Olifanten in mijn kop
Robin Raven
Milo zit in groep acht en heeft het syndroom van Asperger, een vorm van autisme, wat af en toe behoorlijk lastig is voor de mensen in zijn omgeving, maar vooral voor hem zelf; “Er wonen zes miljoen mensen op de aarde, en wie is er weer anders?. Ik!”
Een van de dingen die kenmerkend is voor dit syndroom is dat het erg moeilijk is het onderscheid te maken tussen iets wat létterlijk zo bedoeld is, en iets wat figuurlijk zo bedoeld is, of een uitdrukking is;
“Op de eerste schooldag zei meester Patrick dat hij verslaafd was aan koffie. Als hij niet ieder uur zijn dosis kreeg, ging hij dood. Hij liet het boek uit zijn handen vallen en deed of hij onder stroom stond. Alle kinderen moesten erg lachen, maar ik was helemaal van slag. Omdat ik niet wilde dat de meester dood ging door te weinig koffie haalde ik tussen de middag een pak uit de voorraad kast van huis. Het probleem leek opgelost naar de meester wilde het niet aannemen. ‘Doe niet zo gek joh,’zei hij, we hebben koffie zat op school .Ik begreep er niets van, waarom dacht de meester dat ik gek was. Ik wilde hem alleen maar helpen. Toen ging er iets mis in mijn hoofd. Er kwam een dikke grijze olifant en die scheurde mijn hersenkwabben uit elkaar. Rats! Links in mijn hoofd. Toen kwam de volgende olifant, en daarna nog een, tot er uiteindelijk een hele kudde stond te brullen en te stampen. Mijn hersens veranderden in vijf seconden in een racebaan voor olifanten. Ik schreeuwde het uit en gooide een stoel door de klas”.
Een ander kenmerk is dat kinderen met dit syndroom als ze iets niet begrijpen, als het te druk is, of als ze geplaagd worden zó boos kunnen worden dat ze het niet meer kunnen stoppen. Of om met Milo te spreken... olifanten in zijn kop.
De meester van Milo doet zijn best, maar echt begrijpen doet hij het niet. Tot er een nieuwe stagiair in de klas komt, Johan. Johan doet eigenlijk alles fout wat hij fout kan doet, hij kan niet zo goed les geven, hij kan al helemaal niet goed spellen, en op zijn vorige stageadres is het ook al mis gegaan. Maar met Milo heeft hij een klik, al voordat ze elkaar in de klas zien, en uiteindelijk is het tegen alle verwachtingen in Johan die Milo help om om te gaan met de olifanten in zijn kop.
Deze samenvatting geeft niet helemaal een goede weergave van dit boek want tussen de bedrijven door is er ook nog ruzie, vriendschap, een vader die alsmaar op de WC zit, en allerlei geheimen. Het is vooral een vlot geschreven jeugdroman. Grappig, informatief en niet topzwaar. Een boek wat heel goed als themaboek te lezen is in de klas maar het zou zonde zijn als het alleen tot dit doeleinde beperkt bleef. Gewoon in de bieb tussen alle andere boeken valt dit boek ook helemaal niet uit de toon. Voor wie zin heeft in een lekker boek, en onderweg al lezend nog iets wijzer wordt ook.
ISBN 978 90 499 2479 9 Hardcover 144 pagina's | Pimento | september 2011
Leeftijd: Vanaf 10 jaar
© Willeke, 3 oktober 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Strijd in het regenwoud
Robin Raven
Plaats: Nederlands-Indië. Tijd: na de tweede wereldoorlog, De Nederlanders zijn weer uit de kampen, en proberen de situatie van voor de oorlog te herstellen. De vader van Ruben heeft het opgegeven. Hij is zijn plantage aan het opdoeken en heeft al een terugreis per boot geboekt. Rubens moeder heeft het jappenkamp niet overleefd, maar Ruben, tien jaar oud, enig kind, 'ziet' haar nog regelmatig.
