Losleven
Jan Wolter Bijleveld & Ingeborg Deana
Losleven oftewel los leven, hoe doe je dat? Los zijn van de haast,
van de gekte, van de waan van de dag. Onverstoorbaar je eigen weg
volgen, niet zoveel moeten, de tijd hebben om écht aandacht te kunnen
schenken aan familie, vrienden of de dingen die je wil doen, zonder
allemaal afleidende gedachtes. Léven in plaats van geleefd worden. Kan
dat wel?
Ja, zeggen de schrijvers dat kan. Maar ze
leveren bewust geen kant-en-klare antwoorden, geen stappenplannen of
methodes om dat losleven te bereiken. Het is in feite 'Het Een Miljoen
Stappen Plan' wat ze volgens eigen zeggen leveren, maar het draait
vooral om de stap te nemen, om in beweging te blijven, onderweg te zijn.
Je kunt altijd nog de richting bijstellen als je maar wel een begin
maakt.
Ze willen mensen met hun boek inspireren, mensen kunnen zelf
kijken wat bij ze past, wat ze aanspreekt. In feite wordt er hardop
gedacht over hoe je eventueel los kunt leven, het is aan de lezer om
daar iets mee te doen, of niet.
Het boek is opgedeeld in veertien
'hoofdstukken' getiteld; Rust in je hoofd, Onverstoorbaar, Less is more,
Vertragen en tijd maken, Kwetsbaar, Onaangepast, Tevreden, Onbezorgd,
Onbevangen, Mild, Luchthartig, Zelfvertrouwen, Intuïtief, Echt.
De meeste van deze aandachtspunten spreken al voor zich.
In het voorwoord komt al het woord automoetismen voor wat ik
persoonlijk wel een woord vind om te onthouden. Iedereen moet zoveel,
vooral van zichzelf. Maar waarom? Omdat je het van huis uit meegekregen
hebt? Omdat je nu eenmaal zo bent? Omdat het van je verwacht wordt? Je
moet bijvoorbeeld aardig zijn, hard werken, foutloos werken, doorgaan
enz. Maar je hoeft helemaal niet zo perfect te zijn zeggen de
schrijvers, dat moet van jezelf, wees eens wat aardiger voor jezelf.
Ook
wordt het eeuwige piekeren besproken. Wat ik een eye-opener vind, is
dat blijkt dat ons gepieker maar 4% over dingen gaat waar we wel iets
aan kunnen doen, de rest, dus 96%, is nodeloos gepieker!
Tijd maken
is ook zoiets dat mensen te weinig doen. 'Tijd is aandacht. Lege tijd
geeft ruimte voor nieuwe gedachten. Hollen is lekker als je daarna maar
weer even kan stilstaan', melden de schrijvers onder andere.
Losleven
betekent ook je kwetsbare kant durven te laten zien. Zeg het als het je
allemaal teveel wordt, is het advies of zeg 'sorry' of 'ik weet het
niet', 'ik snap het niet', durf dingen te vragen. Kwetsbaar zijn is
vanbinnen blozen. Als je je kwetsbaar opstelt, zeg je in feite; ik heb
iets nodig. Maar is dat erg? Door je kwetsbaar op te stellen toon je ook
vertrouwen in de ander...
Mijn favoriete hoofdstuk is hoofdstuk VI
getiteld Onaangepast. Manlief en ik hebben erg veel lol beleefd aan de
uitspraak 'Pleurt op' van Jules Deelder. Te pas en te onpas riepen we
'Pleurt op' om vervolgens de slappe lach te krijgen. Alleen dat maakt
het leven al los. Het betekent niet dat je iedereen ver weg wens maar
zeggen de schrijvers;
'Het
is zinvol om op sommige momenten 'Pleurt op' te denken of te zeggen. Je
brengt er het gedoe en de drukte weer tot overzichtelijke proporties
mee terug. Of bakent een grens af; hier ga ik geen aandacht en energie
meer in steken. 'Pleurt op' als kernachtige verwoording van een gevoel
over iets of iemand. Er zit een duidelijk besluit achter: zo, nu ga ik
mijn eigen weg. En wat anderen daarvan vinden interesseert me niets.
Even. Daarna weer wel, maar nu niet. Pleurt op.
Dankzij in
gedachten 'Pleurt op' te roepen kunnen mensen wat bereiken als
bijvoorbeeld iedereen zegt dat iets niet kan, of iets een stom idee is
zoals Dafne Westerdorf ondervond die het Bofkontbos oprichtte, een
verblijfplaats voor varkens op de zuidas van Amsterdam, waar ze ook het
fenomeen 'varkensmassage' ontwikkelde.
En zo worden we langs allerlei aandachtspunt geleid waar we mogelijk iets aan hebben om tot een los leven te komen.
Het
boek is in toegankelijke taal geschreven, geen moeilijkdoenerij, geen
zweverige gedachtes, geen loodzware levenslessen maar wel punten die
onze aandacht waard zijn, punten waar je over na kunt denken en als je
wilt iets mee kunt doen, aan jou de keus. Een boekje om steeds op te
pakken als je weer ondergesneeuwd dreigt te raken onder alle
verplichtingen, het heilige moeten of weer te weinig tijd voor alles
hebt enz.
Aan het eind van elk hoofdstuk staan vragen die je jezelf
kunt stellen zodat je mogelijk een inzicht krijgt in je eigen handelen
of hoe je het anders aan kunt pakken.
Het fijne van dit boek is dat niets moet, geen dwingende opdrachten, maar alles mag, het is inderdaad losleven!
ISBN 9789400501898 Paperback 224 pagina's uitgeverij Lev. maart 2014
© Dettie, 5 juni 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER