jeugd 4-5 jaar

Harald Timmer

http://www.wiebelmannetje.nl

 

Stekel in de herfst
Stekel: deel 7
Harald Timmer


Dit vrolijke boekje is op een grijze, sombere herfstdag precies wat je nodig hebt. Stekel vindt de herfst namelijk helemaal geweldig. Al die mooi gekleurde blaadjes op de grond, die zijn toch prachtig! Hij zoekt de allermooiste uit die in de tuin te vinden zijn. De mama van Stekel vindt de herfst ook wel fijn, ze roept Stekel, want ze gaat kastanjes zoeken in het bos en papa gaat ook gezellig mee.


In het bos is het helemaal goed te zien dat het herfst is, het regent boomblaadjes! Doordat de blaadjes op de grond gevallen zijn, zie je ook gelijk de mooie spinnenwebben beter, iets waar mama minder blij mee is want zij vindt spinnen heel eng. Natuurlijk zijn er ook veel paddenstoelen in het bos te zien. - Stekel kijkt nog snel of er kaboutertjes in wonen - en dan... moeten ze gauw naar huis want bij de herfst hoort ook storm en regen, maar zelfs dát vindt Stekel heerlijk!


De blijheid en vrolijkheid van Stekel met zijn kleurige stekels werkt aanstekelijk, hij stapt met een opgewekte snoet door de tuin en het bos en vindt alles even leuk en spannend, waardoor je er zelf ook lol in krijgt.


De afbeeldingen zijn sfeervol en in mooie warme (herfst)kleuren weergegeven.
De tekst is in gebroken rijm (abcb) gemaakt en is 'handgeschreven', de letters zijn goed leesbaar. Door de ritmische rijm leest het verhaal heel prettig voor. Wel is een enkele keer een zin duidelijk rijmend gemaakt waardoor de zinsopbouw een beetje vreemd wordt zoals: 'Heel erg goed gaat Stekel zoeken'. Mooi is het niet maar het komt zo weinig voor dat het verder niet storend is, het verhaaltje blijft leuk.


Kortom, een gezellig herfstboekje, en nu... op naar de winter!


ISBN 9789491370236 | Hardcover | 24 pagina's | NUR 273 | Uitgeverij De Pareltuin | juli 2019
Afmeting 20 x 17 cm. | Leeftijd tot ca. 5 jaar

© Dettie, 6 oktober 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Stekel
Harald Timmer


's Morgens vroeg om kwart voor zeven
gaat de wekker af, heel luid


Stekel schrikt in één keer wakker
want hij moet zijn bedje uit


Zo begint de dag van Stekel het jonge stekelvarkentje. Hij moet natuurlijk ontbijten en naar school. Rekenen vindt hij het leukst. En na schooltijd kan hij lekker buiten spelen met zijn vriendjes totdat hij moet eten. Daarna in bad en naar bed. Mama leest nog één verhaaltje voor en dan... lekker slapen.
Een leuk, vrolijk verhaaltje op rijm over één dag uit het leven van Stekel.


Harald Timmer is een veelzijdig talent want dit boekje is niet te vergelijken met zijn boeken over Het wiebelmannetje, waar ik overigens ook helemaal weg van ben. Dit boekje straalt een heel andere sfeer uit, zelfs de afbeeldingen zijn niet te vergelijken. In het wiebelmannetje zien we vrij gedetailleerde tekeningen en in Stekel zijn de tekeningen eenvoudig gehouden maar opnieuw zo heel erg leuk. Stekel is niet bruin, zoals mama, maar heeft stekels in alle kleuren van de regenboog. De andere 'kinderen' op school hebben mooie paarse of groene stekels en de juf heeft mooie donkerrode stekels met bijpassende lippenstift, grappig om te zien. Alle afbeeldingen zijn in heel frisse, heldere kleuren weergegeven.
Apart is ook dat Stekel zijn doekje meeneemt naar bed in plaats van een teddybeer of andere knuffel.

Conclusie: een leuk, mooi verzorgd voorleesboekje dat de moeite van het aanschaffen zeker waard is, voor de prijs hoef je het niet te laten.


ISBN 97894913700689 Hardcover 24 pagina's Uitgeverij De pareltuin oktober 2012
Afmeting 20 x 17 cm Leetijd tot ca. 5 jaar

© Dettie, 28 november 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Het Wiebelmannetje deel 4
Het Wiebelmannetje en de boze kabouters
Harald Timmer


Een hele tijd geleden belandde Wiebe in een roze toverwolk en vanaf die tijd wiebelt hij. Dat zou niet eens zo erg zijn als hij maar niet iets aanraakt wat in elkaar kan storten of af kan breken. Maar soms moet dat wel. En zo komt het dat hij steeds in de problemen komt dankzij dat gewiebel. De ene keert rolt de hele wintervoorraad  van de eekhoorn uit de boom en de andere keer breekt hij de eieren van Mevrouw Vogel en moet hij maar zorgen voor de kuikens, want klutskuikens wil mevrouw Vogel niet.
Wiebe is nu op zoek naar de tovenaar die hem weer kan ontwiebelen maar onderweg raakt hij ook deze keer weer in de problemen...


Het klutskuikenkussen dat ervoor zorgt dat zijn Wiebes wiebels niet zo doorwiebelen, is namelijk nat geworden door de regen. Dus zit Wiebe lekker op een boomzwam te wachten tot het kussen droog is. Maar als er een kabouter komt aanrennen vergeet Wiebe het wiebelen tegen te houden en pats, de zwam wiebelt van de boom af. De kabouter is woedend! Wiebe heeft een traptree kapot gewiebeld! Nu kan de kabouter niet meer naar boven om te kijken of die vreselijke heks Grumelda eraan komt.


Wiebe wordt gevangen genomen en moet voor de kabouterkoning verschijnen. Maar ook de oude koning heeft geen enkel begrip voor Wiebes wiebelprobleem.
Maar dan verschijnt Grumelda en blijkt het gewiebel van Wiebe ineens toch wel heel erg handig!


Het is vooral die heerlijke wiebelhumor wat de boekjes zo leuk maken. Maar ook de gedetailleerde afbeeldingen zijn erg grappig en een lust voor het oog.
Gelukkig zijn er nog meer boekjes over Wiebe verschenen en die wil ik allemaal lezen...

ISBN 9789491370113 |  Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij de Pareltuin | oktober 2014
Afmeting 26 x 23,5 cm | Leeftijd 4+

© Dettie, 18 september 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Het Wiebelmannetje deel 3
Het Wiebelmannetje ontmoet de steenbrekertjes
Harald Timmer


Blij verrast haalde ik vorige week dit boek uit de envelop want diep in m'n hart ben ik nogal gesteld geraakt op Wiebe, het leuke Wiebelmannetje. Hoe zou het met hem gaan? Welke avonturen zou hij nu weer beleven? Zou hij nog steeds zo wiebelen? Zal hij iemand vinden die hem van zijn gewiebel af kan helpen?
In deel een hebben we al kunnen lezen dat Wiebe in zijn slaap is overvallen door een roze toverwolk en vanaf die dag wiebelt hij heel erg. Dat is heel lastig want overal waar hij vanaf die tijd komt wiebelt hij alles los of kapot. Gelukkig hebben de klutskuikens, waar hij in deel twee een avontuur mee beleefde, een dik kussen voor hem gemaakt waar hij op kan zitten zodat niemand last heeft van zijn gewiebel. Natuurlijk is Wiebe er heel blij mee maar hij moet het grote dikke ding wel overal mee naartoe slepen.


In dit deel is Wiebe nog steeds op zoek naar de maker van de wiebelwolk, die aan de andere kant van de bergen woont. Hij hoopt dat diegene hem kan ontwiebelen. Helaas schiet onderweg zijn karretje met eten en het kussen los en het dendert de heuvel af. Aan de voet van de berg vindt Wiebe zijn kar terug tussen allemaal grote stenen. Gelukkig is zijn kussen nog heel maar de kar ligt helemaal uit elkaar. Wat nu? Hoe krijgt hij zijn spullen nou mee? Het is veel te veel om alleen te dragen.


Maar dan gebeurt er iets raars, de stenen rond het karretje bewegen! Het blijken vreemde mannetjes met een dikke ronde aardappelneus.
'We zijn de steenbrekertjes' vertellen ze aan Wiebe en ze hakken zijn karretje nog verder kapot. 'We zijn brekertjes geen makertjes' zeggen ze als Wiebe protesteert.
De steenbrekertjes werken in de bergen. Alle stenen die ze onderweg tegenkomen breken ze kapot zodat de wegen mooi schoon en egaal blijven. Ze willen Wiebe gelukkig wel helpen met dragen, ze moeten toch zijn kant op, en zo gaan ze met zijn allen op pad.
Kiriam, een van de steenbrekertjes, vertelt dat ze een nieuw pad langs het ravijn gaan aanleggen. Als ze eindelijk aankomen bij het ravijn moet Wiebe wachten tot de weg klaar is.  Maar Wiebe wil opschieten, hij wil naar de ontwiebelaar, hij wil dat het wiebelen stopt. Zuchtend loopt hij al wiebelend naar het puntje van de rots en dan... klinkt er een luid gekraak...


Ook dit deeltje is weer met de nodige humor geschreven. Hoe vervelend het gewiebel ook voor Wiebe is, het blijft een grappig Wiebelmannetje. Stiekem hoop je ook dat het Wiebe niet al te snel de maker van de wiebelwolk vindt want dan zijn de avonturen van Wiebe natuurlijk  afgelopen. Dan komen er ook geen boekjes meer over hem. Dat zou jammer zijn want ze zijn zo leuk, hoewel in de vorige boekjes iets meer humor zat.
Harald Timmer heeft inmiddels ook een nog mooier evenwicht gevonden tussen zijn verhalen rond Wiebe en de fraai gekleurde tekeningen.
Dit deel drie is van groter formaat dan de vorige twee delen, wat de afbeeldingen nog beter doen uitkomen.
Kortom, opnieuw een fantastisch, fantasievol en vrolijk verhaal dat zijn (lage) aanschafkosten meer dan waard is!


ISBN 9789491370083 Hardcover 32 pagina's Uitgeverij de Pareltuin december 2013
Afmeting 26 x 23,5 cm

© Dettie, 14 februari 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Het Wiebelmannetje deel 2
Het wiebelmannetje en de klutskuikens
Harald Timmer


In het eerste deel over Wiebe hebben we kunnen lezen dat hij in een toverwolk terechtgekomen is en vanaf die dag enorm wiebelt. Soms is dat handig, hij hoeft maar tegen een bessenstruik te gaan zitten en de bessen wiebelen zo van de struik af. Maar het wiebelen is vaker heel vervelend. Elke keer wiebelt hij de stoel van zijn bosdwergvriendjes kapot en hij wiebelt ook de hele wintervoorraad uit het hol van de eekhoorns als hij daar op bezoek is. Wiebe wordt er helemaal verdrietig van en besluit een plek te zoeken waar niemand last van zijn gewiebel heeft. Hij klimt in een heel hoge boom en is blij, hier heeft vast niemand last van hem... Maar dan staat er ineens een heel boze Mevrouw Vogel voor hem. Wiebe moet snel wegwezen want haar eieren raken door dat gewiebel helemaal geklutst, straks krijgt ze nog klutskuikens. Maar het is al te laat, net als Wiebe weg wilt gaan breken de twee eieren open en alles wat de kuikens kunnen zeggen is kluts, klutskluts.
Mevrouw Vogel wil geen klutskuikens en omdat het Wiebes schuld is mag hij er voor zorgen ook! En weg is Mevrouw Vogel en daar zit Wiebe dan met een nest met klutskuikens...


Het is opnieuw een erg humoristisch verhaal geworden. Harald Timmer weet heel goed alle voor- en nadelen van het gewiebel in het verhaal te verweven waardoor het een heel origineel geheel wordt. Hoe verzint iemand het allemaal.
De afbeeldingen, eveneens door Harald Timmer gemaakt, zijn geweldig geestig. Het is echt zo'n serie waar  jong en oud van blijft genieten.
Gelukkig is deel drie Het wiebelmannetje ontmoet de steenbrekertjes al in de maak, dat zal in de tweede helft van 2012 verschijnen. 
Echt iets om naar uit te kijken!


Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789491370014 Hardcover 32 pagina's | Pareltuin, Uitgeverij De | december 2011
Vanaf 4 jaar

© Dettie, 8 februari 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Het Wiebelmannetje deel 1
Het wiebelmannetje
Harald Timmer


Wiebe is net klaar met houtjes hakken voor de oven van de bakker. En nu wil hij wel even rust, dat heeft hij wel verdient na al dat hakken. Maar de bakker heeft alweer een andere taak bedacht voor zijn hulpje. Wiebe moet de broden gaan rondbrengen. Ze liggen op het broodkarretje in de schuur.
Daar heeft Wiebe helemaal geen zin in, hij wil gaan vissen en vindt dat hij die broden best aan het eind van de middag kan rondbrengen.


Zo gezegd zo gedaan. Hij pakt zijn hengel en gaat naar de rivier. Niemand die hem daar zal zien want volgens de verhalen is het daar eng en wonen er in het Hoge Bos aan de overkant van de rivier vreemde wezens. Wiebe zit heerlijk in het warme zonnetje en valt in slaap...
En dan gebeurt het... In zijn slaap wordt hij overvallen door een knetterende roze toverwolk en hij wordt wakker als de wolk in zijn neus kriebelt. Wiebe probeert te ontsnappen maar dat lukt niet en plons daar ligt Wiebe in de rivier... De stroom voert hem mee en een hele tijd later spoelt Wiebe aan en wordt gevonden door Bor en Bar, de bosdwergen van het Hoge Bos. Ze zijn aardig voor Wiebe.  Maar Wiebe heeft vanaf die tijd iets vreemds, hij wiebelt... En hij kan niet stoppen met wiebelen. Bor en Bar noemen hem al snel het wiebelmannetje. Wiebe vindt het feit dat hij zo wiebelt helemaal niet leuk, sterker nog hij vindt het verschrikkelijk. Maar de broertjes Bor en Bar zitten er niet mee. Gelukkig voor Wiebe blijkt dat het wiebelen ook zijn voordelen kan hebben!


De afbeeldingen, die net als de tekst ook door Harald Timmer zijn gemaakt, zijn aantrekkelijk, fantasievol en kleurrijk. Wiebe heeft een leuke snoet en hij spreekt je meteen aan.
Het is een enorm leuk en sprookjesachtig verhaal dat ook als een echt sprookje eindigt met  'Vanaf die dag...'
De taal is niet te moeilijk en de letters zijn prettig qua afmeting, niet te klein, niet te groot. Er is flink veel tekst, kinderen zullen het heerlijk vinden om dit verhaal voorgelezen te krijgen. Het is een tikkeltje spannend en ook soms lekker grappig. Het is een tijdloos verhaal. Echt zo'n boekje dat je bewaart en dat de kinderen van je kinderen ook weer met veel plezier zullen lezen. Erg leuk.


Het wiebelmannetje is het eerste deel van een serie voorleesboekjes over Wiebe.
Eind januari 2012 verschijnt Het wiebelmannetje en de klutskuikens en daar kijk ik nu al naar uit!


Zie ook de website Het wiebelmannetje en de kleurplaten van tekeningen uit het boek


ISBN 9789491370007 Hardcover 32 pagina's | Pareltuin, Uitgeverij De | oktober 2011
Vanaf 4 jaar

© Dettie 12 november 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

alt


Potlood kraste...
Harald Timmer




Hij wachtte
ongeduldig
tot de eerste was gezet
de eerste van wat rondjes
want met rondjes startte het


Wat volgt is een erg mooi gebracht kort verhaal over een potlood dat bevlogen raakt door het tekenen van rondjes. Hij spoort de maker van de rondjes aan, vlugger moet het want er moeten meer rondjes komen. Van de rondjes maakt het potlood een figuurtje. Hij tekent en gumt en tekent en gumt. Ja! zo is het goed. Nu mag de inktpen verder dan zie je alles mooi scherp. Maar het figuurtje schaamt zich dood, want hij is getekend met zijn billen bloot! Hij ziet een potlood liggen, wat als hij nou zelf...


Het zijn prachtige, eenvoudige tekeningen die meer dan genoeg vertellen.
De teksten bij de tekeningen hebben een mooi ritme waarbij regel vijf rijmt op regel drie.
Het eind van het verhaaltje is ook erg leuk, kinderen zullen het geweldig vinden.
Bij dit boekje hoort een mooie kleurplaat die je hier kunt downloaden. (afbeelding 1)
Erg mooi boekje voor een mooi prijsje.


ISBN 9789491370045 Hardcover 24 pagina's Uitgeverij de Pareltuin september 2012
Afmeting 17 x 20 cm Leeftijd tot 5 jaar


alt


Inkt met tranen...
Harald Timmer




Oh, hij was zo blij geweest
toen de inktpen
in hem doopte
Helaas was alles misgegaan
en werd hij nooit wat hij hoopte


De inkt was zo blij dat hij begon te bibberen en daardoor viel hij van de pen, op de grond... De inkt moest zo vreselijk huilen hierom dat hij helemaal dun werd en begon uit te lopen. Er kroop een lijntje links, een lijntje rechts, naar boven, naar beneden. De lijntjes waren dik of dun en het gekke was, ze maakten bij elkaar een tekening van acht bij dertien meter! De hele vloer was één grote tekening geworden. En nu hangt hij in een grote zaal en is heel erg gelukkig want veel mensen kijken ernaar en zien steeds nieuwe dingen in de tekening.


Dit boekje is in dezelfde stijl uitgebracht als Potlood kraste... Eveneens schitterend in al zijn eenvoud. Bijzonder om te zien hoe Harald Timmer van de zeer gedetailleerde tekeningen in zijn boekjes over het Wiebelmannetje, via het al eenvoudiger geïllustreerde Stekel teruggaat naar nog meer eenvoud. Toch blijft alles even beeldend en goed te begrijpen voor heel jonge kinderen.
Ook in dit boekje is de tekst heel prettig leesbaar, vooral het ritme in de tekst is erg knap.
Het zijn twee prachtige boekjes en niet alleen voor de kleintjes, als volwassene beleef je er ook veel plezier aan!


Bij dit boekje hoort ook een mooie kleurplaat die je hier kunt downloaden. (afbeelding 2) 


ISBN 9789491370052 Hardcover 24 pagina's Uitgeverij de Pareltuin september 2012
Afmeting 17 x 20 cm Leeftijd tot 5 jaar

© Dettie, 30 november 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER