik kleeft aan de schuttingdeur. Hij gaat niet open.
Het was vast een kat. Misschien wel Moos? Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en kijk of Sky al een appje heeft gestuurd.
Geen berichtje. Niet gebeld. Ze is het vast vergeten.’

De vijftienjarige Noor, de ik-verteller van deze jeugdthriller, is met haar vrienden de verjaardag van Jordi aan het vieren. Noor, Sky, Daan, Eline en Jordi kennen elkaar al lang en delen alles. Nou ja, bijna alles. De onderlinge banden wisselen nogal. Noor en Sky lijken de beste vriendinnen, en Sky en Jordi vormen een stelletje. Maar na die avond verandert alles. Of is het eigenlijk al eerder begonnen?

De aanzet is een oproep voor het spelprogramma Breakpoint, waarin een groep mensen die bevriend met elkaar zijn challenges aangaan. De inzet is een flinke pot met geld. En de avond van het feest leest Noor een oproep voor nieuwe kandidaten. Noor vindt het meteen iets wat ze moeten doen. Zij wil dat geld wel. Haar moeder heeft sinds het overlijden van haar echtgenoot moeite om de touwtjes aan elkaar te knopen.
Eline wil model worden en ziet het wel zitten om naamsbekendheid te krijgen. Dat geldt misschien ook wel voor Jordi, die topsporter wil worden. Sky is de enige die twijfelt maar de anderen halen haar over. Noor vult de benodigde papieren in. Het afwachten begint.

Ze komen door de eerste ronde, maar de opdrachten die ze krijgen zijn best wel vreemd. Is het omdat Noor de inschrijving doet dat ze een beetje twijfelt? Maar dat geldbedrag lokt.
De uitnodiging komt. Voor een nieuw spel: BreakingPoint 0.2. Iets anders dan ze kennen van televisie, en onder de hoogste geheimhouding.
Even lijkt het niet door te gaan als Sky bij het verzamelpunt niet op komt dagen.

Sky heeft af en toe ook de vertellerstem. Wij lezers hebben al begrepen dat ze in de problemen zit, en op het randje van anorexia staat.
De oorzaak is een gebeurtenis uit het verleden, een voor Sky heel vervelend voorval, waarna de pesterijen begonnen en ze steeds onzekerder werd. Noor merkt wel wat tekenen op en er is ook de overval op Sky vlak na het verjaardagsfeest, maar ze schuift het terzijde. Dat had ze misschien niet moeten doen…

Een avontuurlijk verhaal dat steeds spannender wordt. Als lezer weet je meer dan de betrokkenen, en je vraagt je af waarom zij het niet door hebben. Maar tegelijk wordt heel aannemelijk gemaakt hoe dat zit. Want hoe ver zou je zelf gaan om veel geld in handen te krijgen?
Maar: wie zit hier achter? Welke onverlaat heeft het op de vriendengroep gemunt?

Dit boek verschijnt in de serie jeugdthrillers. Die hebben een ‘politie - niet betreden’ - elastiek als herkenning. Ook wordt er vrijwel altijd interactie gevraagd van de lezers: zij mogen suggesties aandragen en worden beloond met een vermelding in het boek. De setting is aangepast aan het moderne leven: You-Tube, TikTok en al die andere social media. Ook thematiek als eetstoornissen, arm versus rijk, en pesten komen aan de orde.

Cis Meijer (1970) studeerde film- en televisiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Ze werkt niet alleen als schrijfster, maar voorheen ook als beeldeditor. Met 'Val' schreef Cis een bloedstollende jeugdthriller, en haar ervaring als model inspireerde haar tot het schrijven van 'Verdoofd', waarmee ze werd genomineerd voor de Hebban Award voor beste YA-thriller in 2014.

ISBN 789026161834 | Hardcover| 240 pagina's | Uitgeverij de Fontein| september 2022
Leeftijd vanaf 13 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Moordspel
Erna Barth

Joep wordt uitgenodigd om een spel te gaan spelen, met een groep. Geen bordspel, maar 'iets tussen De Mol en een escaperoom in'. Het meisje dat hem vraagt heet Kim, en stiekem is hij een beetje verliefd op haar. Dus hij stemt toe.
Hij moet een alias verzinnen, zegt ze, zelf is ze Bella. Joep hoeft er niet lang over na te denken. Bluebird zal hij heten. Zo noemde zijn moeder hem immers lang geleden, net voor ze stierf.

Bij het pand waar gespeeld wordt ontmoet hij de anderen: Snotjong, Pearl, The Stud, Monk en Hellboy. Dat zijn hun aliassen natuurlijk.
Joep vindt het maar een eigenaardige bedoening. Maar voor hij het weet zit hij er net als de anderen helemaal in. Hij vindt het leuk om de moorden op te lossen waarbij de spelleider, The Bozz, aanwijzingen geeft via een telefoon, de Blackbox. Wie die Bozz is, weten ze niet, ze krijgen hem niet te zien. Hij geeft door wat de moordscène is, en bepaalt de regels. Als de moord opgelost is, geef je de oplossing door. De eerste die dat doet is de winnaar.

En dan wordt het spel ineens bittere ernst, en wordt het op de man gespeeld. Joep dacht de anderen een beetje te kennen intussen, maar klopt dat wel? Wie kan hij vertrouwen? Hopelijk Kim toch wel?

De andere spelers leren we niet echt kennen, alleen Joep, die dan ook de ik-figuur is, komt enigszins uit de verf. Dat blijkt zo zijn reden te hebben.
Er gebeurt heel veel, vaak onverwachte dingen, die ook nog gevaar opleveren voor de jongeren. En als je dan niet weet wie je kan vertrouwen, dan lijkt dit echt op een achtbaan. De manier waarop Erna Barth het ons vertelt is evenwel rustig. Ze neemt de tijd, zodat we alles goed kunnen volgen. Dus: een rollercoaster in een rustig tempo.
Een spannend verhaal met een onvoorziene afloop. Prettig geschreven, dus een prima debuut!

Erna Barth studeerde onderwijskunde, maar besloot te gaan schrijven.

ISBN 9789044846669 | Hardcover | 192 pagina's | Uitgeverij Clavis | juli 2022
Leeftijd vanaf 14 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zwerm
De invasie 2
Kenneth Oppel

'Anya staarde naar de larve in de glazen bak. ‘Dit is toch geen cryptogeen, hè?’
Dat was het woord dat ze gebruikten: ‘cryptogenen.’ Het betekende: ; soort van onbekende herkomst.’ Dat klonk misschien wetenschappelijker dan ‘alien’, maar was net zo angstaanjagend.’

We leerden in het eerste deel ‘Woeker’ drie jongeren kennen, van ongeveer zestien jaar. Ze vormen om en om het vertelperspectief, hetgeen met een eigen symbool boven de hoofdstukken wordt aangegeven.
Anaya (symbool een klauw) is sinds haar puberteit allergisch voor van alles en nog wat en moet zich aan strikte leefregels houden. Haar vriendin Petra (symbool een schorpioenstaart) bleek in dezelfde tijd ook allergisch, maar dan voor water! Dat kan ze wel drinken, maar douchen gaat niet meer.
En Seth (symbool veren) wiens probleem meer sociaal dan fysiek is: hij is wees, opgegroeid in verschillende pleeggezinnen, niet altijd even fijn.

Drie buitenbeentjes die elkaar alleen al doordat ze anders zijn vinden, maar die nog dichter naar elkaar groeien als de problemen komen in de vorm van regen. Een constante regen, die vreemde planten laat groeien. De zwarte stengels komen werkelijk overal uit de grond en woekeren enorm.
Anaya, Petra en Seth bundelen hun krachten om ze te bestrijden, en komen daardoor in contact met wetenschappers. Sommige daarvan hebben goede bedoelingen. Andere maken zich niet zo druk om het feit dat ze met kinderen te maken hebben.
Er is namelijk een ruimteschip ontdekt, dat aanvallen vanaf de aarde trotseert. Het is dus niet zo vreemd dat mensen bang zijn.

Nu in het tweede deel een nieuwe dreiging opduikt, meerdere zelfs, worden de jongelui opgepakt en naar een zwaar bewaakt pand gebracht waar ze diverse proeven moeten ondergaan. Daar ontdekken ze ook dat er meer buitenbeentjes zijn zoals zij. En dat ze uiterlijk allemaal veranderen. Ook blijken ze specifieke gaven te hebben die ze razendsnel weten te ontwikkelen. Daardoor vinden gewone mensen hen maar eng. Gevaarlijk dus, ondanks dat ze aangeven alleen maar goede bedoelingen te hebben. Al komen ze er ook voor uit dat ze er steeds minder zin in hebben om weer normaal te worden.

Maar moeten ze dus dan maar opgesloten worden?
Dat accepteren ze niet…en wie is eigenlijk de vijand?

Het wordt wel aangeraden om deel 1 eerst te lezen, om te kunnen begrijpen wat hier allemaal gebeurt. Het blijkt een trilogie te worden - na deze dus nog een deel - en trilogieën kun je het best helemaal vanaf het begin lezen.

Terwijl de fantasierijke scenes elkaar in een razend tempo opvolgen blijken onze hoofdpersonen ook gewoon tieners te zijn. Hoezeer ze misschien ook cryptogeen zijn, ze zijn opgegroeid op onze aardbol, en kennen gevoelens van vriendschap, verwachtingen en ook teleurstellingen. Van haat en wraak. Ze vormen groepen, die ook weer uiteen vallen. Zoals dat in een trilogie gaat: er is de strijd tussen goed en kwaad, waarbij algemeen belang en individueel belang nogal eens botst.
Welke keuze maak je dan?

Dit is een serie die verfilmd zou moeten worden, je ziet het al lezend al voor je, deze bijzondere strijd met aliens! Kenneth Oppel laat je diverse keren denken dat je weet hoe het verder gaat om dan weer zodanig te spelen met het verhaal dat alles anders wordt. Laat deel 3 maar komen!

Kenneth Oppel (1967) is een Canadese schrijver van kinderboeken.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Geen weg terug
Elvin Post

‘Waarom heb ik niet naar mijn gevoel geluisterd? Waarom heb ik niet heel hard ‘nee’ geroepen? Nee, we doen dit niet. Geen sprake van.
De vraag stellen is hem beantwoorden.
Omdat ik daar te slap voor ben. Omdat ik altijd Fleur laat beslissen, waar het ook over gaat. Ik weet niet wie ik meer haat: Fleur om haar roekeloosheid of mezelf vanwege mijn gebrek aan karakter.’

Zo begint Geen weg terug met een inkijkje in het leven van Eva dat helemaal op zijn kop staat nadat zij samen met haar vriendinnen Anna, Fleur en Kim getuigen zijn geweest van de gevolgen van een liquidatie.

Eva is 17 jaar, zit in de vijfde en verheugt zich enorm op het weekendje naar Schoorl waarin ze samen met haar vriendinnen gaat vieren dat ze over zijn naar de zesde. Maar eerst nog het schoolfeest. Van haar ouders mag ze om half twee thuiskomen onder de voorwaarde dat ze samen met haar vriendinnen naar huis fietst. Tijdens het schoolfeest gaat de tijd snel, waardoor de meiden te laat vertrekken om op tijd thuis te komen.

Fleur fietst samen met Kim voorop en beslist de kortere route via de Diergaardetunnel te nemen om zo tijd te besparen. Het is een enge tunnel en Eva zou nooit alleen door die tunnel gaan fietsen, maar nu volgt ze, zoals ze Fleur zo vaak volgt. Zodra ze uit de tunnel komen, zien ze een zwarte Mercedes dwars over de weg staan. Naast de geopende portieren liggen twee mannen. Ze lijken allebei overleden te zijn. Eva wil direct 112 bellen, maar Fleur sommeert haar daarmee te wachten als ze op de achterbank van de auto een tas ziet liggen. Onverschrokken haalt Fleur de tas uit de auto. Er blijkt een enorm geldbedrag in te zitten.

Vanaf dat moment beginnen de talloze dilemma’s die door de rest van het boek heen aan de orde komen. Wat zou jij doen als je een tas met € 80.000 vindt? Zou je de politie bellen? Zou je de tas aan hen geven of zou je het voor jezelf houden? Hoe zou jij reageren als je een andere mening hebt dan de rest van de groep? Zou je erin meegaan of zou je op je standpunt blijven? En wat zou je doen met de mannen die op straat liggen? Zou je hulp voor hen inroepen of zou je willen verzwijgen dat je daar bent geweest? Wat doe je met spijt? Hoe ga je om met de keuzes die je gemaakt hebt en die allerlei nare gevolgen met zich meebrengen?

Elvin Post weet met deze jeugdthriller de situatie van alle kanten te belichten. Vanuit het oogpunt van Eva en Anna wordt het verhaal afwisselend aan ons voorgelegd en je krijgt als lezer een goed beeld van de personages. Hij laat de spanning in het boek goed oplopen, al zijn sommige situaties wat onrealistisch.
Hopelijk volgen er nog meer jeugdthrillers van zijn hand!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER