Non-fictie

Tessa Leuwsha

http://www.tessaleuwsha.com

 

Fansi's stilte
Een Surinaamse grootmoeder en de slavernij
Tessa Leuwsha


In 1993 reist Tessa Leuwsha vanuit Nederland voor het eerst naar Suriname, het geboorteland van haar oma Fansi.  Vreemd genoeg had ze op school weinig geleerd over Suriname ondanks ruim 300 jaar overheersing van Nederland. Sterker nog, ze wist helemaal niets van het land. Oma, die in 1970 naar Nederland kwam, sprak er ook nooit over.
In 1996 vestigde Tessa zich definitief in Suriname, het land waar het toentertijd niet goed mee ging. Slechter kon het haast niet, vanaf toen kon het alleen maar weer vooruit gaan volgens Tessa en zij wilde die opmars meemaken.

Toen ze er eenmaal woonde begonnen de vragen over het verleden van oma door haar hoofd te spoken. Waarom vertelde oma nooit iets? Ze wilde meer over haar achtergrond weten en besloot de kinderen van Ma, zoals oma door hen genoemd werd, te interviewen. Ze wilde weten wat voor leuke en niet leuke herinneringen ze aan hun jeugd hadden. Ook  wilde Tessa weten wat er in de loop van de jaren veranderd was in Suriname en wat hetzelfde gebleven was. Gelukkig stemden Ma's kinderen ermee in, anders hadden wij dit boek met al die bijzondere verhalen nooit te lezen gekregen.

Ma woonde alleen en kreeg in totaal negen kinderen; vier jongens en vijf meisjes. Albert, Jet, John, Rika, Carmen, Wim (Tessa's vader), Franklin, Gladys en Mildred. John is al op jonge leeftijd overleden en vader Wim leeft ook niet meer.
Tessa begint haar gesprekken met de oudste zoon, Albert. Hij is het enige kind dat in Suriname is blijven wonen, de rest is in de jaren zestig vertrokken naar Nederland voor studie en werk. Ze keerden allen niet meer terug naar het verpauperde Suriname.
Albert vertelt dat Moesje, zoals hij haar als enige noemde, leerde lezen en schrijven dankzij de Tilburgse fraters en nonnen die in (Nieuw) Nickerie, de geboorteplaats van oma, het onderwijs verzorgden. Oma bleef uit dankbaarheid haar leven lang de Rooms-Katholieke kerk trouw. Ze verdiende de kost door de was te doen voor welgestelde blanken en gekleurde families in Paramaribo
Tessa bezoekt Nickerie en ziet de troosteloosheid van dat plaatsje. Als een soort blikseminslag volgt het besef dat de slavernij nog steeds doorwerkt, wat ze erg mooi als volgt weet te verwoorden.


"In Suriname leek alles doordrenkt van de gevolgen van de geschiedenis. Het land dat zonder inmenging van Nederland niet had bestaan, leek in de jaren negentig bevroren in de tijd. Als een museum, beheerder Nederland keek er nauwelijks nog naar om. De collectie was onder het stof geraakt, het was er ouderwets."


Het slavernijverleden van Suriname dringt zich op aan Tessa en daarmee het besef dat Suriname uit zeer diverse bevolkingsgroepen bestaat, niet alleen uit creolen waartoe zij behoort. Tessa bezoekt ook andere plekken waar oma gewoond en gewerkt heeft en zo vormt zich, samen met de verhalen van de kinderen, langzamerhand een beeld over het leven en karakter van Ma. - In het boek staan ook enkele foto's van de kinderen en belangrijke huizen en plekken uit Ma's leven. - Uiteindelijk lezen we ook waarom Ma niets vertelde.
Op de cover zien we Ma toen ze al een oudere vrouw was. Ze staat er strijdbaar op met een geheven hoofd en wilskrachtige kin, alleen aan haar ogen zie je dat ze het leven haar niet cadeau heeft gekregen. Die ogen zeggen alles.


Naast de verhalen over Ma leren we meer over de geschiedenis van Suriname. Natuurlijk worden de decembermoorden genoemd die hadden immers een grote impact op Suriname en ver daarbuiten. Maar ook maken we kennis met politicus  Johan Adolf Pengel die o.a. een vakbond oprichtte en van grote invloed is geweest voor het functioneren van Suriname. We lezen over de opstanden, de grote invloed van Nederland op de werkgelegenheid, industrie en bewoners en hoe het Suriname vergaat nadat het onafhankelijk is geworden.


Het boek is qua opbouw enigszins te vergelijken met Het zwijgen van Maria Zachea van Judith Koelemeijer, zelfs de titels komen lichtelijk overeen. Alleen ontbreekt in het boek van de Koelemijer de Nederlandse historie, daarin draait het voornamelijk om de kinderen, het gezin, van de zwijgende moeder.
Tessa Leuwsha heeft echter naast een prachtig eerbetoon aan Ma een fascinerend tijdsbeeld van Suriname neergezet. Het is eigenlijk bedroevend hoe weinig wij in Nederland over Suriname en zijn inwoners te horen kregen en krijgen. Dit boek helpt ons meer inzicht en besef te krijgen over een voormalig deel van Nederland, het werd hoog tijd!


ISBN 9789045030425 | Paperback | 224 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | 23 september 2015

© Dettie, 23 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER