http://www.paulfaassen.nl

Eh...
Paul Faassen

Je ziet een vogel nooit bedenkelijk kijken. Of schuldbewust. Of zelfs maar een ietsiepietsie blij of verdrietig. Waar wij als mensen met ons gezicht en onze wenkbrauwen een breed scala aan mogelijkheden hebben om uitdrukking te geven aan onze emoties, moet de vogel het doen met één stel kraaloogjes. Stoïcijnser kan het niet. Tekenaar Paul Faassen was hierdoor hevig gefascineerd en begon een jaar of twee geleden met het tekenen van vogels. Hij aquarelleerde er sindsdien honderden, die – statisch en introvert als ze zijn – barsten van de emotie.

Een deel van deze aquarellen zijn nu in dit boek te zien. Maar hoe kun je een boek beschrijven waar geen tekst in staat en 'alleen maar' die vogels in te zien zijn? De vogels zijn bovendien verzonnen, het zijn dus geen artistieke interpretaties van de realiteit. Hoe geef je dan weer wat je aantreft in dit boek? Het is als een schilderij beschrijven met woorden, dat is ook lastig zonder het schilderij erbij te plaatsen. Gelukkig is er een inkijkexemplaar te zien zodat men een indruk kan krijgen van de inhoud.

Je zou het boek kunnen vergelijken met het (kinder)boek Vrolijk van Mies van Hout. Daarin zien we door haar geschilderde vissen die een gemoedstoestand weergeven. Het enige verschil met dit boek is dat Van Hout door middel van één woord het gevoel van de vis weergeeft. Paul Faassen heeft echter het gevoelswoord weggelaten en dat maakt dat het lastiger wordt.

Aanvankelijk blader je eerst eens nieuwsgierig door het boek, je ziet zeer kleurige vogels, zwarte vogels, vogels met een kuif etc. Het ziet er leuk uit, de vogels zijn prachtig, maar in eerste instantie zie je er meer fraaie prenten in dan vogels die verschillende gemoedstoestanden uitdrukken, enkele uitzondering daargelaten.
Opnieuw beginnen dan maar. En langzamerhand begin je de verschillende karaktertrekken en de stemming van de vogels te zien.

We zien een vogel met een opgeblazen ego, hij zet een enorm hoge borst op. Erg mooi zijn de twee vogels waarvan de een een zware last te dragen heeft - er zit een drukkende bol op zijn kopje - de ander heeft diezelfde bol als kop.
Zielig is de trieste, teneergeslagen vogel, zijn ruggetje is gekromd, zijn snavel sleept bijna over de vloer.
We zien een vogel die paars van woede is, zijn gespreksvogel wordt bijna omver geblazen, zijn kuif wappert bijna weg. We zien de kleine, ineengekrompen vogel die de les gelezen wordt door een groot felgekleurd exemplaar. We zien de vogel die tegen de storm in gaat, vogels die elkaar de rug toekeren en de zwart-wit denkende vogel.
Veelzeggend is de prent van het kleurige buitenbeentje die in prachtige felle tinten trots staat te zijn tegenover zijn keurige zwart-wit familie, we zien het zwarte dode vogeltje naast het zeer levendige zonnig gele vogeltje...

Het zijn prenten op mooi dik papier, prenten die je in wilt lijsten om er lang naar te kijken. Het is bijna jammer dat al die vogels opgesloten zitten in een boek.
Kortom, het is een bijzonder boek met bijzondere prenten.

ISBN 9789463360586 | Hardcover | 64 pagina's | Uitgeverij De Harmonie | oktober 2018

© Dettie, 29 december 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER