Over stresskippen en vegaburgers
Netty van Kaathoven Evelyn Gorter

Meester  Bram bereidt de klas voor op een dagje naar de boerderij in het kader van een lesproject over eten. Ze zijn al naar de kassen geweest waar groentes gekweekt worden, en nu is de boerderij aan de beurt, waar koeien en kippen  worden gehouden.
In de klas zit een nieuw meisje, Nanou, dat aankondigt dat ze niet mee wil. In eerste instantie zegt ze niet waarom dat zo is, maar als ze beweert dat dieren daar op die boerderij geen leuk leven hebben, vindt meester Bram dat ze toch mee moet gaan. Helaas voor de dieren blijkt het meisje gelijk te hebben. De kinderen vinden dat de dieren het helemaal niet zo leuk hebben, hoe mooi de boerin het ook allemaal kan vertellen. En zoals dat tegenwoordig vaak gaat, is het voor de kinderen toch een schok als ze horen dat het lieve kalfje straks op hun bord kan liggen. En dat die kippen niet eens ouder mogen worden dan een week of zes.
Later zal Nanou hen vertellen dat het allemaal nog erger kan. Maar ook dat het beter kan: dat er ook boeren zijn die hun dieren wel een goed leven gunnen voor ze naar de slacht gaan. Maar dat vlees kost dan wel meer.
Nanou vertelt dat ze bij haar thuis vegetarisch eten, en dat het heel lekker is allemaal. De andere kinderen willen er wel meer van weten, en dus houdt Nanou een spreekbeurt. Maar in de klas zit ook een jongen die de zoon is van een varkensboer, en die heeft het moeilijk: hij hoort heel andere verhalen thuis! Als de klas besluit om op kamp vegetarisch te gaan koken, wil hij niet eens mee...

Het boek ziet er aan de buitenkant erg leuk uit, en helaas valt het verhaal dan wat tegen. Het zit vol clichés, is erg voorspelbaar, en eigenlijk helemaal niet spannend. Nu is het de vraag of een verhaal over een onderwerp als dit spannend moet zijn, maar dat leest natuurlijk wel een stuk makkelijker. Nu verflauwt de aandacht nogal snel. Bovendien is het niet bepaald voor gevoelige zielen. Een kind dat niet weet hoe de wereld in elkaar zit, kan misschien niet tegen deze waarheden. Moeten ze het dan toch lezen? Of juist lezen? Hm... ik denk dat daarom de verpakking, het verhaal dus, wel wat meer uitgesponnen had mogen worden in een spannend verhaal, waarbij de feiten mondjesmaat verteld worden, dan is dit soort informatie makkelijker te behappen. Het is een beetje veel van het goede. Maar voor een kind dat al wel een beetje weet waar de klepel hangt, is het een prima boek.
En het is dan ook leuk om na het verhaal de toevoegingen door te nemen: de recepten; een lesje in de geschiedenis over voedsel. De morele kant van de zaak wordt behandeld, en er staan tips in om meer informatie te zoeken. Voor bijvoorbeeld een spreekbeurt. Of een kookfeestje zoals in dit boek beschreven wordt.
Ik denk dat ik vanavond eens Mexico Plato op tafel zet!

ISBN 9789085605621 Hardcover | 126 pagina's | Uitgeverij SWP Niño | september 2009
Leeftijd 10 - 12 jaar

© Marjo 1 februari  2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER