jeugd 4-5 jaar

Sibylle Delacroix

http://www.sibylledelacroix.net

 

De vogel op mijn schouder
Sibylle Delacroix


Een meisje gaat voor het eerst naar haar nieuwe school. Dat is natuurlijk altijd een beetje eng maar het is ook leuk. Ze zal er vast nieuwe vrienden krijgen, denkt ze. Maar de kinderen zijn druk met andere dingen en zien het meisje niet staan. Het meisje raapt haar moed bij elkaar en toen gebeurde het...


Ik wilde net met een paar kinderen gaan praten
toen er een vogel op mijn schouder landde.
Waar kwam die vandaan?


De vogel is prachtig en het meisje denkt dat ze dankzij die vogel wel vrienden zal krijgen. Maar het lijkt wel of niemand het mooie diertje kan zien! Tot haar verbazing ontdekt ze dat de vogel kan praten! Geen hele zinnen, maar woorden zoals wadde? dagezie? wagadoe? nienatoe? nienienie, nievojaoe, jamrrr, pzij,pzij, domdom. Thuis is de vogel weg maar buiten en op school is het dier er altijd!


Het is duidelijk dat de vogel geen lefvogeltje is. Het is eerder een pestvogeltje, het beestje houdt het meisje tegen met zijn gekwetter en geschetter. Elke keer als ze contact wil zoeken roept hij van alles waardoor ze de dingen die ze wil doen, niet doet.
Er zijn ook wel meisjes op school die vriendelijk naar het meisje kijken maar de vogel blijft maar zijn rare woorden roepen en schreeuwen nienie, wadde, nievojaou waardoor ze aldoor toch maar niet naar de meisjes toe loopt. Het dier schreeuwt op het laatst zo hard dat het meisje de juf nauwelijks kan verstaan. Hij blijft maar woorden roepen en - erger nog  - de vogel groeit en groeit en groeit en wordt loodzwaar, véél te zwaar! Het meisje kan zich dankzij de vogel nauwelijks meer bewegen! Hoe komt ze van dat beest af?
En dan als ze op het schoolplein zijn, stapt Zoë op het meisje af en geeft haar een klein cadeautje...  zij wil wel vriendin zijn met het meisje. Vanaf die tijd is alles anders en véél beter.


Dankzij dit verhaaltje en vooral door de afbeeldingen wordt duidelijk gemaakt hoe zwaar onzekerheid op iemand kan drukken. Het meisje wil wel maar, dankzij de stemmetjes  in haar hoofd, die onder andere vragen wagadoe of zeggen daganie of dat ze nienienie moet praten met andere meisjes, durft ze geen stappen te ondernemen waardoor ze zich steeds ellendiger en eenzamer gaat voelen. 
Die stem wordt steeds luider en het meisje wordt steeds onzekerder en is steeds banger voor de reactie van haar klasgenootjes als ze op hen af zou stappen... Gelukkig lost Zoë de boel voor haar op.  Waarmee gelijk aangegeven wordt dat andere kinderen een nieuw klasgenootje best even kunnen helpen om zich thuis te laten voelen op school.


Een warm, stimulerend en optimistisch verhaal met daarbij sfeervolle afbeeldingen die het probleem zeer treffend weergeven. Sibylle Delacroix heeft met haar verhaal en afbeeldingen gevoelens van onzekerheid en wat dat met iemand doet op een treffende en heel duidelijke manier weergeven.


ISBN 9789044836028 | Hardcover | 27 pagina's | Clavis | mei 2019
leeftijd 5+

© Dettie, 20 mei 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER