Hoor je mij?
Als je moet leven in twee werelden
Caja Cazemier en Martine Letterie
Sterre gaat samen met haar vriendin Emmelie naar de brugklas. Van een normale school, en dat is bijzonder, want Sterre is doof. Ze heeft wel een cochleair implantaat, een CI, dat met een magneet tegen haar hoofd zit geplakt, maar zeker als iedereen door elkaar heen praat verstaat ze niets. Ook liplezen, of spraakafzien, zoals het hier genoemd wordt, is dan niet genoeg.
Maar Emmelie heeft haar beloofd dat ze zal helpen. Toen ze samen op de basisschool zaten deed ze dat ook, ze heeft zelfs gebarentaal geleerd. Dus Sterre heeft er alle vertrouwen in.
Helaas, Emmelie blijkt het al snel voor gezien te houden. Sterre is een buitenbeentje, ze is raar. En daar wil Emmelie niet de hele tijd mee optrekken.
Nu kan Sterre ook een tolk vragen, daar heeft ze recht op. Maar dat wil ze niet. Ze wil gewoon zijn. Meedoen met de anderen.
En dat is precies wat haar niet gaat lukken. Ze mist teveel, en haar resultaten zijn niet best.
Voor ze aan deze school begon was Sterre een week op theaterkamp voor dove kinderen. Dat had ze zo leuk gevonden! En ze had er een vriendin gemaakt: Mila. Die gaat evenwel naar een speciale school voor doven.
Het verhaal over Sterre, dat in het heden speelt, wordt afgewisseld met het verhaal over Freek, dat in de jaren vijftig speelt. Ook hij is doof en in die tijd had hij weinig keus: hij moest naar een internaat. Zijn ouders zijn speciaal voor hem en zijn eveneens dove zus verhuisd, zodat hij na school naar huis kan. Maar dat betekent ook dat hij niet meer kan ronddwalen in de duinen, dat is nu te ver weg. En zijn vader is er ook niet gelukkig bij.
Freek botst regelmatig met een lerares, die niet wil inzien dat doof zijn niet betekent dat je dom bent.
Tenslotte loopt hij weg…
Natuurlijk is het mooi om te lezen hoe er in verschillende tijden om werd gegaan met doofheid, maar er is een verband tussen Sterre en Freek. Leuk om dat na een tijdje te ontdekken, het maakt het verhaal interessanter.
Afgezien daarvan is het waarschijnlijk voor velen een eyeopener om te lezen hoe lastig het is voor een dove of slechthorende in een ‘normale’ wereld.
Bij ieder hoofdstuk staan tekeningetjes van gebaren, waarschijnlijk de titels van het hoofdstuk?
Achterin kun je lezen hoe de samenwerking tussen beide schrijfsters tot stand kwam en vind je meer informatie over doofheid. Met nog even een waarschuwing, voor iedereen die graag naar loeiharde muziek luistert…
Caja Cazemier (Spijkenisse, 1958) stond voor de klas, en schrijft sinds 2008 jeugdboeken over onderwerpen die haar doelgroep, 11 en 16 jaar herkennen: verliefdheid, je anders voelen, naar de brugklas gaan, weglopen van huis, seksualiteit, alcohol, tienerzwangerschap, uitgaansgeweld, loverboys, gescheiden ouders, online pesten, toneelspelen, internetverkering of rouwverwerking.
Martine Letterie (Amsterdam, 1958) studeerde Nederlands met als hoofdvak Middelnederlandse letterkunde. Ze was tot 1997 lerares Nederlands en daarnaast schreef ze veel schoolboeken en werkt ze mee aan Tikker en Bumper, tijdschriften over jeugdliteratuur.
In 1996 verscheen haar eerste kinderboek. Het liefst schrijft ze historische kinderboeken, die gebaseerd zijn op waargebeurde verhalen. De serie boeken is gebaseerd op de historische figuur Berend van Hackfort.
In 2017 kreeg ze een Zilveren Griffel voor Kinderen met een ster.
ISBN 9789021683423| Hardcover | 224 pagina’s | Uitgeverij Ploegsma| juni 2021
Leeftijd vanaf 10 jaar
© Marjo, 19 juli 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Familiegeheim
Caja Cazemier en Martine Letterie
“Maar waar is iedereen? Er is toch wel meer familie? En hebben opa’s geen vrienden? Eva durft de stilte niet te doorbreken met haar vragen. Trouwens, ze zal toch geen antwoord krijgen.”
Na de begrafenis van haar opa blijft Eva vol vragen achter. Wie was haar opa eigenlijk?
In dit boek worden de vragen die Eva heeft op een mooie en bijzondere manier uitgewerkt en beantwoord. Caja Cazemier en Martine Letterie schrijven om de beurt een hoofdstuk.
Caja Cazemier schrijft over Eva, die probeert meer te weten te komen over haar familiegeschiedenis. Maar waarom wil Eva's moeder niets vertellen? En wie is die mysterieuze vrouw op het kerkhof?
Eva gaat zelf op onderzoek uit, samen met haar nichtje Annefloor. Die voelt nu als haar beste vriendin, terwijl Eva voor de begrafenis niet eens wist dat ze bestond!
Martine Letterie schrijft over Hanneke, tante Zus. Ook Hanneke denkt veel na:
“Dat meisje. Het is alsof ze in een spiegel kijkt. Het steile, halflange haar, de grijsblauwe grote ogen. Onwillekeurig voelt ze aan haar eigen grijze hoofd.”
Regelmatig duik je met Hanneke mee in haar herinneringen, naar de Tweede Wereldoorlog. Maar ook dat roept vragen op, want wie is oom Anton? En waarom wil Hanneke geen kinderen?
Caja Cazemier en Martine Letterie slagen erin alle vragen te beantwoorden zonder dat het heel cliché wordt (en àlles in het laatste hoofdstuk goed komt). Het blijft mooi tot op de laatste bladzijde, omdat je dan nog steeds niet precies weet hoe het afloopt, het is niet voorspelbaar. Ik vind het een erg goed boek, het vertelt een mooi verhaal over de àndere kant van de oorlog.
Ik ben wel ‘fan’ van Martine Letterie, ze kan heel goed over het verleden schrijven. De samenwerking tussen beide vrouwen is ook erg goed gegaan, de hoofdstukken sluiten goed op elkaar aan, de schrijfstijl is (bijna) hetzelfde, vlot en goed leesbaar en er wordt één verhaallijn getrokken.
Een groot deel van het verhaal van Hanneke is echt gebeurd. Martine Letterie heeft haar verhaal gebaseerd op dat van Els (achternaam niet bekend). Caja Cazemier heeft het verhaal over Eva helemaal zelf verzonnen.
Kortom: een mooi boek met vlotte schrijfstijl van een schrijversduo dat van mij nog wel meer boeken samen mag schrijven!
ISBN:
9789021668871
Hardcover 184 pagina's Uitgeverij Ploegsma april 2011
Leeftijd 12+
© Wieke Holwerda (13 jr.) 4 april 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER