Verlangen naar verbinding
Er bij horen en de moed om alleen te staan
Brené Brown

De auteur schrijft vanuit een persoonlijke ervaring: ‘Erop terugkijkend (= haar jeugd) realiseer ik me dat ik mijn carrière waarschijnlijk te danken heb aan het feit dat ik er niet bij hoorde’, pag 23.

Mensen hebben een aangeboren verlangen naar verbondenheid - 'ergens bij horen': ze willen graag deel uitmaken van een groter geheel. We zien die spirituele ervaring, zoals de auteur het noemt, duidelijk in de massale betrokkenheid bij bijvoorbeeld The Passion, Allerzielen en bij de MH17. Tegelijk willen mensen niet dat dit opgaan in een groter, bezielend verband ten koste gaat van hun authenticiteit en persoonlijke vrijheid want mensen hechten daar tegenwoordig sterk aan.

Er wordt een 'verminderd gevoel van gedeelde menselijkheid', pag 41, ervaren en mensen ervaren dat als een tekort. Zo ontstaan er maatschappelijke spanningen en problemen: eenzaamheid, vooroordelen en polarisatie die mensen op zichzelf als individu terugwerpen. Mensen nemen daardoor afstand tot de samenleving die minder 'samen' is en meer een optelsom van individuen: ‘Als de opdeling toeneemt, neemt tegelijkertijd de eenzaamheid toe’, pag 61.

In dit boek wordt de wildernis als beeld van het leven gebruikt waarin we vertrouwen in de ander en onszelf nodig hebben om te kunnen (over)leven. De wildernis is een uitdaging die ons oproept moeilijkheden niet uit de weg te gaan maar te trotseren en ermee te leren omgaan.

De auteur reikt 'de 7 elementen van vertrouwen' aan die gelden voor de relatie tot de ander maar ook tot jezelf:

• grenzen respecteren
  
• betrouwbaar zijn in je woorden
  
• verantwoordelijkheid nemen voor je gedrag
  
• vertrouwelijk omgaan met wat je ter ore komt
  
• integer handelen: ‘moed boven gemak’
  
• niet oordelen
  
• de ander ruimhartig benaderen en beoordelen

Dit alles komt mooi samen in het hoofdstuk: ‘Het is moeilijk om van dichtbij een hekel aan mensen te hebben. Zoom in’. Bijzonder is het voorbeeld van de man die in 2015 zijn vrouw bij de aanslag in het Bataclan theater in Parijs verloor en schreef: 'mijn haat krijgen jullie niet' (hij schreef er een indrukwekkend boekje over: 'Een jihad van liefde').

Dit boek is een warm pleidooi om sámen mens te zijn door ánders met conflicten om te gaan en de ander altijd als mens te blijven zien en aanvaarden. De wijze inzichten van de auteur vragen daarom dikwijls om een omkering van onze gebruikelijke, vaak primaire wijze van (ver)oordelen waardoor de ander alleen maar verder van mij komt af te staan. Zij spreekt over conflicttransformatie waarin het gewone – dat maar al te menselijk is – wordt overstegen.

ISBN 9789400509689 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Lev. | februari 2018

©  Evert van der Veen, 29 maart 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER