Mathilde Stein

https://www.mathildestein.nl

http://www.pietgrobler.com

Maksie
Mathilde Stein

In de dierenwinkel zit een klein wit hondje te wachten tot iemand hem komt halen.
Hij zit er al best een tijdje want Maksie, zo heet-ie, gaat niet zomaar met iemand mee! Want als zo’n oud dametje voor de etalage blijft staan en kirt dat ze hem zo schattig vindt, duikt Maksie onmiddellijk ver weg. Met zo’n omaatje gaat hij niet mee!
Want hij mag dan zo klein zijn dat hij in een handtas past, hij is absoluut niet schattig!
Hij is stoer, niet voor een kleintje vervaard, en hij wil echt geen roze jasjes aan, of ‘hondemans’ genoemd worden!
Maksie wil een stoere baas en als niemand zich meldt, nou dan gaat hij zelf wel op zoek!

‘whooooo.
Met open mond staat Maksie te kijken.
Daar IS hij dan.
De enige echte!
Gewoon, zomaar, tussen de mensen!
Hij ziet er nog stoerder uit dan Maksie ooit had durven dromen.
Stoerder en sterker en…Nou ja, misschien ook een héél klein beetje minder lief.
Maar dat geeft niet.’

Dus hij volgt de man, zijn Droombaas. Alleen doet die toch wel eigenaardige dingen.
Ha, denkt Maksie, hij wil zien of Maksie wel goed kan spoorzoeken!? Leuk!
Maar Droombaas vindt de achtervolging van Maksie helemaal geen leuk spelletje!
En wat doet dat oude dametje toch?

Zo leuk, dit verhaal! Door het lettertype met de vele witregels is het geschikt voor lezers die de kunst van het lezen al een beetje machtig zijn. Zij worden wel uitgedaagd als ze dit verhaal willen blijven lezen. En natuurlijk willen ze dat, want het is een spannend avontuur!
De illustraties van Jan Jutte - soms over twee pagina’s, soms klein - dragen ook bij aan een goed begrip van de tekst. Ook de jonge lezer zal al snel doorhebben wat er aan de hand is, hetgeen het niet minder spannend maakt.

Mathilde Stein (Den Haag, 1969) studeerde Spaans en Communicatiewetenschappen, gecombineerd met een avondopleiding aan de kunstacademie van Bordeaux.
Tegenwoordig woont en werkt ze in Engeland als freelance journalist en International Event Support. Daarnaast doet ze haar schrijfwerk. Dat leverde al een Zilveren Griffel op in 2023 voor Pluk en Pluis.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De weg naar terug
1. Pluk en Pluis
Mathilde Stein

‘Pluis zit in zijn hok. Lekker rustig.
Opeens wordt er een zwarte harige bal in gezet.
Dat is Pluk. Ook een cavia!
O nee, sorry: een ninjavia!
Pluk gooit Pluis’ leven helemaal overhoop.’

Pluis had het net zo naar zijn zin. Hij heeft helemaal geen gezelschap nodig! Hij heeft een groot hok, iedere dag vers hooi en zijn baasjes Groothand, Kleinhand, Kleurhand en Aaihand zijn erg lief voor hem.
En wie is Pluk eigenlijk? Hij vindt gewone dingen heel bijzonder. Maar hij is dan wel weer bang voor het geluid van een brievenbus?
Hij had helemaal geen hok, vertelt hij. Soms zat hij in een zak, dan weer in een doos.
En hij mag dan een druktemaker zijn, hij is voor de duvel niet bang, tenminste niet voor Sis.
Pluis wel, hij vindt Sis echt eng. Maar die kan toch niet bij hem in het hok komen!
Wel er bovenop helaas, waar hij Pluis bang probeert te maken:

‘Sis krast met zijn klauwen over het dak. Kgggt. Kgggt.
‘Lekker muziekje hè, knaagmans?’
Sis grijnst.
‘Wat ben je toch een bange poeperd. Geeft niet hoor.
Bang of niet, je smaakt toch hetzelfde.
Lekker.’

Ha, maar Sis weet nog niet dat Pluk een ninjavia is. Een ninjavia die vindt dat Sis zijn vriend met rust moet laten en dat nog voor elkaar krijgt ook.
Hoe? Nou dat moet je zelf maar lezen.

Het verhaal begint met een proloog (=iets wat je moet weten voor het verhaal echt begint) en eindigt met een epiloog (=nog een extra stukje verhaal als het eigenlijk al is afgelopen) Daarin wordt verteld over een prins en een prinses, De mooie en dure ring van de prinses is verdwenen! Gestolen? Ook een leuk gegeven voor een verhaal, maar wat hebben Pluk en Pluis daarmee te maken? Nou een heleboel, maar: zelf lezen dus!

Dit boek is geschikt voor kinderen van groep 4, die al kunnen lezen (M4 -E4). Dat wil zeggen dat de woordkeuze aangepast is, de zinnen kort zijn en steeds op een nieuwe regel beginnen. Er is veel witruimte en de hoofdstukken zijn van elkaar gescheiden met behulp van oranje pagina’s.
Er staan ook veel grappige tekeningetjes in, zwart wit en oranje.
Het verhaal is spannend en grappig.
De namen zijn leuk gevonden: Pluk noemt Pluis soms ‘brootje’. Weet je bijvoorbeeld al wat voor dier Sis is? En deze: 'Groothand doet schillen-blaadjes-kontjeswerk’.
Kinderen van een jaar of 7-8 gaan hier zeker van genieten!
Hopelijk volgen er nog meer avonturen over deze twee vrienden.

Mathilde Stein (Den Haag, 1969) studeerde Spaans en Communicatiewetenschappen, gecombineerd met een avondopleiding aan de kunstacademie van Bordeaux. Ze werkte jarenlang als organisatie- en communicatieadviseur door heel Europa, met name voor grote sportevenementen.

ISBN 9789047714873 |Hardcover| 317 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | september 2022
Leeftijd vanaf 7 jaar; AVI M4-E4

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vuurtorenbeer
Illustraties: Piet Grobler
Tekst: Mathilde Stein

Vuurtorenbeer is in feite altijd een blij ei. Hij vindt het heerlijk dat hij een vuurtorenbeer is en elke ochtend zo lekker in zee kan duiken, overdag kan surfen en schelpen zoeken en 's avonds de vuurtorenlamp kan aansteken. Hij heeft gewoon een supergeweldig leven.

Eens in de zes weken komt de postbodeboot langs en die brengt hem naast allerlei spulletje ook alle kranten van afgelopen tijd. Postbode vertelt dat er een nieuwe serie in de krant staat, over Avonturenbeer. Vuurtorenbeer gaat gelijk de verhalen lezen en vindt ze zo leuk dat hij niet meer kan stoppen met lezen. Wat een avonturen beleeft die beer!
Nadat hij alles gelezen heeft is Vuurtorenbeer ineens niet zo blij meer. Erger nog, hij vindt zijn leven op zijn kleine eilandje maar saai.
Alles wat avonturenbeer beleefd heeft is veel spannender!

Maar dan gaat het stormen en hoort Vuurtorenbeer iemand om hulp roepen. Natuurlijk springt hij zijn boot in en roeit door de hoge golven en zware storm naar de drenkeling. Gelukkig kan hij hem redden en als hij eenmaal thuis is ziet hij wie hij gered heeft, het is Avonturenbeer! Dat is even helemaal te gek! En Avonturenbeer kan voorlopig niet weg, want de postboot komt pas over een paar weken. De Vuurtorenbeer ziet het helemaal zitten. Wat zal hij een leuke tijd hebben met deze beer, wat zal hij veel over zijn avonturen te horen krijgen!

De blijdschap van Vuurtorenbeer zakt echter steeds meer in... Is Avonturenbeer wel zo'n leuke beer? Langzamerhand wordt het Vuurtorenbeer allemaal duidelijk en dan... ontploft hij met alle gevolgen van dien! Vuurtorenbeer maar vooral Avonturenbeer leren daarmee de les van hun leven, namelijk dingen lijken vaak mooier dan ze zijn en eerlijkheid duurt het langst. Daarna is alles anders én beter.

Het humoristische verhaal is in een sprankelende taal geschreven, zoals: Een lichte storm wordt bijvoorbeeld een kinderwindje genoemd en Vuurtorenbeer roeit 'Tussen torenhoge muren van nat en van zout' Je ziet het gelijk voor je! Piet Grobler heeft daarbij afwisselend in kleur en zwart/wit heel toepasselijke tekeningen gemaakt waardoor je je nog beter kunt inleven in het verhaal. Gewoon een superboek!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lees meer...

Pagina 1 van 2

<< Start < Vorige 1 2 Volgende > Einde >>

jeugd 6-9 jaar

Mathilde Stein

Lees meer...