Ferguut De ridder met het witte schild
illustraties: John Rabou
tekst bewerkt door: Ingrid Biesheuvel
Ferguut voor het eerst als prentenboek
Het lied van Heer Halewijn (13e of 14e eeuw), Elkerlyc (15e eeuw), De klucht van een Koe (uitgegeven 1612) allemaal verplichte kost op school waar ik vreselijk van genoten heb. Het waren wonderlijke verhalen die zich afspeelden in een tijd die ver achter ons lag.
De boeken of teksten werden vaak klassikaal besproken omdat de oud-Nederlandse taal die in die werken gebruikt werd, vrij moeilijk te begrijpen was. Het was vaak een heel gepuzzel.
Deze ridderroman, Ferguut, is zelfs nóg ouder. Het verhaal is rond 1200 geschreven en zeg nou zelf, onderstaande tekst is voor ons erg moeilijk te begrijpen, al helemaal niet door schoolkinderen...
'Al mine herte hebbic verloren
Die hier tote u quam gevaren.
Waer es soe, lief? Wijstmi, caren,
Geef mi mijn herte, soe doedi wel.’
Toch is het jammer dat daardoor het mooie verhaal over de arme boerenzoon Ferguut die in een galante ridder verandert nauwelijks meer gelezen wordt. Gelukkig bestaan er mensen als Ingrid Biesheuvel die de voor ons onbegrijpelijke tekst omgezet heeft in modern, vlot Nederlands voor kinderen vanaf 10 jaar, zonder het karakter van het verhaal aan te tasten.
Het verhaal zelf gaat over de arme boerenzoon Ferguut die op een dag een stel ridders voorbij ziet komen. Hij weet onmiddellijk dat hij ook ridder wil worden. Gezeten op een boerenpaard en met een oude verroeste wapenuitrusting rijdt hij de ridderzaal binnen en meldt zich aan bij het hof van koning Arthur. Hofmaarschalk, heer Keye, begint onmiddellijk Ferguut te treiteren en te kleineren. Maar de overige ridders, inclusief de koning, zien de kwaliteiten van Ferguut. Deze wordt aangenomen en tot ridder geslagen, maar moet nog wel eerst bewijzen dat hij die rang waard is. Hij moet de sluier en hoorn gaan veroveren die in bezit zijn van de vreselijk Zwarte Ridder. Hij moet naar de Zwarte Rots, de plek waar geen ridder ooit van teruggekeerd is...
Natuurlijk neemt Ferguut deze opdracht aan, alleen al om die akelige Keye te bewijzen dat hij meer dan die lompe boer is waarvoor Keye hem houdt.
Onderweg ontmoet hij de beeldschone Galiëne die de knappe Ferguut onmiddellijk haar hart aanbiedt. Maar Ferguut weigert, hij moet verder, hij moet de Zwarte Ridder verslaan. Ferguut beleeft allerlei gevaarlijke avonturen en staat al snel gunstig bekend als de heldhaftige ridder met het witte schild.
Ferguut volbrengt zijn taak met verve.
Hij heeft daarmee wraak genomen op Keye, hij heeft bewezen dat hij een ridder met lef is én krijgt uiteindelijk Galiëne als vrouw. De lompe boerenzoon is inmiddels veranderd in een beschaafde, charmante ridder.
In het voorwoord schrijft Frits van Oostrom dat het originele boek zich bevindt in de universiteitsbibliotheek van Leiden. Het is geschreven op mooi perkament, met mooi versierde letters en is in goed leesbaar, regelmatig schrift geschreven. Maar... de boekmakers waren kalligrafen, geen miniaturisten. Het verhaal over Ferguut werd toentertijd niet geïllustreerd.
John Rabou zag de gemiste kans en heeft schitterende afbeeldingen bij het verhaal gemaakt, helemaal passend in de sfeer van die tijd.
Het is werkelijk ongelofelijk wat je te zien krijgt.
Gelukkig heeft de uitgever gezorgd voor een inkijkexemplaar want het is in woorden niet weer te geven hoe mooi en hoe passend de afbeeldingen zijn.
Dit boek is een blijvend sieraad om in huis te hebben. Prachtig, prachtig, prachtig.
ISBN 9789051163346 Hardcover met stofomslag, 84 pagina's Uitgeverij de Vier Windstreken november 2014
Leeftijd vanaf 10 jaar (voorlezen vanaf 8 jaar)
© Dettie, 2 december 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER