Barones van Stippeltje
illustraties: Marieke van Ditshuizen
tekst: Marieke van Hooff
Barones van Stippeltje moet haar kasteeltje uit. Ze heeft veel te veel geld uitgegeven en nu heeft de hebberige meneer Hapsie haar kasteel gekocht. Over twee weken is het kasteel van hem. De barones is er beroerd van maar ja, het is haar eigen schuld, dat weet ze ook wel. Elvira de schoonmaakster is als laatste vertrokken, zij moest ook ergens van leven natuurlijk. Nu is het vies en plakkerig in het kasteel want de barones heeft nooit iets hoeven te doen.
Net als ze een beetje zit te zuchten en te huilen gaat de bel. Dat is vast die meneer Hapsie weer, hij gaat haar vertellen dat ze haar kasteel niet uit hoeft! Ze rent naar de deur en rukt hem blij open... Maar voor de deur staat een jongen met rode krullen. Hij is Harry de klusjesman vertelt hij, hij zag dat de tuin er zo beroerd uitziet, die kan hij mooi komen opknappen.
De barones kan hem natuurlijk niet in dienst nemen en ze vertelt hem het hele verhaal maar Harry wil evengoed wel blijven, hij woont toch overal en nergens en hij snapt dat de barones hulp nodig heeft. Hij kan blijven logeren zegt de barones maar Harry zet liever zijn tent op, op zolder, want in zijn tentje slaapt hij het liefst.
Harry is zo opgewekt van aard dat de barones vanzelf ook weer vrolijk wordt. Ze sjouwen om te beginnen de hele afwas naar buiten en spuiten de boel schoon met de tuinslang. Harry leert haar hoe ze een ei moet bakken, hoe ze moet poetsen, kortom, hij leert haar hoe ze haar handen moet laten wapperen en de barones vindt het nog leuk ook!
Ondertussen is meneer Hapsie druk in de weer om barones eerder weg te krijgen, dan kan hij het kasteel slopen en dure appartementen bouwen!
Maar ondanks dat de barones weinig terecht brengt van het huishouden, is ze verder wel een heel pittige dame. Ze gaat samen met Harry, kip Fief en hond Zwabber naar het stadhuis om hulp te vragen bij meneer Qual, die hielp haar altijd goed. Onderweg slapen ze allemaal in de tent van Harry en beleven allerlei spannende avonturen. Maar ook in de stad is de invloed van de schatrijke meneer Hapsie groot. Hij koopt gewoon iedereen om, denkt hij... Maar dan kent meneer Hapsie de koppige Barones en handige Harry nog niet!
Een heerlijk vrolijk verhaal waar ik enorm van genoten heb. Harry met zijn niet aflatende optimisme sluit je gelijk in je hart en Barones van Stippeltje is een lekker gek mens die niets raar vindt. Zij en Harry verzinnen het ene na het andere plan om die akelige meneer Hapsie tegen te houden. Hij wil namelijk nog veel meer kastelen kopen en zelfs het mooie beeldenpark plat gooien. Maar hoe krijgen ze dat voor elkaar als iedereen bang voor hem is? Harry en de barones strijden moedig voort en belanden daardoor in de grappigste situaties. De barones ontdekt dat ze eigenlijk heel gelukkig is. Ze had wel een mooi kasteel maar geen vrienden en nu woont ze in een tentje maar heeft ze wel Harry, Zwabber en Fief! Dat is veel leuker!
De gekleurde hartverwarmende afbeeldingen in het boek zijn ook het vermelden waard. Heel grappig is dat de barones altijd enorm hoog opgestoken haar heeft waar ze een piepklein hoedje op heeft staan, en haar kleren zijn natuurlijk altijd gestippeld. Zij en Harry met zijn ondeugende, vrolijke snoet vormen een mooi stel.
Bij het boek zit een CD waarop het hele verhaal op een prettige manier voorgelezen wordt. Af en toe wordt het voorlezen onderbroken door een leuk liedje.
Fantastisch boek, zeker het aanschaffen waard.
ISBN 9789462342088 | Hardcover Met MP3 CD| 144 pagina's | Uitgeverij Abimo oktober 2014
Afmeting 20,5 x 25 cm Leeftijd vanaf 5 jaar
© Dettie, 12 november 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Dokter Doppert
illustraties Bas J. de Wit
tekst: Marieke van Hooff
Dokter Doppert is zo rond als een doperwt en hij is volgens de Kolderkerkers
de beste dokter die je maar hebben kunt. Bovendien is hij opgewekt, behulpzaam, intelligent en vriendelijk. Maar dit laatste is niet zo gek want in Kolderkerke wonen alleen maar vriendelijke, gezellige mensen. Ook zijn de meeste Kolderkerkers gelukkig én gezond. Volgens dokter Doppert gaan die twee dingen vaak samen.
Maar op de dag dat de lente
begint, hoort de dokter dat Ricus zich niet lekker voelt. Maar het gekke
is dat hij daarbij vreselijk moet lachen. Zieke mensen lachen zelden
tot nooit. De dokter vóelt
gewoon dat er iets vreselijk mis is, de beresterke, stoere Ricus
mankeert nooit wat! De dokter constateert een
uiterst zeldzame, levensgevaarlijke ziekte. Ricus heeft de slappe lach
en de slappe lach is enorm besmettelijk! Ricus moet zo snel mogelijk
geholpen worden.
Gelukkig ontdekt de dokter dat de ziekte ontstaan is
door het eten van soep uit de mafketel. Die ketel was een cadeautje van
een koopman met rood haar vertelt Ricus gillend van de lach. De dokter
waarschuwt iedereen om uit de buurt van Ricus te blijven zodat ze niet
besmet kunnen raken. De bewoners knikken ernstig, ze weten: De slappe
lach is een serieuze zaak.
Hét medicijn tegen de slappe lach is een
zuurpruim, maar die heeft de dokter niet in voorraad. De zuurpruim is
een gevreesde fruitsoort, daar word je heel knorrig van. De
zuurpruimboom is al lang geleden verbannen uit Kolderkerke. De dokter
zal zuurpruimen moeten gaan halen maar dat zal een gevaarlijke tocht
worden. De zuurpruimboom staat helemaal over de zeven heuvels, langs de
Nachtmerrieberg en door het Wirwarwoud. Wie gaat er mee met de dokter? Jetje en Reus gaan mee. Onderweg weten ze aan
allerlei gevaren te ontsnappen én ze ontmoeten een koopman met rood haar
die hen de verkeerde route wijst, niet langs de nachtmerrieberg maar er
over! De Dokter, Jet en Reus lopen gevaar, ze mogen niet in slaap
vallen, de zandmannetjes maken het hun echter wel heel moeilijk.
Wat het drietal niet weet is dat Felrood, dat is de bijnaam van de
koopman met het rode haar, onderweg is naar Kolderkerke. Felrood is een akelig mannetje, hij is een stuk chagrijn, een echte
zwartkijker maar het ergste is, hij sticht overal Grijsrijken. Grijsrijken zijn
héél grijs. Kolderkerke lijkt hem een uitstekende plek om er een te
stichten, maar eerst moeten al die kleuren en vrolijkheid weg...
Wat
volgt is een erg fantasierijk, humoristisch en spannend verhaal.
De dokter doet wat hij kan om aan zuurpruimen te komen maar Felrood
máákt van de Kolderkerkers vreselijke zuurpruimen. In het eens zo
vrolijke gezellige dorp wordt alleen nog maar gemopperd en gekibbeld.
Maar...
hoe gaat het nu verder met Ricus? Is hij nog niet bezweken aan de
slappe lach? Hij ligt nu al driedubbelgeklapt van het lachen en
vierdubbelklappen kan fataal zijn. Komt Dokter Doppert wel terug nu hij
over de Nachtmerrieberg moet? En wie is toch die Petertje, het jongetje
dat denkt dat hij een worm is maar ook letters verzameld? Is hij een
leesworm? Of een lettervreter?
De afbeeldingen in het boek zijn heel apart en gemaakt in gemengde techniek.
Het
verhaal is vooral zo komisch dankzij de erg leuke woordspelingen en
gekke namen. De hoofdstukken hebben titels in de volgorde van het
alfabet.
Je zit ook vaak zit te grinniken om de bijzondere wendingen
in het verhaal, wat een enorme fantasie moet de samensteller van dit
verhaal hebben!
Voorin het boek worden een stel bewoners van
Kolderkerke voorgesteld en achterin de schrijver en die degene die
Dokter Doppert bedacht en getekend heeft. Maar ook de ere-inwoners van
Kolderkerke zoals Peter Pype, Tomo Descamps en Peter Spaepen. Deze drie
hebben namelijk het hele verhaal op CD gezet en liedjes bij het verhaal
gemaakt. De CD wordt bij het boek geleverd.
Kinderen zullen enorm genieten van dit kolderieke en heel bijzondere verhaal. Het is echt zo'n bewaarboek dat een kind regelmatig uit de kast pakt om weer te genieten van het leuke verhaal en hoe ouder ze worden hoe meer woordgrapjes ze zullen ontdekken. Maar ook zonder die ontdekkingen blijft het een fantastisch boek.
Zie ook http://www.dokterdoppert.com
ISBN 978905932884 Hardcover 120 pagina's Abimo september 2012
Leeftijd: voorlezen vanaf 5 jaar, zelf lezen vanaf 8 jaar
© Dettie, 12 april 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER