Maaike Looijen

https://www.maaikelooijen.com

Ourania
De kleine woestijnwind
Maaike Looijen

De negenjarige Ourania heeft het nu wel gezien in die woestijn. Zand, zand en nog eens zand. Ze woont daar met haar vader en Faroek. Die laatste is een Toeareg, hij weet alles over de woestijn. En haar vader wil ook alles weten. Ourania weet niet beter dan dat ze iedere dag opnieuw, al jaren lang, bij haar vader in zijn vliegtuig stapt. Dan vliegen ze samen over de woestijn en noteren alles wat ze zien. Alle sterren, alle kippen en kamelen. Echt alles wat ze zien.

Ourania denkt dat haar vader dit alleen doet om de herinnering aan haar moeder levend te houden, maar hij beweert dat het nog niet klaar is, deze ontdekkingstocht, ook al droomt Ourania van een ander land. Van haar oma kreeg ze namelijk een boek ‘onze groote rivieren’. Plaatjes met water, gras en modder, ze bekijkt het boek vaak. Maar als ze dat zegt, wordt haar vader boos:

‘We gaan pas iets anders doen als het grote gele aantekeningenschrift compleet is. Eerder niet. Het grote gele aantekeningenschrift moet af en volledig zijn. Dat hebben je moeder en ik elkaar beloofd en wat je belooft, dat moet je doen.’

En dan gebeurt er iets vreselijks. Ourania laat onverhoeds het schrijft uit haar handen vallen als ze aan het vliegen zijn en het dwarrelt naar beneden. In de woestijn. Hoe moet ze dat nu terugvinden? Want dat is wat haar vader eist: binnen vier dagen moet ze het vinden, anders beginnen ze helemaal opnieuw. Een schrikbeeld: weer jarenlang boven al dat zand vliegen! Dan komt ze nooit in dat ‘oneindige laagland waar brede rivieren stromen’!
Dus gaat ze op zoek. De woestijn in. Misschien gevaarlijk, maar dat kan haar niet schelen!
En zo ontmoet ze een jongen, David. Hij zit met zijn kameel aan het strand. Hij wacht. Net zolang tot zijn ouders aanspoelen, zegt hij.

Twee kinderen met eenzelfde soort missie. Ze zijn op zoek, de een naar een schrift dat de deur naar de toekomst moet openzetten, de ander naar ouders, er van overtuigd dat ze op een dag zullen aanspoelen. In het begin is David afstandelijk - wat moet dat vreemde kind van hem – maar gaandeweg sluiten ze vriendschap. Dan helpt David haar zoeken en raken ze verzeild in een zandstorm.
Wat zal haar vader ongerust zijn!
Maar gelukkig is Faroek er, de wijze man die de woestijn kent. En die besluit beide kinderen te helpen.

Faroek heeft nog een andere rol in het verhaal. Af en toe vertelt hij verhalen. Verhalen als parabels, de twee kinderen kunnen er een les uit leren. Het verhaal over Samuel bijvoorbeeld leert hen dat tegenslag in het leven nodig kan zijn om te leren. Of ze dat ook van de oude man aannemen, dat is een ander verhaal.

Er zit een spanningsboog in het verhaal, maar het gaat vooral over vriendschap, over samenwerken, en over wat het leven is of kan zijn. Een filosofisch verhaal, maar niet zweverig of hoogdravend. Het is zo geschreven dat jonge lezers het aan kunnen. Het is een avontuur, maar dan zonder flitsende acties of spannende achtervolgingen, het verloopt eigenlijk vrij traag zodat het allemaal goed te volgen valt en je de boodschap goed kunt begrijpen. Wie ben je? Wat wil je zijn?

Ourania werd genomineerd voor de Hotze de Roosprijs 2022.

Maaike Looijen (Amsterdam, 1976) groeide op aan de Amstel en verzon altijd avonturen en verhalen. Na haar opleidingen Nieuwe en Nieuwste Geschiedenis en Culturele Studies schreef ze artikels voor verschillende kranten en tijdschriften.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Maaike Looijen