Nieuwe jeugdboekrecensies t/m 5 jaar

Zeg gewoon ja!
Lief vinden wie je wilt & zijn wie je wilt zijn
Nia Roberts

Kinderboeken kunnen soms een groot probleem op een heel eenvoudige manier duidelijk maken. Daarom houd ik ook zo van kinderboeken.
Je zou bijna tegen volwassenen willen zeggen, waarom zo moeilijk doen, als het ook zoals in dit boek uitgelegd kan worden.

Neem nou lhbtqia+ dat betekent lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, intersekse, queer en aseksueel. De + staat voor alle andere vormen die niet heteroseksueel en cisgender zijn. Cisgender is de term voor mensen die zich goed voelen bij het geslacht dat is geregistreerd bij hun geboorte.
En dan heb je nog de huidskleur van mensen, geel, rood, wit etc. Waarom wordt wit vaak beter dan zwart gevonden?

Op bijna alles van het bovenstaande is commentaar of zijn er (voor)oordelen. Mannen die op mannen verliefd worden is raar. Een vrouw die zich man voelt en andersom is bizar, mensen die zowel op mannen als vrouwen verliefd kunnen worden zien velen ook liever niet enz.
Natuurlijk zijn er ook mensen die het allemaal niets kan schelen, 'als ze maar gelukkig zijn' wordt dan gezegd. En dát is precies waar dit boek over gaat.

Het verhaal begint met een cirkel en een vierkant, zij zijn verliefd.
Daarna zien we twee cirkels, die zijn ook verliefd op elkaar.
Maar... daar is ineens een vierkant en die zegt, 'Dat mag niet! Alleen cirkels en vierkanten, mogen verliefd worden op elkaar!'
Dat is niet eerlijk, liefde is liefde, toch?

Op de volgende pagina zijn een blauw vierkant en een roze cirkel die verliefd op elkaar zijn. Gelukkig maar want dat mag.
Maar daar is een blauwe cirkel die protesteert, alleen vierkanten en cirkels met dezelfde kleur mogen met elkaar gaan.
Dat is niet eerlijk, liefde is liefde, toch?

En iemand die geen cirkel en geen vierkant is? En hoe gaat het met een cirkel die eigenlijk een vierkant is?
Is daar wèl wat mis mee?
Nee! Helemaal niets!!!

Zo simpel is het dus.
In een paar zinnen en in een paar afbeeldingen is het hele probleem besproken.
Het gaat er gewoon om dat je ja zegt tegen de liefde, ja zegt tegen je goed voelen en ja zeggen tegen wie je bent!
Dat hele gedoe eromheen van namen geven aan iets of oordelen hebben, hoeft helemaal niet.

Nia Robberts heeft het dit prachtig verwoord en uitgebeeld.
Van mij mogen veel meer van dit soort boeken verschijnen en helemaal mooi zou zijn als volwassenen deze voorlazen aan elkaar én natuurlijk aan de kinderen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

Puzzelen met Luuk en Lotje
Clavis

Voor de afwisseling komt er deze keer een verslag(je) over een puzzel!

Je zou kunnen zeggen dat het min of meer hoort bij de boeken (https://www.leestafel.info/r-wielockx). De doos heeft namelijk dezelfde afbeelding als het boek het herfstbos. Er zit ook een puzzel in met die afbeelding, en de andere drie puzzels die erin zitten horen dan weer meer bij de Luuk-en-Lotjeboeken over de andere seizoenen.
Vier puzzels dus, met oplopende moeilijkheidsgraad: 12, 16, 20 en 24 stukjes.

In de aanprijzing staat: ‘Lukt het jou om alle stukjes goed te leggen?’ Ha,ha, nou, mij lukt het wel, maar het zijn puzzels voor kinderen vanaf een jaar of drie, dus het maar even laten uittesten door deze doelgroep!

En, ja hoor, het lukt wel om deze puzzels te maken. Voor beginners: In de doos zitten ook de voorbeelden, die hetzelfde zijn als de omslagen van betreffende boeken. En als ze het al beter in de vingers hebben, dan lukt het ze ook zonder de voorbeelden!

Een leuke start voor nog moeilijker puzzels!

Wat prettig is voor de volwassene is dat je de stukjes schoon kan maken als er met vieze vingers gepuzzeld wordt. Al kan je de stukjes natuurlijk ook best in een zakje doen of zo: eenmaal gelegd passen ze precies in de doos.

Veel meer valt er niet te zeggen. Dus: veel plezier bij het puzzelen!

ISBN 5407009981968 | Afmetingen : 204 x 197 x 52 mm | Uitgeverij Clavis | juni 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kleine monsters veroveren de school
David Walliams

De eerste dag op de monsterschool: behalve de hoofdfiguur, Donsje, zijn er meer nieuwelingen. Maar in tegenstelling tot Donsje die er als kleine yeti meer uitziet als een knuffel, zien de anderen er wèl angstaanjagend uit. En ze gedragen zich er ook naar: al vanaf de eerste kennismaking pesten ze de kleine Donsje. En helaas: de leraren doen vrolijk mee. Al pesten die alle leerlingen.

De heks betovert de bezem als ze er op willen gaan vliegen.
Meester Kraken zakt expres door het ijs als zij er ook op staan.
Meneer Boeman laat hen in een valstrik lopen.

En zo gaat het maar door.
Leuke eerste dag, maar niet heus!

En dan belandt Donsje op de speelplaats van een andere school, waar Brullie hem helpt. Brullie is een weerwolf, maar niet eng genoeg voor de monsterschool, dus hij werd weg gestuurd. Maar hij weet dus wel hoe het er daar aan toe gaat. En hij besluit om de school van Donsje te veranderen.

En wie wil er allemaal mee helpen met het plan van Brullie?
Enne… wat gaat hij dan doen?

Hoe je samen sterk kunt zijn! En hoe vriendschap beter is dan pesterijen.Dat wordt duidelijk in dit verhaaltje.
De tekeningen zijn erg leuk, maar voor echte monsters wel erg fleurig! Dat hindert natuurlijk helemaal niet, het is juist aantrekkelijk.

David Walliams (1971, Londen) is een Engels acteur en kinderboekenschrijver, meest bekend voor zijn rollen in de televisieserie Little Britain.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kleine Tractor liegt een beetje
Illustraties: Philippe Goossens
Tekst: Natalie Quintart

Kleine tractor houdt nooit op met het leren van nieuwe dingen. Als Jules de hond zijn poot heeft gebroken heeft hij een probleem: hij kan de schapen niet naar een andere wei brengen.
Maar hij gaat toch: het moet immers gebeuren?
Laura, de eend, en Annette, de kip, houden hem tegen. Dit kan toch niet als je je poot gebroken hebt!

Nou, zegt Kleine Tractor: dat kan ik toch wel doen?
En hij gaat op pad naar de wei waar de schapen staan. Maar hij heeft niet geluisterd toen Jules vertelde hoe hij het moest aanpakken. En de schapen gaan niet zoals hij dat wil, netjes naar de andere wei.

Nu zou Kleine Tractor dat kunnen zeggen, dat het niet gelukt is, maar dat doet hij niet. Het ging prima, zegt hij.
Oei, oei, Kleine Tractor! Je hebt een ;leugen verteld! En erger: die schapen zijn niet verplaatst!
Wat nu?

Nu heeft Kleine Tractor meer goede vrienden op de boerderij! Misschien kunnen die helpen?
Maar helaas, zij hebben ook geen idee hoe hij die schapen moet verplaatsen.
Natuurlijk komt het goed en Kleine Tractor heeft weer wat geleerd.
Hoe je schapen moet verplaatsen? Ja, dat ook, maar er is een veel belangrijkere les:

Hij leert dat het niet erg is om toe te geven dat iets niet gelukt is.

Opnieuw een fijn verhaal in deze serie! Met de bekende mooie illustraties natuurlijk.

Natalie Quintart (1961, Beloeil) heeft een kunstopleiding gehad, en werkte als theatermaker. Ook muziek heeft haar belangstelling en natuurlijk het maken van boeken.
Philippe Goossens (1963, Brussel) werkt als freelance illustrator. Hij houdt zich al enige tijd bezig met kinderboeken en jeugdboeken.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Boer Boris en de dino
Illustraties: Philip Hopman
Tekst: Ted van Lieshout

"Jaren geleden vond een team van Naturalis niet één, maar vijf triceratopsen (dino's) in de verenigde Staten. Onderzoek wijst uit dat het gaat om een unieke vondst: het is een kudde!" Vanaf donderdag 17 oktober 2024 is de kudde voor het eerst samen te zien bij Naturalis in Leiden.
Maar eerst kun je deze zomer de dino's los van elkaar te zien in Maastricht, Tilburg, Delft, Haarlem en Leeuwarden.
Voor Ted van Lieshout en Philip Hopman was dit een mooie aanleiding om een nieuw Boer Boris verhaal te maken dat draait om een dino en dat is weer heel goed gelukt.

Boer Boris is namelijk lekker aan het ploegen op het land en ineens loopt de ploeg vast, er zit iets in de ploegenschaar! Het blijkt een bot! Een héél groot bot!
Van welk dier kan dat nou zijn?
Boer Boris haalt de graafmachine erbij en vindt steeds meer botten, wel honderd! En ook nog een schedel!
Ineens ziet hij het, het is een dinosaurus. Hij belt gelijk naar Naturalis en die komen gelijk kijken zeggen ze.

Ondertussen willen Sam en Berend de botten aan elkaar plakken 'want anders blijft hij dood'. Boer Boris legt uit dat alleen in sprookjes dino's weer levend kunnen worden. Deze botten blijven botten. Toch pakken ze de lijmtubes en ze maken er een prachtige dino van, die ze aankleden met bloemen. Het ziet er geweldig uit.
Ze gaan maar naar het bloemencorso... Of maken ze er toch een sprookje van?

Zoals altijd is de tekst op rijm wat altijd lekker voorleest maar ik heb wel betere verhaaltjes gelezen over Boer Boris. Maar dat gebeurt vaker als het onderwerp een 'opdracht' is.
Spontaan ontstane verhalen zijn meestal beter. Maar dat neemt niet weg dat het wel weer een vrolijk boek is met erg leuke, fantasievolle tekeningen van Philip Hopman.
Een Boer Boris boek kan eigenlijk nooit slecht zijn.

Bij het boek zijn ook vertelplaten verkrijgbaar en op de website van Boer Boris kun je zien hoe je een Boer Boris Dino-opgravingsdoos kunt maken of dinokoekjes

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De grote winnaar
Katrijn Jacobs

Roki is een echt speelmonster, hij is echt helemaal stapelgek op spelletjes. Maar het allerliefst speelt hij spelletjes die hij zelfbedacht heeft, zoals: vuurschietertje, stiekem stinken, maak-de-buurman-bang. Zelf spelletjes bedenken is ook wel handig want dan bedenk je ook zelf de spelregels en win je heel vaak. Dat is voor Roki fijn want ... hij kan niet tegen zijn verlies!
En gebeurt dat toch dan weet je niet wat je ziet! Roki blijkt ineens een enorme krijsbek te hebben.

Die dag hebben Banka en Mirmi ook een spelletje bedacht. Het heet ... Verliezertje!
Je moet niet winnen maar juist verliezen! En dat is nog best lastig.
Met verstoppertje spelen laat je je snel vinden. Bij tikkertje laten ze zich altijd aanraken enz.
Het is echt heel raar. Roki hoeft niet vals te spelen, hij verstopt zich niet, hij verandert niet snel de spelregels.

De wijze les die Riki geleerd heeft, is: Winnen is leuk, maar verliezen ook. Zolang je maar plezier hebt.

Zo'n les is natuurlijk altijd goed om aan kinderen mee te geven. Maar het wordt wel een beetje statisch gebracht. De speelsheid ontbreekt, wat je bij een verhaal over spelletjes wél verwacht. Vooral de afbeeldingen hebben weinig vaart.
De monsters zijn wel heel leuk om te zien, lekker vrolijk ook. Roki heeft een gezellige monsterkop, je wordt er niet bang van.
Maar het geheel is wel érg schattig allemaal. Maar dat zeg ik als volwassene, misschien vinden kinderen het geweldig.
Vooral de gekke namen van de spelletjes zullen ze vermoedelijk heel leuk vinden.

Dettie, 5 juli 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bootje van papier
Wen Ermin

Een vel wit papier. Meer heeft Yuki niet nodig
om het fijn te hebben op het eiland waar ze woont.
Ze vouwt er de mooiste origamifiguren mee.
Tot ze op een middag vol verbazing ziet hoe
haar papieren vogels het raam uit vliegen ...

Een boek dat zo begint, wekt gelijk de nieuwsgierigheid op en als je de volgende pagina's leest dan merk je dat het verhaal nog veel aparter wordt. Yuki en haar hond Momo rennen namelijk achter de vogels aan en wat blijkt ... Ze brengen hen naar een bootje dat in de rivier ligt. Een bootje van papier! Dat is echt helemaal geweldig!

Yuki en Momo gaan gelijk in het bootje zitten, ze zoeken nog de peddels maar dat heeft geen zin meer. Het bootje beweegt uit zichzelf! En het leuke is, het bootje begint helemaal te stralen, het geeft licht! Het ziet er echt heel mooi uit. En daar gaan Momo en Yuki, over de golven en ineens ... stijgen ze op!

Ze worden door een wolkentunnel gestuurd en dan ... zien ze helder licht Wat ze zien is enorm. Ze zien prachtige dieren zoals vogels met vier vleugels, een vliegend tijgertje, een konijnvlinder een vliegend vosje en nog veel meer bijzondere dieren. Van een lieve vogel krijgen ze een stralende ster die hen zal beschermen en ook van de andere dieren krijgen Momo en Yuki geschenken. En dan wordt het nacht ...

Ook de nacht heeft zijn eigen sfeer, ze zien de mooiste sterren en varen over een sterrensluier van sterrenstof! Maar dat is nog niet alles, ze belanden ook onder water waar ze, net als in de wolkenlucht, hun ogen uitkijken. Wat een belevenis!

Hoe het verder gaat kun je zelf lezen in dit fantasievolle boek dat ook vol met sprookjesachtige, voornamelijk blauwgekleurde, bijna dromerige afbeeldingen staat.
Je moet gewoon even zuchten als je het dichtslaat, zo mooi is het boek gemaakt. Wen Ermin heeft dan ook de zilveren medaille van de Key Colours Competition China 2021 ontvangen voor dit werk. Het is echt een bewaarboek zodat je af en toe weer even kunt genieten van de schitterende illustraties.
Prachtig!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Perla de superhond
Illustraties: Sandy Rodriguez
Tekst: Isabel Allende

"Het allereerste kinderboek van internationale bestsellerauteur Isabel Allende", staat boven de titel geschreven.

Dit is echter niet haar eerste kinderboek "Van 1973 tot 1974 werkte zij mee aan het kinderblad Mampato. Zij gaf twee kinderverhalen uit: La abuela Panchita en Lauchas y lauchones" is op Wikipedia te lezen.

Isabel Allende is verder een gerenommeerde schrijfster, boeken als Het huis met de geesten, Eva Luna, Paula, Fortuna's dochter en nog veel meer romans zijn internationale bestsellers geworden. Allende heeft ook een mooie stijl van schrijven met soms een vleugje mystiek in haar werk.
Een kinderboek van haar hand houdt dan ook een belofte in, maar kan ze die waarmaken?

Het verhaal wordt verteld door Perla, de hondje van het jongetje Nico. Perla heeft de bijzondere eigenschap dat hij kan brullen als een leeuw.
Ook heeft hij heeft een magische verstopplek, waar de vorige bewoner - een tovenaar - een beetje toverpoeder heeft achtergelaten. Hij zit daar vaak met Rico. Vooral als Rico weer eens gepest is door Tom, de grote pestkop op school. Op de magische plek huilt Rico vaak uit bij Perla.

Op een dag zijn Rico en Perla in het park en daar komt een grote hond op Perla af.

"Ik wachtte niet op hulp. Ik liet [...] mijn meest angstaanjagende brul horen, schuimbekkend, al mijn haren overeind. Hij verstarde, overrompeld. En toen stoof ik met mijn volle vijf kilo spieren op hem af."

En... de grote hond rent weg!
Wat Perla niet weet, is dat hij met zijn stoere gedrag, ondanks zijn kleine lijfje, een voorbeeld is geworden voor andere mensen en vooral voor Rico.
Rico is zelfs niet meer bang voor de directeur van school!

De pech van een grote schrijfster die een kinderboek schrijft, is dat ze grote verwachtingen schept. Haar boeken voor volwassenen zijn immers zo goed.
Maar kinderboeken schrijven is een kunst op zich. Dat is een vak apart.
Het verhaal is best leuk maar er wordt teveel uitgelegd, er zijn teveel zijlijntjes. Het is niet echt in 'kindertaal' geschreven, het is niet speels en sprankelend geschreven.
Het is een zorgvuldig uitgewerkt verhaal, maar je mist het kind erin. De taal is te statisch.
Het boek heeft niet iets wat het boven de doorsnee kinderboeken laat uitstijgen. Wat niet wil zeggen dat het slecht is, integendeel, het is een leuk verhaaltje, maar dat is het dan ook.
Niet meer en niet minder.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kijk!
Mijn eerste Fiep-boek
Fiep Westendorp

Fiep Westendorp is vooral bekend dankzij haar illustraties voor de Jip en Janneke boeken van Annie M.G. Schmidt. Later illustreerde ze ook Pluk van de Petteflet, Otje en Floddertje, boeken van dezelfde schrijfster. De illustraties van de poezen Pim en Pom in de boeken van Mies Bouhuys zijn eveneens van haar hand.

Helaas leeft Fiep Westendorp niet meer, maar haar werk is gelukkig bewaard gebleven. En zo komt het dat we nu dit boekje kunnen aanschaffen dat bestemd is voor de allerkleinsten.
De afbeeldingen zijn zwart met een heel kleurige achtergrond. Zwart omdat dan de contrasten het beste zijn waar te nemen. Bij de geboorte zijn ogen van een kind namelijk nog niet helemaal ontwikkeld en Kijk! is nou juist speciaal bedoeld voor de ontwikkeling van die ogen.

Als je het boekje openslaat zie je links een witte afbeelding met zwart-witte rondjes. Rechts een diepgele bladzijde met een zwarte hondenkop.
Verderop in het boekje staat een witte poezenkop afgebeeld. Deze is zwart omkaderd met een oranjerode achtergrond.
Op een andere pagina zien we zwart-witte ruitvormpjes op een zwarte achtergrond.
Dit maakt alles inderdaad heel duidelijk om te herkennen en te zien.

De patronen zoals de rondjes en de ruitjes herhalen zich steeds maar zijn telkens net even anders.

Het is een mooi verzorgd boekje met ronde hoeken en stevige kartonnen pagina's die bestand zijn tegen kleverige kinderhandjes.
Door de simpele vormen en het mooie heldere kleurgebruik, is het een plezier om te bekijken of als kraamcadeautje te geven.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De briljante uitvindingen van Boris Breinbreker
Illustraties: Delano van der Geest
Tekst: Emma Zwart

Gelukkig heeft Boris Breinbreker de ruimte, want hij maakt graag machines en apparaten, die almaar groter worden. De automatische tandenpoetser valt nog mee, maar een kameropruimer is al flink groter, en de uitvindingenuitvinder (Wat zou dat nou zijn?) is het allergrootst.
Hoewel…aan het einde noemt hij een uitvinding waarvan hij erkent dat die toch wel de grootste uitvinding ooit is, en daar kunnen we het allemaal mee eens zijn!
Bovendien werkt die uitstekend, en of zijn andere uitvindingen dat doen?

De popcorn-popper-deluxe, misschien zou je die wel willen hebben, maar het is een gigantisch bouwwerk. Niet zo handig dus.
De blaf-vertaler is een heel leuke uitvinding!

Boris Breinbreker is behalve een uitvinder ook behept met een flinke hoge dunk van zichzelf.
Zijn uitvindingen getuigen van een grote fantasie!
Je kijkt je ogen uit! En goed kijken is iets wat je vanzelf gaat doen, want de afbeeldingen van de uitvindingen zijn ook zoekplaatjes:

zie je de grote klok?
Hoeveel sokken zie je?
Kun je tien muisjes vinden?

En door een vraag te stellen word je gestimuleerd om eens na te denken:

Heb je nog een idee om deze uitvinding te verbeteren?
Kun je zelf iets maken van elastiekjes, stokjes en rietjes?

In de begeleidende tekst vertelt Boris van alles over wat er afgebeeld wordt op de paginagrote en kleurrijke illustraties, die sowieso al zullen aanspreken. Dat wordt versterkt door de interactie met de jonge lezer.

Kijk HIER naar de afbeeldingen.

ISBN 9789044853445 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Clavis | juli 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een ongelofelijk grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan
Illustraties: Natascha Stenvert
Tekst: Pim Lammers

De juf vraagt of de kinderen een familiefoto mee willen nemen, maar de jongen in dit boek tekent de foto! Want zijn familie houdt niet zo van op de foto gaan, zegt hij.
Als snel snappen we waarom en rollen we van de ene verbazing in de andere, want...
De jongen heeft drie vaders!
Papa 1 is brandweerman
Papa 2 werkt in de snoepwinkel en
papa 3 is piraat op een schip

Maar dat is niet alles want hij heeft ook twee moeders!
Mama 1 is president en
Mama 2 is 'supermama'

En dan zijn er ook nog heeeeeel veel kinderen in huis en die slapen in heel veel stapelbedden en... er zijn ook heeel veel dieren! Maar de jongen is helemaal gek op zijn... ongelofelijke grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan!!

Je snapt het al de jongen verzint een familie waar je bijstaat. Waarom doet hij dat?
Heeft hij geen ouders? Of juist wel? Of heeft hij twee papa's of twee mama's? Of maar één papa? Of maar één mama?

Niets van dit al! Maar wat heeft de jongen dan wel voor familie? Misschien schaamt hij zich wel een beetje, misschien is alles wel héél saai?
Of toch niet?

Het blijkt een heerlijk fantasievol verhaal te zijn. Je denkt echt in het begin, jeetje wat apart die drie vaders en dan komen ineens die moeders erbij, kan dat wel? Maar ja je weet maar nooit. En dan zie je àl die kinderen in al die stapelbedden en dan ook nog eens al die dieren! Je leeft helemaal mee met de jongen, tot het grappige omslagpunt. Dan snap je ook gelijk waarom de jongen zoveel verzonnen heeft. En de afbeeldingen van Natasja Stenvert vullen de fantasie van de jongen helemaal aan.

Kortom, het is een fijn boek dat veel gesprekstof onder de kinderen zal opleveren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Elin de eenhoorn en de droom die uitkwam
Illustraties: Brigitte Barrager
Tekst: Amy Krouse Rosenthal

Fijn! Voor iedereen die Elin de eenhoorn in zijn of haar hart heeft gesloten, is er nu het vervolg. Want in het eerste boek waren er alleen dromen.
Elin droomde over het meisje, waarvan ze trouwens wel zeker wist dat zij bestond! Al lachten de andere eenhoorns haar uit, ze was er zeker van.
En het meisje droomde over eenhoorns, die vast en zeker echt waren!

Het verhaal begint met een groot probleem: in het land van de eenhoorns regent het. En niet zomaar, nee, het regent er al zo lang dat er geen magie meer is. Als het regent zijn er geen regenbogen en zonder regenbogen is er geen magie.
Ze staan maar een beetje te somberen, de eenhoorns. Elin evenwel niet: zij gelooft dat kleine meisjes echt bestaan en zo komt het dat ze net zo sterk en magisch is als altijd.

Ook het kleine meisje ziet de regen somber aan. Ze weet zeker dat ze haar hard nodig hebben in het land van de eenhoorns. Maar: hoe komt ze daar?

En dan… en dan…

Zo mogelijk is dit tweede boek nog mooier dan het eerste: prachtige afbeeldingen, het meisje en de eenhoorn spatten van de pagina’s. Magisch! Absoluut.

Amy Krouse Rosenthal (1965 tot 2017) was een Amerikaanse auteur van zowel volwassenen- als kinderboeken, een korte filmmaker en radiopresentator. Ze is vooral bekend om haar memoires Encyclopedia of an Ordinary Life, haar prentenboeken voor kinderen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Laat maar dicht!
Ralf Butschkow

Het verhaal begint al bij de titel!
De eerste zin in het boek zelf is namelijk 'Nee! Je hebt het boek toch opengemaakt?'

Gelukkig zitten de beer, zebra, wasbeer, pinguin en tapir nog in de kooi van de dierentuin, maar...
doordat jij het boek hebt opengedaan kunnen ze ontsnappen!
En inderdaad weten ze niet hoe snel ze weg moeten rennen. Maar...
als je op hun billen tikt dan blijven ze wel staan.

Eén dier was echter te snel en die is de schuur in gehold.
En daar is het heel donker.
Gelukkig zie je de lichtschakelaar wél!
Dus doe je het licht aan.

En wat je dan ziet....

De grappig weergegeven dieren in dit verhaal spoken nog veel meer uit en het kind moet steeds kleine opdrachtjes uitvoeren om ze weer verder te helpen.
Het is dus een interactief boekje, iets wat altijd goed in de smaak valt bij de peuters.
Ze leren gelijk goed te kijken, zoeken, blazen en nog veel meer.
Denkelijk zal heel vaak voorgelezen moeten worden want het wordt vast een van de meest favoriete boekjes!

@ Dettie, 10 juli 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dit dier hier
30 raadrijmpjes over dieren
Illustraties Iris Deppe
Tekst: Rian Visser

Lees het rijmpje langzaam voor.
Wacht nog even met het laatste woord.
Over welk dier gaat het?

Zo begint het boek van de nieuwe kinderboekenambassadeur Rian Visser.

Op elke twee pagina's zien we een vrolijke afbeelding van een dier met daarbij een rijmpje dat over het dier gaat.
Het laatste woord van het rijmpje ontbreekt, dat mag het kind zelf invullen.
Het knappe is dat het te raden woord al aangegeven wordt door de manier van schrijven.
De tweede regel van het raadseltje rijmt namelijk op het dier dat gevonden moet worden.
Samen met de afbeelding erbij is het prima te doen. Bijvoorbeeld:

Dit dier graast in de wei.
De boer loopt naar haar toe.
Hij wil haar melken in de stal.
Het is een bonte ...

Dit dier kruipt door de tuin.
Langzaam en op zijn gemak
Hij heeft een huisje op zijn rug
Het is een slijmerige ...

Het is altijd leuk om kinderen actief te betrekken bij een boek en dit boek voorziet daar prima in.
De gebruikte zinnen zijn kort en duidelijk.
De dieren zijn vaak goed bekend bij kinderen. zodat het raden niet al te moeilijk wordt.
Opnieuw een erg leuk en zorgvuldig samengesteld boek van Rian Visser.

Iris Deppe heeft al meerder kinderboeken van illustraties voorzien en het is te hopen dat dit nog vaker gebeurt.
De afbeeldingen in dit boek smaken tenminste naar meer.

ISBN 9789025777777 | Hardcover met ronde hoeken | 72 pagina's | Gottmer | 21 februari 2024
Leeftijd vanaf 18 maanden

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hoe Schildpad aan zijn schild komt
Een ode aan een Afrikaans folklore verhaal
Kristel Steenbergen

Een Afrikaans volksverhaal, over hoe een glanzend, spiegelglad schild veranderde…

Schildpad was lang geleden nog niet het langzame dier dat we nu kennen, hij kon juist zo hard rennen dat hij alle dieren inhaalde! Hij vond hardloopwedstrijden heel leuk. Maar daar had hij weinig aan bij het jaarlijkse Feest van de Wolken. Want de wolken nodigden alleen dieren uit die konden vliegen. Tja…

Maar dan, op een dag, vertelt Kraanvogel over een wedstrijd: Een hardloopwedstrijd! En wie er wint mag mee naar het Feest van de Wolken.

‘Bingo, dacht Schildpad. |Ik ben de snelste, de slimste en de beste! De andere dieren maken geen schijn van kans tegen mij, dat is zo klaar als een klontje.’

Hoogmoed komt voor de val, dat weet je wel. De snelste, dat is Schildpad inderdaad. Maar de slimste?
Inderdaad wint Schildpad en hij mag dus mee. De vogels zorgen er voor dat ook hij kan vliegen, en hij komt aan op het feest. Maar behalve de snelste, de slimste en de beste is hij ook de gulzigste. En dat loopt verkeerd af.
Het gevolg is dat Schildpad er uit komt te zien zoals wij hem nu kennen: een schild dat lijkt te bestaan uit aan elkaar gelijmde stukjes…

Erg leuk verhaal, over een domme egoïstische schildpad, die van een koude kermis thuis komt.
De illustraties zijn mooi kleurrijk. ‘Lief’ is een woord dat in je opkomt als je ze ziet. Maar let op de details: op Muis bijvoorbeeld. En alle dieren worden -hoe schattig ook – realistisch weergegeven.

Kristel Steenbergen is freelance illustrator, vormgever en animator. Ze werkt o.a. voor Elle, LINDAmeiden en het Parool. Haar grote liefde voor het dierenrijk en grafische patronen vormen de basis voor haar werk. Voor Moon en andere uitgeverijen maakte ze al illustraties voor verschillende boeken, maar Hoe Schildpad aan zijn schild komt is haar debuut als prentenboekenmaker.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER