De weg kwijt
Lenneke Derks
Ooit had een goede vriendin van mij een psychose. Ik had haar dagelijks aan de telefoon en ze vertelde mij wat er gebeurde in haar hoofd en hoe dreigend en chaotisch de wereld om haar heen voor haar was. Psychoses zijn vermoedelijk een van de ergste dingen die je mee kunt maken, en het was vaak hartverscheurend om haar aan te horen, maar ik weet nog wel dat ik het ook enorm fascinerend vond. Normaal gesproken krijg je als mens niet vaak de kans zo van dichtbij in een psychotisch hoofd te kijken. Ik vond wat ik hoorde verbijsterend. Hoewel ik wel enige kennis van de psychiatrie heb had ik geen idee dat het zó erg was. De wanen van mijn goedopgeleide slimme vriendin waren zo verschrikkelijk echt, en ze was zo ontstellend bang en in de war. Naast al het andere leed wat er bij zo’n ziekte komt kijken is er vaak héél erg veel onbegrip en gebrek aan kennis. De omgeving komt vaak niet verder dan “die is gek”of “hij of zij moet maar weer eens normaal doen”. Ik weet nog dat ik in die periode vaak dacht dat iemand wat mijn vriendin vertelde eigenlijk eens op zou moeten schrijven. En dat is precies wat Lenneke Derks gedaan heeft. Zij schreef het letterlijke verhaal op van Truus Vogel, een vrouw die op haar 23ste haar eerste psychose kreeg. Truus groeide op in een streng Christelijk gezin waar ze de nodige trauma’s opliep Buiten dat gezin werd ze ook nog eens seksueel misbruikt.. Als haar huwelijk misloopt wordt door foute alternatieve medicatie de psychose getriggert en volgt er een opeenvolging van gebeurtenissen ,en opnames in inrichtingen en isoleercellen. De opnames zijn de meeste keren niet gedwongen dus even zo vaak stopt ze weer met de behandelingen, en stort ze zich totaal ontremt in ontmoetingen met mannen, en gevaarlijke situaties. Uiteindelijk vind ze een plek waar ze haar met het nodige vallen en opstaan helpen om de boel weer op de rails te krijgen en het leven weer min of meer op te pakken.
Truus beschrijft de periode voor, tijdens en na de psychose in haar eigen woorden.
Het verhaal is doordat die periodes ontzettend chaotisch zijn soms wat warrig, maar daardoor is het ook authentiek. Je krijgt uit de eerste hand een beeld van hoe warrig en verwarrend de wereld er uit ziet als je psychotisch bent, hoe moeilijk het is waan en werkelijkheid uit elkaar te houden, en hoe moeilijk het is ook om goede inschattingen te maken van wat gevaarlijk is en wat niet. Zonder enig besef van gevaar springt Truus achterop de fiets bij wild vreemde mannen en gaat met hen mee naar huis, stapt ze in bij vrachtwagenchauffeurs, en slaapt ze in wildvreemde huizen bij wildvreemde mensen. Iedereen die haar aanspreekt vertrouwt ze en als lezer houd je je hart meerdere malen vast. Ook al omdat ze door haar psychose in alle opzichten ontremd is. Het boek geeft een goed beeld van hoe het is om een psychose te hebben. En ook hoe moeilijk het is voor de patiënt om goed in te schatten hoe ziek hij is, en hoe moeilijk het voor de hulpverlener is om goede passende hulp te geven.
Lenneke Derks is psycholoog en heeft een coachingspraktijk in Ede. De verhalen van andere mensen inspireren haar tot het schrijven van waargebeurde verhalen.
ISBN 978-94-6176-030-2 Paperback 148 pagina's boekscout maart 2011
© Willeke, 24 juni 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER