Brieven aan mijn peetzoon
Over karaktervorming voor grote en kleine christenen
Stanley Hauerwas

De vorm is aardig bedacht: brieven schrijven aan je petekind. Wat is een peetouder? Hauerwas legt het uit als iemand die je metgezel en vriend is en zo is ook de toon van dit boek: zorgzaam. Een oudere die zich bekommert om het leven van een jongere die nog aan het begin van het leven staat.

De vraag is wel of de jonge Stanley, aan wie deze brieven zijn gericht, ze ook echt zal lezen en meer nog: of hij de inhoud ervan kan begrijpen en op waarde kan schatten. Echt kindvriendelijk is de inhoud namelijk niet en de auteur, Amerikaans theoloog, lijkt ook geen moeite te doen om bij een jonge generatie begrijpelijk over te komen. Het vraagt in elk geval theologische ontvankelijkheid en een behoorlijke algemene ontwikkeling. Kan dat van een jongere worden gevraagd?

Afgezien daarvan is dit boek een mooi menselijk verhaal. Veel essentiële thema’s uit ons leven komen aan de orde en Hauerwas is bereid om zijn levenservaring met anderen te delen. Hij beschouwt het leven vanuit een menselijk en christelijk perspectief, staat stil bij waar het ten diepste om gaat en betrekt daar ook tal van anderen bij die hier iets waardevols over hebben te zeggen. Tegelijk is het boek min of meer een spiegel van onze tijd en de huidige, met name Amerikaanse, samenleving.

Hauerwas voert in dit boek een hartstochtelijk pleidooi om zorgvuldig, verantwoordelijk en aandachtig te leven. Hij hoopt dat mensen zorgvuldig zijn in de keuzen die ze maken en in de omgang met andere mensen. Hij wijst ook op onze verantwoordelijkheid zodat we beseffen wat er – vaak onbewust – van ons uitgaat en hoe dit op anderen overkomt. Middels een aantal kernwaarden kan een mens dan groeien naar een aandachtig leven waarin het geschenk van het leven wordt gewaardeerd en met warme liefde wordt geleefd.

Hauerwas schrijft zijn kleinzoon op elke verjaardag van de doopdatum een brief, 16 brieven in totaal, van 2002 tot 2017, want je bent ‘levenslang een christen in wording’. Elk jaar staat een ander woord centraal en zo komen o.a. vriendelijkheid, vriendschap, geduld, hoop, rechtvaardigheid, moed, blijdschap, eenvoud, standvastigheid, soberheid en geloof ter sprake.

Enkele dingen die mij troffen:

- Vriendelijkheid is niet iets dat je – soms krampachtig – nastreeft maar je bént het al, het zit al in je. Mooi is ook de opmerking dat vriendelijkheid Gods karakter is.

- Moed is niet zozeer onverschrokkenheid maar omgaan met je angst: ‘Wie moedig is, kent angsten die lafaards nooit zullen kennen’.

- Standvastigheid is niet het vasthouden aan je visies en daarin rechtlijnig zijn. Het is meer jezelf zijn zodat je betrouwbaar op anderen overkomt. Je bent zoals je doet.

- Soberheid is belangrijk bij het omgaan met onze verlangens. Geven we daar ongeremd aan toe en laten we ons daardoor leiden of stellen we grenzen en durven we onszelf ook beperkingen op te leggen?

ISBN 978 90 4353 283 9 | Paperback | 156 pagina’s | KokBoekencentrum Utrecht | 19 november 2019
Vertaling: Jaap Slingerland

© Evert van der Veen, 17 december 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER