Erik Jan Tillema

Het leven van Boeddha
Filosoferen met kinderen
Illustraties: Margriet van der Berg
Tekst: Erik Jan Tillema

'Een bijzondere droom,’ mompelde de priester. ‘De betekenis ervan is heel duidelijk.’ De priester schraapte zijn keel en stond op om zijn woorden kracht bij te zetten: ‘Je zult zwanger worden. Niet van een gewone baby, maar van een kind dat de toekomst van de mensheid zal veranderen. Een kind dat zelfs door de goden aanbeden zal worden.'

Dat kind is de zoon van koning Shuddhodana en zijn beeldschone vrouw Maya. Ze noemen hun zoontje Siddhartha Gautama.
Al vanaf het begin weten ze dat de priester gelijk had, hun kind is heel bijzonder. Na zijn geboorte regende het bloemen, allerlei goden en dieren kwamen tevoorschijn om het kind te bewonderen. Het prachtige kind kon gelijk al praten als een volwassene én lopen.
Waarzeggers en andere zieners voorspellen dat de kleine Siddhartha een wijsheidsleraar zal worden. 'Over duizend jaar zullen de mensen nog over hem spreken'.
'Hij zal opgevoed worden als een prins, maar nooit op de troon gaan zitten.'

Siddhartha's vader vind dat niet prettig om te horen, maar omdat het kind zo'n bijzondere toekomst voorspeld is, doet hij er er alles aan om zij zoon te beschermen. Daardoor komt het dat de jongen geen verdriet, dood, ziekte, honger of pijn leert kennen. Hij mag ook geen lelijke dingen zien.
Maar het lot zal anders beslissen...

Tijdens een dorpsfeest en daar ziet Siddhartha voor het eerst leed en dàt brengt de grote ommekeer, niet onmiddellijk, maar pas als hij eindelijk de buitenwereld leert kennen.
De kennismaking met àlle facetten van het leven, maakt dat Siddhartha heel veel leert en inzichten krijgt. Hij groeit uiteindelijk uit tot de grote Boeddha die wij nu nog kennen.

Dit mooie verhaal is al heel vaak en ook op vele manieren verteld, maar dit boek richt zich tot kinderen. Het is geschreven in duidelijke, begrijpelijke taal en de schrijver stelt ook vragen aan de kinderen. Die vragen lopen synoniem met de tekst van het boek. Het zijn ook niet zomaar vragen maar meer nadenkertjes. Enkele voorbeelden:

"Mag je iets wat heel belangrijk en kostbaar is voor jezelf houden?"
"Hoeveel kun je leren? Kun je alles leren?"
"Kun je je afzonderen van het leed van de wereld? Zou je dat willen?"
"geloof jij zomaar alles? Wanneer geloof je iets wel of niet?

En zo staat het boek vol met vragen die mooie gesprekken kunnen opleveren.
Margriet van der Berg heeft heel sfeervolle afbeeldingen bij het verhaal gemaakt, waardoor je je nog meer kunt inleven in de geschiedenis van Boeddha.
Prachtig en interessant boek.

Erik Jan Tillema (1983) is godsdienstwetenschapper maar vertelt graag verhalen en laat zich daarbij inspireren door de vele eeuwenoude teksten uit verschillende religies.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De dood in de polder
Het huis in de polder deel 3
Erik Jan Tillema

In de polder staat een huis waar je maar beter ver uit de buurt kan blijven.
Voor de derde keer staan op die plek heel akelige dingen te gebeuren. Wie de eerdere boeken las weet waar hij of zij aan begint, maar is dat niet het geval – en het hoeft niet! – dan ben je nu gewaarschuwd…

Hoofdpersoon is de zestienjarige Julia. Zij schrijft mailtjes aan ene mevrouw de Paerle, die ze al snel Helen noemt.
Het is al snel duidelijk dat Julia deze Helen nog maar een enkele keer ontmoet heeft, waarom gaat dit meisje niet naar haar ouders of vrienden om te vertellen wat er gaande is?

‘Er gebeurt iets dat mij de kriebels geeft. Kun je alsjeblieft iets van je laten horen. Want ik heb het gevoel dat ik langzaam gek word,
Help me!’

De toon van haar mails wordt steeds wanhopiger. Er zijn nooit antwoorden, dat staat immers in Julia’s berichten.
Ze hebben elkaar ontmoet toen Julia wegvluchtte van haar ex-vriendje. De jongen was de laatste tijd veranderd. Ze begon hem eng te vinden en maakte het uit.
Maar dat wekte zodanig zijn woede op dat ze angstig haar fiets pakte en wegspurtte. En toen reed ze met haar fiets tegen de stoeprand: fiets kapot, meisje hysterisch en toen was daar die auto met Helen erin.
Zij bracht Julia thuis, en vertelde onderweg dat ze makelaar was. Wilde Julia misschien het huis zien dat ze nu in de verkoop had?
Julia vond het huis er niet echt vrolijk uitzien: overal achtergelaten oude meubels, kapotte borden op de grond en her en der lekkages. Creepy, vond Julia. Het was er doodstil.

Als Julia steeds maar geen reactie krijgt op haar mail gaat ze kijken bij de boerderij. Wel een auto. Geen Helen.
Thuis wordt het steeds erger. Ze ziet donkere schaduwen. Ze hoort geluiden en haar moeder (die is er dus wel) hoort ze later ook.
Wat gebeurt er toch?

Nou, echt heel akelige, enge dingen. Gruwelijk zelfs.
En toch lees je door. Want wat gebeurt er nu eigenlijk?
Niet voor watjes, dit boek. Brr…

Erik Jan Tillema (1983) is godsdienstwetenschapper maar vertelt graag verhalen en laat zich daarbij inspireren door de vele eeuwenoude teksten uit verschillende religies.

ISBN 9789044852288 | Hardcover | 174 pagina's | Uitgeverij Clavis | december 2023
Leeftijd vanaf 12 jaar

Het huis in de polder
Erik Jan Tillema

‘Vroeger geloofde ik in spoken. Elke avond voor het slapengaan keek ik achter de deur, onder mijn bed. Stom natuurlijk. Alsof spoken zich daar zouden verstoppen.
Toen ik ouder werd, geloofde ik daar natuurlijk niet meer in.
Spoken zijn verzinseltjes om kleine kinderen bang te maken.

Maar nu twijfel ik…’

Als de verteller een oude boerderij koopt, krijgt hij te maken met een raadsel: de vorige bewoners hebben alles achtergelaten: hun meubels, hun boeken en kleren. En nog vreemder: ook hun persoonlijke eigendommen liggen er
De mensen in de omgeving hebben geen idee waar die mensen gebleven zijn, ze willen er ook niet over praten! Maar de boerderij met een nieuw rieten dak is riant, en ligt ook fantastisch. De verteller is dus reuze blij!

Dan vindt hij bij de persoonlijke spulletjes een dagboek. Het is van de jongen die eerder in de boerderij woonde met zijn ouders. (Hij is ook degene die het citaat hierboven schreef) Wat hij opgeschreven heeft, dat lezen we in dit boek. Een verbijsterend verhaal, dat steeds akeliger en griezeliger wordt. Is het waargebeurd? Je weet het niet, het dagboek eindigt vrij abrupt.

Wie is de jongen die dit opschrijft? Waar is hij gebleven? Heeft hij dit allemaal uit zijn duim gezogen – je zou het denken, niemand verzint zoiets! Maar waarom trof de nieuwe bewoner het huis dan aan alsof het nog bewoond was?

We lezen hoe de jongen met zijn ouders in de boerderij trekt die ze geërfd hebben van tante Clara. De jongen wist niet eens dat er een tante was! En of hij zo blij is met de nieuwe woonst? Het is een bouwval, het lekt aan alle kanten. Maar behalve de boerderij was er ook geld, en als eerste wordt het dak vervangen. Terwijl zijn ouders helemaal blij zijn met het huis, schrijft de jongen:

‘Hield k mezelf voor de gek? Ik heb weleens gehoord dat je jezelf bang kunt maken dat je denkt dat je angsten werkelijkheid zijn. Dan houden je eigen gedachten je voor de gek. Was dat met mij nu ook aan de hand? Voelde ik iets omdat ik iets wilde voelen? Omdat ik er al weken van uit ga dat er iets vreemds in dit huis is? Stel ik me allemaal dingen voor? Beeld ik het me maar in?’

De lezer mag zelf ontdekken wat de antwoorden zijn op de vragen die de dagboekschrijver zich stelt.
Wees gewaarschuwd: het is geen verhaal voor tere zieltjes.
Het wordt steeds enger, de rillingen lopen over je rug…

ISBN 9789044842692| hardcover | 152 pagina's | Uitgeverij Clavis| maart 2022
Leeftijd vanaf 12 jaar

Lees de reacties op het forum, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

Erik Jan Tillema