Vogelmeisje
illustraties: Greet Bosschaert
Dit boek heb ik al een tijdje uit en ik ben zelfs al een keer eerder aan een verslag begonnen maar ik kwam er niet uit. Het is namelijk een apart verhaal dat op gegeven moment een bepaalde wending krijg waarmee ik niet mee uit de voeten kan.
Eeltje is een meisje met twee vreemde knobbeltjes op haar rug. Haar moeder gaat met haar naar de dokter en die weet ook niet wat het is. Ze moeten over een week maar terugkomen, dan kan hij zijn boeken er eens op naslaan. Maar... moeder vergeet de afspraak (wat ik vreemd vind) en Eeltje is daar maar wat blij om. Die knobbeltjes zijn van háár. Op school weet Eefje haar knobbeltjes te verbergen door wijde kleren te dragen en zo min mogelijk met gebogen rug te zitten. Ze heeft weinig vriendinnetjes maar wel een vriendje, Juki. Alleen niemand kan hem zien, hij is een beetje doorschijnend en soms is hij ineens weg, dat vindt ze wel raar.
Eeltjes moeder vertelt dat zij vroeger ook zo'n vriendje had, die had alleen maar een gezicht. Hij verdwijnt vanzelf wel zegt haar moeder. Dat vindt Eeltje eigenlijk helemaal niet leuk. Met Juki deelt ze haar geheimen, Juki wil, net als zij, heel graag vliegen. Juki is ook de enige die haar knobbeltjes gezien heeft. Maar moeder krijgt gelijk, Juki blijft op gegeven moment weg.
Dan komt Arne op school, hij is helemaal gek van vliegen... Hij is altijd bezig met het bouwen aan zijn vliegtuig. Ze worden heel goede vrienden.
De knobbeltjes van Eeltje groeien en groeien, het wordt steeds moeilijker ze te verbergen. Als Eeltjes moeder in het ziekenhuis wordt opgenomen en 'tante' Wies komt oppassen lijkt het alsof zij Eeltjes grote geheim zal ontdekken.
Aanvankelijk is het een verhaal over een meisje met een fantasievriendje en een geheim. Dan draait het verhaal om en wordt het een fantasieverhaal over een meisje met een vriendje, het geheim blijft. Op zich is het wel mooi geschreven, vooral de bijzondere vriendschap is goed beschreven, maar toch... Er gebeuren dingen in het boek die soms heel aards zijn zoals de zieke moeder van Eeltje en de tijdelijk afwezige ouders van Arne. Maar er gebeuren ook dingen die heel vaag en zweverig zijn. Het verhaal is af en toe zelfs een beetje beklemmend. Dit laatste wordt mede veroorzaakt door de, in mijn ogen, naargeestige zwart-wit afbeeldingen. Alles is vrij zwaar en moeilijk in dit verhaal. Op zich is dat niet erg maar er worden (te?) veel onderwerpen aangeroerd die niet helemaal goed afgewerkt worden. Het einde is vreemd.
Toch, mede door de stijl, zal ik het boek niet afraden, het leest op een bepaalde manier vrij prettig weg. Het verhaal blijft je wel bij maar het gaat teveel kanten op en is af en toe té ongrijpbaar, té zweverig, zeker voor een kind van tien.
ISBN 9789044809282, Hardcover, 91 pagina's, uitgeverij Clavis september 2008
vanaf 10 jaar
© Dettie, april 2009
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Vogelmeisje
illustraties: Greet Bosschaert
Eeltje is op het eerste gezicht een gewoon meisje. Ze woont met haar moeder in een bergachtige streek. Ze heeft vrienden, ze gaat naar school, en doet goed haar best. Ze heeft ook een vriendje, dat onzichtbaar is voor anderen, Yuki heet hij. Maar die is op een gegeven moment zomaar weggebleven.
Dat is niet hetgeen haar anders maakt: onder haar schouderbladen groeien twee knobbeltjes. Zolang dat beginnende knobbels zijn kan Eeltje ze verbergen, maar als ze ouder wordt en groeit, groeien de vleugels – want dat zijn het – mee. Tegelijk met die gebeurtenis zijn er andere dingen in haar leven die veranderen. Haar moeder moet naar het ziekenhuis in de stad voor een operatie, en tante Wies komt op Eeltje passen. Maar die tante is geen echte tante en bovendien meer geïnteresseerd in haar vriend. Tante wordt het al snel beu om steeds naar het ziekenhuis heen en weer te rijden, de bezoekjes worden schaarser. En tenslotte zegt tante Wies dat ze teruggaat naar haar eigen huis, en haar vriend. Met andere worden: Eeltje moet het maar uitzoeken. Nu heeft Eeltje er helemaal geen moeite mee dat die tante vertrekt, want het kost haar steeds meer moeite om de vleugels te verbergen. Als tante weg is, gaat ze ook niet meer naar school en gaat ze oefenen: vliegen! Dan kan ze zelf naar het ziekenhuis toe.
Ze heeft sinds kort een bondgenoot: Arne is een jongen die pas in de buurt is komen wonen, bij zijn grootvader. Eeltje heeft al snel ontdekt dat deze Arne dezelfde is als Yuki. Ook hij heeft een obsessie met vliegen, maar hij heeft een vliegmachine nodig. Eeltje helpt hem, voor zover ze dat mag, met bouwen, en bij zijn eerste pogingen om van de grond te komen en blijven.
Hun vliegpogingen lopen parallel, en het is ook al snel duidelijk dat hun wegen zich weer zullen scheiden.
‘Het is er stil. Eeltje gaat onder een boom zitten aan de overkant van de weg. Er gebeurt niks. Ze geeuwt. Dan rilt de boom. Boven haar hoofd hangt een schoen met een been erin. Eeltje krabbelt overeind.
‘Waarom zit jij in een boom?’
‘Waarom zit jij eronder?’
Onder een boom zitten is normaal’
‘ Erin ook. Voor een jongen.’
‘Kom je eruit?’
‘Waarom?’
‘Ik wil je zien.’
‘Dat kan later. Nu wil ik nog liever wachten.’
‘Waarop?’
‘Vogels.’
‘Vogels?’
‘Die wonen in bomen. Wist je dat niet?’
‘Ik ben niet stom. Maar waarom?’
‘Ik wil zien hoe ze vliegen. Dat interesseert me. En wil je nu weggaan? Ze komen niet als jij maar blijft toeteren.’
‘ Waarom..?’
‘Heet je misschien zo? Ben je misschien meisje Waarom?’
‘En jij? Heet jij misschien Yuki?’
De boom kraakt. Takken worden uiteengeduwd en tussen de massa groene bladeren verschijnt het gezicht van een jongen.
‘Hoe weet jij dat?’
Waar gaat het om in dit boek, dat een sprookjesverhaal vertelt. Twee kinderen, op weg naar de volwassenheid. Ze moeten het alleen doen, hun omgeving helpt nauwelijks mee. Ze zijn allebei sterk, ze weten wat ze willen en gaan er voor. Meer is er niet in dit boek. Ik vind de uitwerking heel geslaagd. Het prikkelt de fantasie, en zegt tussen de regels door dat je echt wel kunt wat je wil, als je maar er helemaal voor gaat.
Maar het zal niet alle kinderen aanspreken.
ISBN 9789044809282, Hardcover, 91 pagina's, uitgeverij Clavis september 2008
vanaf 10 jaar Illustraties Greet Bosschaert
© Marjo, 30 januari 2011
Lees de reacties op het forum, klik HIER