Virginy Sam

Dagboek van een lastpak
deel 2
Virginy L. Sam

Fenna is verliefd!
Ze is reuze blij dat ze is uitgenodigd voor het oudejaarsfeest waar haar idool Theo zal optreden met zijn band. Want het is Theo voor wie ze hartjes tekent in haar dagboek…
Het is evenwel eerst Kerstmis, en het is ook de tijd van de kerstvakantie. Maar dat betekent dat haar ouders haar rapport zullen verwachten met de post. Fenna doet haar best te voorkomen dat haar ouders haar slechte cijfers - behalve voor wiskunde en tekenen - te zien zullen krijgen.
Natuurlijk lukt dat niet. Een preek en een dreigement – kostschool! – vallen haar ten deel.
Gelukkig is opa Gaston er nog, hij is haar lievelingsfamilielid, en weet haar te troosten. Hij is altijd positief!
Ook haar jongere zusje is van de partij. Eva blijft haar best doen om het dagboek te lezen. Irritant zo’n zusje.
Maar gelukkig kan Fenna dromen. Over Theo natuurlijk. Dat maakt veel goed.
Zou ze durven hem aan te spreken? Zou hij haar haar eigenlijk wel zien staan?

Het verhaal van de kerstvakantie met alle ups-and-downs beschrijft ze in haar dagboek, voorzien van tekeningetjes en veel hartenkreten. Dan begint de school weer…met nieuwe avonturen. Ze gaat bijvoorbeeld op toneelles…

Fenna schrijft voor zichzelf maar ook voor andere Lastpakken. Voor hen heeft ze tips. In het eerste deel vond je er al een aantal, nu geeft ze nieuwe.
Tip 11 is bijvoorbeeld:

‘relativeer je fouten altijd!Een beroemde schrijver van toneelstukken, Sascha Quitry, heeft ooit gezegd: ‘Toneelspelen is liegen’ Andersom geldt ook:
‘Liegen is toneelspelen’ Helemaal niet erg dus!’

In dit stukje tekst komen de kanttekeningen bij dit boek naar voren. Het is oorspronkelijk Franstalig, en heeft verwijzingen die Nederlandse lezers zullen ontgaan. Voltaire, geen kind die weet wie de goede man is. Was.
Maar verder zullen de avonturen van Fenna wel aanspreken. Het gedoe op school, de verliefdheid, een lastig zusje, dat kennen we wel. De tekst is zogenaamd handgeschreven met veel versieringen tussendoor en erom heen. Er staan ook moppen, raadseltjes en weetjes in, al komen die dan van andere personages, niet van Fenna.

Virginy L. Sam is televisie- en filmregisseur. Ze schrijft romans en zelfs kook- en gameboeken. Ze geeft ook theaterles aan kinderen en jongeren.
Marie-Anne Abesdris studeerde visuele communicatie aan de Olivier de Serres School voor Toegepaste Kunsten. Daarna illustreerde ze verschillende strips voor jongeren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dagboek van een lastpak
Tekst: Virginy Sam
Illustraties: Marie-Anne Abesdris

Die lastpak stelt zichzelf voor in het dagboek: Fenna is haar naam, 12 jaar oud.
Ze is aan een dagboek begonnen omdat ze het leven maar saai vindt.

‘Tenminste, als je je best doet om je NORMAAL te gedragen, je aan alle REGELTJES houdt en alleen doet wat MAG.’

Slaapverwekkend saai, zegt ze. Er moet leven in de brouwerij komen, en zij gaat haar best doen om daar voor te zorgen. Want andere kinderen mogen dan wel hun best doen om brave kinderen te zijn, Fenna dus echt niet: zij is een lastpak! Dat zegt haar moeder, maar dat vindt ze zelf ook.
En ze denkt dat iemand die haar dagboek leest wel wat tips kan gebruiken. Je vindt er lijstjes, tips , aanwijzingen, alles om maar een lastpak te worden.

‘Manieren om onder de grillen van je familie uit te komen’.
Of: ‘Briefjes voor op je kamerdeur om je ouders buiten te houden.’

Het zal best dat ouders het gedrag dat Fenna vertoont heel lastig vinden, maar eigenlijk is ze een gewone puber, een meisje dat volwassenen uitdaagt. Tegendraads ja, gesteld op privacy die ze soms af moet dwingen, dat ook, maar ze is dan weer wel aardig over de juf van Nederlands, die in haar ogen op een leuke manier les geeft en gerust van het leerprogramma afwijkt. De lessen waarin ze debatteren: daar kan ze haar mening kwijt!
Dat kan ze ook bij opa Gaston, die de ideale man is, want: hij is een lastpak!

Fenna vertelt over herkenbare dingen: een irritant jonger zusje. De onverwachte schoolfoto. Dat soort dingen.
En lessen over spelling zijn niet zo leuk, want dat kan ze niet, zegt ze (niets van te merken in haar dagboek!) maar acrostichons (wat dat is wordt duidelijk gemaakt) maken is dan weer wel leuk!
Haar vriend is Charlie, maar verliefd is ze niet zoals die geiten in haar klas die van de ene verliefdheid in de andere vallen. Bah...
Tot…

Dit is geen lopend verhaal, maar een heus dagboek, met flarden tekst over wat ze zoals meemaakt en hoe ze daar over denkt. Haar handschrift is vaak slordig, er staan tekeningetjes in, ze maakt vlekken, ze gebruikt grote (soms hele grote) letters, helemaal passend bij een dagboek van een puber.
Maar ach, al volg je haar tips op, een echte lastpak zal je er niet van worden! Misschien in een vervolg?

Dagboek van een lastpak is een absolute bestseller in Frankrijk en vanaf nu kunnen ook lezers uit Vlaanderen en Nederland kennismaken met het eerste deel in de reeks.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

Virginy Sam