Hij hoeft niet naar school, en brengt veel van zijn tijd door bij de inlanders. Met name met Karto, die zijn vriend is. Karto kent enge verhalen over bosgeesten, kan precies zeggen hoe laat het is door naar de zon te kijken en als hij zijn oor op de grond legt weet hij welke dieren er in de buurt zijn. Op een dag zijn de jongens samen aan het zwemmen en ineens is Karto weg.
En ja hoor: Ruben had het zelf niet in de gaten, maar daar is zijn vader, die niet wil hebben dat Ruben met Karto speelt. Hij zal nu wel slaag krijgen met het rietje. Het is niet zo vreemd dat de jongen daar geen zin in heeft, en hij loopt het bos in, op zoek naar Karto. Maar hij verdwaalt. Uren verstrijken tot hij bij een meer komt. En daar staan Karto en een meisje. Ze nemen hem mee naar hun kampong, waar hij Pak ontmoet de man die tau-tau's maakt. En Oelar, de oom van Karto.
Als Nederlandse soldaten het kampje binnenvallen, en een ravage aanrichten, vlucht Ruben mee met Karto en Oelar. Hij schrikt vreselijk van het gedrag van de soldaten, en wil niet met hen mee terug. Hij weet dat hij niet de oorzaak is van de strijd, maar in dit geval is hij wel de aanleiding. Maar de inlanders zijn vrienden, hij kan ze toch niet zomaar verraden? Bovendien heeft hij Oelar nodig: hij kan Ruben helpen om zijn moeder de rust te laten vinden die ze zoekt.
Zo raakt Ruben betrokken bij de strijd tussen de Nederlanders en de inlanders. Hij weet dat hij moet kiezen, maar dan gaat zomaar niet...
Dit is een spannend verhaal, waarin niet alleen over de oorlog van toen verteld wordt, maar ook informatie gegeven wordt over de manier van leven van de inlanders. Spanning en mystiek dus.
Een gewaagde combinatie denk ik, voor de jeugd van nu, die immers niets van deze achtergronden kent. Maar het zou wel eens spannend genoeg kunnen zijn om ze toch door het verhaal te loodsen. Robin Ravens boek 'De vloek van Pak' is een soortgelijk verhaal, maar dat speelt in Nederland, en is daarom meer toegankelijk. Het zijn overigens geen vervolgboeken, er komen alleen elementen van het een in het ander terug.
ISBN 978 90 475 0160 2 Hardcover 157 pagina's | Van Goor | mei 2007
© Marjo, januari 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De vloek van Pak
Robin Raven
Als meester Patrick zijn klas de opdracht geeft om met een groepje een werkstuk te maken, hebben Tom, Myrthe, en Mehmet al snel besloten dat zij samen zullen werken. Maar waarover zullen ze het doen? Een land, dat is wel leuk. Turkije, waar Mehmet vandaan komt? Of Engeland, waar Myrthe al een paar keer geweest is? Of Indonesië, dat ineens bij Tom opkomt.
Maar de manier waarop het bij hem opkomt is niet bepaald gewoon: hij ziet een kind dat niemand anders ziet. Hij ruikt een geur - kruidnagel - die geen ander ruikt op dat moment. En hij hoort een stem, die hem dingen vertelt over Indonesië die hij helemaal niet wist!
Als hij thuis vertelt wat ze gaan doen zegt zijn moeder dat hij ook maar eens met opa moet praten! Die is in Indonesië geweest na de Tweede wereldoorlog. En toevallig heeft ze afgesproken dat hij bij hen komt logeren. Ook vertelt ze dat er bij hen op zolder een kist van opa staat, die eigenlijk weggegooid had moeten zijn. Natuurlijk gaat Tom snuffelen. En dan begint het avontuur pas goed: in de kist zit behalve een kris en een tokeh (soort hagedis) ook een pop.
Maar dat is geen gewone pop, het is een tau-tau, een houten pop die de overledene afbeeldt en beschermt in de dood. De tau-tau heet Soedjorno en zegt (!) dat hij hoort bij ene Karto. De tau-tau vraagt aan Tom of hij hem kan helpen om Karto te vinden, hij hoort immers alleen bij hem.
Tom heeft geen idee hoe hij dat aan moet pakken, maar in de brievenbus vindt hij een briefje waarin hij gewezen wordt op het bestaan van een toko in de buurt. Zijn moeder vertelt hem dat er een kleine jongen was die het in de bus stopte. Bij die toko weten ze vast ook meer over Indonesië, dus de drie jongelui gaan er eens naar binnen. En ontmoeten er Pak, die hen hele verhalen vertelt over zijn verleden in Nederlands-Indië. Later vertelt ook Toms opa nog van alles, maar dat is wel een heel ander verhaal! Over oorlog en andere vreselijke dingen.
En steeds is er die stem in Toms hoofd, als hij niet meer weet hoe het verder moet. Want Karto moet gevonden worden...
Dit boek is het debuut van Robin Raven, en het maakt mij benieuwd naar zijn andere boeken.
Het is een spannend avontuur over de geschiedenis van Nederlands-Indië. De informatie daarover wordt goed gedoseerd, en is voor kinderen heel goed te begrijpen. Er wordt verteld over de cultuur van Nederlands-Indië, over de uitbuiting van de kant van Nederland en over de oorlog die geleverd werd om dat te behouden. Als je informatie die in een geschiedenisles zwaar op de maag valt en dus niet interessant wordt gevonden, verpakt in een spannend verhaal als dit, dan lusten kinderen dat wel!
Isbn 90 00 03722 0 206 pagina's | Unieboek | mei 2006
Vanaf 10 jaar
© Marjo. november 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Gekaapt!
Robin Raven
De trein van Almere naar Amsterdam wordt gekaapt. In die ene coupé die de kapers op het oog hadden om hun gijzelingsplan uit te voeren zitten acht kinderen en een volwassene: zeven verkenners en hun groepsleider. Ze zijn, waren, onderweg naar Nemo voor een dagje uit dat Simon gewonnen had. Dat bezoek kunnen ze wel vergeten: Simon ziet hoe de machinist en de conductrice wegrennen van de trein, net als de mensen die in andere coupés zaten. Ze zijn alleen, met vier oudere jongeren, die hen wel willen vertellen dat ze dierenactivisten zijn: ze komen op voor de nertsen in Nederland, die een akelige dood moeten sterven voor bontjassen.
Een van hen, Allard, is echt fanatiek. Hij heeft in de andere coupés bommen neergelegd, zegt hij. Hij reageert fel als het wapen van een van de andere activisten geen kogels blijkt te bevatten en reageert geirriteerd als zijn collega's 'gezellig doen' met de kinderen. Hij wil ook geen dokter laten komen als Berend, de leider, ziek wordt omdat hij lijdt aan suikerziekte en nu geen insuline kan spuiten.
Hij eist contact met premier Balkenende: er moet een persconferentie komen, waarin gesteld wordt dat Nederland het fokken van nertsen zal verbieden. Hij belt diverse keren met de woordvoerder van het crisiscentrum, toevallig de vader van een van de kinderen.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Simon. Hij heeft toen ze de ramen dicht moesten plakken met sinterklaaspapier een stuk opengelaten en kan stiekem naar buiten kijken. Als ze de nacht moeten doorbrengen in de trein denkt hij donkere schaduwen te zien, maar er gebeurt niets. Terwijl de woordvoerder van het crisiscentrum aangeeft dat de heer Balkenende het allemaal niet zo snel voor elkaar krijgt, wordt Allard steeds kwader en de spanning stijgt.
Het is een spannend verhaal, met humor verteld (dat sinterklaaspapier bijvoorbeeld). De kinderen hebben allemaal een eigen karakter, net als de vier kapers dat hebben. Natuurlijk is een van hen van Indonesische afkomst! Het is ook niet vreemd dat de kinderen wel sympathie hebben voor de ideeën van de kapers, alleen niet voor de manier waarop ze dit aanpakken. Ze willen uit de trein, ze willen naar huis..
ISBN 9789047508717 | hardcover |134 pagina's | Van Goor | april 2009
Vanaf 10 jaar
© Marjo, 15 juli 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER