Vergeten steden
tekst Guido Quarzo
illustraties Gemma Plum
Als je dit boek openslaat zie je een grijze, gevlekte pagina met een soort prehistorische tekeningetjes. Het lijkt alsof er een grotwand is weergegeven. Deze tekeningetjes zie je terug op de witte titelpagina en zij versterken de indruk dat je kennis gaat maken met heel oude, inmiddels vergeten, steden en dat gebeurt ook.
De verhalen over deze steden worden verteld door 'de reiziger' en deze begint zijn vertellingen met...
"De steden van nu zijn zoals ze zijn. We kennen ze allemaal. Maar dat is niet altijd zo geweest. Heel lang geleden waren er bijna geen steden en die enkele die je kon bezoeken, waren onderling zo verschillend en zo vreemd dat jullie mij niet zouden geloven als ik erover vertelde.
Toch wil ik jullie vertellen over Duin, want ik ben er geweest voordat de wind de stad definitief wegblies, en zelfs als iemand mij een leugenaar noemt en volhoudt dat ik alles heb verzonnen, vraag ik jullie mij te geloven. Want het is allemaal waar, ik heb het met eigen ogen gezien."
Duin was een stad van zand. Toen de reiziger daar aan kwam zag hij dat niet alleen de huizen maar ook de straten, pleinen en fonteinen van zand waren. Iedereen in de stad droeg een grote steen met zich mee. "Ze zijn tegen de wind" zei een inwoner desgevraagd. Toen er een heel harde wind opstak begreep de reizger het pas. Hij kon nog net het touw vastpakken die om de steen van een inwoner gebonden zat en waaide zodoende niet weg. Toen de wind weer was gaan liggen zag het stadje er heel anders uit. Elke keer moesten de inwoners zoeken naar hun huis, als die er nog was... De steen was eigenlijk het enige vaste punt in hun wereld van zand...
Daarna volgen het verhaal over de stad Hoek, een stad waar niet één beschutte plek, niet eens iets met een dak was. Er waren niet eens huizen! Toch werd de reiziger aangesproken omdat hij op een muur stond.
Wolk is weer heel anders. "De stad Wolk rees voor je op als een heel hoog woud en je had de indruk dat ze de wolken aanraakte of zelfs dat ze zich uitstrekte om een gat in de hemel te boren." Deze torenhoge huizen hebben hun invloed op de bewoners van Wolk. Waarom lopen ze bijvoorbeeld zo krom? Natuurlijk wil de nieuwsgierige reiziger weten wat er aan de hand is.
En wat te denken van de stad Rad die maar voortrolt mét zijn inwoners!
De stad 'Vertelopnieuw' is helemaal bijzonder. Het is de stad van de mooie verhalen. Eens zei men: elk huis van Vertelopnieuw is als een verhaal, en zoals je nooit twee gelijke verhalen vindt, zo zul je er ook geen twee gelijke huizen vinden. Alle inwoners waren verhalenvertellers en ze hielden onderling wedstrijden wie het mooiste vertelde. Maar het ging niet zo goed met de stad, een oude bedelaar vertelde aan de reiziger waarom de stad zo vreselijk aan het vervallen was.
De laatste twee steden die de reiziger bezoekt zijn Muur en Wiezalhetzeggen. Ook deze steden hebben hun eigen bijzonderheden, vooral Wiezalhetzeggen, maar... bestond die stad eigenlijk wel?
Het zal inmiddels wel duidelijk zijn, in de verhalen zit een bepaalde symboliek. Ze verwijzen naar het ontstaan van zaken en dingen die wij nu heel gewoon vinden. Apart is dat namen van enkele personages een oude betekenis hebben. Die namen zijn in de tekst met een * aangegeven en de betekenis vind je op dezelfde pagina onderop bij het sterretje terug. De verhalen zijn lekker mysterieus en worden verteld met een vleugje humor. (Voorin het boek staat vermeld dat de schrijver zich liet inspireren door het boek Onzichtbare steden van Italo Calvino.)
De afbeeldingen bij de verhalen zijn eveneens heel bijzonder, de inwoners zijn bijvoorbeeld afgebeeld als donkere silhouetten. De etsen hebben allen iets weg van prehistorische tekeningen maar zijn toch modern. Door de afbeeldingen en over de tekstpagina's loopt een rode stippellijn die de wandelroute van de reiziger voorstelt. Het is een boek dat je telkens opnieuw oppakt om nog even een verhaal te lezen of de mooie afbeeldingen te bekijken.
Nadat ik diverse boeken van deze nieuwe uitgeverij heb gelezen moet ik tot de conclusie komen dat Tutti een uitgeverij is om in de gaten te houden. Opnieuw heeft zij met Vergeten steden een zeer bijzonder boek uitgegeven. Het zou me niets verbazen als de boeken van deze uitgeverij later gewilde collector's items worden.
ISBN 978 949 0139 10 0 Hardcover 48 pagina's | uitgeverij Tutti | november 2010
Voorlezen vanaf ca. 8 jaar, zelf lezen vanaf ca. 10 jaar (maar ook volwassenen zullen van dit boek genieten)
© Dettie, 31 januari 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER