Non-fictie

Mark Teurlings

height=Taal uit de zaal
Mark Teurlings

Ik zie strafrechtadvocaat Mark Teurlings regelmatig. Niet omdat ik een advocaat nodig heb en om eerlijk te zijn heeft hij mij vast nog nooit gezien. Ik zie hem als ik mijn ontbijt oppeuzel en mijn kopje thee drink terwijl ik naar WNL Vandaag de Dag kijk. Teurlings is een vaste gast in dat televisieprogramma. Met glinsterende ogen vertelt hij honderduit over actuele zaken die raakvlakken met zijn beroep hebben. Het is overduidelijk: Teurlings houdt van zijn vak.

Het boekje Taal uit de zaal is ontstaan door een Twitter-account. In het voorwoord vertelt Teurlings dat hij de afgelopen twintig jaar heeft gemerkt dat er heel wat taalblunders in de rechtszaal worden begaan. Een aantal daarvan plaatste Teurlings op Facebook waarna hem werd aangeraden ze via Twitter met de buitenwereld te delen. De berichtjes gingen steevast met de toevoeging #taaluitdezaal gepaard en al snel begonnen collega’s, rechters en officieren van justitie ook berichtjes met #taaluitdezaal te plaatsen. Het aantal volgers groeide flink.

Volgens Teurlings is het niet de bedoeling om mensen die voor de rechter moeten verschijnen belachelijk te maken. Sommige opmerkingen zijn gewoon grappig, ongeacht door wie ze uitgesproken zijn. In het boek komt iedereen aan bod. Ook rechters, advocaten en officieren van justitie zijn wel eens de kluts kwijt. Teurlings zelf heeft zich ook wel eens vergist maar zijn blunder valt wel mee. Het is niet zo gênant als de blunder van de rechter die vol bleef houden dat hij de verdachte ergens van kende. De man die voor hem stond moest uiteindelijk wel zeggen dat hij portier bij een parenclub was. Oeps…

Het leukst vind ik de vele, verbasterde spreekwoorden. Zo spreken er kennelijk heel wat mensen “vloeibaar” een taal en verzuchtte een opgeluchte verdachte: “Er valt gewoon een ontlasting van mijn schouders.” Probeer dan maar eens je gezicht in de plooi te houden! Ook blijken veel mensen “Het escaleert helemaal uit de hand.” te zeggen. Voor de zekerheid legt Teurlings soms uit wat degene in kwestie daadwerkelijk wilde zeggen. Is hij soms bang dat zijn lezerspubliek het anders niet begrijpt?

In Taal uit de zaal vertelt Mark Teurlings over grote rechtszaken en kleine vergrijpen. De ene verdachte bijt de rechter toe dat het hem allemaal “niets introduceert” terwijl de ander zijn uiterste best doet om verstandig over te komen: “Ik spreek hun taal niet dus daar valt moeilijk mee te conserveren.” Ook komen er uitspraken van bekende criminelen aan bod. Teurlings vertelt dat hij het goed met de in 2011 geliquideerde Stanley Hillis kon vinden. Stanley kon er wat van. Zo zei hij eens zenuwachtig over de politie: “Er speelt iets, ze zijn met iets bezig, er gaat iets gebeuren. Ik krijg er echt hoofdpijn van en daar helpt geen parasol tegen.” Stanley schatte zichzelf hoog in. Zo sprak hij eens trots: “Ja ik ben niet gisteren geweest.”

Naast de grappige uitspraken en leuke anekdotes biedt het boek ook een kijkje achter de schermen van de advocatenwereld. Soms schrijft Teurlings wat opschepperig over zijn eigen prestaties. Hij is goed in zijn vak en bescheidenheid is hem vreemd. Ook is hij erg trots op het feit dat Stanley Hillis, volgens hem destijds de grootste baas van de onderwereld, hem als advocaat koos. Hij schrijft:

Dus als de grootste baas jou als advocaat kiest en je als cliënt gedurende vele jaren tot zijn overlijden trouw blijft, zegt dat genoeg. Je kunt het zien als een soort kroon op jouw werk als advocaat.

Bovenstaande uitspraak staat eigenlijk symbool voor een discussie die vaak gevoerd wordt. Is het succesvol verdedigen van iemand die zonder twijfel deelneemt aan criminele activiteiten eigenlijk wel iets om trots op te zijn? De meningen daarover verschillen.

Taal uit de zaal is een vermakelijk boekje voor mensen die zelf soms ook moeite hebben hun gezicht in de plooi te houden als iemand een wel heel vreemde uitspraak doet. Om sommige uitspraken heb ik echt smakelijk gelachen. Taal uit de zaal is leuk om zelf te lezen maar ook heel geschikt om cadeau te doen. Ik sluit af met de laatste zin uit dit grappige boekje.

Het spijt me, ik weet het echt niet meer. Ik kan vier dingen erg slecht onthouden. Namen, telefoonnummers, gezichten en nog wat…

ISBN 9789045208138 | paperback | 158 pagina's| Karakter Uitgevers | juni 2015

© Annemarie, 8 juli 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER