De Drakenoppasser
Josh Lacey
Het eerste verhaal De Drakenoppasser begint gelijk al goed... De draak heeft het konijn van Emmy opgegeten. De draak? Ja, de draak!
Oom Mart heeft namelijk even gauw zijn draak gedropt bij zijn zus, de moeder van Edward en Emmy. Maar hij is vergeten te vermelden wat het dier eet en verder nodig heeft. En nu heeft de draak dus het konijn van Emmy opgegeten. Emmy is in tranen en moeder is heel boos.
Maar ze zal nog veel bozer worden want de draak is een verschrikking. Hij poept het huis onder, steekt de gordijnen in brandt en eet alles op wat hij maar tegenkomt. De koelkast zelf heeft hij ook al gesloopt. Gelukkig eet hij geen mensen, hopen ze. Edward mailt zich suf naar zijn oom, hij moet terugkomen want mama wil de draak naar de dierentuin brengen, dan moet Ziggy in een hok!
Maar als mama met de dierentuin belt geloven ze haar niet, en ook de man van de dierenwinkel gelooft haar niet, want draken bestaan niet! En waar is oom Mart? Hij is ook niet aangekomen in het hotel...
In het verhaal De Drakenoppasser gaat vliegen moet Edward's familie weer op Ziggy passen. Maar Ziggy wil niet eten, hij zit alleen maar in de linnenkast, tussen de schone lakens en wil er niet uit komen. Edward maakt zich erge zorgen, maar oom Mart heeft een mediatieweek en mag niet gestoord worden. Wat moeten ze doen?
Edward mailt en mailt naar zijn oom maar hoort niets en dan... heeft Ziggy een ei gelegd. Ziggy is dus geen mannetje maar een vrouwtje!
Edward vindt het geweldig! Hij kan niet wachten tot het ei uitkomt, hij wil eigenlijk niet eens naar school, want stel je voor dat het kleine draakje dan net geboren wordt! Gelukkig is hij erbij en vindt het het allermooiste wat hij ooit meegemaakt heeft. Ze noemen het kleine draakje Arthur. Het is helemaal geweldig!
Maar een dag later horen ze een harde klap, dakpannen vliegen in het rond. Iedereen rent naar buiten en ziet een enorme draak op het dak zitten en Ziggy is niet blij dat hij er is. Ze gromt en grauwt naar de draak. Maar de draak is groot en sterk en ze vluchten gauw het huis weer in. Wat nu?
De draak zit in de tuin en ze kunnen daardoor het huis niet uit! Als dat maar goed afloopt... en dat doet het. Sterker nog Edward heeft het avontuur van zijn leven!
De twee verhalen over Ziggy en zijn oppasser bestaan helemaal uit mails naar oom Mart. Dat doet het erg goed dit keer. Omdat Edward zo onbekend is met een drakenleven hoop je erg met hem mee dat oom Mart eindelijk antwoord stuurt. Een enkele keer stuurt oom Mart ook wel een berichtje terug maar meestal heeft Edward er niet zoveel aan.
Bij de verhalen staan vrij veel ingekaderde zwart-wit afbeeldingen van Carry Parsons, deze zijn mooi getekend maar zouden in kleur veel beter tot hun recht komen. Nu springt de draak er vanwege de gebruikte grijstinten niet erg uit, en dat is jammer.
De tekst is afgedrukt als mailberichten en boven elk bericht zien we een steeds wisselend portret van Edward, de ene keer is hij vrolijk, de andere keer verschrikt of boos. Apart om te zien.
Aan het eind van het boek staan nog enkele tips voor drakenoppassers én zowaar een berichtje van oom Mart!
Het is een erg leuk boek dat bovendien prettig geprijsd is. Kinderen zullen zeker genieten van deze twee grappige drakenverhalen!
Inmiddels zijn er al meer boeken verschenen over de drakenoppasser, zoals De drakenoppasser op reis en in oktober 2016 verschijnt De drakenoppasser viert feest. We kunnen dus nog vaker genieten van Edward en zijn draken!
ISBN 9789000349883 | Hardcover | 131 pagina's | Uitgeverij Holkema & Warendorf | maart 2016
Vertaald door Merel Leene | Leeftijd 7 +
© Dettie, 17 juli 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER