De wilde stilte
Raynor Winn

"Verlies bevrijdt je. In de lege ruimte die achterblijft kan alles gebeuren. Iets uit niets."

Deze positieve woorden komen uit de pen van Raynor Winn. Maar voor ze dit überhaupt kon opschrijven heeft ze het nodige moeten overwinnen en doorstaan.

Raynor, de krachtige vrouw uit het boek Het zoutpad, waarin ze vertelt over het verlies van hun huis en overige bezittingen én over de trektocht van bijna duizend kilometer die zij met haar man Moth aflegden met niets anders dan een tentje en een heel klein maandelijks inkomen. De vrouw die door bleef gaan ondanks het bericht vlak voor hun wandeling dat Moth een dodelijke ziekte had en zich vooral niet teveel mocht inspannen. De vrouw die hem moed in sprak en ondanks alle reacties van mensen die hen maar vieze zwervers vonden, toch optimistisch bleef en bleef geloven in de goede afloop. De vrouw die haar man zag opknappen - tegen alle verwachtingen in - juist dankzij de lange tocht die ze maakten.

Deze vrouw voelt zich nu zowel letterlijk als figuurlijk opgesloten in haar huidige leven. Alles in haar lijf verlangt naar de wilde stilte van de natuur, naar de pure wereld, maar ook verlangt ze naar de man die ze al zo lang kent, haar vriend, haar minnaar, haar alles.
Ze is haar rust kwijt nu ze in een heel klein appartementje achterin een kerk woont en Moth dagelijks naar de universiteit gaat om zijn gedroomde opleiding te volgen. Ze kan haar draai niet meer vinden en moet af en toe, al is het midden in de nacht naar buiten, naar de zee.

Ik zag hem niet, maar ik wist dat hij er was. Ik voelde de kust in beide richtingen trekken en toen ik mijn armen wijs spreidde en opging in de onzichtbare, grillige, bekende vormen, werd mijn adem wind, net als ikzelf.

Ze moet machteloos toezien dat haar geliefde Moth weer zieker wordt, magerder wordt, en nu ook steeds kleine stukjes van zijn geheugen kwijtraakt. Ze wil hem en zijn standvastige geest niet kwijt maar weet dat ze hem in beide opzichten toch kwijt zal raken en dat doet pijn, enorm veel pijn. Ze wil hun leven, hun herinneringen, vasthouden maar het ontglipt hem telkens weer en steeds vaker. Het is schrijnend te lezen hoe wanhopig ze haar eenzame strijd hierin voert.

Dus, terwijl Moth elke dag naar de universiteit gaat probeert Raynor met zichzelf in het reine te komen, met zichzelf te leven, zichzelf te leren kennen en vooral haar angsten te overwinnen, want de moedige vrouw van Het zoutpad is ook de vrouw die moeite heeft met de buitenwereld, met de maatschappij, met mensen. Vooral na het verlies van het huis en de lange trektocht over het zoutpad is haar vertrouwen in mensen geschaad. Ze durft zich niet meer open te stellen. Bovendien mist ze de dagelijkse aanwezigheid van Moth, zoals tijdens hun tocht, verschrikkelijk. Hij is de man waar ze blind op vertrouwt, zonder hem is alles anders, onveiliger.

Maar dan komt het bericht dat het slecht gaat met haar moeder... Wat volgt is een van de mooist geschreven passages over het afscheid nemen van een ouder die er te lezen zijn. Raynor wil dit per se alleen doen, ze wil Moth zijn voorland niet laten zien. Waaruit opnieuw blijkt hoe sterk ze ook is, ondanks haar angsten en twijfels.  De confrontatie met zichzelf is heftig, maar de herinneringen aan haar jonge jaren op het platteland, de ontmoeting met Moth, het leven met hem louteren haar ook. Het zijn ontroerende terugblikken, vol liefde geschreven, rijk van wijze gedachten en diepe ervaringen die ze in haar bijzondere leven opgedaan heeft. Langzamerhand verdwijnt de onrust.

Er ontstaan weer plannen, ze gaat weer naar buiten, ontmoet plaatsgenoten, krijgt weer vertrouwen in de mensen. Ze gaat schrijven, voor Moth, zodat hun leven bewaard blijft. Uiteindelijk wordt het een boek, dat tot haar stomme verbazing nog gedrukt wordt ook. Het is zelfs een succes. Opnieuw moet ze haar angsten overwinnen, spreken in het openbaar is, op zijn zwakst gezegd, niet iets wat ze met plezier doet. Maar Moth zit in de zaal...

En dan komt er dat aanbod van een man die haar boek gelezen heeft, Moth en zij mogen wonen in een prachtige oude boerderij in de heuvels van Cornwall. De man had een droom... Hij wilde het door landbouw verarmde land teruggeven aan de natuur...  Het wordt uiteindelijk ook Raynors en Moths nieuwe droom. Want:

Verlies bevrijdt je. In de lege ruimte die achterblijft kan alles gebeuren. Iets uit niets.

ISBN 9789463821049 | Paperback | 318 pagina's | Balans | juni 2020
Vertaald door Annemie de Vries en Anne-Marie Vervelde

© Dettie, 14 juni 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER