jeugd 6-9 jaar

Jef Aerts

http://www.jefaerts.be

http://www.marittornqvist.nl

https://www.martijnvanderlindenillustrator.nl

 

Roversjong
Illustraties: Martijn van der Linden
Tekst: Jef Aerts


Het zal je maar gebeuren. Zit je rustig onder de bessenstruik op je eieren te broeden, komt er ineens een vos herrie schoppen.
Iedereen helemaal in paniek en de arme haan evenals de andere kippen overleefden helaas het vossenbezoek niet.
Dat is natuurlijk heel eng en erg, maar ja je bent een moederkip, een kloek, dus je blijft op je eieren zitten, met of zonder vossen, onder de bessenstruik.

Maar ... wat doe je als de vos weg is en er een klein vosje achterblijft? Een vosje dat bovendien heel verdrietig is.
Dan ga je toch voor zo'n zielig diertje zorgen, je neemt het kleintje mee naar jouw nest en slaat je vleugels om hem heen.


Vera, want over haar hebben we het, zorgde voor het vosje alsof het haar eigen kind was en toen haar eieren uitkwamen likte het vosje de kuikentjes schoon.
Vonk, zoals Vera het vosje genoemd had, speelde gezellig met zijn 'broertjes en zusjes' en vooral met Pojke het haantje werd hij goede vriendjes.
Helaas, na een paar maanden kocht de boer nieuwe kippen en die vonden zo'n vosje in de buurt maar raar en griezelig Je weet maar nooit wat zo'n vosje gaat doen ...
De sfeer wordt er niet beter op.


Op gegeven moment beseft Vera dat het zo niet langer kan, ze besluit dat ze samen met Vonk weg zal gaan. Haar jongen redden inmiddels zichzelf wel.
Maar de wereld is heel groot, en is een stad wel iets voor een kip en een vosje?


Dit lieve, ontroerende verhaal is hartverwarmend. Moeder Vera is een móeder in de juiste zin van het woord. Ze is ook realistisch maar een keus maken over wat het beste is voor haar lieve Vonk is lastig én heel moeilijk. De afbeeldingen erbij zijn warm en stralen allemaal de liefdevolle zorg van moeder Vera uit.
Kortom, een fijn, gezellig en warm verhaal met prachtige illustraties.


ISBN 9789045129839 | Hardcover | 64 pagina's | NUR 282 | Querido | 27 februari 2024
Leeftijd 7+

© Dettie, 3 juli 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

altGroter dan een droom
Jef Aerts & Marit Törnqvist


‘En het was niet zomaar verdriet. Ik had dit altijd al gevoeld. Het was een oud verdriet zonder tranen. Het hing als behangpapier in alle kamers van ons huis. Het zat verstopt in de soep van mama, in het klussen van papa of in een muts voor de kou.'

Door het hele boek heen vliegen de vogels die we bij het openslaan van dit prachtige boek meteen al zien. De kleuren, in lichtheid en donkerte variërend, zijn zacht en dromerig, waardoor de uitstraling iets romantisch heeft. Maar al kun je het verhaal dat verteld gaat worden ‘romantisch’ noemen in een algemene literaire betekenis, het is niet een mooi onbekommerd verhaaltje over een leuke droom.


Het jongetje dat we namelijk op de eerste pagina-met-tekst zien zitten aan een enorme tafel is alleen. Erg alleen. Er is wel een poes, maar die ligt te slapen op een stoel en is voor het kind niet zichtbaar. Ook het beertje dat op de grond zit niet. Hij eet marsepein.

Maar dan, hij hoort iets.
‘Geen enkel geluid fluisterde zoals dit.’
Het is iemand die hem ‘broertje’ noemt. De zus die hij niet kent! Er hangt een zwart-wit fotootje aan de muur. Ze is dood, de jongen heeft haar nooit gekend.
Maar zus wil fietsen! Hij moet klaar staan voor haar, in de nacht, en de marsepein meenemen.


‘Nu weet ik best dat je veel kan als je dood bent. Je kan gesprekken doen stilvallen en mensen doen huilen. Je naam wordt plechtig uitgesproken en alleen al door aan jou te denken, vallen mensen elkaar in de armen. Maar fietsen?’


Die nacht staat er een meisje aan zijn bed, en ze neemt hem mee, en laat hem bijzondere plekken zien die in haar leven een rol gespeeld hebben. Een kerk, het ziekenhuis, het kerkhof, een park. Het is een wonderschone droom, maar ook echt een droom: de tekeningen geven dat duidelijk aan: de kerk is als een kathedraal, het ziekenhuis oogt niet als een ziekenhuis maar als een hotel.  Samen fietsen ze de nacht door, tot de maan ‘bijna tegen de grond hing’.
Als de jongen wakker wordt is ze weg. Natuurlijk is ze weg. Maar ze heeft troost gebracht voor het oude verdriet, en als hij beneden komt, is de grote tafel niet meer leeg...


Marit Törnqvist heeft prachtige tekeningen gemaakt, en Jef Aerts heeft een ontroerend verhaaltje geschreven, hun samenwerking heeft een fantastisch mooi boek opgeleverd.
Het is een twijfelgeval: is dit een prentenboek of is het een leesboek?
De leeftijd is op zes jaar gezet, hetgeen pleit voor een leesboek. Maar ik vind de woordkeuze soms wel moeilijk voor zo'n jong kind en sowieso heeft dit boek een onderwerp waar je een kind niet zonder begeleiding mee laat zitten. Ook wordt het verhaal in de ik-vorm verteld, dat vinden de meeste jonge kinderen niet prettig.
Ik zou pleiten voor samen lezen, samen genieten van de mooie tekeningen, de mooie kleuren en het romantische aangrijpende verhaaltje. Zeker als je dit boek leest vanwege het thema.

Jef Aerts is een Vlaams schrijver en dichter. Nadat hij vier romans en een dichtbundel voor volwassenen publiceerde, begon hij in 2012 te schrijven voor kinderen en jongeren.
Zijn fantasievolle werk wordt vooral geprezen omwille van de stilistische kracht, de grote emotionele verfijning en de onderhuidse gelaagdheid.

Marit Törnqvist stond nog maar aan het begin van haar loopbaan als illustratrice toen haar gevraagd werd de boeken van de beroemde Zweedse schrijfster Astrid Lindgren te illustreren. Zij mocht ook het Astrid Lindgren-verhalenhuis inrichten, waar scènes uit beroemde verhalen van deze schrijfster zijn nagebouwd. Törnqvist ontving tot nu toe een Zilveren Griffel en een Gouden Penseel.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN  9789045114019|hardcover|48 pagina's |Uitgeverij Querido Kinderboek |januari 2013
Leeftijd vanaf 6 jaar

© Marjo, 21 maart 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER