https://www.canvas.be/vranckx

In Oekraïne
Dreigt de Derde Wereldoorlog?
Rudi Vranckx

Oekraïne is een land in Oost-Europa met 44,32 miljoen inwoners met als hoofdstad Kiev. Het land grenst in het noordoosten en oosten aan Rusland, in het noordwesten aan Wit-Rusland, in het westen aan Polen, Slowakije en Hongarije en in het zuidwesten aan Roemenië en Moldavië.

Helaas is het op het moment zo dat er niemand meer zal zijn die niet weet wat er in Oekraïne aan de hand is. Ruim een jaar geleden, op 24 februari 2022, viel Rusland buurland Oekraïne binnen.
Rudi Vranckx is een aantal keren in Oekraïne geweest. Hij bezocht er het front, de verwoeste steden, burgers en hulpverleners.
‘De waarheid is een van de eerste slachtoffers van de oorlog’, stelt hij. Aan beide zijden is desinformatie een belangrijk wapen, en verificatie is ook in deze moderne tijd vrijwel onmogelijk.
Dat heeft ook te maken met de vernietiging van dorpen en steden, van infrastructuur en wat dies meer zij. De vraag die Vranckx stelt is of deze vreselijk oorlog het begin zal blijken te zijn van een Derde Wereldoorlog. Rusland beschikt immers over kernwapens, en dreigt er ook mee.
Het is een vraag die pas beantwoord kan worden als het inderdaad zover komt.

Intussen lees je in dit boek ooggetuigenverslagen van het afgelopen jaar. Het verloop van de oorlog wordt verteld, met de oorlogsfeiten en de reacties van de rest van de wereld daarop.
Poetin spreekt over denazificatie, en het heeft er alle schijn van dat er geen enkele hoop is voor Oekraïne om in vrede naast Rusland te bestaan.
Poetins droom was dat de bewoners zijn legers zouden toejuichen als waren zij bevrijders. Zij zouden bloemen werpen en Poetins naam scanderen.
Iedereen, ook de bondgenoten van Oekraïne, dacht dat het land zonder meer overrompeld zou worden.

‘Sommige Russische bataljons hadden zelfs gala-uniformen meegekregen om eerstdaags in vol ornaat een parademars te houden in Kiev, zo zeker was men van een snelle en bovendien feestelijke overwinning.’

We weten intussen wat een misrekening dit was. Het aantal mensenlevens dat deze strijd al gekost heeft, het is niet te tellen, niemand weet het exacte aantal. Het gaat over vele duizenden doden, aan beide zijden. Vranckx vertelt over de sancties en wat zij voor uitwerking hadden (nagenoeg niets).

Over het dringende verzoek van president Zelensky om Oekraïne toe te laten tot de NAVO, iets waar Poetin van gruwt. Die toelating is al in gang gezet overigens: Op de top van Brussel in juni 2021 herhaalden de NAVO-leiders het besluit dat op de Top van Boekarest in 2008 was genomen. Oekraïne zou lid worden van het 'Membership Action Plan' (MAP). Oekraïne kreeg op 23 juni 2022 officieel de status van kandidaat-lidstaat voor toetreding tot de EU. Olie op het vuur dat Poetin een jaar geleden ontstak. Het boek gaat tot december 2022. De oorlog duurt al langer…

Rudi Vranckx (1959) is historicus. Als conflictjournalist brengt hij al meer dan 30 jaar voor VRT verslag uit over oorlogen in de wereld. Door de jaren publiceerde hij verscheidene boeken over actuele conflicten. Voor zijn moed en toewijding in zijn journalistieke werk werd hij gehuldigd met de prestigieuze Carnegie Wateler Vredesprijs en met een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel.

ISBN 9789492626288  | Paperback | 288 pagina’s | Uitgeverij Horizon | december 2022

© Marjo,  2 maart 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mijn kleine oorlog
Dertig jaar aan het front
Rudi Vranx

‘Het was erg zeker?’  vraagt mijn moeder. ‘Tja,’ mompel ik. Het zijn de levenden die blijven spoken, niet de doden. Moeder wenkt de ober en bestelt nog twee cappuccino’s. ‘Italiaanse met melkschuim,’ benadrukt ze.

Rudi Vranckx (Leuven, 1959) is historicus van origine en brengt al 30 jaar voor de Vlaamse televisie verslag uit van de oorlogen die in die jaren overal ter wereld gewoed hebben of nog gaande zijn. Hij schreef columns, reportages en commentaren en boeken over zijn ervaringen, en werd voor een aantal daarvan ook genomineerd voor prijzen, die hij soms ook daadwerkelijk in ontvangst nam.

In zijn Mijn Kleine Oorlog vertelt Rudi over hoe hij zelf - als journalist en ook als mens - sinds drie decennia oorlogen beleeft.
Dit boek is in delen, het eerste een inleiding over hoe het allemaal zo gekomen is, en waarom hij dit boek in elkaar heeft gezet. Het is een compilatie geworden uit dagboeken, journalistieke artikelen, en boeken, die hij zoveel mogelijk chronologisch weergeeft.
Ieder deel begint met een overzichtskaart en een korte inleiding, handig om de achtergrond te begrijpen.

‘Als het niet op de televisie komt, dan bestaat het niet.’

Zijn taak is dus aan de kaak stellen, een morele plicht voelt hij om te laten zien wat er allemaal gebeurt in de wereld en wat de gevolgen zijn.
Zijn werk begon bij de Val van de Muur. De volgende missie was de Golfoorlog, dan de oorlog in Palestina/Israël waarna hij in het hartje van Afrika zijn eigen land tegenkwam. België was immers ooit de koloniale bezetter van Congo. En dan beginnen de terroristische aanslagen, met de oorlog in Irak als wraak vanuit Amerika. Natuurlijk krijgt de oorlog in Syrië de nodige aandacht, en weidt hij uit over de gevolgen die dat alles had voor Europa, met name Brussel en Parijs.
Wat betekent het voor Europa nu de dreiging zo dichtbij komt? Wie zijn toch die jongeren, die Syriëgangers?

Het zijn ruim vierhonderd pagina’s, waarvan een lezer, hoe geïnteresseerd ook, niet vrolijk wordt. De traditionele oorlog waarin het er nog enigszins eerlijk aan toe ging – voor zover je dat kunt stellen – bestaat niet meer. Het zijn stuk voor stuk vuile oorlogen, met misleidende propaganda van beide zijden, oorlogen waar onschuldige burgers het slachtoffer van worden, oorlogen waardoor hele generaties voorgoed verloren zijn. Oorlogen waarin vrouwen en kinderen de dupe worden, verkrachtingen, kindsoldaten, gruwelijke moordpartijen. Het gebeurt allemaal en niemand is bij machte er iets aan te doen. Oorlogen waarin mensen sterven zonder eigenlijk te begrijpen waarom.

Wat Vranx doet is vooral op zoek gaan naar de feiten, naar ware achtergronden, om verslag te kunnen doen van de waarheid. Hij spreekt met de betrokkenen, ontsnapt aan gevaarlijke situaties waarbij hij soms vrienden en collega’s verliest. ‘De willekeur van het lot’, noemt hij dat. We lezen hoe oorlog voeren verandert door de jaren heen, hoe de wereld erdoor verandert, en dat ook zij die menen in veilige landen te wonen, niet meer veilig zijn.

Voor wie de achtergronden van bepaalde conflicten niet helemaal meer kent of misschien nooit geweten heeft is dit een belangwekkend boek. Een boek waarin Vranx voor de lezer alles op een rijtje te zet. Oplossingen heeft ook hij helaas niet.
Aan het eind roept hij de Vlaamse regering op om iets te doen aan de situatie van de IS-vrouwen die vrijwillig naar Syrië zijn getrokken en weten dat ze een fout hebben begaan, maar die nu in kampen zitten, met kinderen, onschuldige kleine kinderen. Dit geldt voor Nederland net zo goed natuurlijk.

Als besluit van dit indrukwekkende  boek is er een dankwoord, een korte nabeschouwing en een literatuurlijst. Vranx schrijft heel prettig en duidelijk over moeilijke onderwerpen.

ISBN 9789492626110 | Paperback |432 pagina's | Uitgeverij Horizon| september 2018

© Marjo, 4 november 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER