Nieuwe jeugdboekrecensies 13+

Vuile handen
Marco Kunst

Leila en Achim zijn broer en zus en stapelgek op elkaar. Maar Leila heeft een ernstige ziekte, ze zit in een rolstoel en er moest altijd iemand aanwezig zijn voor het geval ze een aanval krijgt. Natuurlijk weten Achim en haar ouders precies hoe te handelen als dat gebeurt. Maar al die focus op Leila levert ook spanningen op. Mama heeft nu een burn-out en de veertienjarige Achim veranderde in een driftig mannetje.
Daarom trekken de twee voor een paar maanden in een blokhut bij de Aardelaar wat gelegen is op een ruig landje tussen de stad en Schiphol. Daar wordt o.a. kippen en geiten gehouden, voedsel verbouwd en gekweekt voor de bewoners én acties voorbereid rond klimaat- en natuurbehoud. Actievoeren is nou precies wat Achim enthousiast maakt. Dat is wat hij wil!

Omdat Leila nu een nieuwe melder heeft kunnen Achim en mama ook weg. Ze vindt het niet leuk dat beiden vertrokken zijn maar tot haar verbazing gaat het best lekker. Ze moet nu meer zelf doen en dat bevalt haar wel en ook die eeuwige bezorgdheid om haar is nu veel minder. Papa is veel laconieker en dat is fijn.

We lezen in afwisselende hoofdstukken hoe het beide kinderen vergaat. Achim raakt langzaam maar zeker erg beïnvloed door het doen en laten van Uta en Frodo, de leiders van de Aardelaar. Ze zijn heel fanatiek, té fanatiek volgens mama. Maar Achim slurpt al hun woorden in en volgt de acties gretig op, eindelijk kan hij wat doen om de wereld te verbeteren. Hij is buitengewoon trots op zijn daden én het vertrouwen dat Uta en Frodo in hem stellen...

Leila ziet tot haar schrik dat haar broer tijdens zijn bezoekjes steeds meer veranderd is, waar is de lieve Achim gebleven? Zijn hele doen en laten en zijn taal is anders.
En dan komt er een berichtje van Achim. Hij is op Schiphol en ze moet het nieuws volgen. Ze voelt onmiddellijk dat dit niet veel goeds voorspelt.Ze weet dat hij zo geïndoctrineerd door de leiders van de Aardelaar is, dat hij de dingen niet meer helder ziet. Dat gegeven maakt dat de spanning in het verhaal enorm toeneemt. Je voelt de zware dreiging maar wat gaat er gebeuren? Leila móet wat doen maar kan ze dat wel?
Je houdt je adem in, het zal toch niet...?

Het is een heel indringend verhaal geworden, geschreven voor de maand van de filosofie 2025. Filosofie zie ik er niet in terug, wel herken je de grote zorg van jongeren voor het klimaat en de wil om daar je eigen steentje aan bij te dragen. Maar hoever wil je daarvoor gaan? Je houdt je adem in...
Deze jeugdroman vergeet je niet zo gauw, die zindert nog wel even na.

ISBN 9789045130903 | Paperback | 96 pagina's | EM Querido | 13 maart 2025
Leeftijd 13+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Niet mijn naam
Megan Lally

Zin in een spannend jeugdboek waarin de uitkomst tot het laatst toe niet te voorspellen is? Ben je fan van de boeken van Mel Wallis de Vries? Dan is Niet mijn naam echt een aanrader! Megan Lally is in de USA met deze debuutthriller gelijk een bestsellerauteur geworden en wat is het fijn dat twee jaar na de Engelstalige uitgave nu ook een Nederlandse uitgave te lezen is.

Op de achterkant van het boek staat: ‘Deze thriller lijkt verleidelijk eenvoudig. Je ziet de puzzelstukjes op hun plaats vallen, totdat, BAM, de plotwending je bij de keel grijpt.’ En dit is volkomen waar! Je wilt niets anders dan het boek in één ruk uitlezen.
Megan Lally neemt je in het eerste hoofdstuk mee in het leven van een meisje dat niet meer weet wie ze is:

‘Ik denk dat ik misschien wel dood ben. Ik probeer me te oriënteren, maar ik zie niks. Ik vóél niks. Zelfs mijn eigen lijf niet. Dat gebrek aan gevoel en de manier waarop de stilte me omhelst en stevig tegen zich aan drukt … het werkt me op mijn zenuwen. Ik wil dat het ophoudt …
Maar dan komt de pijn.
Het voelt alsof mijn hele lichaam een klap heeft gekregen. Mijn hersens doen hun best om te inventariseren waar de pijn precies zit, maar werkelijk álles doet zeer.
Mijn hand schiet uit tegen iets stekeligs onder me. Ik lig op mijn buik en er prikt iets puntigs in mijn ribben. Ik beweeg mijn kin en voel mijn wang over vochtige aarde schuren. Het ruikt naar oude, rottende bladeren.
Een angstvlaag jaagt mijn hartslag omhoog.’

Vervolgens wordt het verhaal afgewisseld met het verhaal van Drew, een jongen van wie het leven op zijn kop staat nu iedereen ervan overtuigd is dat hij zijn vermiste vriendin Lola vermoord heeft. Drew is wanhopig, helemaal nu de politie hem verdenkt en niet meer op zoek is naar Lola:

‘Met elke stap realiseer ik me des te meer dat dit de plek is waar Lola vijf weken geleden heeft gestaan. En ineens zak ik weg in het verleden.
Is ze links of rechts afgeslagen toen ze het parkeerterrein verliet?
Heeft iemand haar een lift aangeboden?
Huilde ze?
Is ze ooit bij haar straat aangekomen?
En de ergste vraag van allemaal: was ze er nu nog geweest als ik niet had gedaan wat ik heb gedaan?’

Drew besluit het eigen heft in handen te nemen en op zoek te gaan. Zal Drew Lola vinden?

De goede karakterschetsen en de afwisseling van perspectieven maakt het verhaal compleet en zeer aan te bevelen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Gemaakt van rode klei
Shelly Roso

Mama, waarom ben ik bruin?
'Omdat je van klei gemaakt bent'
'Klei?'
'Ja, van rode klei.'
'En jij?'
'Ik niet. Opa en oma hebben mij gemaakt.'

'Mama waarom ben jij roze?'

Mama belooft dat Ravi acht jaar wordt, ze alles zal vertellen over haar afkomst, maar mama overlijdt voordat Ravi die leeftijd bereikt. Eigenlijk boeit het haar ook niet zo. Soms is het lastig dat ze andere kleur heeft, maar verder, ach wat doet het ertoe.
Maar als blijkt dat haar opa en oma niet voor haar kunnen zorgen en ze bij haar pleegouders Maria en Hannes wordt geplaatst dan wordt het anders. Daar woont namelijk ook Farouk en hij is zich wél bewust van zijn afkomst en spreekt Ravi ook aan op haar roots.

Toch wil Ravi er nog steeds niets van weten. Ze komt er wel achter dat haar vader Surinaams was. Maar buiten af en toe eens wat googlelen over Suriname, is het niet interessant.
Het slavernijverleden van zwarte mensen? Wat heeft zij er mee te maken? Toch sluipt er langzamerhand een bewustwording binnen.
Ze gaat o.a. mee naar de viering van Keti Koti waar de afschaffing van de slavernij gevierd wordt. Ze ziet de kleurrijke kleding, de bevlogenheid van de aanwezige mensen om vrij te zijn, zonder slavernij, en het doet wat met haar.
Langzamerhand komt het besef dat dit ook een deel van haar is.

Shelly Roso heeft op indrukwekkende wijze de ontwikkeling en bewustwording van Ravi beschreven en laat zien hoe belangrijk het is om je wortels te kennen.
Dat besef maakt Ravi tot één geheel.

Een boek om even stil van te worden.

ISBN 9789044855418 | Hardcover | 148 pagina's | Clavis | 29 november 2024
Leeftijd 13+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Malak
Erik Wouters

"December 2015
Ik wist al maanden dat het leven voor mij en mijn gezin onhoudbaar werd in Gaza. Ik moest verdwijnen.
Gaza is de grootste gevangenis ter wereld. [...] De grens tussen Gaza en Egypte is twaalf kilometer lang. Op de grens staat een acht meter hoge stalen muur, die tot achttien meter onder de grond gaat om smokkel via tunnels te verhinderen.
Er is maar één grensovergang tussen Gaza en Egypte, in Rafah.
Bovendien is die grensovergang heel zelden open. In het jaar 2015 gebeurde dat maar drie of vier keer" "
Via via vernam ik dat de grens open zou gaan op donderdag 3 en vrijdag 4 december. Mijn vrouw Lima en ik besloten dat ik mijn kans moest wagen."

En zo komt het dat Nader, de vader van de twaalfjarige Malak is ineens verdwenen ... Mama vertelt dat haar baba vertrokken is naar Europa. "Hij zoekt een nieuw land voor ons. Een veilig land."

Pas eind december ontvangen de thuisblijvers een telefoontje, baba is via Duitsland veilig gearriveerd in een asielcentrum in Luik. De opluchting is groot. Maar nu begint het wachten... wanneer zullen ze elkaar weer zien?

In apart hoofdstukken vertellen Nader en Malak hoe de tijd voor hen verliep, welke ervaringen ze opdeden. Nader heeft moeite met het feit dat hij niets mag. De asielaanvraag is gedaan maar naar wanneer hij te weten komt of hij daadwerkelijk asiel krijgt, is het raden.
Ondertussen probeert mama Lima er het beste van te maken. Malak mist haar vader enorm en gelooft eigenlijk niet dat ze werkelijk weg zullen gaan, baba heeft al zo vaak 'binnenkort' gezegd.

Maar drie jaar later, 12 september 2018, is het zover... totaal onverwacht vertrekt het gezin eindelijk uit Gaza. Malak wist nergens van. Ze heeft van niemand afscheid kunnen nemen behalve van haar sido (opa). Haar vriendin begrijpt het niet, ze is boos, waarom is Malak weg? Na een verblijf bij mama's zus in Alexandrië komt eindelijk de dag dat ze naar België vertrekken. Eindelijk baba weer zien!

En dan begint het nieuwe leven...
De taal vormt natuurlijk een barrière. Voor Malak is het bijna een must deze zo snel mogelijk te leren, al is het alleen al om haar leraar te kunnen vertellen dat Gaza niet Israël is maar Palestina. Ze is zo boos dat ze "haar Nederlands kwijt is" Ze kon niet meer spreken van boosheid. Ze zal en moet dus Nederlands leren. "Ik wil kunnen spreken, ook als ik boos ben, heel erg boos."

Het valt Malak op dat haar vader soms extreem reageert op bijna gewone zaken. Maar altijd blijkt daar een verhaal achter te zitten. Verhalen over de tijd in Gaza. Als jonge jongen heeft Nader veel gezien en meegemaakt, te veel...

Het is inmiddels 2021. Malak en Nader hebben hun verhaal verteld aan een Vlaamse vriend die het voor hen in correct Nederlands opschrijft.
Vooral Nader heeft veel gezien en meegemaakt. Voor Malak was vooral de overgang van Gaza naar België heftig. Toch is het Malak die alles wil weten van haar vader en vooral over het waarom van het wegmoeten... Waanzin is haar reactie, maar toch is er ook dankzij Nader veel begrip.

Het boek is zonder sentimentele opsmuk en gruwelijkheden geschreven. Maar het is wel een eerlijk en open verhaal.
Het is een relaas van een vader en dochter die in bijzondere en ook moeilijke omstandigheden elkaar nooit verloren zijn. Vader leert van dochter en andersom. Indrukwekkend om te lezen over hoe het voor mensen is om hun land en familie te moeten verlaten.

ISBN 9789044855272 | Hardcover | 93 pagina's | Clavis | 27 september 2024
Leeftijd 14+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Cardboard Cowboys
Lenny Lambert & Bruce
Brian Conaghan

De dertienjarige Lenny is niet gelukkig. Vanwege zijn postuur, dat aan de forse kant is, wordt hij gepest op school.

‘Beeld je in dat je gevangenzit in een wereld met alles wat je haat. Stel je voor hoe je je daar voelt. Dan weet je hoe het voor mij op school is.’

Als hij het weer eens beu is blijft hij weg van school en gaat op ‘zijn’ bankje zitten aan de rand van het kanaal. Op een dag heeft hij daar weer even gezeten en drinkt een blikje Irn-Bru leeg. Als het leeg is, gooit hij het met alle kracht weg: even afreageren. Net als de verpakking van de chips en het pasteitje dat hij op heeft zitten eten.
En dan komt er een man op hem af.
Een man met een verwilderde baard, een rode pomponmuts en lompe laarzen. Waar komt die ineens vandaan?

‘Wat zou je zeggen als ik jouw huis als een stortbelt gebruikte?’

Huh? Wat bedoelt die man?
Lenny loopt weg, naar school, waar hij ondanks dat hij er uren niet was, niet eens gemist lijkt te zijn.
Het is best wel moedig van hem dat hij terug gaat naar de plek waar hij die malloot aantrof.

En dan ontstaat er een vriendschap: de dertienjarige dikke jongen en de oudere zwerver Bruce vinden elkaar. Beiden zijn alleen en worden uitgekotst door de maatschappij. Of zo voelt het tenminste.
Lenny heeft eigenlijk liefhebbende ouders, maar die laten dat niet echt merken. Erger: ze lijken nauwelijks te weten waar de jongen mee bezig is. Waar hij zo over in zit.
Lenny vraagt zijn moeder of hij, net als zij zo vaak doet, ook een brief mag schrijven aan zijn broer, maar ze verbiedt dat.
Ja, er is een oudere broer, Frankie, maar die woont niet thuis. Waar dan wel, en waarom dat zo is, wordt pas laat duidelijk. Vanaf het begin worden er eigenlijk alleen maar vragen opgeworpen, die niet beantwoord worden. Over de jongen en zijn gezin dus maar ook over Bruce: waarom woont die in een kartonnen huis?

De vriendschap leidt tot een roadtrip, met verrassende gevolgen. Via terugblikken wordt duidelijk wat er gebeurd is, wat de jongen dwars zit. En wat de oudere man dwarszit.
Ze delen een liefde voor muziek, en de jongen is best kunstzinnig: hij tekent en maakt haiku’s.
De vormgeving is goed gekozen: op de omslag zie je allerlei voorwerpen die een rol spelen in het boek: de gitaar, de muts, de handboeien.
De taal is mooi en vindingrijk (voor een deel ligt dat ook aan de vertaler).
Erg mooi!

‘Hij neemt me in de urine’

‘Gesis in haar ogen’

‘ O, voorbibs…’

‘Soms kan ik geen touw aan de wereld vastknopen.’

‘Het is lastig om de schoonheid van de bomen toe te laten als je jezelf spuuglelijk voelt.’

Brian Conaghan (1971, Coatbridge, Verenigd Koninkrijk) is een Schotse auteur, maar woont in Dublin.
In 2013 werd een eerder boek in het Nederlands uitgegeven als De jongen die het liet regenen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Gran Balconia
Derk Visser

Wie de boeken van Derk Visser kent, weet dat zijn verhalen er toe doen. Het zijn nooit oppervlakkige niemendalletjes maar boeken met inhoud en diepgang.
Ook in dit verhaal wordt onder een laagje lichte ironie én humor het verhaal verteld van Shell en haar twee jongere zussen Danni en Jodie.
Hun moeder is hoogzwanger van het vierde zusje van een vierde vader.

Het is zomervakantie en natuurlijk gaan ze niet kamperen of naar zo'n sloom hotel aan een strand. Ze blijven, zoals elk jaar, lekker thuis vakantie vieren op hun Gran Balconia, veel leuker. Shell en Danni zijn niet op hun mondje gevallen en weten zich goed te verweren als jongens hun lastig vallen, ze hebben ontzag voor haar. Danni is zelfs zo 'getraind' dat ze op iedereen diepe indruk maakt tijdens een gratis judoles.

De eveneens vrij intelligente Shell heeft echter niets volgens haarzelf. Het enige wat ze doet is proberen haar leven te leiden ondanks het weinige geld dat er in huis is.
Ze maakt zich ook constant zorgen om haar moeder en zoekt bij elke verdachte streep of kleur op de buik van haar moeder op internet wat het eventueel kan zijn. Daarna vertelt ze alles wat ze gevonden heeft aan haar moeder, wat een grappig effect heeft, want moeder trekt zich er niets van aan. Shell gaat ook mee op zwangerschapscontrole en vertrouwt die dokter voor geen cent.

Het gebrek aan geld maakt dat bijvoorbeeld maandverband een probleem is en dat is in een vrouwengezin heel lastig. Jongens weten dat en proberen de meiden te verleiden met 'aanbiedingen'. En nu is ook nog de wasmachine kapot gegaan, maar Shell heeft een gratis strippenkaart geregeld bij Wasserij Montana. De wasserij is van de vader van Lenny's, de jongen die haar leuk vindt en zij hem eigenlijk ook. Maar ze heeft dankzij haar moeder gezien wat mannen kunnen veroorzaken in een vrouwenleven.
Maar soms is verliefdheid sterker dan verstand...

Het mooie van dit boek is dat de vrouwen zich niet laten intimideren en alles om weten te buigen tot een acceptabele manier van leven. Ze vormen een hecht front ondanks de karakterverschillen. Het is ook heel aannemelijk dat Shell niet zo nodig een vriend hoeft, gezien het voorbeeld van moeder. Ze kent alle valkuilen waar haar moeder in is getrapt en haar antennes staan helemaal aan als ze samen met Lenny is. Maar het is allemaal zo aandoenlijk pril dat je bijna moet glimlachen om de zorgen van Shell.
Het mooie is dat de moeder nooit neergezet wordt als een losbol, het is zoals het is en niet anders.

Al met al is het opnieuw een prachtig boek waarvan het verhaal je nog een tijdje zal bijblijven.

ISBN 9789025780678 | Hardcover | 128 pagina's | Gottmer | 12 februari 2025
Leeftijd 13+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het teken van de vijf
2. Het onwaarschijnlijke verhaal van Baskerville Hall
Ali Standish

Arthur Holmes keert na de kerstvakantie terug naar Baskerville Hall, waar hij zijn vrienden weer ontmoet: Irene, Pocket, Jimmie en Glover.
Wie het eerste deel gelezen heeft (dat wordt wel aangeraden om het allemaal te kunnen volgen) weet dat op Baskerville Hall speciale lessen gegeven worden
en is ook op de hoogte van het avontuur dat de vrienden hadden in het eerste trimester: zij hebben de onsterfelijkheidsmachine van Professor Grey onklaar gemaakt. In het verborgene onder de school werkte zij - succesvol - aan een uitvinding waarmee ze zichzelf kon verjongen.
De vijf vrienden kwamen bij hun strijd tegen Grey in botsing met een groep leerlingen die zich De Klaver noemt, en hun leider de Groene Ridder.

Ook nu is het niet rustig op school: na elkaar worden Arthurs favoriete leraar Sherlock Holmes, rector Challenger en Professor Fox door een onbekende uitgeschakeld. Terwijl Arthur er achter probeert te komen wie hier achter zit, en vooral waarom, vraagt hij zich af of de Klaverbende ermee te maken heeft. En zit de Groene Ridder er achter? Maar wie is dat dan wel?

Terwijl Arthur zich het hoofd breekt, moet er ook nog gewerkt worden aan een schoolopdracht: wie doet de beste uitvinding? Sowieso zijn de uitvindingen vaak een aanwijzing in welke van de vijf wetenschappelijke kringen de leerlingen aangenomen zullen worden in het tweede leerjaar.
Vooralsnog heeft Arthur geen idee bij welke hij wil. Glover wel: die wil bij de geestkring, onder leiding van professor Fox.

In dit spannende avontuur heeft Glover een grote rol met zijn uitvinding waarmee hij kan communiceren met geesten. Zo ontdekken de vrienden wat er in het verleden gebeurd is, en krijgen ze een bijzondere medestander. Maar staat Jimmie nog wel aan hun kant?

Opnieuw een bijzonder avontuur, met een behoorlijk magisch gehalte. En veel raadsels, die Arthur op moet zien te lossen.
Achterin vinden we foto's en tekeningen plus een korte biografie van Arthur Conan Doyle. Dit boek werd namelijk geschreven in samenwerking met het Conan Doyle Estate Ltd.

Ali Standish studeerde jeugdliteratuur aan de universiteit van Cambridge. Ze won onder meer de Jane Addams Book Award Honor voor uitmuntende jeugdliteratuur die kinderen aan het denken zet over vrede, sociale rechtvaardigheid en gelijkheid voor alle mensen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Maria's kerstverhaal
Illustratie: Sophie Pluim
Tekst: Mathilde Stein

Het kerstverhaal blijft altijd bijzonder.
Eerst is er Maria die via een engel te horen krijgt dat ze een kindje zal krijgen. Vanaf dat moment is ze gelijk zwanger en dan moet ze ook nog, hoogzwanger, naar Bethlehem, omdat keizer Augustus dat wil. Dat is wel twee weken reizen! Daardoor wordt Jezus in een stal geboren omdat er nergens plek is om te slapen voor Maria en Jozef.
Met kerstmis wordt deze geboorte gevierd.
Meestal horen we dit verhaal in de kerk of op school maar nu is er dit boek dat klip en klaar en in eigentijdse stijl over Maria en de uiteindelijke geboorte van Jezus verteld.

Mathilde Stein vertelt dat in de tijd dat Maria en Jozef leefden het heel gewoon was dat je heel jong trouwde. Maria is in dit verhaal ca. 14 jaar oud en smoorverliefd op Jozef die meubels aan het maken is voor jullie eigen huis. Je gaat water halen en moet daarvoor een heel eind naar een put lopen, want kranen en zo waren er nog niet.
Op de terugweg gebeurt er opeens iets, wat Maria later nauwelijks kan navertellen.
Opeens is er een fel licht en dan ziet Maria een engel die haar doodleuk verteld.

Maria, ik ben hier speciaal voor jou. Want God heeft jou uitgekozen om je een zoon te geven [...] Jouw kind zal de zoon van God zijn.

Maria die best wel weet hoe baby's gemaakt worden, denkt hoe kan dat nou? Ze heeft zelfs nog nooit gezoend met Jozef!
Maar toch is het zo. En Jozef gelooft er in het begin natuurlijk niets van. Hij is razend kwaad als Maria hem vertelt dat ze het kind van God draagt. Gelukkig trekt hij bij en samen kijken ze uit naar de geboorte van Jezus.

Maar dan... moeten ze op weg... en de rest is geschiedenis.

Het is heerlijk om het bekende verhaal in deze moderne stijl te lezen en dat ook eindelijk eens de reactie van Jozef benoemd wordt.
Het kerstverhaal en het wonder van de geboorte van Jezus blijft echter totaal overeind staan. Het is alleen wat realistischer verteld.

Verweven door de tekst staan op elke pagina erg mooie (pen?)tekeningen die ingekleurd zijn. Zij geven de sfeer van destijds heel mooi weer.
Bijzonder boek!

ISBN 9789047715245 | Hardcover | 68 pagina's | Lemniscaat | 19 november 2024
Leeftijd 13+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het addergebroed van Slot Thetinga
Margaretha van Andel

Slot Thetinga bevond zich ten noorden van Wieuwerd, een dorp vlak bij Sneek en Leeuwarden.
Het bestaat nu niet meer maar in de tijd waarin dit verhaal speelt was het landhuis, dat ook wel Waltastate genoemd werd.
In 1688 erfden drie zussen, de freules Van Aerssen, het huis. Zij hadden in Middelburg de Fransman Jean de Labadie (1610-1674) leren kennen en zich bij zijn geloofsgemeenschap aangesloten. Toen de Labadie - net als hem eerder in Frankrijk was overkomen - ook uit Middelburg verdreven werd, nodigden de freules hem uit om naar Wiuwert te komen.

Zo kwam hij in Friesland terecht. Wie zich bij hem aansloot moest al zijn bezittingen inleveren, en was gehoorzaamheid verschuldigd. Eerdere doopsels of huwelijken werden niet erkend.
De Labadie besliste daar zelf over. En de broeders controleerden streng.

In deze setting laat Margaretha van Andel haar verhaal spelen.
Aan het einde van de zeventiende eeuw woont Jean met zijn moeder in de labadistengemeenschap. Zijn vader wilde niet in het gareel en is vertrokken. Hij beloofde zijn zoon dat hij hem zou komen halen, maar Jean heeft hem nu al jaren niet meer gezien.
Intussen is zijn moeder hertrouwd volgens de regels van de gemeenschap.
Jean wacht op erkenning: waarom wordt hij maar steeds niet gezegend, wat de eerste stap is om volwaardig sektelid te worden?

‘Rodrick doet vreemd de laatste tijd. Afstandelijk. Waarom?
Zijn blik dwaalt verder en blijft hangen bij zijn twee stiefzusjes. Ze zitten naast elkaar. Dat lukt ze bijna altijd. Maar de twee kijken niet terug. Ze doen alsof hij niet bestaat.
Hij weet waarom. Ze vinden dat hij niet in deze zaal hoort (i.e de eetzaal) Dat hij aan de boetetafel zou moeten zitten zoals de andere kinderen waar iets mee is. Kinderen die – volgens zijn nieuwe vader – het beste kunt vergelijken met de eieren van basilisken en serpenten. Addergebroed.’

Jean stelt vragen, maar krijgt geen antwoorden. Vragen stellen was niet gewenst, je moest doen wat er gezegd werd.
Maar: Voor wie was bijvoorbeeld dat lekkere gebraden gevogelte dat hij in de keuken had zien liggen? Op hun tafel verscheen het niet.
En waarom wilde Père Yvon, zoals ze de leider noemen, de rijke boer die verderop woont zo graag in de sekte hebben?
En dat nieuwe meisje, Hielke, noemen ze een gedrocht? Hoezo, ze is in zijn ogen een normaal leuk meisje!
Als hem vriendschap met het meisje, of met de blinde jongen Isaac verboden wordt, is hij het beu.

De hoofdpersoon Jean is fictief, zoals ook zijn wederwaardigheden. Maar Van Andel heeft gedegen onderzoek gedaan, haar verhaal daarover staat ook in het boek. Wat zij uit geschriften heeft geleerd, heeft ze prachtig verweven in dit verhaal.
Het is geen moment saai, geen wijdlopige uitleg, maar een avontuur over een jongen die graag zijn eigen leven wil leiden.
Prachtig!

Zien hoe het huis er uit zag? Kijk HIER

Margaretha van Andel (1959) is een Nederlandse schrijfster van jeugdboeken en vertaalster. En van vele markten thuis!

ISBN 9789047716853 | Hardcover | 269 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | juni 2024
Leeftijd vanaf 13 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Huisarrest
Veritas deel 2
Simone Kortsmit

Een tiener steekt een leraar neer met een mes. Hij belandt in een tbs-kliniek.
Het begint met het verhaal over hoe dat gegaan is en hoe hij na een jaar of twee toestemming krijgt voor een onbegeleid verlof.

‘Het kan even wennen zijn. Dat weet je, hè? De buitenwereld met al zijn drukte en alle verleidingen.’ Ze tuurt in mijn dossier en slaat dat dan dicht. ‘Maar je hebt je tijdens alle uren begeleid verlof tot nu toe goed gedragen. Dat moet dan zonder dat er iemand van ons meegaat ook prima lukken. Toch?’
‘Tuurlijk, beloofd.’ Ik sta op. ‘Mag ik?‘
Ze gebaart naar de deur.
Met een brede grijns loop ik de kamer uit.
Onbegeleid verlof.
Eindelijk.’

Als daarna Lola haar verhaal doet, heb je al een vermoeden dat er ergens iets fout zal gaan. Maar wat?
Lola heeft een talent voor acteren, maar minder voor wiskunde. Ze heeft niet zo’n best humeur als ze er in de toetsweek niet veel van gebakken heeft. Dus heeft ze veel zin in dat feest dat klasgenoot Eileen geeft.
Maar het lijkt erop dat het niet door kan gaan, ze moet oppassen op haar jongere broertje. Ze baalt vreselijk, en neemt dan een besluit:
ze laat Daniel alleen thuis. Hij lag zo rustig te slapen, Lola dacht dat het wel kon. Maar haar moeder ontdekt het: Lola krijgt huisarrest.
En ze baalde al zo vreselijk na het feest, omdat ze haar vriendje had gezien in een compromitterende situatie met notabene haar beste vriendin!
Zo kwaad is ze dat ze allebei haar vrienden op haar telefoon blokkeert.
En daar zal ze spijt van krijgen…

Want het weekend na het feest is haar moeder van huis, Lola is alleen met haar broertje.
Het wordt een enerverend weekend, en of dat allemaal goed af zal lopen?

Lola’s verhaal is het hoofdverhaal, met tussendoor cursief stukken door Justin. En er speelt nog iets op de achtergrond: op het nieuws gaat het over een meisje dat vermist is.
Een reuze spannend verhaal met een akelig realistische achtergrond. Een heuse thriller.
Met een voorafje over de tbs-kliniek, en hoe dat gaat. Al is het een tweede deel, het kan los gelezen worden. De serie gaat over wraak en familie, met andere hoofdpersonen.

Simone Kortsmit (1971, Roosendaal) is journalist en heft een studie rechten gedaan. Na de serie Turntoppers is er nu de serie Veritas. Beide series werden geïnspireerd door haar eigen dochters.

ISBN 9789044842289 | Hardcover | 184 pagina’s | Uitgeverij Clavis | maart 2024
Leeftijd vanaf 14 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER