De zwarte hand
Het verzet tegen de nazi's in Klein-Brabant en de Rupelstreek
Tjen Mampaey

De ik-figuur in dit boek is Luc De Geyter, geboren te Puurs, 16 januari 1921. Toen hij gepensioneerd was, kwam hij op verzoek op scholen vertellen over zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Voor een groot deel ging dat over de verzetsgroep De Zwarte Hand, maar ook over wat hij meegemaakt had nadat de groep opgerold was door de Duitsers: een reis langs kampen en gevangenissen, tot hij in mei 1945 uit Theresienstadt bevrijd werd.

Aan de hand van zijn verhaal schreef Tjen Mampaey, onderwijzer in de Gemeenschapsschool in Puurs, in 1993 de eerste versie van dit boek. Het is heruitgegeven met extra’s: de volledige ledenlijst, info over de geheime zender en nog meer feiten die pas later opdoken waaronder ook de spectaculaire ontsnapping van Louis Houthooft. 
Luc De Geyter is inmiddels overleden te Bornem op 25 juli 1994.

Het lijkt een jongensavontuur als enkele Vlamingen er in juni 1940 over beginnen te praten om ‘iets te doen’. België heeft zich overgegeven, gestreden wordt er niet meer. Moeten zij  dan maar toekijken hoe de Duitser alles overneemt? Dat zijn ze niet van plan! Marcel De Mol, de koster van Tisselt, begint zijn maten aan te spreken. Met Auguste Vivijs bespioneert hij de veelal militaire activiteiten van de vijand, waaronder ook de collaboreurs! Lijsten met hun namen worden in flessen begraven.

Luc heeft dan alleen nog maar met zijn maat Toon Dewachter Victory-tekens overal in het dorp geklad, iets wat niet alleen de Duitsers opgevallen was. De jongens worden opgenomen in de verzetsgroep, De Zwarte Hand, eerder de naam van een Servische verzetsgroep nog voor de Eerste Wereldoorlog. Wie het verhaal van Gavrilo Princip kent - de jongeman die Frans Ferdinand van Oostenrijk doodschoot en daarmee de aanzet gaf tot de Eerste Wereldoorlog. Hij was lid van deze groep.

De Vlaamse beweging doet aanvankelijk niet meer dan opruiende pamfletten verspreiden. Zij proberen contact te leggen met Londen maar ze hebben nooit geweten of dat gelukt was. Het waren maar kleine pesterijen, echte saboteurs waren ze niet, maar de Duitsers pakten de groep hard aan. Misschien om een voorbeeld te stellen?
In oktober 1941 werden 109 van de 111 leden aangehouden, en in Fort van Breendonk gemarteld om hen aan het praten te krijgen. Twaalf van hen werden ter dood veroordeeld en gefusilleerd. Anderen werden tenslotte naar Duitsland vervoerd en tewerkgesteld als Nacht-und-Nebelgevangenen. Slechts 37 mannen zouden na de oorlog terugkeren naar huis.

Tjen Mampaey en Luc De Geyter besloten het verhaal op te schrijven omdat het niet vergeten mag worden. In Vlaanderen heeft het Vlaams Blok te veel aanhang vinden ze. Men moet er blijvend aan herinnerd worden wat racisme tot gevolg kan hebben! Tot bijna zijn dood heeft Luc De Geyter zich ingezet. Verhalen vertellen, rondleidingen geven in Fort van Breendonk, nu neemt Tjen Mampaey zijn leerlingen mee.

In het goed leesbare boek zijn foto’s te zien van het gezin De Geyter, van leden van de groep, van gebouwen waar werd vergaderd, als ook een kaartje van de streek waar de groep actief was. Zoals gezegd de voltallige ledenlijst – helaas gevonden door de bezetter – met sterfdatum van de mannen. Ook een lijst waar zij allemaal de dood vonden, wie overleefde en een bibliografie.

Zie ook http://www.dezwartehand.be

ISBN 9789462671386 | Paperback | 175 pagina's | Uitgeverij EPO | september 2018

© Marjo, 22 november 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER