Reis!
Alleen over de wereld
Sara Kee
‘Ik zou iedereen toe willen schreeuwen een rugzak in te pakken en op weg te gaan. Vergeet geld, vergeet ouders, vergeet verantwoordelijkheden. Die heb je niet nodig en anders zijn ze er straks ook nog wel. (--) Reis!’
Sara heeft het gedaan. Al vanaf dat ze kind was wilde ze de wereld ontdekken. Eruit moest ze. Na haar eindexamen wilde ze meteen afreizen naar Zuid-Amerika, maar haar vader raadde haar aan verstandig te zijn en eerst de taal te gaan leren in Spanje. Het werd dus Sevilla.
Aanvankelijk viel Sara in de bekende valkuil: het lieve leventje van een luie student, die te midden van medestudenten net zo lief het makkelijke Engels bezigt en niet veel opschiet met de nieuwe taal. Toen ze dat besefte vertrok ze: kris kras door Spanje en Portugal, naar gelang het uitkwam. Dé manier om een taal te leren. Zo was ze in ieder geval voorbereid op latere reizen, naar Cuba bijvoorbeeld. Ook leerde ze bij de eerste reizen de voor- en nadelen kennen van het in je eentje trekken met een rugzak op je rug.
In je eentje ben je natuurlijk eigen baas, maar overal ligt gevaar op de loer. Niet eens zozeer voor beroving of verkrachting, al wordt ze daar altijd maar weer voor gewaarschuwd ('meisje alleen') en maakt ze wel mee hoe anderen de dupe zijn. Voor Sara ligt het gevaar vooral in oplichterij: overal waar ze komt is de bevolking er op uit de toerist zoveel mogelijk geld uit de zak te trommelen. Sara betrapt zichzelf erop dat ze helemaal niemand meer vertrouwt. Dat wil ze proberen los te laten, het maakt het er niet gezelliger op als je je onbevangenheid kwijtraakt.
Ze reist door Tibet, door Zuid-Amerika natuurlijk, zelfs in Kenia komt ze.
Het zijn verhalen over andere culturen, niet over toeristische plekken. Over andere gevaren: de kou of juist de hitte, over een virus of bacterie die je onverhoeds in de greep kan krijgen. Over haar ervaringen met liften. Over omkoperij die soms hoognodig is om uit benarde situaties te kunnen komen, en over het thuiskomen, waar niet iedereen even geïnteresseerd is in je verhalen.
Moet dit boek een stimulans zijn om zelf je koffer te pakken, in mijn geval slaagt Sara Kee daar niet in. Ik huiver des te meer…
Het is een onderhoudend boek geworden, en voor avontuurlijke geesten een must.
ISBN 9789038894867 | paperback | 244 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | mei 2012
© Marjo, 26 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER