jeugd 10-12 jaar

Guy Didelez

http://www.guydidelez.be

 

Gebroken glimlach
Guy Didelez


Kaat is geboren met een gespleten lip. Na een paar operaties was daarvan al  in de kleuterklas nauwelijks meer iets te zien. "Kaat lachte alleen een beetje anders. Haar glimlach was gebroken zo leek het."
Nu ze ouder is zie je alleen nog een vaag bleek streepje van haar bovenlip naar haar neus lopen.
Als Kaat haar chatprofiel invult laat ze een foto weg. Lien, haar beste vriendin schrikt daarvan. Ze dacht dat Kaat zich goed in haar vel voelde. Maar Kaat is vastbesloten, géén foto bij haar profiel, vanwege het streepje en haar neus, die is te dik.
Wat Lien niet weet  is dat Kaat over een paar dagen geopereerd wordt aan haar neus. Dat heeft ze aan niemand verteld, zelfs aan Lien niet, alleen haar ouders weten het natuurlijk. Haar moeder wil weten waarom ze niets verteld heeft... Omdat ze er na de operatie niet uitziet natuurlijk! Ze wil niet dat iemand haar zo ziet.
Kaat heeft inmiddels een chatvriend, hij speelt dwarsfluit, iets wat Kaat heel lang heeft geprobeerd te spelen maar door haar lipspleet is dat een van de weinige dingen die ze niet kan. Kaat vindt Wannes heel leuk maar durft niets te vertellen over haar lipspleet en aanstaande operatie, een neustussenschotcorrectie. Ze is veel te bang dat hij haar dan niet meer leuk vindt. Als Wannes probeert met haar af te spreken raakt ze in paniek en verbreekt ze de chatverbinding.
Na de operatie is haar gezicht bont en blauw, over haar neus zit een kapje maar volgens de arts is alles goed gegaan. Ze mag naar huis en net als ze een ochtendje alleen thuis is, gaat de bel, ze doet de deur open daar staat Wannes! Hoe het afloopt moeten jullie zelf maar lezen.

Het boek kwam tot stand in samenwerking met VAGA VZW, Vereniging voor Aangeboren Gelaatsafwijkingen.
Achterin het boek wordt  verteld wat deze vereniging allemaal doet.
In het verhaal zelf wordt op een prettige manier duidelijk gemaakt wat een lipspleet is en wat er aan te doen is. Vooral duidelijk wordt, dat met de huidige technieken heel veel gedaan kan worden zodat er nauwelijks meer iets te zien is van de afwijking. In het verhaal is  Kaat, zoals elke puber, onzeker over haar uiterlijk, vooral haar litteken en 'dikke' neus zitten haar dwars, ook al is er totaal niets mis meer mee, haar moeder zegt haar dat ook.

'Ik vind je neus mooi zoals die is,' zegt ze naar waarheid.
'Als ik heel eerlijk ben, hoefde die laatste operatie voor mij niet.'
'Ik weet het,' geeft Kaat toe. 'Je kunt het bijna niet meer zien. Maar bijna is niet genoeg. ik wil dat er helemaal niets meer van te zien is. Niemand mag vermoeden dat ik met een gespleten lipje geboren werd.'

'Niemand zal het zien, antwoordt mama. Daar hebben we met z'n allen heel hard aan gewerkt. papa en ik, de dokters, jij... Ik sta keer op keer vol bewondering te kijken hoe je met zo veel moed de volgende operatie tegemoet gaat!'


Kaat maakt het zichzelf erg moeilijk, helemaal door niets aan haar beste vriendin te vertellen. Ze reageert op gegeven moment naar mijn idee ook wel een beetje erg extreem, ze vergeet dat haar vriendin van niets wist. Maar ja, ik ben geen onzekere puber en Kaat wel.
Het is een positief verhaal over een meisje dat wel weet wat ze wil en met vallen en opstaan en veel moed ook bereikt wat ze wil.


ISBN 9789044811544 Hardcover 125 pagina's Uitgeverij Clavis oktober 2009
Vanaf 12 jaar

© Dettie, december 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Gebroken glimlach


Het is lastig om in een boek te duiken dat geschreven is voor een bepaalde doelgroep als je zelf niet tot die doelgroep behoort.
Guy Didelez vertelt het verhaal van Kaat die geboren is met een schisis, oftewel hazenlip. Ze is een jaar of dertien nu, en heeft al de nodige operaties achter de rug, waardoor haar omgeving eigenlijk niet eens meer
ziet hoe ze er ooit uit heeft gezien. Alleen haar vriendin Lien weet dat, maar zelfs zij heeft het ergste niet gezien.
Ik kan me goed voorstellen dat Kaat er toch last van heeft, dat het voor haar moeilijk te accepteren is dat iemand die er niets van weet ook dat dunne litteken niet eens ziet. In haar hoofd is zij gehandicapt, en ze voelt zich niet prettig als mensen haar aanstaren. Als ze voor school aangewezen wordt om een spreekbeurt te houden weet ze zich daar voorlopig onder uit te draaien. Lien snapt er niets van, niet van het feit dat de juf het accepteert, maar ook niet waarom Kaat niet kan inzien dat het niemand opvalt. Maar wat ze ook niet weet is dat Kaat nog een laatste operatie wil: een neuscorrectie, en dat gaat nu gebeuren. Maar Kaat vertelt het niemand, ze meldt zich alleen ziek.
En dan doet Lien iets heel doms, maar zij kan niet weten hoe dom: ze regelt een afspraakje, waar Kaat niets van weet, met een jongen die ze alleen via internet 'kennen'. Die ontmoeting is voor Kaat een ramp en tegelijk haar redding, in de zin dat ze eindelijk zal leren accepteren dat ze een mooie meid is.


Dat is het verhaaltje, een eigentijds verhaal, doorspekt met informatie over kinderen met een hazenlip, vooral de psychologische kant er van. Zonder dit thema blijft er alleen een slap romantisch verhaaltje over. Het lijkt me een opsteker voor de kinderen die er mee zitten, maar of het andere kinderen zal aanspreken?
Maar misschien was dat ook niet de bedoeling.


ISBN 9789044811544 Hardcover 125 pagina's Uitgeverij Clavis oktober 2009
Vanaf 12 jaar

© Marjo, januari 2010