Non-fictie jeugd

Het beesten-
binnenste-
buitenboek
Kim Merel

Magisch! Zo noemt Kim Merel de binnenkant van dieren. Niet direct een woord dat je verwacht als je denkt aan hoe dieren er van binnen uitzien. Maar de schrijfster doet wat belooft: ze laat een fascinerende kant van dieren zien zonder dat er bloed aan te pas komt.
Het begint al met de namen waarmee ze de dieren aanduidt: een gekbekdier. Een joekelduiker. Een meesterkiller. Een gigalangnek…

Die laatste zal wel een belletje doen rinkelen, maar bij andere heb je misschien geen idee wat voor dier het zou kunnen zijn.
Volop te ontdekken dus, want bij ieder dier staan behalve de meer bekende feiten ook weetjes die je vast nog niet kent.

- Dat een olifant wel 200 liter water per dag drinkt?
- Dat een slak helemaal niet zo’n slap beest is, maar juist een krachtpatser: een en al spier!
- Dat de vlekken van een giraf enorme zweetklieren zijn om koel te kunnen blijven?
- Dat een octopus een harde snavel heeft?

Dit vind je allemaal in dit boek. En meer: want natuurlijk, want daar verwijst de titel naar: de binnenkant!
Hoe zien de skeletten er uit? Welke bijzondere organen hebben ze? Als er jonkies in beeld zijn, zie je de humor die ook in dit boek verwerkt is.

Mooie afbeeldingen, met informatie in kadertjes, dat is goed te behappen en er is vooral veel om naar te kijken!

Dit beestenbinnenstebuitenboek biedt ook veel aan degene die niet perse hoeft te zien hoe dieren er van binnen uit zien. Het is prachtig vormgegeven en zit boordevol informatie.
Eerder verschenen de prenten en teksten in het populaire weetjesblad Zo Zit Dat, in de rubriek binnenstebuitenbeesten van Kim Merel.
Kim Merel Veenman is bioloog. Zij schrijft en illustreert al jaren voor onder meer de tijdschriften Roots Magazine, Buitenleven Magazine en National Geographic Junior. Dit is… natuur en Wildzoekers in het bos zijn eveneens aanraders.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mijn eerste bosdierenboek
Zoë Ingram

Na Mijn eerste vogelboek, Mijn eerste zeedierenboek en Mijn eerste kriebelbeestjesboek is er nu ook een boek over de dieren die je in het bos kunt zien.
Het concept is steeds hetzelfde: 20 dieren die met een duidelijke, grote afbeelding over twee pagina’s te zien zijn.
Je vindt er algemene informatie over wat het dier eet, hoe oud het kan worden en bij ieder dier staan de pootafdrukken weergegeven. Ook lees je hoe groot ze zijn, en hoe zwaar.
Daarnaast staan er bij ieder dier feitjes die alleen voor dat ene dier gelden: een konijn in het wild wordt maar drie jaar! Terwijl een kikker wel 10 jaar kan worden.
Het gaat over kleine dieren: de honingbij bijvoorbeeld, maar ook over een vos, die natuurlijk heel veel groter is. Of een hert!

En zoals steeds zijn er feitjes waarover je je kunt verwonderen:

- wist je dat een mol wel 20 meter per dag kan graven?
- dat een vossenstaart ook voor de vos zelf als een sjaal dient als het koud is?
- dat een egel wel vijfduizend stekels heeft?
- dat die rare witte wormen misschien wel de ‘kinderen’ zijn van een vliegend hert?

Je leert hoe het vrouwtje van een hert genoemd wordt: een hinde. En dat een wezel ook wel ‘muishond’ genoemd wordt.
En nog heel veel meer dingen lees je in dit boek!!

Zoë Ingram studeerde textielontwerp, maar ze tekent ook graag op papier of gebruikt verschillende technieken tegelijkertijd. Zoë woont in Edinburgh, Schotland.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

vspace= Machines vanbinnen en vanbuiten
Line Halsnes

In de serie Vanbinnen en Vanbuiten laten Hans en Ida je zien hoe machines in elkaar zitten en wat je er allemaal mee kan doen.
Machines? Zeker! En niet bepaald kleintjes!
Het gaat om tractoren, graafmachines, dorsmachines, bulldozers, kiepwagens en nog meer.
Voor Hans en Ida op de eerste machine afstappen, en jou meenemen, vertellen ze eerst over veiligheidsregels. Neem dus gehoorbeschermers mee, werkhandschoenen, een gereedschapskist en trek een overall aan. Een pet en stevige laarzen zijn ook handig.

En daar gaan we dan!
De meest algemene machine is de tractor. Op de eerste dubbele pagina staat-ie, levensgroot. Er wordt verteld wat voor onderdelen er zijn: de cabine, de uitlaat, de motor en de brandstoftank. En dan die enorme wielen!
Hans laat zien wat je allemaal aan een tractor kan hangen: een voorlader, een palletvork, een balenklem, en nog meer. Op de volgende pagina’s zie je verschillende aanhangwagens achter de tractor hangen, en Hans laat zien wat je daarmee doet.
Dan volgen twee pagina’s waarop je alle onderdelen ziet, een krukas, de koppeling, een velg, noem maar op. En als je niet weet wat er allemaal in een tractor zit, dan kijk je je ogen uit!
Op deze pagina is ook een opdrachtje te vinden. In dit geval:

Waar is de turbo?
Er is een gebroken spiegel. Zie je waar die is?
En Hans is potloden kwijt. Kan jij ze vinden?

Op dezelfde manier komen vervolgens de graafmachine, de bulldozer, de wiellader, de kiepwagen, de maaidorser en de oogstmachine aan de beurt.
En achterin staan nog meer voorbeelden van grote machines.
Als je dit boek bestudeert, kun je zo met zo'n grote machine gaan werken!

De Noorse Line Halsnes (1981) is beeldend kunstenaar en heeft al heel wat boeken geïllustreerd.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Huizen met een verhaal
Yoshida Seiji

Een prachtig boek om steeds weer opnieuw op te pakken en open te slaan, om je dan weer te verwonderen over de prachtige afbeeldingen, maar ook over de verhalen die erbij staan.
Verhalen dus over fantastische huizen, die stuk voor stuk heel bijzonder zijn.
Er zijn er die best gebouwd kunnen worden, maar ook zie je huizen, die echt ludiek zijn én die er nooit gebouwd zullen worden. Zo kan het dus best dat je een huis ziet waarbij verteld wordt dat dat er geen elektriciteit is, maar er wel een ruimte is waar een wasmachine en een droger staan!
Ze worden bewoond door allerlei verschillende mensen, of door wezens zoals heksen, trollen en geesten.

Er is dat huis dat helemaal gebouwd is voor als het echt heel erg koud is. Het heeft een groendak (er groeit gras op), en ligt half onder de grond. Het is niet groot maar iedere ruimte is optimaal benut, en daar zitten hele slimme ideeën bij. Dit huis zou in Noorwegen staan, begin 20^e eeuw.

We kunnen binnen kijken bij het postkantoor van een drakenkoerier, in het kasteel van het vergeten weeskind of in het laboratorium van een obsessieve botanicus.
En als je altijd al hebt willen weten hoe het huis van de zeven dwergen eruitziet, grijp nu je kans!
De zusters Diesel - kunsthandelaars - wonen in een diesellocomotief, volledig geschikt gemaakt voor bewoning, en ze reizen er ook overal mee rond.
En er staat een kliniek in het bos. Niet zo gek dat je daar leest dat de dokter meer dieren behandelt dan mensen…
De cacaopeulboomhut, dat is echt een heel speciale woning voor speciale bewoners. Hun huizen bungelen aan de takken en ze maken alles wat ze zelf nodig hebben.

Heel mooi is ook het verhaal over de jongeman die in een verlaten metrostation woont. Er zijn dus echt verlaten metrostations. Of daar ook mensen wonen?
En jawel: er is ook een boekhandel! Zo vol, dat de bewoner er nauwelijks meer kan wonen!

Extra zijn de pagina’s waarop je informatie vindt over diverse soorten daken. Of allemaal verschillende wc’s.
Eh, een lade met zand?? Wel makkelijk, want draagbaar…
Een groot deel van de huizen is gebaseerd op de Japanse architectuur, maar ook op andere continenten deed Yoshida Seiji inspiratie op, zo vertelt hij in de appendix.

Yoshida Seiji (Tokyo), de Japanse maker van het boek, laat ook zien hoe zijn eigen werkkamer er uit ziet. Er is een stripverhaal en je mag ook nog meekijken hoe hij de huizen die je in dit boek ziet gemaakt heeft. Daar staat ook een leuk tekstje bij en een aanduiding uit welk land en tijd het betreffende huis komt. Zo kun je te weten komen waar Yoshida Seiji zijn inspiratie vandaan haalde.
Yoshida Seiji is een megagoede illustrator! Een echte kunstenaar! Geniet mee van dit wondermooie boek!

En kijk HIER!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hoe blijft die grote boot drijven
Illustraties: Hiky Helmantel
Tekst: Marja Baeten

In deze serie 'Ik zie ik zie wat jij niet ziet' worden vragen beantwoord die kinderen – en volwassenen – zich ongetwijfeld wel eens stellen. Nu gaat het over water:
Hoe blijft een boot drijven?
Waarom smaakt zeewater zout?
Hoe kunnen vissen onder water ademhalen?
En waarom houden katten eigenlijk niet van water?

In ieder boek zijn er eerst kinderen die een antwoord geven. Ze reageren dan ook op elkaar. Vaak hebben ze duidelijk geen idee, soms hebben ze hele grappige fantasievolle antwoorden, maar het echte wantwoord volgt op de pagina’s daarna.
Waarom is zeewater zout? Goede vraag! Pim denkt dat er ergens een zoutfabriek staat waar mensen zout in de zee strooien.
Het antwoord: Zout is dus in feite een natuurlijke stof. Een onderdeel van de bodem.

En waarom een kat niet van water houdt?
Christoph vindt het maar gek: zijn hond vindt zwemmen juist leuk! Maar een kat krijgt het koud: tussen de haren zit lucht, en dat houdt het dier warm. Maar als al die haren kletsnat zijn en op zijn huid plakken is er geen lucht! Dus: brrr.
Kinderen eerst zelf laten nadenken voor je met het antwoord op de proppen komt, dat werkt uitstekend. De tekeningen die Hiky Helmantel erbij maakt geven duidelijk weer wat er in de tekst staat en zijn vaak grappig.

Marja Baeten is kinderboekenschrijfster. Zij schreef behalve Wilde dieren van het woud (2016), Spelen in de zee (2022) meerdere boeken in de serie Ik zie, ik zie …: Waarom is een blauwe plek blauw? En Waarom heeft een hond een staart? Waar komt die banaan vandaan? Wie schildert het zebrapad? Wie maakt de vieze trein schoon?
Hiky Helmantel (Zeewolde) is illustratrice van kinderboeken en tijdschriften.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Alles wat je weet over haaien is FOUT!
Nick Crumpton

Haaien: dat zijn van die gevaarlijke vissen toch?
Het is misschien ook wel omdat ze gezien worden als kwaadaardige vleeseters die best een hapje mens lusten, dat menigeen gefascineerd is door deze dieren. Angst boezemt ontzag in.
Maar in feite zijn ze niet fascinerend omdat ze gevaarlijk zijn, maar omdat we er nog zoveel niet over weten! En wat we wel denken te weten, dat klopt dus vaak niet.

Ze komen al miljoenen jaren voor. Er zijn soorten bekend die leefden in het Carboon, dat is 359 miljoen jaar geleden. Onvoorstelbaar toch! Er zijn soorten uitgestorven, en er zijn nieuwe soorten geëvolueerd. Er zijn meer dan 500 soorten, dus dan kan je wel bedenken dat de ene haai de andere niet is. Je hebt ze in alle soorten en maten. Maar één ding is zeker: ze zijn helemaal geen menseneters. Ja, als je boven een haai gaat zwemmen, denkt die misschien dat je een zeehond bent, en dan willen ze wel een hapje proeven!
Als je eenmaal gelezen hebt hoe bijzonder deze dieren zijn, dan bekijk je ze met heel andere ogen. Nu zul je veel soorten haaien nooit zien – behalve in een museum - want ze leven diep in de onmetelijk grote oceaan. De doornhaai bijvoorbeeld leeft op een diepte van 500 meter.

Helaas worden haaien bedreigd. Door de mens. En dat terwijl ze natuurrampen wisten te overleven terwijl vele andere dieren uitstierven. Maar nu worden ze bejaagd door de mens. Of hun leefomgeving verdwijnt. En zonder haaien verandert het ecosysteem.
Ze houden namelijk vispopulaties in evenwicht, door zwakke en zieke dieren te bejagen. Ook eten ze de dieren die door hun dieet er de oorzaak van zijn dat koolstofdioxide toeneemt. Planteneters als schildpadden en zeekoeien eten namelijk het zeegras dat koolmonoxide vasthoudt, en als ze dit uitpoepen, dan komen de gassen weer vrij. Als haaien er voor kunnen zorgen dat deze graseters beperkt blijven qua aantal, dan doen ze dus heel goed werk!

Alle hoofdstukken zijn voorzien van prachtige illustraties van Gavin Scott. De opbouw is duidelijk: eerst de foute kennis met meteen de vraag: hoe zit het dan wèl? Dan volgt er een uitleg met heel veel informatie over allerlei soorten haaien, met tenslotte een duidelijke conclusie.
Voorbeeld: het hoofdstuk ‘Haaien zijn niet nuttig’, heeft als conclusie: ‘De manier waarop haaien het ecosysteem gezond houdt, is van groot belang voor de mens’.

Afgezien daarvan: als je dit boek eenmaal gelezen hebt, dan ben je het zeker eens met de makers: haaien zijn fantastisch, bijzonder en fascinerend.

Nick Crumpton is zoöloog. Hij promoveerde aan de universiteit van Cambridge om vervolgens aan de slag te gaan als voorlichter bij het Londense natuurhistorisch museum en als journalist en onderzoeker voor de BBC. Inmiddels werkt hij voor de Royal Society en schrijft hij boeken voor volwassenen en kinderen.
Eerder verschenen in deze serie verschenen eerder boeken met de waarheid over dinosauriërs en over kriebelbeestjes.

Paddenstoel & Co
Hoe een schimmelig netwerk het leven op aarde overeind houdt
Illustraties: Wendy Panders
Tekst: Geert-Jan Roebers

Het is weer paddenstoelentijd, mensen gaan massaal het bos in om dit bijzondere natuurverschijnsel te spotten of te fotograferen. Ook voor kinderen worden leuke speurtochten georganiseerd zodat ze op een speelse manier veel kunnen leren over paddenstoelen.
Maar met dit boek heb je een heel bijzondere en informatieve speurtocht gewoon in huis! En toch ben je op pad want je mag met Geert-Jan Roebers mee. Maar eerst moet je krimpen zodat je van heel dichtbij kunt zien hoe paddenstoelen in elkaar zitten en hoe ze hun voeding en schimmels vervoeren. Als dat niet spannend is.

Geert-Jan Roebers weet echt heel veel over paddenstoelen en dat is superleuk. Hij én Wendy Panders laten je allerlei soorten paddenstoelen zien, en dat zijn er heel veel. De ene keer zie je ze op een prachtige foto en de andere keer via allemaal illustraties en Geert-Jan vertelt daar allerlei dingen bij.

Hij laat ook zien dat onder de grond allemaal draden lopen die de paddenstoelen met elkaar vinden, die draden noemen ze schimmels. Aan het uiteinde van die draden groeien de paddenstoelen, die wij kunnen zien. Maar onder de grond gebeurt er dus veel meer en dat is heel leuk en interessant om te lezen.

Verder laten Geert-Jan en Wendy zien hoe paddenstoelen ervoor zorgen dat ze overal hun sporen (soort zaadjes) laten vallen, zodat ze altijd blijven bestaan. Ook hebben paddenstoelen verschillende 'bewaarbakjes' waar ze hun sporen in bewaren tot ze rijp zijn. De ene bewaart ze in lamellen, de ander paddenstoel vormt een soort beker om daar hun sporen in te maken en er zijn ook paddenstoelen die lijken op bolletjes, deze klappen open als de sporen rijp zijn. Heel apart!

De schimmels onder de grond geven ook nog allerlei signalen af en werken soms samen met een bepaalde boom.
Er is nog zoveel over het boek te vertellen maar dat zou jammer zijn, want het is een boek dat je zelf moet zien en lezen. Het is echt een enorme aanrader.

Geert-Jan Roebers schrijft op een grappige en toegankelijke manier, hij vertelt alles in heel gewone taal en dat is lekker want dan begrijp je alles veel sneller.
Wendy Panders licht alles met haar tekeningen en korte opmerkingen toe, het is soms heel komisch om te zien. kopen dat boek, of vraag het aan Sinterklaas of voor je verjaardag.

ISBN 9789025778347 | Hardcover | 144 pagina's | Gottmer | 18 oktober 2023
Afmeting: 20,8 x 26,7 cm | Leeftijd vanaf 9 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De ruimte
Uit de serie Zigzag
Makii

In deze serie zijn al een aantal boeken verschenen, over de geëigende onderwerpen die je in zoveel series tegenkomt, zoals voertuigen, dinosauriërs, het bos. Maar deze is wel heel bijzonder!

Het gaat over de ruimte. Over de maan en planeten. In het informatiedeel – dat je eigenlijk vanaf de achterkant opent - lees je in kaders over alles wat er in de ruimte te vinden is. Over ruimtevaart, het arme hondje Laika, over Mars: is daar nu leven of toch niet? Over meneer Hubble, over Venus en Uranus. Over de Melkweg en de wedstrijd tussen Amerika en Rusland. En nog heel veel meer. Intussen heb je al ontdekt dat het boek uitklapbaar is, want, dacht je even een gewoon boek in handen te hebben, groot, dat wel, en lekker stevig, toch ben je verrast.
(Als je tenminste niet al eerder een zigzag boek in handen hebt gehad)

De verrassing is dat het hele boek uitklapbaar is! Niet zomaar één pagina, nee, echt alles klap je uit tot je zo’n twee meter lang voor je hebt liggen.
Het is van stevig karton, met heel veel tekeningen en details.

En dan begint het plezier pas echt: zoek maar mee naar Matthijs de Mol of Eva de Ekster. Waar is Guus de Gekko, of Kora de kip?
Een boek om U tegen te zeggen! Je kunt er heel lang van genieten!

Makii is in 2013 opgericht door illustratoren Mielo Pouwer en Idris van Heffen.

https://makii.nl

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wat is thuis?
Over wonen, leven, weggaan en aankomen
Illustraties: Lena Hesse
Tekst: Kristina Scharmacher-Schreiber

Wat is thuis?

"Thuis kan een plek zijn die je door en door kent. Of een nieuwe plek, waar je het meteen fijn vindt. Je kunt je thuis voelen bij mensen, bij vrienden of je familie. [...] Ook geuren of geluiden kunnen ervoor zorgen dat je je ergens thuis voelt. Zoals de geur van versgebakken koekjes, het kraken van een voordeur etc. [...]
Thuis is een plek waar je kunt zijn zoals je bent"

Thuis heeft voornamelijk een knusse en positieve, geborgen klank.

Toch wordt in dit boek ondanks de titel ook veel over een huis/huizen 'gesproken', zoals bijvoorbeeld de verschillende vormen van huizen; de eengezinswoning, de flat, rijtjeshuizen, vrijstaande huizen etc. Er zijn grote en kleine woningen. Vroeger woonden veel meer mensen in een kleine woning dan nu. Alle kinderen sliepen bij elkaar op één kamer. Alleen de heel rijke mensen hadden aparte kamers voor hun kinderen.
Opa's en oma's woonden ook vaak bij het gezin in. Het toilet was buiten of in het trappenhuis.

Verteld wordt dat er buurten waren waar mensen voor een klein prijsje een huis konden huren. Daar werden winkeltjes, cafeetjes of kunstgaleries geopend en zo werden de straten met goedkope woningen gezelliger en langzamerhand heel populair en daardoor... duurder! Iedereen wilde er ineens wonen.
Die straten, huizen, winkels en dergelijke kunnen ook weer een thuisgevoel geven. De buurt voelt vertrouwd en dat geeft weer een gevoel van veiligheid. Je kent de mensen die er wonen, weet waar de bibliotheek is of het buurthuis en café, je weet wie daar komen. Dat maakt dat je thuis in je buurt bent.

Langzamerhand krijgt het boek, na alle uitleg over thuis en huis, een andere toon. Het verhaal wordt wat maatschappijkritischer en gaat van dakloze mensen naar emigratie en migratie naar opvangcentra en AZC's, discriminatie en vooroordelen.
Zo zien we een witte mevrouw tegen een donkergekleurd jongetje zeggen "Wat spreek jij goed Nederlands." waarop het jongetje zegt "Bedankt. U ook!"

Al met al is het een opmerkelijk boek dat de begrippen thuis, huis en het thuis voelen op een bijzondere manier benadert. Voor jongeren verduidelijkt het veel, vooral omdat in dit boek ook de geschiedenis van de arbeidsmigranten en woningbouw meegenomen wordt.

De presentatie is eveneens bijzonder. De toevoegende afbeeldingen maken de mogelijk wat formele tekstuele informatie een stuk speelser en aantrekkelijker. Uitstekend boek om op scholen te bespreken Bovendien past het mooi in het kinderboekenthema 2023 "Bij mij thuis".

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Licht uit, spot aan!
Achter de schermen bij het Royal Opera House
Lauren O'Hara

Figaro , de Kat van het Royal Opera House neemt ons mee op een geheime rondleiding achter de schermen van dit prachtige theater.
Over een half uur begint de balletvoorstelling van die avond: De notenkraker.

De meeste mensen zien ook alleen maar wat er op het toneel gebeurd, maar weten niet wat achter de schermen allemaal plaatsvindt om de avond tot een succes te maken.
Figaro weet dat wel en begint zijn rondleiding op de kostuumafdeling, want al die prachtige pakken en jurken moeten natuurlijk ook gemaakt worden. Bovendien moeten ze zo goed zitten dat de dansers er geen last van hebben. Dat is nog een hele kunst. In De notenkraker worden 630 kostuum gebruikt! Op de afbeelding van Lauren O'Hara zien we de kleedsters druk bezig met controleren of alles goed zit én alles klaarstaat, soms hebben dansers maar 45 seconden om zich te verkleden!
De dansers zijn allemaal poesmooi zegt Figaro trots.

Sommige kostuums zijn zo bijzonder dat ze bewaard en meerdere keren gebruikt worden. Laura O'Hara heeft ze prachtig getekend voor ons.

Ook voor de pruiken en hoeden zijn speciale pruiken- en hoedenmakers bezig. Het is een vak apart. Wist je dat de pruiken helemaal worden aangepast aan het hoofd van de danser?
Voor de spitzen is een speciale spitzenkamer, Spitzen zijn satijnen schoenen van de balletdansers met een stevige punt, waarmee ze op hun tenen kunnen staan, dat heet en pointe dansen. Elke danser heeft zijn eigen, speciaal voor hun gemaakte spitzen. Als een danser veel moet dansen in een voorstelling dan kunnen na één optreden de spitzen al versleten zijn!

Heel belangrijk is het decor en de attributen die op het toneel gebruikt worden. Het decor is vaak de achtergrond of bijv een kasteel, de attributen kunnen zwaarden zijn of grote bekers. Kortom alles wat de omgeving vormt van het toneelstuk. Daar zijn ook speciale mensen voor, zij zorgen er ook voordat alles klopt. In ene voorstelling uit de 18e eeuw kan een danser geen digitaal horloge dragen bijvoorbeeld. Als er een draak in een voorstelling hoort dan wordt die ook gemaakt. De decorafdeling en de rekwisietenruimte zijn daarom ook erg belangrijk.

Natuurlijk zijn er ook balletstudio's en repetitieruimtes in het gebouw aanwezig. Daar wordt niet alleen de dans geoefend maar ook de muziek en zang die bij de voorstelling hoort, want dat moet natuurlijk ook goed klinken!
In de kleedkamers kunnen de dansers zich aankleden voor het optreden en hun make up (laten) bijwerken. De echte make-up wordt ook door mensen verzorgd, ze kunnen van alles, zoals een grote kin maken, of een haakneus en alles lijkt net echt.

En dan is het half uur al om en kan de voorstelling beginnen. De muzikanten zitten klaar in de orkestbak, de dansers staan achter het gordijn tot het geopend wordt en dan... kan het iedereen gaan genieten van het verhaal van De notenkraker. En dat verhaal wordt ook in dit boek vertelt en getoond! We zien gelijk ook dat tijdens de voorstelling ook nog allemaal mensen nodig zijn. Mensen die het licht verzorgen bijvoorbeeld of de 'special effects' verzorgen, zoals rook op het toneel of zorgen dat het sneeuwt.

Achterin het boek vind je nog een woordenlijst waarin alle termen die gebruikt worden in een balletvoorstelling uitgelegd worden. Ook staan er tips over hoe jij kan meedoen of kunt leren voor een van de mooie beroepen waarover in dit boek verteld wordt.

Tot slot, Figaro heeft zijn werk goed gedaan, je hebt het gevoel dat je écht even een kijkje hebt mogen nemen in het mooie Royal Opera House.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Poepen beren in het bos
Illustraties: Sam Caldwell
Tekst: Huw Lewis Jones

Schrijver en expeditieleider Huw Lewis Jones vertelt dat hij onze gids is. Hij neemt zijn camera en dagboek mee, er valt immers altijd wel wat te ontdekken! Maar hij neemt ook Sam Caldwell mee, die vertelt dat hij de beren die ze zien zal tekenen.

‘Stel je voor dat je een beer bent Dat is een lekker leventje toch?
Je hebt niet meer nodig dan honing en boterhammen met marmelade…’

Waarschijnlijk weten onze lezers wel dat dit onzin is. Een beer lust dat best, honing en marmelade, maar dat vinden ze niet in hun leefomgeving!

Er zijn acht verschillende soorten beren, ieder met een ander leefgebied. IJsberen bijvoorbeeld vind je niet in Europa, en er zijn heel wat gebieden waar je nooit van z'n leven een beer tegen zal komen. In Afrika of in Australië, daar leven geen beren. Iedere beersoort is anders. Er zijn er die hutten bouwen! Op mensen jagen doen ze niet, ze zullen zich eerder verstoppen. Maar: kom niet aan hun jongen!

Wil je meer weten over al die verschillende soorten ga dan mee met onze expeditieleider. Hij zal je alles vertellen wat hij weet.
Natuurlijk over die poep! Een berendrol is zo groot als een ananas…en poep is belangrijk!
Helaas worden een aantal berensoorten bedreigd, doordat hun leefgebied steeds kleiner wordt.
Van de ijsbeer en de reuzenpanda is dat wel bekend, maar ook de brilbeer in Zuid-Amerika en de lippenbeer in Nepal, India lopen gevaar te verdwijnen. In het boek wordt ook verteld over de voorgeschiedenis van de beer: ooit leefde er een beer die 3,5 meter kon worden. De kortsnuitbeer is dat. Die kon zo in je slaapkamer binnen kijken!

Beren hebben ook een (lichaams)taal, en met hun rug tegen bomen aan schuren, dat doen ze niet voor niets.
En wat is de berensnelweg? En een blauwe beer, bestaat die? Zijn er al veel berensoorten uitgestorven? Er worden nog veel meer bijzondere weetjes over de verschillende beren verteld, steeds zie je dan de betreffende beer getekend. Grappig: Huw en Sam worden zelf ook getekend. Een boek met heel veel informatie, met achterin een lijst met ‘berenwoorden’ en een register.

Huw Lewis Jones is milieuhistoricus en expeditieleider, verhalenverteller, zeevaarder, veldnatuurkundige en wildernisgids, hoofdredacteur van een onafhankelijke uitgeverij, bekroond auteur en leraar. Hij leidt onderzoeksprojecten over de hele wereld en heeft bestsellers geschreven die wereldwijd zijn verschenen. En o ja, hij werkt ook soms als museumconservator en vaak als ijsberenbewaker.

Sam Caldwell is tekenaar en ontwerper. Hij studeerde schilderkunst aan de Edinburgh College of Art en woont nu in Glasgow. Zijn tekeningen verschijnen onder meer in The Guardian, The Independent en The Sydney Morning Herald.

Zie inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER