Marianne Busser & Ron Schröder

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van deze schrijvers voor kinderen vanaf 2 jaar

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van deze schrijvers voor kinderen vanaf 6 jaar

Het Kerstwinkeltje
Illustraties: Ingrid ten Koele
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

‘Ergens in het winkelstraatje
wordt nu tijdelijk van hout
op een plekje dat nog leeg was
een nieuw winkeltje gebouwd…’

Want er ontbrak nog iets in het allerleukste winkelstraatje van het land: een kerstwinkeltje! Opa Hans timmert het eigenhandig: een leuk winkeltje, dat wel klein is maar waar je alles kunt vinden dat met kerstmis te maken heeft. Hij versiert het ook helemaal in kerstsfeer: met groene takken, en sterretjes en ballen. En leuke cadeautjes.
Hij weet het zeker: dit is het leukste winkeltje!
Of je dat in de zomer ook denkt is de vraag, maar het is een tijdelijk winkeltje.
En veel mensen weten het al snel te vinden:
Sterre die mee doet met het kerstspel en schaapjes zoekt. Want ze is mag de herder zijn.

‘Sterre vindt het geweldig
ze mocht ook Maria zijn
maar dan moest ze Jozef kussen
en dat leek haar niet zo fijn.

Want voor de rol van Josef
– wist ze was Martijn de eerste keus
en wilde wil ze echt niet zoenen:
hij heeft snotjes in zijn neus!’

Er komt een dame die een boek met liedjes zoekt, en een meester die een voorleesboek wil.
Flynn wil graag de Kerstman zien.
Jawel: opa Hans is even de kerstman! Maar hoe komt hij aan die dikke buik, wil Flynn weten. Zit er een kussen onder zijn trui?

Het mooiste stukje, en dat is echt een kerstverhaal: Elsemiek kwam vertellen dat ze zo graag haar zieke zusje wil verrassen. Zou opa Hans iets weten om het zusje op te vrolijken?

Het is een lopend verhaal, in de gebruikelijke versvorm. Zelfs het voorwoord is op rijm! Daar wordt verteld dat er op iedere pagina een kerstengeltje verstopt zit. Aan de lezer om die te vinden! En op de schutbladen die vol staan met vrolijke kerstmannetjes zijn er maar twee hetzelfde. Maar welke?

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder dus de serie over de Winkeltjes en nog veel meer.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een T-rex voor Tibbe
Illustraties: Richard Verschraagen
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Als je een oom hebt die dinobottenzoeker is, zou het zomaar kunnen gebeuren dat je een bijzonder cadeau krijgt! Het overkomt Tibbe.
Nu denk je: ‘het overkomt hem’? Een cadeautje is toch gewoon leuk om te krijgen?

Maar ja, een ei van een dinosaurus, een echt ei, dat nog uitkomt ook… dan kunnen er wel vreemde of zelfs akelige dingen mee gebeuren!
Tibbe volgt nauwkeurig de aanwijzingen van zijn oom en kijkt gespannen toe of er iets gebeurt in het nestje dat hij gemaakt heeft.

‘de hele dag kijkt Tibbe
naar het ei vanuit het raam
en denkt: als hij geboren is
weet ik een leuke naam
ik denk dat ik hem T-rex noem
en dat is echt niet raar
een T-rex die ook T-rex heet
dat past mooi bij elkaar’

Dan komt het ei inderdaad uit, een lief klein dinootje komt tevoorschijn. Maar je kan je voorstellen dat het diertje gaat groeien. En groeien. En nog groter… En wat dan?

Je valt in herhalingen als je al zoveel boeken van het echtpaar Busser - Schröder besproken hebt. Was in dit boek iets nieuws te vinden?
Toch wel.
Natuurlijk: is de tekst op rijm, ik denk dat zij niet anders kunnen…maar het is een verhaal dat lekker vlot doorloopt, een spannend verhaal over een joch dat wel heel blij is met zijn vriendje, maar ook wel weet dat dit niet kan. Over nog een andere onverwachte vriendschap.

De illustraties zijn ook mooi, passend bij de tekst en met iets extra’s. Ha, bekijk de tekening maar eens waar Tibbe voorzichtig kennis maakt met het dier. Of waar hij de tanden poetst van zijn vriend!
Weer helemaal geslaagd dit boek!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) die al 35 jaar getrouwd zijn, hebben samen inmiddels ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Van poezenhuis tot droompaleis
Marianne Busser en Ron Schröder

Wonen, dat kun je bijna overal. In een poezenhuis of een droompaleis, zoals je in de titel al leest.
Maar er zijn nog zoveel andere mogelijkheden, teveel om op te noemen.
Marianne Busser en Ron Schröder noemen er nog een paar, en doen dat op de zo bekende manier: in versvorm, waardoor ze heel fijn zijn om voor te lezen.

We beginnen met een groot welkom. Je ziet niet één huis maar een hele straat met meerdere huizen. Het ziet er heel gezellig uit, je zou er meteen naar toe willen verhuizen!

‘De voordeur van ons huis staat altijd open
mijn moeder is de moeder van de straat
want iedereen kan zomaar binnenlopen
wanneer het eventjes wat minder gaat’

Het sluit af met:

‘De voordeur van ons huis staat altijd open
de mensen lopen bij ons af en aan
mijn moeder zegt: de wereld wordt echt mooier
als deuren vaker open zouden staan…’

In de overige rijmverhalen kun je lezen hoe het is om te wonen in een huis vol poezen, of in een boot: ‘wanneer je in ons huisje uit het raam kijkt dan zul je elke keer iets anders zien…’

Je kan wonen in een tiny house, dat echt wel superklein is! Of juist in een groot kasteel! In een huis met bijzondere bewoners: iedereen bespeelt een instrument!
Of dat huis waar alle bewoners circusartiesten zijn! In een molen, in een groot flatgebouw kun je wonen, of in een koninklijk huis.
Alle woningen hebben hun eigen charme, zelfs dat huis dat eigenlijk helemaal (nog) niet geschikt is om in te wonen!

Zonder mooie illustraties is een boek van Marianne Busser en Ron Schröder niet compleet. Bij de grappige versjes zie je dus ook grappige tekeningen, met veel details in mooie kleuren, passend bij het betreffende huis. Bijzonder: het zijn steeds andere illustratoren, al zijn het wel mensen die vaker samengewerkt hebben met het echtpaar: Lena Addink, Iris Boter, Mies van Hout, Sophie Pluim, Ingrid en Dieter Schubert en Wouter Tulp.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

ISBN 9789048868889 | hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2023
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het dikke zeedierenboek
Illustraties: ivan en ilia
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Na de dikke Dierenboeken over vogels, Vaderlandse dieren, dino’s en kriebelbeestjes is het de beurt van de dieren die in de zee leven. Een heerlijk dik boek met vrolijke versjes en bijzondere weetjes over allerlei leuke zeedieren!
Je zal nog verbaasd zijn: misschien heb je al wel eens van een narwal gehoord, of van een zeekrokodil? Maar nu lees je er een heleboel nuttige, leuke en bijzondere weetjes over!
Zo lees je bijvoorbeeld dat haaien eigenlijk helemaal geen mensen aanvallen, dus in principe niet gevaarlijk zijn. De walvishaai is de grootste vis ter wereld en ze eten plankton. Dus waarom zouden ze aanvallen?

de leiders van zo’n duiktocht
zeggen vaak: ze doen geen kwaad
totdat hij je heel per ongeluk
met zijn staartvin slaat…

Ook witte haaien zijn niet echt gevaarlijk voor mensen. Maar ja, hun ogen zijn niet zo goed.

het lijkt warempel wel een zeehond
die ik daar voorbij zie gaan
en dus valt die haai de surfer
uitgehongerd pijlsnel aan

Er zijn steeds vier pagina’s over een en hetzelfde dier. Twee die in versvorm het betreffende zeedier bespreekt, en dan twee waar je heel veel informatie vindt, hapklaar in kadertjes. Over de voortplanting gaat het vaak, en over hun leefpatroon. Ook wordt er verteld of ze bedreigd worden. En dat hoeft niet direct te zijn in de zin van bevissing. Ook al dat plastic dat in zee terecht komt is levensbedreigend.
O ja, de narwal. Men weet nog steeds niet goed waarvoor die lange tand eigenlijk dient. Ze kunnen er mee voelen hoe warm of koud het water is, maar is dat het enige? Is het ook om indruk te maken op de vrouwtjes? En wist je dat pinguïn eigenlijk maar viezeriken zijn? Ze spuiten hun poep gewoon weg:

dat daar meestal buren wonen
dat maakt ze niet veel uit
hij zal beslist niet kijken
waarheen hij alles spuit.

Met bijbehorende grappige tekening natuurlijk! De zeekrokodil is ook erg grappig uitgebeeld:

de moeder grijpt de jongen
in haar bek – en neemt ze mee
en brengt ze heel voorzichtig
naar de rivier of de zee.

Voor in het boek vind je een inhoudsopgave. Op alfabet, en dezelfde volgorde als in het boek.
En ook nu zijn ivan en ilia de tekenaars. Zij werken al vanaf 1996 samen en maken de mooiste tekeningen. Daarbij zijn ze ook nog een stel. Net als in de andere Dikke Dierenboeken worden de dieren levensecht uitgebeeld, met steeds een kwinkslag. Zij laten zien hoe groot de dieren zijn door er een kind bij te tekenen. Of een grappig badeendje.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) die al 35 jaar getrouwd zijn, hebben samen inmiddels ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het grappigste sinterklaas -
boekje ter wereld
Illustraties: door Mayon Middeljans
Tekst: Marianne Busser en Ron Schrӧder

December nadert weer, en dan komt Sinterklaas natuurlijk weer naar ons land. In de gebruikelijke vorm, versjes, vertellen Marianne Busser en Ron Schrӧder over wat er dan allemaal gebeurt:

meestal gaat het echt fantastisch
maar soms gaat er wel iets fout!

De sint is niet altijd even handig, zeker niet als hij moe is en er is een pietje dat de stickers verkeerd plakt:

opa kreeg een hoedje
en een grote bloementas
waar hij – en dat was toch wel leuk
ontzettend blij mee was!

Wat er gebeurt als een pietje wil proeven van de lekkere pepernootjes die hij bakt, dat kan je je wel indenken! En het verhaaltje over een jongetje dat twee konijntjes krijgt en dat eigenlijk een beetje weinig vindt:

wacht jij maar af, zei piet
straks heb je er wel honderd!

En deze is leuk, over een pietje die door de schoorsteen kruipt om pakjes te bezorgen en daar erg zwart van wordt:

dus ging pietje lekker douchen
en hij boende heel erg hard
de Sint vroeg toen hij hem weer zag
zeg, was jij net niet zwart?

Ja, hoor, zei piet lachend
dat klopt, maar nu niet meer
maar als ik morgen gewerkt heb
dan ben ik het vast weer!

Zo zijn er nog meer leuke verhaaltjes! Deze vorm leest heel prettig voor, kort maar krachtig. Als voorlezer geniet je daar ook van.
En natuurlijk is het nu de goede tijd om er eens lekker voor te gaan zitten! De Sint is er al bijna!
Naar de plaatjes kijken kinderen ook graag, en die zijn weer reuze leuk. Dit keer van de hand van Mayon Middeljans. Het plezier straalt er van af, sprankelende kleuren en veel details.

Een heerlijk sinterklaasboekje!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

alt Het vrolijke
Sinterklaas voorleesboek
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

In dit boek vol met verhaaltjes en versjes komen we vertrouwde thema’s en figuren tegen. Een speelgoedwinkeltje wordt een zoekplaat; de koning uit het verhaal over een prinsesje; het mannenkoor; Egel en Haas, en nog meer.

En natuurlijk zijn er in een sinterklaasboek veel kinderen en pieten. Allemaal hebben ze te maken met Sinterklaas. Er worden schoenen gezet, er wordt geknutseld, gezongen, en natuurlijk komen er verlanglijstjes en cadeautjes aan de orde. Er worden tekeningen gemaakt, en chocoladeletters ingepakt. Het aloude verhaal wordt opnieuw verteld, en je krijgt meer informatie over wat de pietjes doen.

Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar het mannenkoor. Dat koor, een grote groep mannen opvoeren als één persoon, is zo’n reuzevondst van het schrijversechtpaar! Heerlijk om die mannen te zien die zich gedragen als kinderen, en die tante maar in het gareel moet zien te houden. Natuurlijk zet ook het mannenkoor hun schoen. Maar dan willen ze daarna naar de winkel. Nou ja, dat kan niet: op je blote voeten! Toch gaan ze naar buiten, ze gaan de eendjes voeren, en zitten dus als ze thuis zijn met vieze voeten. Hoe moet dat nu?
En maar zingen die mannen.

Bij het maken van dit kleurige en fleurige boek heeft het schrijversechtpaar Marianne Busser & Ron Schröder aan Dagmar Stam gevraagd om de tekeningen erbij te maken. Dat is een perfecte keuze: mevrouw Stam brengt precies de juiste sfeer in haar tekeningen aan: pittige wijsneuzige kindertjes spelen er een grote rol.

Deze uitgave is een herziene uitgave. Ik ben er niet zeker van maar het gaat vast om de Pietjes, die natuurlijk in een boek met verhalen over Sinterklaas veel voorkomen: die Pietjes hebben alle kleuren van blank tot bijna zwart (Dagmar Stam gebruikt geen echt zwart in haar tekeningen) en allerlei kleurtinten.

‘Sinterklaas zei: het zou leuk zijn
als mijn intocht deze keer
nog vrolijker dan vrolijk worden zou
iedereen zijn beste kleren
En de pieten mooi versierd
met wat groen, of met oranje, of wat blauw...’

En zo geschiedde. Stond dit versje al in de eerdere uitgave? Geen idee. Een stellingname dus, waar geen kind zich aan zal storen. Als eventueel tegenwicht is er het verhaal over de drie jongetjes die zich lekker zwart verven.
Reuze leuk weer, jammer dat de sinterklaasperiode maar zo kort duurt...

ISBN 97890003555808 | paperback | 45 pagina's | Uitgeverij Van Holkema & Warendorff | herziene uitgave 2016
Leeftijd tot 6 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Van vliegeren tot vogelspotten
Gi-ga-groene gedichtjes
Marianne Busser en Ron Schröder

‘Het is tijd
om nu te stoppen
je computer af te sluiten
je mobieltje weg te leggen
En dan één, twee, drie naar buiten!’

En zo is dat: buiten is zoveel te beleven!
Vliegeren en vogelspotten natuurlijk, maar ook schatgraven, kamperen, picknicken of boomhutten bouwen. Buiten gebeuren de knapste kunstjes die een goochelaar niet nadoet:

Daar wordt een rups een mooie vlinder
daar kruipt een kuiken uit een ei’

‘konijntjes komen uit konijntjes
en echt niet uit een hoge hoed’

De rijmvertelling over de schilder in huis is ook erg grappig, alles moet naar buiten:

‘maar het gekste is nog wel
dat onze douche ook buiten staat
en ik moet mijn ogen dichtdoen
als mijn vader douchen gaat
buiten slapen, buiten eten
het valt allemaal best mee
en een emmer in het schuurtje
is voorlopig de wc.'

De schrijvers maken er gewoon weer iets heel leuks van, dat jonge kinderen aanspreekt. Niet literair nee, maar gewoon, leuk, speels en grappig. Veelal herkenbare situaties, soms ook leerzaam, en... voorzien van hele mooie illustraties van verschillende illustratoren, die precies de tekening maken die bij het verhaal past. De arme Jochem, die de mieren bestudeert en niet in de gaten heeft dat ze hem ook gaan bestuderen! (Dit wordt getekend door Harmen van Straaten)
‘Ik wist niet dat je zo goed kon dansen, zegt zijn moeder.
O ja, de omslag is van Mark Janssen! En het boek past in het kinderboekenweekthema van 2022: gi-ga-groen.

ISBN 9789048864928 | Hardcover | 32 pagina's |Uitgeverij Moon | september 2022
Illustraties van Kees de Boer, Aron Dijkstra, Marieke van Dithuizen, Floor de Goede, Natascha Stenvert en Harmen van Straaten
Leeftijd vanaf 4 jaar

© Marjo, 30 september 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Het dikke vogelboek
Marianne Busser en Ron Schröder

In de serie dikke boeken: Kriebelbeestjesboek, Dierenboek, Vaderlandse dierenboek en Dinoboek, hebben we nu het dikke Vogelboek.
Het concept is steeds als volgt: eerst wordt het dier op een grappige wijze ten tonele gebracht, op rijm natuurlijk zoals deze schrijvers dat nu eenmaal iedere keer weer zo leuk doen. Daarna volgen twee pagina’s met informatie, en dat zijn geen saaie lappen tekst, maar korte stukjes die in kaders met versierde randjes, in allerlei vormen, verspreid over de bladzijden staan.

In dit boek zijn het dus vogels. Negenentwintig zijn het er, en de meeste zijn wel bekend, die komen veel voor in Nederland en België: de merel, de mus, het winterkoninkje, maar ook de ijsvogel, de meeuw en nog meer. Op alfabet, makkelijk terug te vinden. Er is ook een inhoudsopgave.

De eerste vogel is de konteklopper. Huh, zul je denken? Dat begint niet met de A! En toch als eerste? Dat zit zo: konteklopper is een bijnaam voor de aalscholver. Hij heeft ook nog andere bijnamen, maar deze naam heeft hij te danken aan zijn moeizame opstijgen: hij stuitert eerst een paar maal met zijn kont op het water!

De buizerd, die je zo mooi kunt zien zweven in de lucht:

Hij kiest soms ook een plekje
ergens bij een drukke weg
en hoopt op een konijntje
of een vogeltje met pech

Want af en toe ziet hij
vanaf een paaltje – zeer tevreden
hoe zijn verse maaltje
in een flits wordt platgereden

In de dierenwereld gaat het er niet altijd even fatsoenlijk aan toe, ook bij vogels niet. Er zijn best veel vogels die eenmaal een partner gevonden daar trouw aan blijven, de ekster bijvoorbeeld, maar het winterkoninkje heeft meerdere vrouwtjes tegelijk. Hij bouwt wel voor iedere nieuwe partner een nieuw nest, dat is dan wel zo aardig.
Over de vogels wordt verteld hoe en waar ze hun nest hebben: ieder jaar op dezelfde plek, of zoals duiven een wegwerpnest. Hoeveel eitjes ze leggen, of ze zorgzaam zijn voor hun jongen. Wat ze zoal eten, en de specifieke eigenschappen die ze hebben. Wist je dat een uil als enige de kleur blauw kan zien? Dat een roodborstje vrij agressief is en op het raam tikt omdat hij daar een rivaal ziet?
En wat is een soepeend? Gaat die in de soep?

En dan zijn er natuurlijk de prachtige illustraties van het duo ivan en ilia. Zouden zij de kabouter verzonnen hebben? Die duikt op de vreemdste plaatsen op, en is niet de saaie tuinkabouter waar je hem eerst voor aan ziet.
Er valt nog veel meer te zeggen, maar kijk zelf maar: wederom een prachtig kijk- en leerboek!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder hebben al een indrukwekkend oeuvre opgebouwd: ze schreven ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

ISBN 9789048864843 | hardcover |128 pagina’s | Uitgeverij Clavis | mei 2022
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Het dikke dinoboek
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder
Illustraties: ivan en ilia

Weet je hoeveel dinosauriërs er zijn geweest? (Voor zover we weten dan)
Tot op heden zijn de overblijfselen gevonden van bijna dertig soorten dino’s!
Onvoorstelbaar: de oudste heeft bijna 200 miljoen jaar geleden op aarde rondgezworven! Tweehonderd miljoen jaar! Dat kan je je niet eens voorstellen.
Ongeveer een miljoen jaar geleden waren er nog steeds dinosauriërs, waarschijnlijk weer andere.
Wat ook moeilijk te bevatten is, dat we nu toch best wel het een en ander weten over die dieren.

Vindt een knappe wetenschapper
heel veel botjes bij elkaar
brengt hij ze naar een museum
maar dan is hij nog niet klaar

Grappig weetje: soms worden de gevonden botten verkeerd in elkaar gezet! Dan ziet zo’n dier en natuurlijk heel anders uit!

Natuurlijk staan er veel teksten in rijmvorm in het boek, op de bekende manier, steeds vier regeltjes, die lekker voorlezen. Met vaak leerzame, of grappige opmerkingen.

Het gaat te ver om precies te vertellen hoe het onderzoek naar dinosauriërs in zijn werk gaat, en op deze manier is het heel begrijpelijk voor de jonge dinosauriërliefhebber. Die wil ook eigenlijk niet meer weten dan datgene wat hier verteld wordt: hoe zagen ze eruit? Wat aten ze? Waar leefden ze?
Eenvoudige vragen, met voor de wat oudere kinderen ook informatie over waar ze gevonden zijn, in welke omstandigheden ze misschien wel leefden, en wat ze aten. Dat soort dingen.

Die informatie staat niet in rijmvorm, maar in kadertjes. Het gaat zo:
Al die (bijna) dertig dino’s worden voorgesteld met vier pagina’s per dier: twee met rijmteksten, en daarna twee met informatie. Op die pagina’s kan je ook zien hoe ze er misschien uitgezien hebben. Van een enkel dier is een aanduiding voor een bepaalde kleur teruggevonden, maar vaak is er niet meer bekend dan hoe groot ze geweest moeten zijn (Dat zie je aan de botten), of ze eieren legden (meestal) of levendbarend waren. Uit gevonden poepresten en soms ook een maaginhoud kun je afleiden wat ze aten, en als je leest dat een plantetende dinosauriër 200 kilo per dag moest eten – dat kunnen ze dan weer afleiden uit een vergelijking met dieren die vandaag de dag leven) dan weet een wetenschapper ook dat ze flinke afstanden moesten afleggen.

Hoe ze gevonden werden, dat is ook nog een verhaal op zich. Als het bekend is, staat het vermeld: soms werden de botten van duizenden dino’s bij elkaar gevonden: ga dan maar puzzelen!
Dieren vonden dan hun einde bij vulkaanuitbarstingen, of in een moeras. Zo bleven ze bewaard.
Maar de superkleine dino, oculudentavis genoemd, is bewaard gebleven in hard lava dat gestold is. Hij was niet groter dan een bij! Meestal denk je aan enorme beesten, maar ze moeten er in alle soorten en maten geweest zijn. Eigenlijk net als de dierenwereld er nu uitziet, met ook allerlei soorten!

Een fossielenonderzoeker dacht
ik weet niet wat ik zie
want hij vond een kleine dino
het leek wel een kolibrie

ooit heeft dit kleine beestje
misschien een insect gepakt
maar is toen aan de harslaag
van een grote boom geplakt.

ivan en ilia hebben al vaak samengewerkt met het schrijversechtpaar. Met dit dikke dinoboek hebben ze weer goed hun best gedaan! Er is nu eenmaal niet altijd veel bekend over hoe dino’s er uit zagen, maar ze geven een aardig idee (denk ik).
Voorin staat een inhoudsopgave en achterin worden tips gegeven van leuke musea en park over dinosauriers in Nederland en België.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels bijna vierhonderd boeken gemaakt, waaronder de series De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het dikke vaderlandse dierenboek
Vrolijke versjes en bijzondere weetjes over wilde dieren in ons eigen land
Illustraties van ivan en ilia
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Wilde dieren in Nederland en België, dat zijn er vast nog meer dan in dit boek voorkomen. Je kent vast wel de bever, de otter, de wezel, de woelmuis, de haas en het konijn, de mol en de vleermuis. Andere bekenden zijn de verschillende soorten herten: het edelhert, het damhert en de ree (‘het ree’ mag ook). Wil je deze dieren spotten, dan moet je heel stil zijn, en letten op de windrichting.

Maar vind je ook een kalfje
verdwijn dan vliegensvlug
want mama ree komt altijd
Bij haar jonge kafje terug

Dit is eigenlijk een boodschap die voor alle wilde dieren geldt: laat ze met rust. Sommige dieren zorgen daar zelf wel voor: een egel bijvoorbeeld, die zul je niet snel aanraken, denk ik. En andere wilde dieren leven vooral ’s nachts, of onder de grond.
Wilde dieren zijn per definitie onaanraakbaar en dat is iets wat je kunt leren uit de rijmpjes die bij alle dieren. Bij de adder:

Maar maak je niet te veel zorgen
want loopt er iemand ergens rond
dan voelt zo’n slang je lopen
door je stappen trilt de grond

Over hoe ze leven, hoe ze zich voortplanten gaan de rijmpjes. Bij welk dier zou dit horen?

’t is net snot met zwarte spikkels
dat zijn de eitjes – ingepakt
in wat glibberige klodders
stevig aan elkaar geplakt.

Dat is één kant van dit dikke boek: de eenvoudige rijmpjes, zoals we die kennen van Marianne Busser en Ron Schröder, die lekker voorlezen en waarin al allerlei informatie staat. Het tweede aspect is wat daarop volgt: twee pagina’s met allerlei weetjes. En dan is er het derde zeker niet onbelangrijkste aspect: de afbeeldingen.

Marianne Busser en Ron Schröder werken met verschillende illustratoren, en in dit geval zijn dat ivan en ilia. Zij maken van de besproken dieren schattige beestjes. Zelfs de adder: die is niet een akelig glibberig dier, maar ziet er juist schattig uit: een lieve mamaslang met kleine adderbabietjes.
En al kijkt papa wolf nog zo boos, als je daarnaast de mamawolf en haar welp ziet, ben je al lang niet bang meer.
Nu hoeft dat ook niet: een wolf lust geen kindertjes… ofwel:

maak je vooral geen zorgen
dat het hier gevaarlijk wordt
want wolven willen echt niet graag
een mensje op hun bord

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het dikke dierenboek
Vrolijke versjes en leerzame weetjes over de allerleukste dierentuindieren
Illustraties: ivan en ilia
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

In dit boek vind je informatie over 29 dieren die je in de dierentuin kunt tegenkomen. Op alfabet, van de ara tot en de zeeleeuw, in versvorm. Een inhoudsopgave staat voorin.

Het is toch ongelooflijk, hoe dit echtpaar steeds maar weer inspiratie vindt voor leuke rijmpjes! Af en toe worden er wel trucjes gebruikt om iets te laten rijmen, maar over het algemeen krijg je toch de indruk dat ze het zomaar uit hun mouw schudden. Deze bijvoorbeeld over de chimpansee:

‘Een chimpansee is slim
en wil steeds iets nieuws proberen
hij heeft zichzelf dus in het oerwoud
heel wat kunstjes kunnen leren

Soms plukt hij snel een blad
en maakt er dan een bakje van
dat schept hij vol met water
zodat hij daaruit drinken kan’

maar voordat we gaan denken dat een chimpansee net is als wij mensen komt er dit:

‘Soms pakt hij grote stenen
als hij noten wil kraken
maar je zult hem niet zien breien
of een kanten kleedje haken.’

Zoals overigens bij alle dieren die in dit boek voorkomen wordt ook bij de chimpansees in hapklare brokken van alles verteld over dit dier. Dat ze vooral zaden, bladeren en planten eten, en soms ook vlees. En dat ze met elkaar praten door geluiden te maken.

Behalve leuk, is het boek dus ook leerzaam. Want je wil vast wel weten wat kangoeroes op de kermis doen? En dat flamingo’s eigenlijk wit zijn, dat kan toch niet kloppen! Waarom zie je olifanten zo vaak achteruit lopen?

Deze boeken blijven reuze leuk om voor te lezen, en natuurlijk om zelf te lezen en naar te kijken, want Marianne Busser en Ron Schröder werken altijd samen met heel goede tekenaars. Dus vergeet niet te genieten van de mooie illustraties van ivan en ilia, die de dieren haast menselijk afbeelden, paginagroot, in mooie felle kleuren.

ISBN 9789048842667 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Moon | april 2018
Leeftijd 4+

© Marjo, 28 april 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een corso vol verrassingen
Marianne Busser en Ron Schröder

Het Bloemencorso!
Ieder jaar in april is het feest in de Bollenstreek! In 2022 nog meer dan anders, want het corso bestaat 75 jaar. Zo lang geleden is het alweer dat een bloembollenkweker uit Hillegom een bloemenkunstwerk maakte, een walviswagen. Daarna was er geen houden meer aan!

Ter gelegenheid van dit jubileum hebben Marianne Busser en Ron Schröder een boek gemaakt, met de voor hun zo karakteristieke rijmvertelling. Lisa van Winsen mocht er de illustraties bij maken. Een beroemd schrijversechtpaar, een begenadig tekenaar en… zeeën van bloemen, wat wil je nog meer?

Maar voor opa Bos is het niet meer zo speciaal als het anders was. Hij is altijd bollenboer geweest en bouwde in de periode voor het corso altijd weer de prachtigste wagens. Daar is hij nu te oud voor geworden, het lukt hem niet meer. Hij kan alleen nog op een stoel langs de kant van de weg kijken naar wat anderen gemaakt hebben. Ook leuk, maar toch…
Hij zou het zo leuk vinden om het met alle zes zijn kleinkinderen te delen en verhalen te vertellen. Maar vier van die kinderen wonen veel te ver weg, in Tirol en in Spanje. Gelukkig zijn Fleur en Tim er wel! En zij vinden het sneu voor hun opa. Daar moeten ze iets op verzinnen. Een gewaagd plan.

‘Het was een schitterende dag: de optocht kon beginnen
de wagens reden één voor ֖één de brede hoofdstraat binnen
wagens vol narcissen, en met vlaggen en met linten
Met schitterende tulpen en de mooiste hyacinten’

Zou het plannetje van Tim en Fleur slagen? Ze krijgen in ieder geval van alle kanten hulp…

Ook al gaat dit boek over een evenement dat vooral bekend is in de Bollenstreek, het is voor alle kinderen van Nederland een leuk verhaal. Misschien willen zij dan ook wel eens zelf een keertje gaan kijken naar die praalwagens die door de steden en dorpen rijden. Het ziet er in ieder geval allemaal prachtig uit: die voorjaarsbloemen hebben de mooiste kleuren!

Het verhaal – op rijm dus – wordt omlijst door de kleurrijke illustraties van Lisa van Winsen, die ook bedacht dat veel van de plaatjes er uit moesten zien als foto’s. Foto’s uit de albums van opa, die hij zo graag eens wil bekijken met al zijn kleinkinderen.
Je ziet hoe het maken van de wagens in zijn werk gaat en hoe de optocht verloopt.
Leerzaam en gewoon ook erg leuk!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim vierhonderd boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De verhaaltjesboom
Illustraties door Eefje Kuijl
Marianne Busser en Ron Schröder

Een boom vol met verhaaltjes staat in het voorleesbos
er hangen er wel honderd aan de takken
als iemand op een avond graag iets grappigs lezen wil
dan kan hij altijd een verhaaltje pakken

Het zijn eigenlijk korte verhaaltjes, deze versjes van het bekende echtpaar: avonturen op zich met soms een subtiele verwijzing naar een boodschap die je al of niet ter harte neemt. Het verhaaltje over het ijdele varkentje dat een krul in zijn staart wil bijvoorbeeld zit een vingerwijzing naar jezelf accepteren zoals je bent.
Het eerste verhaaltje na de inleiding is evenwel gewoon een lekker avontuur dat heel spannend is voor twee muisjes. Het regent en het regent maar, en twee muisjes die willen brainstormen over een leuke vakantie, zijn op zoek naar een droge warme plek:

Een van de muisjes zei:
ik weet iets – kijk eens wat ik durf
hij rende naar een olifant
en kroop snel in zijn slurf

Oei, oei, hoe loopt dat af! Want die olifant krijgt natuurlijk de kriebels…
Er zijn een paar verhaaltjes over het (niet) eten van vlees. Wie zou hier aan het woord zijn?

hoe zou u het vinden als ik ham
in plakjes van uw billen nam
of u zou verwerken tot
een serie worstjes in een pot
en vaak zegt iemand dan: helaas
dan neem ik wel een broodje kaas!

Het verhaal van de giraf die door de grachten van Amsterdam vaart met zijn vrienden is ook erg leuk. Waarom zouden ze toch steeds roepen: bukken!
En dan de clou, als ze dat een keertje niet roepen!

Het is echt genieten van al deze verhaaltjes in versvorm, en dan zorgt Eefje Kuijl nog voor hele lieve illustraties waar je graag naar kijkt. De niesende olifant uit wiens slurf de twee vrolijke muisjes tevoorschijn komen, zo leuk is dat!
En de octopus met zijn acht armen is een schatje om te zien.

Op hun site vertellen de schrijvers over zichzelf en hun boeken:
Wij zijn Ron en Marianne. Allebei in 1958 geboren, en al ruim dertig jaar bij elkaar. In het verleden hebben we echt van alles geschreven. Van cabaretteksten (Ron) tot artikelen voor tijdschriften (Marianne). En samen schreven we reclameteksten, scenes, liedjes en verhaaltjes.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het jaar rond met de vier kaboutertjes
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder
Illustraties: Hanneke de Jager

Maartje, Joep, Johannes en Moontje
Leuk en lief – en heel erg klein
en ze willen alle vier
graag jouw beste vriendje zijn!

De boeken over de vier kaboutertjes beginnen standaard met dit versje.
Deze omnibus begint met de lente, natuurlijk in gebruikelijke volgorde daarna de overige seizoenen.
Bij ieder seizoen hebben de vier vriendjes dezelfde kleren aan, alleen – en maar goed ook! – in de winter zijn ze extra warm aangekleed, met mutsjes en sjaals.

De lente is het begin van nieuw leven: alles is fris en groen, er komen jonge dieren, bij de familie Muis zelfs zeven tegelijk! En de kaboutertjes zorgen voor bedjes voor al deze kleintjes, zoals ze ook vogels helpen bij het bouwen van hun nesten.
En dan wordt het zomer, tijd om te spelen, met water en zand. Of konijnenkeutels.
Maar aan alles komt een eind: de herfst komt eraan. Bomen verkleuren; dieren zorgen voor een wintervoorraad. De herfst is ook een tijd voor afscheid: dieren die hun winterslaap in gaan of vogels die naar het zuiden vliegen. En ja, soms ook gaan dieren dood. Dan zorgen de kaboutertjes voor een keurig afscheid.
De winter is ook niet saai: er is sneeuw en ijs, om sneeuwpoppen te maken of te schaatsen.
Maar ja, er zijn natuurlijk ook dingen die niet goed gaan. Een eekhoorn is vergeten waar hij zijn eten verstopt heeft, en ook andere dieren hebben misschien honger. Onze vriendjes helpen waar ze kunnen.

Voor wie het echtpaar Busser-Schröder niet kent: zij vertellen hun verhalen veelal in de vorm van versjes. Eenvoudige lekker rijmende vierregelige rijmpjes die prettig voorlezen. Natuurlijk ook nu een voorbeeld, het verhaal van het kleine lieveheersbeestje:

Het kleine lieveheersbeestje
heeft wel een beetje pech
alle blaadjes zijn verdwenen
en de bladluizen zijn weg

Er is voor hem geen eten meer
en daarom kruipt hij gauw
ergens in een hoekje weg
goede beschut tegen de kou

Daar valt hij in diepe slaap
en droomt van heel veel zon
Hij ziet niets van de sneeuw
en van de winter die begon

Als hij in ’t voorjaar wakker wordt
dan roept hij blij: wat fijn
dat er weer zoveel bladluizen
om op te eten zijn!

Ieder boek is interactief: in ieder seizoen is er een ander beestje dat je kan zoeken op iedere pagina.
In ieder seizoen is er een kind dat hulp nodig heeft, en natuurlijk wordt de ring van het meisje gevonden, of helpen ze het jongetje dat verdwaald is weer naar huis.
En ja, de illustraties die steeds gemaakt zijn door Hanneke de Jager zijn leuk. Zij knutselt, tekent maakt foto’s de vier kaboutertjes en hun vriendjes zodanig dat je kan zien wie wie is en in welk seizoen we ons bevinden.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt De vier kaboutertjes in de lente
illustraties: Hanneke de Jager
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Als de vogeltjes weer zingen en de wereld er buiten langzaam weer wat groen begint uit te zien, is het tijd voor de vier kaboutertjes, en hun vriendjes. Meteen als je het boek openslaat komt de lente je tegemoet: een vogel zit op haar eieren, en je ziet jonge dieren: een kikker, een slakje, een eendje. En alles is groen...
Gelijk valt op dat de afbeeldingen niet gewoon tekeningen zijn: Het lijkt er op dat de basis getekend is en dat er daarna met materialen opgeplakt is, je herkent stukjes stof, behang, knopen en meer van zulke dingen. Dat geldt ook voor de rest van de afbeeldingen in dit fraaie kijk- en voorleesboek.
Op de eerste pagina worden de vier kaboutertjes voorgesteld:

Maartje, Joep, Johannes en Moontje
Leuk en lief – en heel erg klein
en ze willen alle vier
graag jouw beste vriendje zijn!

Vervolgens lezen we in korte verhaaltjes over hun avonturen in het bos. Ze helpen papa Muis bedjes te maken voor de zeven nieuwe muisjes die op komst zijn. En ze maken een supermooi nest voor de nachtegaal die vast en zeker moe zal zijn als hij uit het verre Afrika terugkomt.
Egeltje wordt wakker gemaakt uit zijn winterslaap, en ze zoeken de eigenaar van dat eitje dat verloren in het bos ligt. Een hele goede daad is de pad assisteren bij het oversteken van de weg.
Bij het zien van al die ‘pannenkoeken op de weg’ zou je meteen willen dat die kaboutertjes echt waren!
Maar zijn ze dat dan niet? Volgens de juf van het verdwaalde jongetje niet: ’kaboutertjes bestaan niet echt’, heeft ze gezegd. Maar gelukkig voor hem kan Maartje zeggen:

‘we zijn heel echt,
en helpen iedereen.
vertel maar even waar je woont
wij brengen je erheen.’

Deze leuke lenteverhaaltjes staan op rijm, wat het voorlezen extra leuk maakt. Kinderen genieten van het verhaaltje, leren over de lente en ontdekken hoe leuk het is om anderen te helpen.
De illustraties bekijken en zoeken wat voor materiaal er allemaal in verwerkt zit is ook erg leuk, en bovendien kan het kinderen (en volwassenen) op ideeën brengen voor hun eigen knutselwerkjes.
In frisse kleuren en met vriendelijke verhaaltjes is dit boek vast een succes!

ISBN 9789048825240 |hardcover |32 pagina's |Uitgeverij Moon| maart 2015
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vier kaboutertjes in de zomer
Illustraties: Hanneke de Jager
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Dat de zomer soms wel vroeg zijn intrede doet, maakt onze vriendjes de kabouters niets uit. Integendeel zelfs! Zo kunnen ze er nog meer van genieten.

Welke kaboutertjes? Ken je onze vriendjes nog niet? Dat wordt dan tijd!
Even voorstellen dan: de twee broertjes Joep en Johannes en twee zusjes Maartje en Moontje doen heel veel dingen samen. Ze beleven dan ook veel avonturen in het bos waar ze wonen. In alle seizoenen is er wel wat te beleven.
In dit boek lees je over wat ze zoal in de zomer meemaken.

De vier kaboutertjes gaan naar het meer en nemen de picknickmand vol lekkers mee. Op het strand bouwen ze een zandkasteel. Dat wordt een uitkomst als er een zielig muisje aan komt lopen: haar holletje is ingestort. Ze zou wel een nieuw holletje willen graven maar ze is gewond aan haar pootje en kan niet graven!

‘Ach, riepen de kaboutertjes
nou, lach dan maar weer gauw
want zie je daar ons zandkasteel?
’t is helemaal voor jou!’

Ze knikkeren met konijnenkeutels, ruimen de rommel op die mensen gewoon laten vallen, ze bouwen tenten om te kunnen kamperen en verwonderen zich aan al die mooie vogels.

‘Kaboutertje Joep is vaak moe van het lopen
hij doet elke morgen de bloemetjes open
en voordat hij weer op zijn kussentje ligt
doet hij de bloemetjes allemaal dicht

maar nu gaat hij toch maar voorzichtig proberen
de bloemetjes die in het bos staan te leren
om zonder zijn hulp – alle dagen voortaan
zelf netjes dicht en weer open te gaan.’

Deze vind ik heel erg leuk gevonden! Zoals bij alle rijmpjes staat ook deze op een gekleurde pagina, waarop je Joep bezig ziet met de bloemen.

Ook in dit boek zijn de kaboutertjes aangekleed: hun mutsjes, jurkjes en jasjes zijn gemaakt van stof of ook gebreid. Zelfs de bomen zijn gebreid!
Hanneke de Jager tekent, knipt en plakt er lustig op los. Deze manier van illustreren is heel apart, het maakt de kaboutertjes net iets echter.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper.

alt De vier kaboutertjes in de herfst
Illustraties: Hanneke de Jager
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Net als bij De vier kaboutertjes in de lente hebben Marianne Busser & Ron Schröder samengewerkt met Hanneke de Jager, een zeer geslaagde combinatie, vooral als je boeken maakt die te maken hebben met seizoenen. Hanneke de Jager knutselt wat af, tekent er dan bij, en maakt er foto’s van. Terwijl kinderen voorgelezen worden, kunnen ze kijken naar de leuke illustraties en daar ideeën mee op doen om zelf ook te knutselen voor herfsttableaus of herfsttafels op school. Je ziet hoe er gewerkt is met bijvoorbeeld wol, lapjes stof, echte herfstblaadjes, karton of vilt. Knippen en plakken, tekenen en dan nog wat met verf de dingen inkleuren, reuze leuk!
Dit boek biedt veel kijkplezier, met zijn mooie warme herfstkleuren. Maar natuurlijk zijn de verhaaltjes – het zijn er meer dan een – ook reuze leuk. Op rijm:

‘Ze helpen een konijntje
dat gewond is aan zijn poot
en trakteren al hun vriendjes
op bramenjam op brood’

Met dit soort leuke rijmtekstjes vertellen Marianne Busser & Ron Schröder over de avonturen van de vier kaboutertjes. De vier vriendjes worden eerst nog even voorgesteld, zodat je per verhaal kunt volgen wie Moontje, Maartje, Joep en Johannes zijn.
Zoals uit het tekstje blijkt: ze helpen dieren als dat nodig mocht zijn. Ze vieren een klein feestje als Moontje gelukkig weer teruggevonden wordt nadat zij verdwaald was. Voor de egel is er een afscheidsfeestje als hij aankondigt dat hij een winterslaap gaat houden. Als de vogels naar het Zuiden trekken, nemen de kaboutertjes ook afscheid natuurlijk, en dan roepen ze ‘tot volgend jaar!’, maar soms moet er ook een definitief afscheid genomen worden, als hun vriendje het roodborstje overlijdt. Dat is even treurig, maar het leven verloopt nu eenmaal zo, en als je dan op een mooie manier samen afscheid neemt, biedt dat toch ook weer troost.

Voorlezen en kijken, een prima manier om de herfst in te gaan...

ISBN 9789048825752 | hardcover |32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2016
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vier kaboutertjes in de winter
illustraties: Hanneke de Jager
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Wie kent intussen de vier kaboutertjes nog niet?

Maartje, Joep, Johannes en Moontje beleven allerlei avonturen in het bos. Vooral de dieren die daar leven hebben hun aandacht.
We hebben al kunnen lezen over wat ze meegemaakt hebben in de lente en in de herfst - vreemd genoeg niet in de zomer: hebben ze een zomerslaap gehouden? Of viel er niets te beleven? -
Nu is het winter, zo leuk die ‘bebreide’ bomen!
en onze vriendjes hebben het maar druk:

Zo merken de kaboutertjes
dat het de hoogste tijd is
om een eekhoorntje te helpen
dat zijn nootjesvoorraad kwijt is

En vliegt er soms per ongeluk
op een wintermorgen
een vogeltje tegen een boom
Dan gaan ze hem verzorgen

Ze zorgen dat dieren die honger lijden iets lekkers krijgen; als het glad is strooien ze strooizout en ze verzorgen dieren die gewond of ziek zijn. Maar ze nemen ook tijd om leuke dingen te doen, sneeuw en ijs is niet alleen vervelend, het kan ook heel leuk zijn. Schaatsen bijvoorbeeld:

Moontje stapt als eerste
heel voorzichtig op het ijs
Johannes schudt bezorgd zijn hoofd
en zegt: je bent niet wijs!

Het gaat toch goed? Roept Moontje trots
kijk eens hoe fijn het gaat
maar Johannes hoort iets kraken
en dàn is het al te laat!

Het loopt gelukkig goed af voor Moontje, zodat ze ook mee kan doen met sneeuwpoppen maken en sleeën.

Leuke vierregelige rijmpjes die het voorlezen heerlijk maken, waarin ook nog nuttige weetjes verwerkt zijn. Hoe een lieveheersbeestje de winter doorkomt en hoe je vissen kan helpen als de vijver dicht dreigt te vriezen.

Dit boek is ook nog een zoekboek: op iedere bladzijde zit een sneeuwpop verstopt!

Het echtpaar Busser-Schröder werkt met veel verschillende illustratoren, maar kiezen er gelukkig voor om voor de vier kaboutertjes steeds dezelfde te laten tekenen. Zo behouden de kaboutertjes hun eigenheid. De manier waarop Hanneke de Jager hen tekent en met leuke textielwerkjes aankleedt is erg geslaagd. Hun mutsjes zijn echte kaboutermutsjes, en die vrolijke kleuren passen ook mooi. Misschien is de winter wel het mooiste seizoen, zo leuk zijn de afbeeldingen: ganzen met een mutsje op, vogels die aan wintersport doen. Die twee pagina’s over het winterkoninkje, je zou ze zo aan de muur hangen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Van rare ridders tot vechtende Vikingen
Illustraties: Mark Janssen
Tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Als je nu maar heel veel boeken leest
kom je keer op keer
toch weer iets nieuws te weten
over mensen die je nooit meer zal vergeten
en over tijden waar je zelf
nooit bent geweest.

En zo is het maar net!
Dit boek is informatief, het vertelt over geschiedenis. Natuurlijk in de welbekende rijmvorm, waardoor het nog leuker wordt om over geschiedenis te lezen.

Het begint bij archeologie, over de voorwerpen die je in een museum kunt bekijken.
Grappig is het item dat vertelt hoe in de tijd dat er nog geen internet was en geen televisie, verhalen van de een naar de ander werden doorverteld. Denk aan het spelletje dat iedereen als kind wel eens deed: aan het einde van de rondvertelling is het verhaal heel anders dan in het begin!
Gelukkig zijn er wetenschappers…

Kinderen zullen zeker het deel over het rariteitencircus ter wereld waarderen: waar je ‘de gekste mensen’ kon zien. Helaas voor de lezertjes: het is geschiedenis, dus voorbij.

Zo trok hij door Amerika
waar hij veel opzien baarde
en ging zelfs naar Europa
met zijn ‘Grootste show op aarde’
kom kijken, riep hij keer op keer
je kan er veel van leren
snel - want de dame met de baard
die wil zich laten scheren…

Hilarisch is hoe afgebeeld wordt door Mark Janssen wat er in het verhaal over de Romeinen verteld wordt: hoe die netjes naast elkaar op de wc zitten. Dat ziet er nog eens gezellig uit! Natuurlijk komen ook de ridders uit de titel aan bod, en de eerste mens op de maan.

Het verhaal over de Vikingen is niet wat je zou verwachten, maar dat verklap ik natuurlijk niet.
Een bekend verhaal is dat van Hugo de Groot die ontsnapte uit het kasteel waar hij gevangen zat.
Ja, vroeger was alles beter. Nou, als je dit boek gelezen hebt, weet je wel beter…

Men zegt soms: vroeger was de wereld net iets beter
vroeger hadden alle mensen het heel leuk
al zat je bed vaak vol met honderdduizend vlooien
en verging je bij het slapen van de jeuk

Erg leuk om een jong kind kennis te laten maken met geschiedenis. De paginavullende tekeningen van Mark Janssen zijn natuurlijk ook prachtig! Ze leggen nog eens duidelijk uit wat er verteld wordt.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt.
Over Mark Janssen lees je hier meer: https://www.mark-janssen.nl
Bekijk vooral de prachtige illustraties!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De koffiekakker
Illustraties: ivan en ilia
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Versjes die leuk zijn om voor te lezen, zijn niet altijd alleen maar leuk, grappig of gek. Van de Koffiekakker kun je ook een heleboel leren. Dat gaat natuurlijk wel op de speciale manier waarop Marianne Busser en Ron Schröder hun versjes altijd schrijven.
Grappig blijft het zeker!

Het titelversje vertelt over de duurste koffie ter wereld: Een kattensoort, de luwak, eet koffiebessen. Maar hij verteert ze niet, hij poept ze in hun geheel uit. En laat daar nu die zeer speciale koffie van gemaakt worden! Andersom kan ook: sledehonden zijn dol op de keutel van hun baas, want die eet alleen maar vis…

De andere versjes vertellen hoe je de uitwerpselen van roofdieren kunt kopen, gewoon in een dierenwinkel. Daar mee kun je ongewenste honden of katten weghouden, die houden niet van die lucht! En keutels van kamelen kun je gebruiken om een vuurtje te maken.
Vind je dit allemaal maar gek? Maar ook wij gebruiken al sinds jaar en dag keutels al noemen we dat mest. Mest voor de planten, daar groeien ze immers goed van!

Op een dag heeft men ontdekt
Dat winden kunnen branden
en dat gebruiken mensen
Vooral in arme landen

Eerst zetten ze een tank neer
die wordt gevuld met poep
dan gooien ze er water bij
zo wordt het een soort soep

Daarnà doen ze de tank weer dicht
en laten ze hem staan
dan komt er water-poep-gas vrij
dat noemen ze methaan

Op soortgelijke manier wordt heel inzichtelijk en met humor verteld wat je allemaal met uitwerpselen kunt doen. De illustratoren ivan en ilia maken er op een onovertroffen manier paginagrote afbeeldingen bij die hetzelfde uitbeelden wat er verteld wordt.
Als je dit boek hebt gelezen en bekeken vergeet je nooit meer wat er hier uitgelegd wordt!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt.
Over ivan en ilia lees je hier meer: https://ivanilia.nl/overons

De koffiekakker is het Zesde boek in de serie Poepfabriek

alt De poepfabriek
illustraties: Ivan en Ilia
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Als je die grote poepende olifant op de voorkant maar een beetje raar vindt, nou, sla het boek open, je ziet een klein muisje dat het - denk ik - met je eens is! Maar op de volgende twee pagina’s zie je de olifant weer, en kun je in het bijbehorende verhaaltje lezen wat daar aan de hand is. Nou ja, dat weet je al wel: die olifant poept emmers vol. Maar hoe komt dat dan? Wat eet die olifant allemaal?
De held van het verhaal is niet de olifant, het is die dierenoppasser, die kruiwagens vol weg moet sjouwen...

En ja, de muisjes! Even verderop, twee pagina’s vol muisjes, met het verhaal over de grote vruchtbaarheid (zonder dat woord te noemen) van deze diertjes. Als je ze in huis hebt, en dat eigenlijk maar eng vindt, dan ben je er anders over gaan denken als je dit boek gelezen hebt...

En zo staan er meer verhaaltjes in dit boek, steeds over een bepaald dier en een bijbehorende eigenaardigheid, die je misschien nog niet kende. Hoe de giraf bij zijn geboorte zomaar patsboem op de grond valt. En hoe schildpadden hun eieren onbewaakt in het zand achterlaten, en nog meer...
Het verhaaltje is natuurlijk op de bekende manier van Marianne Busser en Ron Schröder in speels ritmische rijmvorm, waarbij het laatste versje steeds hetzelfde is.

En iedereen die nu gaat zeggen
dat is wel een beetje raar
moet meteen maar even weten
dit is allemaal écht waar!

Die herhaling is leuk, het zal kinderen uitnodigen dat te gaan nazeggen.

De tekeningen zijn van Ivan en Ilia die gelukkig wél weten dat een kameel twee bulten heeft. De illustraties zijn kleurrijk en vrolijk, waarop veel te zien is. Er is gewerkt met een bijzondere techniek: op de geschilderde achtergrond zijn als het ware plaatjes geplakt. Alsof je zelf ook met plakplaatjes aan de gang kan.

ISBN 9789048828333 | Hardcover | 24 pagina's | Uitgeverij Moon| september 2015
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De circusplasser
Vieze en vrolijke versjes over dieren
Illustraties van ivan en ilia
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Het vijfde deel in de reeks vieze dierenversjes. Nou ja, vies? Het gaat over de elementaire zaken des levens: de spijsvertering en de voortplanting. En dat hoort er nu eenmaal bij.
Dus gaan de versjes in dit boek over poep, pies en seks. Om met het laatste te beginnen: het verhaal over de clownvis is toch wel heel bijzonder!

‘Clownvisjes zijn grappig en soms ook een beetje raar’ O ja? Waarom dan wel?

‘Een vrouwtje met alleen maar
clownvis-mannetjes om zich heen
maar even met haar vrijen
dat doet er echt maar één!’

‘Maar als het vrouwtje doodgaat
zullen alle visjes treuren
en gaat er langzaamaan in zee
iets wonderlijks gebeuren’

De visjes transformeren, werkelijk een wonderlijk verhaal.
En dan het verhaal van de eikelmuis, als er kleine eikelmuisjes geboren worden blijven ze dertig dagen veilig in het nest, en dan:

‘En als ze voor de eerste keer
naar buiten mogen gaan
lopen ze in polonaise
netjes achter mama aan.’

In dit leuke stukje over de eikelmuis ligt de nadruk vooral op de illustraties van ivan en ilia, die dat zo ontzettend leuk kunnen. Kijk maar eens op hun site. Daar kun je genieten van hun fraaie, frisse en fleurige collagetekeningen. https://ivanilia.nl

Maar het echtpaar beloofde een ‘vies versje. Vooruit dan: ‘de kapucijnaap is echt een viezerik. In onze ogen dan, want er zal vast wel een reden zijn voor zijn gedrag. Alleen kan hij ons die niet vertellen. Wat doet dat beestje dan? (ha ha, ook heel illustratief uitgebeeld!)

‘Een kapucijnaap plast graag
- dan weet je dat meteen -
over zijn eigen voetjes
en zijn eigen handjes heen.’

En de koalababy! Gatver…

‘Rustig hangend uit de buidel
wacht hij tot zijn mama poept
waarna hij zeer tevreden
van zijn moeders poepwerk snoept.’

Dit spreekt voor zich, verdere uitleg is niet nodig. Behalve dan: dit is opnieuw een hartstikke leuk boek van het echtpaar Busser en Schröder.Ook hier wordt een uitgebreide site aangeraden. (zie link hierboven)

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt

De keutelkampioen
illustraties: Ivan en Ilia
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Op de vrolijk gekleurde omslag van dit boek geeft een konijn je een knipoog terwijl nog meer konijntjes hem omringen. Het lijkt dus wel duidelijk wie de keutelkampioen is. Maar hoe zit het dan met andere dieren?

Zoveel kleine ronde keutels
je snapt gewoon niet hoe ze ’t doen
maar een konijn - dát staat wel vast
is echt een keutelkampioen!

In vrolijke versjes lees je over een gorilla die er geen probleem in ziet om zijn eigen poep op te eten als er even niets anders voorradig is. Over de luiaard die slechts één keer per week zijn boom uit komt voor die ene superkeutel. Over de ooievaar die zijn eigen poep gebruikt om zijn poten te verkoelen. Het verhaal - vers! - over pinguïns en hun wapen, en wanneer ze het gebruiken, zal menigeen verbazen.
Niet alle verzen gaan over poep. Er is ook het verhaal over de krokodil en gedienstige vogeltjes, en een over de eenzame neushoorn die geen indringers duldt in zijn territorium.

Alle versjes zijn ontzettend grappig, het blijft verrassend hoe Marianne Busser en Ron Schröder in eenvoudige bewoordingen zoveel humor en ook leerzame feitjes kunnen verwerken. Ze zijn reuze leuk om voor te lezen, maar zeker ook om zelf te lezen. Je wordt er helemaal vrolijk van!
De tekeningen van ivan en ilia werken daar ook aan mee: in mooie kleuren, met levensechte afbeeldingen van de dieren, leveren zij hun bijdrage aan de verhaaltjes.

Achterin het boekstaat de tekst van een toepasselijk lied dat je ook kunt beluisteren - en dus meezingen - op www.mariannebusser-ronschroder.info/liedjes-op-youtube.php

Want hoe leuk al die andere dieren ook zijn, dat het konijn de kampioen is, dat staat als een huis!

ISBN 9789048833740| Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon| augustus 2016
Tekeningen van ivan en ilia Voor kinderen van 6 jaar en jonger

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bewaren

De voorleesreis
Illustraties: Eefje Kuijl
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Welkom bij de voorleesreis, met de trein, op de boot of fiets gezellig mee.
Kom maar gauw, stap snel op, lijkt je dat geen goed idee!

Een lekker dik voorleesboek, dat bestaat uit drie eerder uitgegeven voorleesboeken: de voorleestrein, de voorleesfiets en de voorleesboot. De drie boeken hebben eenzelfde concept: Bij de trein is er de conducteur die ons meeneemt door de coupés van de trein, in de boot is het de kapitein die zijn gasten voorstelt en bij de fiets is het de mevrouw die met haar kar vol boeken door het land fietst. Heerlijk lang genieten van al die leuke verhaaltjes!

De passagiers van de verschillende vervoermiddelen worden met hun beroep aangeduid: de bakker, de beeldhouwster, de schilder, de juf, de herder, en nog veel meer. Eén keer komt in de verschillende onderdelen eenzelfde beroep voor, maar het zijn dan andere mensen met een ander verhaaltje.
Alle verhaaltjes zijn natuurlijk in rijmvorm, en zijn reuze leuk. Dat leest niet alleen lekker voor, het zorgt absoluut voor een lach!

De danseres heeft een leuk verhaaltje. Jam en pindakaas heet het:

De neushoorn heeft nog nooit
Zo’n leuke baan gehad
hij danst nu in de jamfabriek
de rode bessen plat

En iedereen die vindt dat echt
ontzettend knap van hem
dus krijgt hij als beloning
een beschuit met bessenjam

Daarna krijgt hij nog wat potjes
van de jamfabriekenbaas
en morgen danst hij op de pinda’s
voor de potjes pindakaas.

Op de pagina die bij dit versje hoort zie je een neushoorn in een roze tutu, die er lekker op los danst in een ton die door een muisje bijgevuld wordt. De afgebeelde personen en dieren hebben bijna allemaal een big smile. Eefje Kuijl dat staat voor vrolijke kleurige tekeningen, met leuke details.
Bij het volgende verhaaltje lacht de hoofdpersoon niet...

De verenwinkel

Een pauw met schitterende veren
dacht: kom, ik wil weleens proberen
een verenwinkel te beginnen
en ja – de klanten stroomden binnen

En zo verkocht hij keer op keer
een schitterende pauwenveer
nu loopt de pauw dus schatrijk rond
helaas wel met een kale k…

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt.

ISBN 9789048859672 | Hardcover | 88 pagina's | Uitgeverij Moon | augustus 2020
Leeftijd tot 6 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt De voorleestrein
Illustraties: Eefje Kuijl
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Welkom in de voorleestrein wie reist er met ons mee?
iemand leest een versje voor in iedere coupé
de bakker en de brandweerman en zelfs de koningin
die stappen met dit voorleesboek ons leuke treintje in

Speciaal voor de Nationale Voorleesdagen van 25 februari t/m 4 maart 2017: vrolijke versjes en tegelijkertijd de verschillende beroepen leren.

Terwijl kinderen voorgelezen worden, kunnen ze de leuke afbeeldingen bekijken. Steeds wordt een persoon voorgesteld met zijn of haar beroep – bijvoorbeeld de bakker, de brandweerman, de dierenoppasser, de kapster – en zij dragen allemaal een versje voor, dat past bij hun beroep.
De bakker heeft het over koekjes, de dierenoppasser over verschillende dieren en de kapster: ha, zij heeft een versje over een tuinman! Maar die doet volgens het versje hetzelfde als de kapster: hij knipt de heg, borstelt het pad, wast het gras! Heel grappig!

Zo zitten er in de versjes ook leerzame elementen verstopt, die door de volwassen voorlezer aangegrepen kunnen worden om de kinderen iets meer te leren. Er is bijvoorbeeld ook een slager, die een versje heeft over wat dieren later willen worden. Dan wil de poes muizenvanger worden, en de koe een melkkoe, maar het arme varken, zijn toekomst is niet zo rooskleurig. En natuurlijk is er een konijntje! Die zit in het versje van de verpleegster.

Een konijntje dat ook nog dokter was hield vaak spreekuur op het gras
hij zorgde voor de anderen en hupte vrolijk rond
En zieke dieren maakte hij al snel weer kerngezond
want als het met wat slaap en met wat wortels niet wou lukken
begon hij snel voor de patiënt wat pilletjes te drukken!

Het zijn allemaal reuze leuke versjes, die uitnodigen tot speelse leermomenten, verteld in een raamvertelling, want het is de conducteur – ook een beroep – die van coupé naar coupé loopt en om versjes vraagt.

Voor zover ik weet is dit de eerste keer dat Eefje Kuijl en het echtpaar Busser samenwerken. Wat mij betreft mag het vaker gebeuren, ik vind haar tekeningen prima passen bij de tekst, en ze zijn zeer geschikt voor de doelgroep. Grappige, kinderlijke tekeningen met veel details, zodat kinderen genoeg te bekijken hebben terwijl ze luisteren.

ISBN 9789048837496 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | januari 2017
Leeftijd tot 6 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De voorleesfiets
illustraties: Eefje Kuijl
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

We gaan er op uit met de fiets. Niet zomaar een gewone fiets, nee, de voorleesfiets.

‘Welkom bij de voorleesfiets
met meer dan honderd boeken
elke keer mag iemand
in zo’n boek iets uit gaan zoeken’

Honderd boeken is wel overdreven denk ik, maar het klinkt goed. De boeken die hier aan de orde komen zijn allemaal boeken met versjes, en het zijn heel verschillende mensen die een boek uitzoeken bij onze gastvrouw. Daaruit kiezen ze dan een versje dat ze voorlezen.

We komen bij een molenaar en bij een beeldhouwer. Het zijn allemaal mensen die een bepaald beroep uitoefenen, en een versje kiezen dat daar bij past.
De derde persoon is een herder, die een versje voorleest over een schaap dat niet kan slapen. En wat doe je als je maar niet in slaap valt? Schaapjes tellen, ja!

‘Maar het schaapje zei: dat kan niet
want ik ben toch zélf een schaap
ik tel écht iets anders
tot ik strakjes lekker slaap.’

Maar zou het helpen als ze bitterballen of augurken telt?
Hier zie je overigens op de pagina’s een schattig schaapje, dat onder de dekens ligt met een knuffeltje…

De tekeningen die Eefje Kuijl heeft gemaakt vertellen ook een deel van het verhaaltje. Ze zijn kleurig en grappig. Als de voorleesfiets bij de trompettist komt, zie je een paar muzikanten die hun schoenen afvegen en hun neus dichtknijpen. Wat zou hier aan de hand zijn?
De trompettist leest voor over het hondje Flop

‘Hij blaft wat mee met de muziek
en huppelt over straat
zijn oren die gaan op en neer
En zijn staartje slaat de maat

Flop heeft het daar bij het orkest
ontzettend naar zijn zin
alleen als hij een hoopje drukt
trapt iedereen er in.’

Leuk woordgrapje! Zo is er ook een pottenbakster die er een potje van maakt!

Je wilt alleen nog dat de voorleesfiets ook bij jou stopt, want er is veel te zien op de illustraties en de versjes zijn leuk om voor te lezen! Ook de verhaaltjes die steeds de mensen die een gedichtje kiezen voorstellen zijn op rijm. Zouden de schrijvers onder elkaar ook in rijm praten?
‘Marianne, wat is toch jouw geheim?
Je zet alles zomaar op rijm!’

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt.

ISBN 9789048846955 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | januari 2019
Leeftijd tot 6 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het grote voorleesfeest
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Buurvrouw Broodtrommel, Olifantje Oliebol, Egeltje Elisabeth of het Mannenkoor, als je die nog niet kent, ga dan snel dit boek lezen en beleef hun avonturen mee!
Er zijn verhaaltjes, over dezelfde figuren, die apart gelezen kunnen worden, zoals die over Beer, Olifant en Varken, maar ook vervolgverhaaltjes, zoals die over De Takkenbossen. En die wil je vast en zeker allemaal lezen, want in het eerste deel lees je hoe meneer en mevrouw Takkenbos een olifant winnen! Wat moet je nou met zo’n enorm dier? Dat vragen de Takkenbossen zich ook af en als jij wil weten wat ze besluiten, dan moet je de andere verhaaltjes ook (voor)lezen.

‘Ik hoop maar dat niemand ons ziet,’ fluistert mevrouw Takkenbos. ‘Ik schaam me dood voor dat gekke beest.’
‘Ben je mal,’ zegt meneer Takkenbos. ‘Er is geen mens te zien.’
Maar als ze de hoek omgaan, zien ze dat de hele straat vol staat met woedende mensen. ‘Wij WILLEN geen olifant in onze buurt!’ roepen ze boos. ’Weg met dat beest!’

Als dat maar goed afloopt!

Tussendoor zijn er de kortere versjes over het egeltje of de domme olifant. En die van de Blote Koning.

‘Ergens in een groot paleis
daar loopt – heel ongezond
van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat
een blote koning rond

Hij heeft alleen een kroontje op
van zilver en van goud
maar verder draagt de koning niets
al is dat soms wel koud.’

Ook de koning beleeft meer avonturen, en Dagmar Stam tekent hem erbij op haar geheel eigen weergaloze wijze.
En dan oma Fluitekruid, die lekker mee gaat voetballen of het kleine prinsje Alexander.
Het is allemaal even leuk! En ook leerzaam op het niveau van jonge kinderen. Want die blote koning, nou, thuis in zijn paleis mag dat best, maar als hij met zijn vrouw op stap moet?

Egel kijkt Haas woest aan en brult: ‘Als je het dan zo nodig weten wilt: ik ben kwaad. En niet gewoon kwaad, maar superkwaad!’
’O, la, la,’ zegt Haas bezorgd. Hij bekijkt Egel van tot tot teen en vraagt dan voorzichtig: ‘Maar waarom ben je dan zo kwaad?’
‘Stomme vraag,’ brult Egel. ‘Ik ben gewoon kwaad, omdat ik, eh…’

Dat kan je wel eens zijn, gewoon kwaad en niet eens weten waarom.
En dan het Mannenkoor, dat spant de kroon! Die verhalen zijn wel zo superleuk!

Voor ouders van jonge kinderen die nog nooit kennis gemaakt hebben met het schrijvend duo Marianne Busser en Ron Schröder, is dit boek een must. Het is voor het eerst verschenen in 2009, maar intussen is er al weer een nieuwe generatie kinderen die hier van kan genieten. Misschien kunnen zelfs de kinderen aan wie het tien jaar geleden voorgelezen is, het nu zelf voorlezen aan jonge kinderen!
Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben al zo ontzettend veel geschreven dat het haast niet mogelijk dat iemand hen nog niet kent, maar voor het geval dat hebben zij ook een site: www.mariannebusser-ronschroder.info

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De scharrelboerderij
illustraties Natascha Stenvert
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

De vrienden Liam, Tess, Jip en Yara mogen eens gaan kijken hoe het allemaal in zijn werk gaat op een boerderij. Niet zomaar een boerderij, maar een waar heel goed voor de dieren gezorgd wordt: een scharrelboerderij!
De boer vertelt dat veel van het eten dat mensen kopen in de supermarkt niet in fabrieken gemaakt wordt:

Want er zijn mensen die beweren
dat de melk komt uit een pak
dat erwtjes uit een potje komen
en spruitjes uit een plastic zak

dat ze in fabrieken zorgen
dat een eitje lekker smaakt
en ze zeggen zelfs dat biefstuk
door machines wordt gemaakt

Of deze kinderen er ook zulke ideeën op na houden wordt niet verteld, maar Liam roept meteen dat hij met zijn moeder wel eens naar de slager gaat. Hij weet dus al meer dan die domme mensen die eerder genoemd worden. Na hun bezoek aan de boerderij – en als jij dit boek gelezen hebt – dan weet je ook hoe het precies zit.

Liam is best een grapjas, hij heeft bijvoorbeeld wel een leuk idee als de boer hen verteld heeft over wat er met mest gebeurt… en de anderen plagen dat vindt hij leuk. Maar Tess pakt hem terug!
Yara schrikt als de koe waar ze enthousiast naar toe loopt ineens boe zegt, maar ze vindt het prachtig als ze een van de biggetjes haar naam mag geven.
En Jip wil ook wel in de modder rollen, net als een varken.
Als ze alle dieren gezien hebben en goed hebben geluisterd naar hoe het er aan toe gaat op de boerderij lopen ze nog even het winkeltje binnen, waar behalve groenten ook producten te koop zijn die eigengemaakt zijn en waar een leuk boek te koop is dat De Scharrelboerderij heet.
En dan heeft de boer nog een verrassing voor hen… en ziet Jip ineens nog meer dieren!

Ja, zegt de boer dan, onze duiven
hebben het hier erg fijn
maar dan laten ze iets vallen
als ze boven Liam zijn

Iedereen begint te lachen
en de boer zegt: weet je wat?
ik zou zeggen: snel naar huis nu
en dan alle vier in bad!

Het is erg leuk om op deze manier kinderen te laten zien hoe dat vlees op hun bord komt, en waar de melk vandaan komt. De rijmpjes zijn weer tiptop, en de tekeningen van Natascha Stenvert passen er helemaal bij. Mooie vormgeving: klaprozen en korenbloemen horen op het platteland, en er zijn ook dingen getekend die niet in de tekst maar wel op een boerderij voorkomen. De illustraties zitten vol humor bijvoorbeeld als Liam een grapje uithaalt. Heel erg geslaagd boek!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het woordenwinkeltje
Deeltje uit de serie ‘De Winkeltjes’
Illustraties: van Ingrid ter Koele
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Alweer het negende boek uit de serie over allerlei winkeltjes.
Even rijst de vraag: als er al een letterwinkeltje is, is dan een woordenwinkeltje niet bijna hetzelfde?
Maar dat probleem hebben de schrijvers zelf ook gezien:
Lisa, de hoofdpersoon, loopt in de winkelstraat met de andere acht winkeltjes, op zoek naar de letterwinkel. Daar treft ze opa Brom, om met hem te praten over haar idee. Lisa wil namelijk een woordenwinkeltje beginnen!

‘Dan kan ik mensen helpen
die mooie woorden zoeken
of leuke versjes schrijven
En liedjes – of zelfs boeken

Opa zegt: wat leuk, zeg
ik zorg wel dat er letters zijn
en als jij daarmee woorden maakt
is dat ontzettend fijn!’

Zo zie ja maar: Opa Brom ziet het niet als concurrentie, maar als een aanvulling!
En zo wordt het dan ook. Eerst moet Lisa hard aan het werk om haar winkeltje te kunnen openen, maar als ze zo ver is nemen mensen letters mee en vormen het woord hoera: het is feest!

Wat kun je zoals vinden in het nieuwe winkeltje? Woorden natuurlijk, woorden die te maken hebben met dieren of met bloemen. Woorden van drie letters, of vier, of vijf… woorden die vertellen wat je voelt. Van alles dus.
Lisa laat zien hoe je met die woorden zinnetjes kunt maken. Kinderen vinden haar winkel heel fijn!
Zelfs een dichter, die woorden zoekt, weet haar winkeltje te vinden, net zoals een marktkoopman, en een juf, die kinderen op een leuke manier les wil geven.
En waarom komt Pieterjan zo vaak?

Zo schrijven Marianne Busser en Ron Schröder al rijmend en dichtend weer een heel leuk verhaal, waar je kan zien hoe je kunt spelen met letters en woorden. En Ingrid ter Koele heeft er weer prachtige kleurrijke tekeningen bij gemaakt.

Hebben deze mensen nog introductie nodig?
Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken en meer dan duizend liedjes gemaakt, waaronder De Winkeltjes en De sproeipoeper. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het feestwinkeltje
Deeltje uit de serie ‘De Winkeltjes’
Illustraties: van Ingrid ter Koele
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

In een heuse winkelstraat hoort natuurlijk ook een feestwinkel! Die is er hoor: de winkel van Jolijn!

Het begint aldus:

kom maar kijken
je geniet er zeker van
op elke bladzij staat een lijstje
met iets wat je zoeken kan

Meteen wordt er al een spelletje van gemaakt: zoek de feestneus, of het hondje, of...
En terwijl je verder bladert ontdekt je dat een feestje veel meer inhoudt dan slingers en ballonnen, al zijn die er natuurlijk ook. Maar je kijkt je ogen uit: maskers, verkleedkleren, poedertjes en enge (nep)dieren, hoedjes, pruiken en nog veel meer. Voor carnaval, voor een verjaardag en voor zomaar een feestje! Of voor Koen die een nepmuis komt kopen om de juf te foppen. Dat de juf er niet in trapt zien we ook…

Jolijn kan ook goed schminken, ze helpt een paar jongens die naar een feestje willen:

Als hun moeder ze komt halen
zegt ze: ik weet niet wat is zié
Ze zijn echt schitterend verkleed
ik weet alleen niet: wie is wie?

Maar Jolijn wil ook leren goochelen! En daarom komt er af en toe een jonge man die haar kunstjes leert. En dan blijkt dat het echtpaar Busser–Schröder ook een romantische kant heeft.

Er is ontzettend veel te zien op alle pagina’s van dit boek, en dat hebben we dan weer aan Ingrid ter Koele te danken, die met haar leuke realistische tekeningen het verhaaltje nog meer aankleedt. In het feestwinkeltje kan iedereen inspiratie opdoen voor als je in een feeststemming komt! En dat kom je zeker met dit boek!

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben samen inmiddels ruim driehonderdvijftig boeken. Daarnaast hebben ze veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften, en voor het televisieprogramma Sesamstraat.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het kringloopwinkeltje
Illustraties: Ingrid ten Koele
Tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Zevende deel in de winkeltjesserie en zoals de andere winkeltje-boeken geïllustreerd door Ingrid ter Koele. En een leuk extraatje: Op iedere pagina is bovendien een zoekplaatje: er staat een afbeelding van iets dat je kunt zoeken.

Pieterjan heeft een heel leuke winkel. Je kan er voor alles terecht, ook voor het opruimen van je eigen spulletjes die je niet meer hebben wilt. Als ze nog goed bruikbaar zijn neemt Pieterjan ze in zijn winkel op, en dan vindt hij vast weer een nieuwe eigenaar. Op de eerste pagina zie je het al: pannen en paraplu’s, boeken en lampen, niet bepaald dingen die bij elkaar passen.

We zien Koen, die zijn speelgoed opruimt. Voor sommige dingen is hij nu echt te groot vindt hij.
Een ziekenauto, knuffels, boeken en nog meer.

Mama zegt: een kringloopwinkel
geeft altijd zo’n goed gevoel
want van het geld dat er verdiend wordt
gaat een deel naar een goed doel.

Nou, dat is beter dan afgedankte spullen in de container gooien!
Maar soms moet dat toch wel. Op een dag komt er een oudere man spulletjes brengen:

want hij (=Pieterjan) ziet verroeste scharen
een autootje dat knarst
een popje zonder benen
en een spiegel met een barst

Daar kan Pieterjan natuurlijk niets mee. Dat wil niemand hebben. Maar de ziekenauto is heel snel verkocht! Er zijn heel veel mensen blij met de spulletjes van Pieterjan die helemaal niet duur zijn. Zo krijgt Annemieke zomaar een kaboutertje... Maar Pieterjan krijgt toch iets terug.
Er wordt verteld over een heel mooi, nou ja, in ieder geval apart kunstwerk, en Koning Willem-Alexander heeft ook een rol in het verhaal.

Want ook een koning heeft wel dingen
waar hij zelf niet veel mee kan
maar die een ander graag zou vinden
en dat kan… bij Pieterjan

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het speelgoedwinkeltje
illustraties: Ingrid ter Koele
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Als je de omslag hebt gezien, en dit rijm hebt gelezen, weet je eigenlijk al wel wat voor boek je in je handen hebt.
De omslag is precies zoals je binnen in het boek ook afbeeldingen vindt.
Het grootste gedeelte van de pagina is afbeelding, maar er is genoeg ruimte voor een leuk verhaal in rijmvorm.
Een feest om voor te lezen dus. Kijk maar en lees maar:

Ergens in ons kleine landje

staat een winkel op een plein

en voor het állermooiste speelgoed

moet je in die winkel zijn.

Er staan auto's - er staan treinen

niet van plastic, maar van hout

en ook lieve, leuke popjes

voor wie veel van poppen houdt.

De winkel die is van oom Bertus

hij is bijna zestig jaar

maar hij staat nog elke morgen

vrolijk voor zijn klanten klaar.

De rijmpjes vormen een verhaal door het hele boek heen. De hoofdpersoon is oom Bertus, eigenaar van de speelgoedwinkel. Niet alleen verkoopt hij alles wat je maar kunt verzinnen, hij weet ook raad als je een speciaal kinderfeestje wilt organiseren, en als je knuffel kapot is of je theeserviesje is aan diggelen, dan zullen hij en zijn vrouw hun uiterste best doen om het te repareren.
Hij heeft zelfs spulletjes voor de tweeling Jan en Joep die hun vader willen helpen in de tuin!
Het is een echte ouderwetse speelgoedwinkel: er zijn wel opwindspeeltjes, maar geen elektronische spullen, of speelgoed waarvoor batterijen nodig zijn. Laat staan playstations of zo. Nee, die zijn er niet in Bertus' winkeltje.

De rijmpjes zijn ook ‘ouderwets’, dat wil zeggen: ze rijmen ook echt en ze hebben een prettig ritme.
De kleuren zijn primair, de afbeeldingen realistisch, met veel details.

Zoals eerdere boeken van Marianne Busser en Ron Schröder is ook dit boek een feest om te bekijken en voor te lezen. Kinderen worden er vast hebberig van...

ISBN 9789048825806 | Hardcover| 32 pagina's | Uitgeverij Moon| september 2015
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het kinderboekwinkeltje
illustraties: Ingrid ter Koele
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Een dierenwinkel en een speelgoedwinkel. Een letterwinkel en een kleurenwinkel. Een cijferwinkel en nu een kinderboekwinkel. De winkelstraat begint al wat te worden! Stuur je ouders en andere grote mensen maar gerust naar hun eigen winkels voor grote mensen, hier kan je uren zoet zijn. Wat een boeken! En behalve al die mooie boeken zie je accessoires: dat zijn de dingen die bij de boeken horen: knuffels, letters, kaarten en nog meer.

In het kinderboekwinkeltje is Tilly de baas. Tenminste, zij is degene die de boeken verkoopt. Maar ze doet veel meer dan dat - zoals een goede boekverkoper dat doet: ze zoekt het juiste boek voor ieder kind dat binnen komt; ze leest voor in de boekenhoek; ze zorgt soms voor een leuke kleurwedstrijd, en ze nodigt schrijvers en tekenaars uit, en laten dan weer aan de kinderen zien hoe ze dat doen: een boek maken.

De jongen die een spreekbeurt moet houden, en daar eigenlijk niet zo gelukkig mee is; het meisje dat leert om op het potje te plassen en het meisje dat zo graag wil leren lezen: voor al die kinderen heeft Tilly wel een boek.
Maar wat moet ze nu met die agent die ineens in de winkel staat? Hij beweert dat er een aap in haar winkel zit! Een aap die ontsnapt is uit de dierentuin. Tilly schrikt enorm, een aap in de winkel? Dat kan niet hoor!

De lezers die al bekend zijn met de winkelboeken herkennen meteen de schrijvers en tekenaar die op bezoek komen in Tilly’s winkeltje. Voor deze lezers is het boek misschien wat minder leuk, er staat veel in wat al bekend is. Dus is dit zeer geschikt voor juist die lezers die nog nooit van Marianne Busser en haar man Ron Schröder gehoord hebben. Zulke mensen bestaan niet natuurlijk, maar misschien zijn er wel mensen die nog nooit een winkeltje bezocht hebben.

Ingrid ter Koele leidt je ook in deze winkel rond, met prachtige kleurrijke tekeningen en een grapje voor oplettende lezers. En de tekst is in de bekende rijmvorm, lekker om voor te lezen.
Welke winkel zal er nog meer geopend worden op het pleintje?

ISBN 9789048833788| Hardcover |32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2016
Leeftijd tot 6 jaar

© Marjo, 9 september 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mag ik van jou een kusje?
illustraties: Yvonne Windhorst-Maaskant
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

't was vroeg in de morgen, de dag brak weer aan
de dieren besloten naar huis toe te gaan
daar liepen ze dan door het bos en de hei
want nu was hun prachtige feest weer voorbij

Ze waren verkleed met maskers en veren
met hoedjes en petjes en grappige kleren
ze hadden gedanst en hadden gesprongen
ze hadden gezoend en ze hadden gesprongen

Alle dieren gaan na het geweldige feest naar bed om lekker te gaan slapen. Maar muis ligt te woelen en te draaien. Ze kan dat ene lieve kusje maar niet vergeten. 'Het was zo'n lief kusje, zó warm en zo fijn, zou er soms iemand verliefd op haar zijn?'

Muis gaat haar bed maar weer uit, ze komt toch niet in slaap en als egel komt binnenlopen om te vragen of muis zijn jas wil maken, heeft ze geen tijd... Ze móet uitzoeken wie haar dat lieve kusje gaf.

Muis gaat bij iedereen langs en vraagt om een kusje, maar het ene kusje is te nat, de ander prikt teveel, ze krijgt kusjes van vos, das, poes, de uil en van nog veel meer dieren maar nee hoor, niemand geeft zo'n fijn kusje als op het feest. Verdrietig gaat ze naar huis. Nu weet ze nog steeds niet wie haar dat geweldige kusje gaf... Maar thuis bedenkt ze ineens dat ze één dier vergeten is... zal hij degene zijn?

Zoals in bijna alle boekjes van Busser en Schröder (1958) is het verhaal op rijm gezet. Persoonlijk ben ik niet echt een fan van de vaak gezochte rijmkunst van dit echtpaar maar in dit boekje is het rijm wel goed, het is speels, heeft een mooi ritme en het vloeit.

Het verhaaltje zelf is schattig net als de afbeeldingen maar omdat muis in een tuinbroek liep en er niet erg vrouwelijk uitzag dacht ik aanvankelijk - heel even - dat muis een mannetje was, verkleed als vrouw op het feest. - Was overigens wel leuk geweest als dat inderdaad het geval was geweest - maar in de tekst werd over haar en zij gesproken. Maar dit neemt niet weg dat de illustraties erg leuk zijn en het evengoed een lief en leuk boekje is.

Ook erg leuk om voor te lezen. Kinderen zullen bijvoorbeeld die kledderkus van kikker prachtig vinden.

Eerder uitgegeven in 2007 met illustraties van Alex de Wolf.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het kerstverhaal
Illustraties: Alex de Wolf
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

‘Heel lang geleden, in een land hier ver vandaan, woonden eens twee mensen die veel van elkaar hielden. Ze heetten Jozef en Maria.'

Zo gaat het verder. Het bekende verhaal wordt in duidelijke taal, zonder moeilijke woorden – maar niet op rijm – verteld. Het begint als een sprookje met ‘heel lang geleden’, etc. Kinderen weten dan dat het niet een verhaaltje is over mensen zoals zij die kennen. Het zal anders zijn, het is zo ver weg, dat de dingen die gebeuren niet de dingen zijn die zij herkennen uit hun omgeving.

Een engel vertelt hen dat er een kindje komt dat vrede gaat brengen aan alle mensen. Het kindje wordt geboren, in een stal, waar al een os woont en waar ook de ezel naar binnen mag. Natuurlijk zijn Maria en Jozef blij met hun kindje dat ze Jezus noemen, zoals de engel gezegd had.
Alles gaat prima, en de herders komen op bezoek. Als Jozef naar buiten gaat ziet hij de ster van Bethlehem. Zo wordt de ster overigens niet genoemd.

‘Hij keek omhoog naar de hemel waar duizenden sterren stonden, grote en kleine. Maar recht boven de stal stond de mooiste ster van allemaal. Een grote, heldere ster.
Hij was zo mooi, dat Jozef er verwonderd naar bleef kijken. Het leek of die ster hem iets wilde vertellen. En ineens wist Jozef het zeker: er was iets bijzonders gebeurd die nacht. Iets heel bijzonders!’

Dit is een hele mooie integere manier om het kerstverhaal te vertellen voor jonge kinderen.
Het is een heruitgave, dit boek verscheen voor het eerst in 2008. Vergelijkend met de oudere uitgave (staat deels online) zijn er wat kleine dingetjes in de tekst veranderd. De betekenis verandert hoegenaamd niet. De omslag is aangepast, wel dezelfde afbeelding, maar in frisse heldere kleuren. Ook de illustraties in het boek zijn dezelfde als van eerdere versies.
Er zijn wel woorden die jonge kinderen niet kennen: een ossenkar, een herberg. Uit de tekst wordt wel duidelijk wat die woorden betekenen, en anders kan de voorlezer het aanwijzen op de illustraties en uitleggen.

Gezien het feit dat veel kinderen helemaal niet meer weten wat het kerstfeest inhoudt wat betreft de invulling die een groot deel van de mensheid er al vanaf de vierde eeuw aan geeft, is dit een boekje dat zeker voorgelezen zou moeten worden in de kersttijd.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben al zo ontzettend veel geschreven dat het haast niet mogelijk dat iemand hen nog niet kent, maar voor het geval dat is er de site: www.mariannebusser-ronschroder.info

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Opa en oma Oelewapper op reis met de gouden koets
Illustraties van ivan en ilia
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Volgende week is het Prinsjesdag. De Gouden Koets wordt dan weer van stal gehaald. Niet veel mensen zullen dan weten dat er een hele speciale reis mee gemaakt is door Opa en oma Oelewapper en hun kleinkinderen!
Hoe dat allemaal precies zit, dat kan ik natuurlijk niet vertellen. De koning en koningin houden het liefst een heleboel geheim! Maar dingen geheim houden is wel eens een probleem. Vooral als Papa Razzi zijn lange neus weer eens in koninklijke zaken steekt. En je snapt natuurlijk wel dat ook de Koning en de Koningin wel eens ergens heen willen zonder die nieuwsgierige journalisten om hen heen. Maar het verhaal begint met een bel...

Bij Joep en Jetje wordt aan de deur gebeld. De twee kinderen gluren door het raam of ze misschien kunnen zien wie er ’s avonds voor hun deur staat. Het is namelijk al donker!
Oma ziet net als de kinderen een enge man staan, een geheimzinnige figuur in een lange regenjas en met een flaphoed op, en ze zegt meteen:

‘Het is echt een engerd. Ik doe in elk geval niet open.’

Maar de engerd belt opnieuw. En nog een keer. Hij gaat niet weg!
Dan besluit opa toch maar open te doen. Maar hij neemt wel een paraplu mee. En meteen wordt er hard op de deur gebonkt. 'Mag ik binnenkomen?' fluistert de man als opa de deur opendoet. Hij wacht niet op toestemming maar stapt meteen binnen. En trekt dan zijn baard en zijn hoed weg…
Het is een vreemde situatie, want opa en oma Oelewapper kennen de vreemdeling maar al te goed. En Jetje en Joep ook! Maar wat hij bij hen komt doen? Dat is toch wel een eigenaardige zaak. En helaas voor jullie: het is geheim.
Maar zoals de titel al zegt: er wordt een reis gemaakt met de gouden koets, en Joep en Jetje verzinnen allerlei listen om Papa Razzi dwars te zitten.

Op reis met de gouden koets is een echt Nederlands sprookje. Niet in dichtvorm deze keer, maar een lopend verhaal.
En daar maakt het duo ivan en ilia sprookjesachtige illustraties bij. Hier kun je ander werk zien: https://ivanilia.nl/project-type/prentenboek/

ISBN 9789048848546 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | augustus 2019
Leeftijd vanaf 5 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Opa en oma Oelewapper en het raadsel van de verdwenen onderbroeken
illustraties: ivan en ilia
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Opa en oma Oelewapper gaan naar het bejaardentehuis. Daar hebben ze zich voor opgegeven, dus de directrice weet dat ze komen. Ze hebben ook gevraagd of hun kleinkinderen, Joep en Jetje, een tijdje bij hen mogen logeren, omdat hun ouders even niet voor hen kunnen zorgen. Dat was goed.
Maar als ze het huis binnenstappen, zien en horen ze hoe de directrice heel onaardig is tegen een van de bewoners en dat hadden ze niet verwacht. ‘U bent nog niet aan de beurt!’ snauwt ze tegen hen, en dus wachten ze maar braaf tot ze wèl aan de beurt zijn. En zo zijn ze getuige van een heel vervelend voorval: er is een mevrouw die vertelt dat er weer (!) een onderbroek is gestolen.
Wat een onzin, vindt de directrice. In dit huis wordt niet gestolen, en – ineens keert ze zich naar Joep en Jetje: Er wordt hier in dit huis niet gelachen. Begrepen?’

Nou, die binnenkomst is dus niet zo leuk. Maar als de bestolen mevrouw weg geschuifeld is, krijgen opa en oma een rondleiding langs de eetzaal, het kantoor, het toilet, en langs die ene kamer die ze niet laat zien. ‘Volgens mij hebt u net een deur overgeslagen,’ zegt oma.
De directrice reageert kattig: ‘die deur is dicht en blijft dicht! Daar heeft u helemaal niets te zoeken!’
Ook goed, denkt oma, en met opa en de kinderen gaat ze hun spulletjes in hun kamer zetten. Daar zullen Joep en Jetje op luchtbedden slapen.
Maar als ze denken dat hun verblijf daar rustig zal zijn, vergissen ze zich. Er wordt een briefje onder de deur doorgeschoven: let op uw onderbroeken! Nou, denken de kinderen. Hier is iets aan de hand!
Oma bedenkt een plan, een val voor de onderbroekendief!

Een leuk avontuur met een verrassend einde. Op de omslag zie je allerlei leuk gekleurde onderbroeken aan de waslijn hangen, een voorbode van de superleuke tekeningen van ivan en ilia. Hun knip- en plakwerkjes, vermengd met nog andere illustratietechnieken, zijn altijd grappig, en kleurrijk en er zijn leuke details te zien.

Tegenwoordig gaan oudere mensen naar een verzorgingshuis, niet naar een bejaardentehuis. Ze zijn ook niet meer zo goed ter been en actief als opa en oma Oelewapper en eigenlijk vind ik ook dat de baas van het tehuis gewoon directeur hoort te heten. Maar buiten deze opmerkingen is het een ontzettend leuk verhaal. Hoe komen ze er op!!
Leuk om voor te lezen en v oor wat oudere kinderen om zelf te lezen.

ISBN 9789048835737 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2016
Leeftijd tot 6 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het knapste varken van de hele wereld
Illustraties: Sam Loman
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Het knapste varken? Op de omslag ziet ze er maar beteuterd uit, terwijl de dieren om haar heen trots voor haar staan. Als je het boek open doet zie je wel heel veel afbeeldingen van erg leuke varkentjes, veelal met een mooie strik en heel blij.
Zo stapt ons varkentje het verhaal binnen: ze wil graag op de kinderboerderij gaan wonen. Nou, dat kan, zegt duif, de eerste die ze ziet. Plaats genoeg.

Eerst maar eens kennismaken, denkt varken.
Een voor een leert ze de dieren kennen: konijn, kip, haan, eend, pauw, ezel en geit. Al deze dieren zijn fier op zichzelf, en laten aan varken zien wat zij allemaal wel kunnen! Mooie keutels maken, onder water duiken en weer boven komen, ieder dier kan iets wat varken helemaal niet kan. Wat kan ze eigenlijk wel dan?
En zo komt het dat aan het einde van het kennismakingsrondje varken verdrietig op de grond zit. Alle dieren kunnen iets bijzonders, en zij kan niets!
De volgende dag kunnen de dieren varken nergens vinden. En intussen zijn zij ook wel nieuwsgierig wat zij kan. Ze moet toch iets bijzonders kunnen?

‘Ach,’ zegt pauw. ‘Ik vind varken wat gewoon. Wat kan zij voor bijzonders?’
‘Ik weet het niet,’ zegt kip.
‘Laten we haar gaan zoeken om het te vragen.’

Natuurlijk staat hen iets heel bijzonders te wachten, want vanzelf: ieder dier kan of heeft iets bijzonders! Dus ook varken!

In eerste instantie lijken de dieren erg ingenomen met zichzelf, zo trots als ze zijn op wat ze kunnen. Iedereen moet het zien en hen prijzen. Tegen het einde verwacht je eigenlijk niet dat ze toch ook wel heel aardig kunnen zijn. Maar gelukkig zijn ze dat wel. Want varken is net zo goed als zij zelf heel erg knap!

Het is vooral een kijkboek. De illustrator, Sam Loman, heeft veel details toegevoegd op alle pagina’s. Heel grappig zijn die details bijvoorbeeld als konijn laat zien dat hij zulke leuke keuteltjes kan maken: de vogeltjes die daar getuige van zijn houden hun vleugel voor hun neus!
De tekeningen van de dieren zijn levensecht, al hebben ze natuurlijk een menselijke uitstraling in hun snuit of kop. Dat maakt het verhaal levendiger.

De tekst van dat verhaal is klein gehouden, kort en in een klein lettertype.
Leuk om voor te lezen, en te vertellen – of laten vertellen! - wat er allemaal te zien is.
Opnieuw een zeer geslaagd prentenboek!

Zie ook het inkijkexemplaar

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben al zo ontzettend veel geschreven dat het haast niet mogelijk is dat iemand hen nog niet kent, maar voor het geval dat hebben zij ook een site.

ISBN 9789000367993 | Hardcover | 128 pagina's | Uitgeverij Van Holkema & Warendorf | juni 2019
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Liselotje viert feest!
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

We beginnen dit boek waarin elf oude en nieuwe versjes staan natuurlijk met slingers! Want het is feest: Liselotje bestaat 25 jaar!

Wie Liselotje is?
Het lijkt onmogelijk, maar misschien zijn er mensen die Liselotje niet kennen.
Het is meteen een van de sterke punten van deze versjes, ze beginnen allemaal met deze vier regels, waardoor kinderen al snel mee ‘lezen’.

Liselotje is een meisje
en ze woont in een paleisje

In een land hier ver vandaan
waar heel veel paleisjes staan

Liselotje is dus een prinsesje, en haar vader de koning lijkt meer een kind dan Liselotje zelf, waardoor je leuke situaties krijgt. En waardoor Liselotje kan laten zien dat ze verstandiger is dan haar vader!

De koning wil niet geknipt worden, hij doet het zelf wel. Slot van het liedje is dat de kapper het haar toch moet fatsoeneren!

Lotje roept als ze hem ziet
net een egel – vind je niet?
’t lijkt wel gras – je kunt het harken
mijn vader is een stekelvarken!

En de tuinman is boos op de koning, want die denkt te kunnen tuinieren, maar hij trekt juist de planten er uit, die moeten blijven staan!
En die domme papa gaat zomaar buiten slapen! Tja, als het dan regent word je nat…
Ook weet Liselotje wel dat de koning het fout doet, als ze naar de kinderboerderij gaan.

Hij geeft treintjes aan de geitjes
en de kippen krijgen krijtjes
maar de koningin roept: man
snap dan toch dat dat niet kàn!

Steeds op twee pagina’s een verhaaltje op eenvoudig rijm met natuurlijk weer de prachtige illustraties van Dagmar Stam. Vrolijke, kleurige tekeningen die goed laten zien hoe de personages reageren in het verhaaltje.

Leuk om voor te lezen en mee te laten kijken!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Liselotje gaat dansen
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Misschien is het Liselotje wel aangeboren, maar op school heeft ze er vast ook kennis mee gemaakt: dansen! Ze vindt het zo leuk, dat ze thuis in het paleis allerlei dansjes voordoet; ze beeldt bijvoorbeeld een plantje uit dat gaat bloeien. En de koning denkt dat hij dat ook wel kan. Maar dat gaat natuurlijk niet goed, zo’n grote man die niet zo soepel in de benen is. Als er van alles fout gaat, roept de koningin boos dat ze maar naar buiten moeten gaan. Er wordt niet meer gedanst in huis!

En dan is de koning ook boos: als hij niet mag dansen dan verzint hij wel wat anders. Maar voor Liselotje is dit ook niet leuk, en de koningin snapt dat wel. Ze neemt het prinsesje mee om een dansjurk uit te zoeken, en dan mag ze op dansles! Dat vindt Liselotje erg leuk. Samen met andere prinsesjes leert ze danspasjes. Maar als jullie nu dachten dat de koning het zo snel op zou geven, dan hebben jullie het mis!

Al veel kinderen zijn opgegroeid met Liselotje. Zij werd in 1993 ‘geboren’ bij het schrijversechtpaar Marianne Busser en Ron Schröder, die gedurende een aantal jaren vertelden over de avonturen van het prinsesje. Dat werd een succes, en er verschenen heruitgaves en verzamelboeken. Onlangs ging Liselotje naar groep 1, en nu heeft ze dus bedacht dat ze wil leren dansen.

Zoals gebruikelijk is het verhaal gesteld in een leuke rijmvorm:

Liselotje is een meisje
en ze woont in een paleisje
in een land hier ver vandaan
waar heel veel paleisjes staan

Dat leest zo lekker voor. Hoe het komt kan ik niet verklaren, maar dit soort simpele versjes maken mij altijd vrolijk. In combinatie met de vrolijke tekeningen van Dagmar Stam, bij wie alle personages lachen, en die altijd een leuk extraatje in de tekeningen verwerkt, is dit opnieuw een vrolijk voorleesboek. De kleuren erg traditioneel, veel roze dus, en zonder de koning en het hondje zou het een echt meidenboek zijn, maar nu denk ik dat niet al te stoere jongens dit ook best leuk vinden.
Je gaat er van dansen, zou ik zeggen…

ISBN9789000352302| Hardcover | 228 pagina's | Uitgeverij Unieboek | oktober 2016
Leeftijd tot 6 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Later word ik…
De beroepengids voor kleuters
Illustraties: Eefje Kuijt
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Natuurlijk is dit niet echt een beroepengids. Het zou te gek zijn als kleuters al moeten gaan kiezen wat ze later willen worden. Maar er zijn waarschijnlijk toch wel kleuters die roepen: ik word later brandweerman! Of, ik word bakker, dan kan ik iedere dag lekkere taartjes bakken! En dan biedt dit boek op een vrolijke manier informatie over allerlei beroepen waar kinderen mee te maken kunnen krijgen.

Veertig zeer diverse ambachten, naast eerder genoemde komen ook een clown en een kok voorbij. Of misschien lijkt het het kind wel wat om glazenwasser te worden, of verpleegster? Schrijfster dan misschien? Of treinmachinist?

Zoals we dat van Marianne Busser en Ron Schröder kennen is de vorm in rijm. Het zal je verbazen hoeveel informatie zij in vier strofen van vier regeltjes kwijt kunnen!

De bakker staat al heel vroeg op
en zet meel en water klaar
dan roert ze in een grote kom
alles door elkaar

daarna kan ze kneden
en is het deeg dan goed
zet ze meteen de oven aan
omdat ze bakken moet

Leuk is dat het echtpaar laat zien dat vrouwen net zo goed astronaut of piloot kunnen worden, meisjes hoeven zich niet te beperken tot stewardess of schoonheidsspecialiste! Of olifantenwasser misschien?

De olifantenwasser
werkt graag in een dierentuin
zonder haar blijven de billen
van een olifant poepbruin

Die over de danseres is grappig, en eerlijk:

De danseres die oefent
als het kan echt dag na dag
zodat ze elke avond
ín ‘t theater dansen mag

Ze oefent met een danser
die haar even op moet tillen
maar als hij misgrijpt – en ze valt
dan heeft ze blauwe billen

Op de bijbehorende illustraties zie je hoe de man een veertje in zijn neus krijgt, dat los is gekomen van haar kostuum. Eefje Kuijt heeft de tekeningen gemaakt, ze passen goed bij de tekst en hebben sprekende kleuren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het grote seizoenenboek
illustraties: van Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Alleen al van het zien van een boek van het echtpaar Busser & Schröder wordt iedereen vrolijk. En als je dan weet dat er in dit boek vast en zeker een verhaaltje of een versje over je favoriete hoofdpersoon/dier te vinden is, dan zit het helemaal goed.

Over het mannenkoor en de ettertjes vind je weer hele leuke verhalen, over Daan en Doortje of kaboutertje Jan en over die gekke blote koning zijn er leuke versjes, meerdere zelfs, want dit boek is een verzameling verhalen en versjes die over de vier seizoenen gaan. Een aantal zijn misschien wel bekend voor diegenen die fan zijn van Marianne Busser en Ron Schröder, maar ze nog een keer (voor)lezen is absoluut geen straf.

In de lente is er Knorrepotje (ra,ra, wat voor dier is dat?) die het heerlijk vindt dat de lente komt, maar teleurgesteld is over het regenachtig weer. De bloemen komen nog niet boven de grond en de vogels bouwen nog geen nestjes. Nou, daar weet Knorrepotje wel een oplossing voor: hij gaat gewoon zelf aan de slag!

'Toch gaat de lente nu beginnen
zegt Knorrepot een beetje boos
En dan haalt hij van de zolder...'

Voor in de zomer vind je een liedje, waarin gezongen wordt over alles wat je in de zomer kunt tegenkomen: mieren, rupsjes, vogels, kikkers, bloemetjes en bijtjes, en… ijsjes!

'Wat is er veel te zien als het zomer is
de paardenbloemen bloeien in het gras
de mensen hebben mooi gekleurde kleren aan
en lopen lekker buiten zonder jas'

En dan wordt het herfst, het mooiste seizoen van de vier, en dan worden al die mooie groene bomen bruin, en rood, en de blaadjes vallen.

‘Herfst is lekker stampen in de regen
en af en toe je winterjas al aan
herfst is binnenblijven als het hard gaat waaien
en vogels die naar het zuiden gaan’

Maar ook de herfst gaat voorbij, de sneeuw komt en allerlei leuke feestdagen. En die domme blote koning heeft het koud. Hoe gaat hij dat oplossen?

'Hij roept als hij naar buiten kijkt:
zeg, weet je wat ik doe?
hoewel het 20 graden vriest
ga ik naar buiten toe!'

Ieder verhaal, ieder vers, ieder lied (ingezongen door kinderen van Telekids Musicalschool en te vinden via www.mariannebusser-ronschroder.info) is een feest om voor te lezen. En dan zijn er nog de grappige kleurrijke tekeningen van Dagmar Stam.
Volop kijkplezier dus ook nog. En wie niet genoeg heeft kan op de site nog veel meer vinden.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het circusvarkentje en andere vrolijke voorleesversjes over dieren
Illustraties van Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

‘Het varkentje staat naast een kist vol met kleren
hij mag zich verkleden en dat doet hij graag
hij gaat voor de spiegel vrolijk proberen
of hij een clowntje kan worden vandaag.

Dus zoekt hij een broek en een das en een jasje
en trekt al die kleren dan een voor een aan
dan maakt hij zijn neus rood en mama zegt lachend:
ik zou meteen naar het circus toe gaan!’

Kleine verhaaltjes, in rijm natuurlijk, over dieren die herkenbaar zijn als kleine mensjes. Ze beleven de dingen die kinderen kennen. Dit verhaal over het varkentje gaat over doen alsof je iemand anders bent. Er is een verhaaltje over een konijn dat graag met gereedschappen bezig is, en een over een nijlpaard dat eigenwijs dacht dat wandelen wel op blote voeten kon (Niet dus).

En er is een verhaaltje dat verteld wordt als een vervolgverhaaltje, in ditzelfde boekje komt het een paar keer terug. Dat gaat over Piepertje en Piepertje heeft een mooi potje. Mooi rood en groen. Maar waarvoor dient dat ding? Hij vraagt het aan de andere dieren, en die hebben allerlei ideeën, maar nee, het is steeds niet goed.

Herkenning, humor, kort en krachtig op één pagina, gewoon heel erg leuk. Mens en dier staan bij het schrijversechtpaar op dezelfde hoogte, en dat is waarschijnlijk hetgeen deze verhaaltjes altijd zo leuk maakt voor jonge kinderen. Plus dat rijm altijd aanspreekt en natuurlijk die mooie tekeningen erbij!

De versjes verschenen eerder in "Zo varen de scheepjes voorbij', "Klap eens in je handjes' en "Twee handjes in de lucht'. Het boekje heeft een kleine vierkante vorm met een gewatteerd omslag. Dagmar Stam maakte voor dit boekje lieve tekeningen in heldere kleuren, zoals ik ze graag zie: herkenbare, schattige dieren, die doen alsof ze mens zijn.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De griezeltjes
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Mees en Moontje wonen een jaartje bij tante Tivoli omdat hun ouders vanwege hun werk een jaar naar het buitenland moesten. De kinderen hebben het enorm naar hun zin bij die gezellige tante Tivoli.

Maar op een dag gaat de bel. Er staat een lange, dunne vrouw voor de deur, ze heeft een enorme pukkel op haar neus. Net een heks vindt Moontje. De mevrouw heet juffrouw Pin en ze is directrice van kindertehuis Pin & Co. Ze komt de kinderen halen want die mogen niet zomaar bij hun tante logeren. Juffrouw Pin geeft tante een boekje waarin alle regels staan.

Natuurlijk laat tante de kinderen niet zomaar gaan en als ze in het boekje leest dat zieke kinderen niet naar het kindertehuis mogen in verband met besmettingsgevaar is er al snel een oplossing gevonden. Tante Tivoli pakt haar opmaakspullen en even later hebben de kinderen heel erg last van de blauw-rode pukkeleritus... Helaas besluit juffrouw Pin daarop om te blijven logeren tot ze beter zijn. Wat nu?

Mees en Moosje hebben gelijk een plan klaar. Ze vertellen juffrouw Pin dat er in de logeerkamer vaak heel griezelige dingen gebeuren. 'Die kamer is een beetje betoverd,' zegt Moosje een beetje geheimzinnig. Juffrouw Pin gelooft daar niet in maar Mees en Moontje zullen er wel voor zorgen dat ze die mening zal veranderen. Wat volgt is een vermakelijk verhaal waarin de kinderen allemaal 'griezelige' dingen bedenken in de hoop dat juffrouw Pin eindelijk weg zal gaan. Maar juffrouw Pin is niet zo makkelijk te verjagen...

Marianne Busser en Ron Schröder hebben samen inmiddels al bijna 400 boeken en ruim 1000 kinderliedjes geschreven. Daarnaast hebben zij veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften en het televisieprogramma Sesamstraat. Dat is natuurlijk al een enorme prestatie, toch blijven hun verhalen altijd sprankelend en fris, zo ook dit boek. Kinderen zullen dit zogenaamde griezelverhaal geweldig vinden want in feite is het gewoon kattenkwaad wat de Mees en Moontje uithalen maar dan onder het mom dat ze het voor 'het goede doel' doen!

Het verhaal is opgedeeld in korte, afgeronde hoofdstukken, dat maakt het boek heel geschikt om voor het slapen gaan uit voor te lezen. De taal is voor de leeftijdsgroep begrijpelijk en de tekst is duidelijk afgedrukt.

Bij het verhaal staan kleurrijke afbeeldingen van Dagmar Stam. Zij illustreerde voor diverse schoolboeken, tijdschriften en kinderboeken (onder andere voor Pinkeltje). Haar illustraties kregen extra aandacht, toen Nannie Kuiper de Gouden Griffel won met haar boek De eend op de pot. Daarna werd ze een veelgevraagd illustratrice.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt De reuzenpanda
illustraties: ivan & ilia
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

De panda klimt gewoon de boom in
en hangt daar op zijn gemak
lekker even weg te dromen
of te slapen op een tak

als er maar veel bamboe is
vindt hij dat alles top is
en langzaamaan trekt hij weert verder
als de bamboe op is

Wat zien die beertjes er schattig uit, met hun dikke wollige vacht en grappige oogjes! Maar vergis je niet: reuzenpanda’s zijn groot en gevaarlijk, ook al eten ze alleen maar bamboe. Bamboe heeft namelijk stevige stengels en dan moet je goed kunnen bijten. Dat kunnen ze dus.

Ze eten de hele dag door, en kunnen in gevangenschap wel 125 kilo wegen. In een dierentuin worden ze ook ouder, misschien wel 35 jaar. En omdat het bedreigde dieren zijn heeft China, waar de beren wonen, een programma opgesteld om reuzenpanda’s in dierentuinen te houden. Dan krijgen ze hun kostje iedere dag weer vers voorgeschoteld en kunnen ze al hun aandacht schenken aan de voortplanting. Als je weet dat een vrouwtje maar drie dagen in het jaar bereid is om een potje te vrijen, en ze in het wild ook nog in hun eentje rondscharrelen, dan begrijp je wel dat er nog maar zo weinig panda’s in het wild voorkomen. Ook wordt hun leefgebied steeds kleiner. En zo komt het dat in Ouwehands Dierenpark nu twee reuzenpanda’s wonen: Xing Ya en Wu Wen uit China. Ze worden achterin het boek even persoonlijk voorgesteld.

Met allerlei weetjes vertellen Ron en Marianne in een gezellige rijmvorm over deze zeldzame dieren. Ivan en ilia maken er hun speciale illustraties bij: op een getekende achtergrond plakken ze de plaatjes van de dieren, zodat die haast driedimensionaal lijken. En natuurlijk hebben zij een grapje in het boek gestopt. Op iedere pagina staat iets leuks…
Wat ik erg grappig vind is het verhaal over de pandales. Maar wat dat is, dat moet je zelf maar lezen in dit fraaie leerzame boek.
Aan het einde staat de tekst van een pandaliedje, waarvan je de muziek (van André Pouwer) kunt beluisteren op Youtube.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het timmermannetje
illustraties: Kathleen Amant
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Dit is het timmermannetje
hij timmert elke dag
en vindt het altijd erg fijn
als hij iets maken mag

In de voor de schrijvers zo kenmerkende - rijmende - stijl wordt met deze tekst het timmermannetje geïntroduceerd. Illustratrice Kathleen Amant maakt hem zichtbaar. Met stoere pet op en echte timmermanoverall aan, zien we de kleine man druk bezig in de timmerkamer van zijn zelfgemaakte huis.
Het timmermannetje heeft alle gereedschap keurig aan haken hangen.

Vandaag gaat hij naar opa, want bij opa is het niet zo netjes. Opa leest namelijk graag boeken en ze liggen overal, zelfs op de grond. Ons timmermannetje maakt dus gauw een prachtige boekenplank voor opa. Maar dat is nog niet alles, hij timmert ook nog even tussendoor een hok voor opa's nieuwe kippen, een wip voor Tom en Bob en voor oma een bankje bij de vijver.
Het timmermannetje maakt alles! Een boot, een auto een rijplank bij groenteman Jan zodat ook iemand met een rolstoel naar binnen kan, een hek een hondenhok... Jij zegt het, het timmermannetje maakt het.

hij schaaft, hij schuurt - hij vijlt en boort
hij timmert en hij zaagt
hij maakt wat je graag hebben wilt
als je het maar aardig vraagt

En natuurlijk stapt hij na een dag vol getimmer in zijn eigengetimmerde... bed!

Dit kartonboekje zal de allerkleinsten zeker aanspreken. De rijmende tekst is lekker ritmisch dus het leest ook prettig voor. De afbeeldingen van Kathleen Amant zijn, met hun aansprekende heldere tinten, zoals altijd een lust voor het (kinder)oog.
Fijn boekje.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het doktertje
illustraties: Kathleen Amant
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

De kamer van Tessa is helemaal ingericht als een ziekenhuis. Niet een gewoon ziekenhuis natuurlijk, want Tessa is nog maar klein. Het is een knuffelziekenhuis.

Tessa heeft veel knuffels en die zijn allemaal wel eens ziek, dan speelt Tessa dat ze een dokter is in een ziekenhuis. Ze onderzoekt haar patiëntjes, die netjes in de spreekkamer op hun beurt wachten. Het lammetje heeft hoge koorts, het roze biggetje heeft last van zijn buik, poes moet steeds maar overgeven, en soms heeft haar knuffelcavia keelpijn.

Tessa troost, knuffelt, deelt pilletjes en poedertjes uit en geeft prikjes. Als het nodig is vraagt ze raad aan een collega: dan helpt oma bijvoorbeeld een scheur bij beer te repareren. Er komen zelfs vriendinnetjes bij haar spelen met hun knuffels, die dan natuurlijk ook van alles mankeren. Tessa is echt al een dokter!
Maar… ook dokters kunnen ziek worden! En wie zorgt er dan voor Tessa, als dat eens gebeurt?

Op de bekende manier wordt het verhaal rond Tessa verteld. Marianne Busser en Ron Schröder rijmen er weer op los. Ze maken er goedlopende kleine verhaaltjes van, die je leuk kan voorlezen.

De tekeningen van Kathleen Amant passen prima bij een boekje voor jonge kinderen. Ze zijn vrolijk, duidelijk en kleurrijk. De eerder genoemde poes is heel plastisch afgebeeld...
Samen hebben ze een boekje gemaakt waarmee kinderen kunnen zien hoe het er aan toe kan gaan als je iets mankeert. Erg geslaagd.

ISBN 9789000348626| hardcover, stevig kartonnen pagina’s | 16 pagina's | Uitgeverij Van Holkema & Warendorff | september 2016
Illustraties van Kathleen Amant
Leeftijd tot 5 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt De grappigste verhalen over het mannenkoor
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Een mannenkoor? In een voorleesboek voor jonge kinderen? Maar het is dan ook een zeer bijzonder mannenkoor. Ze gedragen zich meestal als één geheel, en vertonen een beetje dommig, Laurel en Hardy-achtig gedrag. Zij zijn als een kind, maar dan wel een druk en veeleisend kind, voor hun tante Dina, bij wie ze allemaal wonen.

De vraag komt al snel: hoeveel leden telt dat koor eigenlijk? Op de afbeeldingen – waarvoor opnieuw een compliment richting Dagmar Stam! – wisselt hun aantal nogal. Dat betekent aan de ene kant dat er door jonge kinderen steeds opnieuw geteld kan worden, maar aan de andere kant beantwoordt het de vraag niet. Tot Tante Dina wil gaan zwemmen, en veertig zwembroekjes klaar legt. Zoveel mannen! Hoe is het mogelijk! En allemaal hetzelfde, een veertigling...

Het beginverhaal is meteen al hilarisch: als tante Dina met het koor in een warenhuis is, moeten de mannen plassen. Om de beurt, zegt de toiletjuffrouw, wie het meest moet mag eerst. Ja, moet je net zeggen: er is meteen ruzie, want ze moeten allemaal erg nodig!
De toiletjuffrouw is erg vindingrijk: haar oplossing stelt iedereen tevreden: ze pakt gewoon net zoveel potjes van de babyafdeling als nodig zijn. Daar zitten ze dan: allemaal op een rijtje vrolijk te zingen. Maar natuurlijk kunnen ze na gedane zaken niet zomaar weglopen. En dan weet tante Dina de zaken in goede banen te leiden.

Die tante Dina is overigens wel vaker slim: als ze even behoefte heeft aan rust, gaat ze verstoppertje spelen met het koor. En ze zal niet in de grote kast kijken, zegt ze, want dat is een te makkelijke plek. Zo kan ze rustig een kop koffie drinken en wat lezen, om daarna natuurlijk de grote kast open te trekken.

En zo staan er zestien ontzettend grappige verhalen in dit boek. Verhalen over een groep mannen, die zich gedragen als een kind. Ze vinden het zand van het strand maar vies tussen hun tenen, en logeren is eng. En dit is ook een situatie om te schaterlachen: Het koor is in het water gevallen bij het redden van een goudvis en hun kleren moeten in de droger.

‘Snel die natte kleren uittrekken,’ zegt tante.
‘Maar dan ziet iedereen ons in ons blootje!’ roept het mannenkoor geschrokken.
‘Onzin’, zegt tante beslist. ‘Doe allemaal je ogen dicht, dan ziet niemand jullie.’

En het koor doet braaf de ogen dicht, en dan zingen ze weer uit volle borst over de goudvis en de vijver en over hun natte kleren want natuurlijk wordt er volop gezongen in al die verhalen. In welke situatie ook: ze zingen over wat er gebeurt. Het is niet voor niks een mannenkoor...

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 9789000349234 | Hardcover | 45 pagina's | Van Holkema & Warendorf | april 2016
Illustraties van Dagmar Stam Leeftijd vanaf 5 jaar voorlezen

© Marjo, 10 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Jakko en Kees op wereldreis
illustraties: Mark Janssen
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

‘Laat dat!’ roept Jakko.
Wat is er aan de hand? Jakko komt aan rijden in zijn rode trapauto, en ziet op het grasveld hoe een nors kijkende man een hond een schop geeft. Schelden en schoppen tegen een dier dat zielig zit te janken. Jakko kan het niet aanzien, en gaat op zijn beurt tekeer tegen de man. De hond begrijpt al snel dat het voor zijn bestwil is, en helpt Jakko. Hij heeft er ook geen enkele moeite mee om in de bak te springen die achter de trapauto hangt.
Ze laten de boze man achter in zijn bloemetjesonderbroek...

Dit is de kennismaking tussen Jakko en Kees, die meteen al vele avonturen gaan beleven!

Jakko’s ouders willen namelijk op wereldreis met een luchtballon en dan kan Jakko niet mee. Komt dat even goed uit, vinden ze, dat die nu ook een vriend heeft: nu kunnen zij net als papa en mama ook mooi samen op reis! ‘Moet je doen!’ zegt papa. Natuurlijk zullen ze contact houden, want stel je voor dat er iets gebeurt. Papa weet de oplossing: ze nemen gewoon postduiven mee. Dus Mama smeert een emmer vol boterhammen, Jakko pakt een schone onderbroek, de voorbereidingen zijn geslaagd. Daar gaat de ballon, en daar gaat Jakko.
Natuurlijk volgen dan spannende en leuke avonturen, waarbij nieuwe vrienden gemaakt worden.

Het is een knotsgek verhaal met grappige vondsten. Die emmer boterhammen! En het kan natuurlijk helemaal niet dat je een luchtballon vol hete lucht blaast met behulp van een heleboel föhns, maar het idee is zo grappig.

De tekeningen sluiten goed aan bij de tekst, en geven beweging aan. De kleuren zijn fris en helder en er zijn volop details om van te genieten afgebeeld op een volledige pagina of gewoon even tussendoor. Nu ben ik dol op de rijmboeken van Marianne Schröder, dus mijn verrassing was groot toen ik ontdekte dat dit boek over Jakko en Kees niet op rijm is! De eerste pagina trekt je evenwel onmiddellijk binnen in het verhaal, en ik kan niet anders dan lovend zijn over dit nieuwe boek. Jakko en Kees zijn sprekende personages, en met ouders als die van Jakko, mensen die zelf ook knotsgek zijn en die alles prima vinden, kan er nog heel veel gebeuren! Met Mark Janssen als illustrator zit je ook erg goed, dus dit boek is een aanrader van jewelste!

Ik zie nog niet direct of het de bedoeling is, maar als de laatste zin ‘op weg naar meer avonturen’ is, kan ik wel een oproep doen: graag meer boeken over Jakko en Kees!

ISBN 9789048825820 | Hardcover| 32 pagina's | Uitgeverij Moon | november 2015
Leeftijd: tot 6 jaar voorlezen, daarna natuurlijk zelf lezen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Mijn eerste aanwijsboek op rijm
illustraties: Kathleen Amant
tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

Het eerste aanwijsboek op rijm, geschikt voor heel jonge leergierige kinderen. En hun opvoeders.
Die rijmpjes zijn in de bekende stijl van Marianne Busser en Ron Schröder: korte heldere taal, afgestemd op de leeftijd van jonge kinderen, en door het prettige ritme lekker om voor te lezen:

Dit is een koekje en dat is een brood
dit is een vliegtuig en dat is een boot
dit is een luier en dat is een slab
en dit is een kindje dat zit op de trap

Je gaat er bijna bij zingen...

De belangrijkste woorden - koekjes, brood, vliegtuig etc. - zijn groter afgedrukt, en in kleur. Het is meteen duidelijk dat dàt het woord is dat hoort bij het plaatje dat er bij getekend is.
Zoals uit bovenstaand rijmpje blijkt: er is ook verband tussen de woorden, het zijn een soort paarsgewijze opsommingen.

Het is qua vormgeving een massief boek: groot met dikke kartonnen pagina’s, die afwasbaar zijn natuurlijk. Het is een boek dat iedere dag meermalen door kleine handjes kan gaan, en hopelijk is er dan voor hen die volwassene in de buurt, om te doen waar het boek voor bedoeld is: aanwijzen en voorlezen.
Spelenderwijs leren jongen kinderen woordjes die bij hun eigen leefomgeving horen, met af en toe een klein uitstapje daar buiten.

Heldere kleuren, duidelijke bladspiegel, met buiten de tekst ook nog de leuke tekeningen van Kathleen Amant, die precies weergeven hoe het bedoelde voorwerp er uit ziet. Behalve bij de kameel: die heeft slechts één bult en is dus een dromedaris. Dat betekent dus dat er voor de voorlezende opvoeder ook een controlerende en corrigerende functie weggelegd is...

ISBN 9789048825813 | Hardcover | 48 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2015
Leeftijd vanaf 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Hoera, ik ben 5
Deel vijf uit de serie 'Hoera, ik ben...
illustraties: Dagmar Stam
tekst: Marianne Busser & Ron Schröder

Als je jarig bent, is een boek het ideale cadeau. Zeker als het een boek is dat speciaal voor en van jou is. En de boeken in de serie ’Hoera, ik ben...’ zijn echt voor de jarige: met een eigen naam en een eigen foto voorin. Deze keer wordt het kind 5 jaar.

Te jong om zelf te lezen, maar de prachtige tekeningen van Dagmar Stam zijn zo mooi en kleurrijk dat alleen het kijken al een feest is. En er vast wel iemand in de buurt die wil voorlezen over de andere kinderen die vijf jaar worden.
De verhaaltjes, met de mooie tekeningen erbij, vullen steeds twee pagina’s. Ze zijn in dichtvorm.

Die verhaaltjes gaan over de jarige Job die mag trakteren. Zo iemand zien de andere kinderen graag komen! Over Daan die niet naar zwemles wil omdat er altijd wel iets fout gaat, maar er wel zelf een oplossing voor bedenkt. Over verstoppertje spelen met mama. Die heeft iets heel leuks verzonnen: ze verstopt alle knuffels, en Tom mag zoeken! Natuurlijk zoekt de jarige mee.
Er zijn ook kinderen die een huisdier hebben, een vis, een konijn. En daar moet voor gezorgd worden. En natuurlijk: over leren lezen, want dat gaat nu al snel gebeuren!

ISBN 9789044345193 | Hardcover | 40 pagina's | Uitgeverij Moon| april 2015
Leeftijd tot en met vijf jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Marianne Busser & Ron Schröder