Mijn mama en ik
illustraties: Ursula Bucher
tekst: Francesca Pardi
"Mila vindt dat zij het allerleukste gezin van de wereld heeft. Dit gezin bestaat uit Mila en haar mama."
Kortom, Mila heeft het erg naar haar zin bij haar moeder. Een papa heeft ze niet en die mist ze ook niet. Maar dan zegt de invaljuf dat de kinderen een mooie tekening van hun vader moeten maken want het is binnenkort vaderdag. Maar Mila heeft natuurlijk geen vader. 'Nou Mila.' zegt de juf, 'maak dan maar een tekening van de vader die je graag zou willen hebben.'
Wat nu? Mila heeft eigenlijk nooit een vader gewild. Hoe zou een vader er uit moeten zien? Ze denkt aan allerlei mannen die ze kent, zoals oom Kees, maar dat is gewoon oom Kees. En heeft 'haar' vader een stropdas om of juist niet? Mila heeft echt geen idee hoe haar vader er uit zou moeten zien. Als ze naar huis gaat heeft ze nog niets getekend want ze weet het gewoon niet.
Maar dan zegt mama iets en dan weet ze het! Ze begint gelijk te tekenen... Ze tekent mama!
Mooi, vrolijk verhaaltje over een eenoudergezin waarin zowel moeder als dochter het prima voor elkaar hebben. Ze hebben het heel gezellig samen. Grappig is dat zij tweeën er helemaal geen punt van maken dat er geen vader in het gezin is. Maar de omgeving wèl. Mama vindt de opdracht van de invaljuf ook vreemd. Ze is blij dat die maar twee dagen blijft. 'Jouw eigen juf zou nooit zo'n opdracht geven' zegt ze tegen Mila.
Francesca Pardi heeft zich goed weten in te leven in de visie van een kind die eigenlijk helemaal geen problemen heeft totdat juf een 'probleem' maakt.
Gelukkig maakt Mila met haar tekening heel goed duidelijk hoe zij er over denkt. Een briljante vondst.
Bij het verhaal staan erg mooie gekleurde illustraties in gemengde techniek van Ursula Bucher. Ze heeft een apart invalshoek waardoor de afbeeldingen erg levendig overkomen.
Persoonlijk vind ik tot nu toe dit boek het beste en leukste boek van Frascesca Pardi.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789051163254 Hardcover 32 pagina's Uitgeverij De Vier Windstreken augustus 2014
formaat: 16,0 x 23,5 cm leeftijd 4+
© Dettie, 9 augustus 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De vriend van papa
illustraties: Desideria Guicciardini
tekst: Francesca Pardi
Julia en Sander vinden het erg naar als ze horen dat papa en mama gaan scheiden. Gelukkig valt het allemaal wel mee. In papa's nieuwe huis mogen ze allemaal leuke dingen doen en ze hebben bij hem ook ieder een eigen kamer. Als de nieuwe vriend van mama bij hun komt wonen vinden ze het maar zielig voor papa. Hij woont maar alleen, hij kan toch wel weer thuis komen wonen? Maar waarom doet papa steeds zo geheimzinnig als ze het daar over hebben?
Na lange tijd vertelt papa eindelijk dat hij, net als mama, ook een vriend heeft en graag met hem wil trouwen.
Sander ziet de bui al hangen, nu gaan ze hem vast pesten, want zijn vader is homo! Maar daar hebben papa en de juf een goede oplossing voor bedacht...
Dit boekje is een stuk beter en wat realistischer dan het boekje Twee mama's van dezelfde schrijfster. Ook de gekleurde afbeeldingen zijn veel vlotter en speelser dan die van BUM ill&art in Twee mama's.
In De vriend van papa worden de zaken echter ook vrij eenvoudig gebracht, er is nergens een vuiltje aan de lucht, alles verloopt heel soepeltjes. Scheiden lijkt bijna leuk, dan zie je papa vaker en doe je alleen maar leuke dingen. En mama's nieuwe vriend is ook helemaal geweldig. Iedereen blij.
Het geheimzinnige gedrag van de vader stoorde me wel een beetje maar daardoor werd wel goed naar voren gebracht dat kinderen zich van alles in hun hoofd kunnen halen door zijn onduidelijke houding.
Het is wel wat zwak dat aan het eind nog opgemerkt moet worden dat Luuk, de vriend van papa een stoere politieagent is. Waarmee aangegeven wordt dat hij dus wel een échte vent is! Alsof dat toch een hele opluchting moet zijn...
Dat laatste had van mij dus wel weggelaten mogen worden. Het gaat er in mijn ogen om dat Luuk een leuke, aardige man is. Of hij nu balletdanser, piloot, verpleger, straatveger of politieagent is...
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789051163162 Hardcover 32 pagina's Uitgeverij De Vier Windstreken Juli 2013
Leeftijd vanaf 5 jaar
© Dettie, 14 juli 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Twee mama's
illustraties: BUM ill&art
tekst: Francesca Pardi
"Een gezin zonder papa, kan dat wel? Jazeker! Roos en Femke hebben samen vier kinderen en doen precies dezelfde dingen als een gezin met een papa en een mama."
Bij het lezen van deze flaptekst dacht ik, fijn, eindelijk eens een boekje voor kinderen waarin eens niet een papa en mama het ouderpaar vormen maar twee mama's.
In het verhaal wordt verteld dat Roos en Femke erg veel van elkaar houden en samen heel graag een gezin met kinderen willen. Maar ja, dat gaat niet zo makkelijk want voor kinderen zijn eitjes van een vrouw én de zaadjes van een man nodig. Gelukkig zijn er ziekenhuizen waar mannen hun zaadjes gebracht hebben. Roos krijgt wat van die zaadjes in haar buik gestopt, vlakbij haar eitje, en zo kan Sanne groeien in de buik van Roos en heeft ze, als ze geboren is, twee heel lieve mama's.
Daarna krijgen Roos en Femke nog drie kinderen, het laatste kindje groeit in de buik van Femke. Met z'n allen vormen ze gewoon een leuk, gezellig gezin zoals ook op de bijgaande gekleurde, eenvoudige afbeeldingen te zien is.
Zoals iedereen zal begrijpen is dit boekje gemaakt om aan te geven dat twee mama's hebben helemaal niet gek of vreemd is. Ook is wel handig dat uitgelegd wordt hoe het kan dat twee mama's toch zwanger kunnen raken en kinderen kunnen krijgen. Toch heb ik het boekje wel met gekromde tenen zitten lezen. Alles wordt wel héél simpel voorgesteld.
Natuurlijk is het een boekje voor jonge kinderen en daarin hoeft niet het hele bevruchtingsproces uitgebreid besproken te worden. Maar nu lijkt het alsof je even een zakje zaadjes kunt halen en hup je bent zwanger. Geen enkel probleem. Wil je meer kinderen? Dan haal je gewoon weer een zakje zaadjes. Op de afbeelding staat ook echt een zakje met zaadjes die Femke overhandigd krijgt van een verpleegster en dat zakje geeft ze later gezellig aan Roos. Tja.
Het boekje schiet in mijn ogen behoorlijk aan zijn doel voorbij. Hoe de mama's aan hun kinderen komen, wordt dus uitgebreid besproken (10 pagina's) maar het is nog maar de vraag of kinderen van vijf jaar, waar dit boekje voor bestemd is, überhaupt al echt begrijpen hoe kinderen ontstaan.
Dit boekje is eerder een voorlichtingsboekje geworden dan dat het over twee mama's gaat. Door de titel en de flaptekst verwacht je dat juist homoseksualiteit en het vreemd tegen twee mama's aankijken uitgebreid besproken zal worden maar dat gebeurt nauwelijks.
Verder staan er enkele lastige zinnen in het boek die voor een kind moeilijk te begrijpen zullen zijn, zoals: "Er bestaan ziekenhuizen waar aardige mannen hun zaadjes geven, voor mensen die zaadjes hebben die het niet doen of die zelfs helemaal geen zaadjes hebben."
Voor mensen die zaadjes hebben die het niet doen? Daar snapt een kind toch niets van. Wàt moeten die zaadjes dan doen, wàt doen ze dan niet?
Kortom, dit boekje is geen aanrader, ik ben zelfs wat verbaasd dat een anders zo uitstekende uitgever dit boekje uitgegeven heeft. Jammer, een gemiste kans.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789051163179 Hardcover 32 pagina's De Vier Windstreken juli 2013
Leeftijd vanaf 5 jaar
© Dettie, 13 juli 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER