De sterren van opa
Saskia de Jong
"Dit is de tweede dag dat ik bij opa logeer. Ik ben hier nog nooit alleen geweest. Samen met mama kwam ik wel op bezoek, maar niet zo vaak en ook nooit lang. Het lijkt wel of mama meer bij oma hoort dan bij opa. Dat komt natuurlijk omdat opa en oma al gescheiden zijn toen mama nog maar één jaar oud was. Oma vertrok en ze nam mama mee.
Ik denk dat opa en mama elkaar helemaal niet zo goed kennen. Ik denk wel dat ze van elkaar houden, al weten ze dat goed te verbergen. Het lijkt wel of ze constant een beetje ruzie aan het maken zijn.
Mama wil nooit lang blijven, bij opa en zijn tweede vrouw, oma Sara."
Aan het woord is Sjuul. Oma Sara leeft inmiddels niet meer en haar andere oma ligt in een ziekenhuis in Duitsland, ze krijgt een nieuwe heup. Mama moest mee met oma dus moest Sjuul bij opa logeren, een papa is niet in beeld, en eigenlijk vindt Sjuul dat logeren best leuk.
Sjuul is niet gelovig opgevoed maar opa heeft drie beeldjes van Jezus in de kamer hangen en langs de trap naar boven hangen tien lijstjes. In elke lijstje hangt een spreuk vertelt opa, hij noemt ze de tien geboden. Ze horen bij zijn geloof. "Lees ze maar Sjuultje" zegt opa over die spreuken, "dan word je een goed mens."
Lieg niet, Steel niet, Vloek niet, die spreuken snapt Sjuul nog wel, maar Eer uw vader en uw moeder? Dat klinkt wel gek, alsof ze elke dag een buiging voor mama moet maken.
Die middag moet opa oefenen met het kerkkoor en Sjuul wil wel mee, dat heeft ze nog nooit meegemaakt dus is het best wel spannend.
In de kerk gaat opa naar boven naar het orgel en Sjuul blijft beneden. Ze slentert een beetje door de kerk, ze kijkt haar ogen uit, uiteindelijk gaat ze bij een beeldje van een lezend meisje zitten. Opeens ziet ze een jongetje binnenkomen die naar de kaarsen sluipt. Hij steelt geld uit het kaarsenblikje!
Sjuul is er helemaal van slag van, dat zal ze straks aan opa vertellen... Stelen mag niet volgens opa's spreuken.
Maar door allerlei andere dingen komt het er maar niet van om het aan opa te vertellen. Sjuul ontdekt ook dat opa's de spreuken niet altijd opvolgt en dat vindt ze gek. Waarom liegt opa bijvoorbeeld ook al bedoelt hij het goed. En waarom mag je geen mensen doden maar eet opa wel dieren. Mag je dieren dan wel dood maken?
Het geloof van opa houdt haar flink bezig. Ze probeert ook te bidden, maar waarom bid je eigenlijk? Geeft God dan antwoord? Verder wil ze weten waarom al die beelden in de kerk staan en wie of wat ze voorstellen. Sjuul is dus echt een meisje dat denkt met de onbevangen logica van een kind en ze zet opa met haar opmerkingen en vragen soms flink voor het blok.
Ondertussen loopt het stelen van de kaarsenmuntjes door het jongetje als een rode draad door het verhaal. Sjuul komt er bijna zèlf door in de problemen. Ze heeft namelijk daardoor dingen gedaan die niet mogen van de spreuken. Maar uiteindelijk past ze een van de spreuken toe... ze stopt met liegen en vertelt eindelijk de waarheid over alles en iedereen. En dát is precies waardoor alles nog beter afloopt dan Sjuul verwacht had.
Saskia de Jong weet op een heel overtuigende manier de vragen van een kind die onverwacht kennismaakt met een christelijk geloof te bespreken. De nieuwsgierigheid van Sjuul maakt het verhaal ontwapenend. Je snapt dat ze niet alles begrijpt want waarom doen volwassen vaak wat van de spreuken niet mag? Waarom vertellen ze bijvoorbeeld niet alles?
Voor volwassenen geeft het boek ook nog veel antwoorden en toch is het echt een boek voor jongeren. Sjuul maakt uiteindelijk haar eigen spreuken en die zijn veel duidelijker!
ISBN 9789047715870 | Hardcover | 128 pagina's | Lemniscaat | 18 oktober 2023
Leeftijd 10+
© Dettie, 2 februari 2024
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER