Arda Het Aardrijkkaboutertje
illustraties: Francien van Lang
tekst: Dagmar van der Krift
Arda het Aardrijkkaboutertje leeft al heel lang in een tuin van het Aardrijk. Ze heeft daar allemaal vriendjes en vriendinnetjes, zoals Senne de rups en Burp de koolmees waarmee ze allerlei avonturen beleeft.
Zoals op een koude winterdag in december, toen Arda en Senne ineens een bloemengeur roken. Waar kwam dat nou vandaan, zo midden in de winter? Ze deden de deur open en zagen krokussen en narcissen in bloei staan en ook de bomen stonden ineens volop in knop! Hoe kon dat? Ze vroegen het aan de wijze Oude Merel en die wist de oorzaak. Het waren de sneeuwklokjes die veel te vroeg aan het luiden waren. Daardoor dachten de bloemen en bomen dat het al lente was. Poes Orion, Burp, Arda en haar vriendin Senne gingen op onderzoek uit, en wat ze toen zagen...
Dit bovenstaande is een van de negen verhaaltjes rond Arda en haar tuinvrienden. Het leven in de tuin is goed en elke dag valt er wel weer een nieuw avontuur te beleven. De ene keer ontmoeten ze Tina, de waterhoen, die van ver is komen lopen maar nu heimwee heeft, helaas weet ze niet hoe ze over die warme zwarte weg kan komen zonder haar voeten te verbranden...
De andere keer hoort Arda een raar geluid, het blijkt een krekelkoor te zijn dat staat te oefenen voor het concert van die avond. Maar Kris de Krekel is zijn dirigeerstokje kwijt en zonder stokje is er geen optreden! Natuurlijk helpen Arda en alle dierenvrienden de krekels, ze zoeken en zoeken en zoeken...
Waar kan dat stokje nu zijn?
Het allermooiste en -leukste verhaal vind ik het verhaal over de wezens in de mist.
Als Arda wakker wordt dan ziet ze helemaal niets buiten, het is alleen maar wit en de lucht is nat en koud: "Het regende niet, maar door de dikke witte mist om haar heen was ze snel kleddernat. Alsof ze zelf door regenwolken liep."
Arda hoort telkens opnieuw haar naam roepen door verschillende stemmen, maar ze ziet niemand. Ze vindt het eigenlijk wel een beetje griezelig. Maar dan komt ze Senne tegen en samen gaan ze achter de stemmen aan. Gelukkig valt het erg mee en uiteindelijk hebben Arda en Senne een heel leuke dag.
De verhalen zijn niet heel spannend maar wel fantasierijk. Vooral de verhalen over de beierende sneeuwklokjes, de kleurloze vlinders, de wezens in de mist en de bijzonder kampeerpartij zijn erg apart, maar eigenlijk zijn alle belevenissen van Arda gewoon heel leuk om te lezen.
De gekleurde illustraties van Francien van Lang zijn prachtig gedetailleerd uitgewerkt en humoristisch, drie tekeningen (de eekhoorn en de afbeeldingen bij het vuurvliegjes) zijn echter heel anders van kwaliteit, ze lijken bijna door iemand anders getekend, die missen dat verfijnde, dat zorgvuldige en sprankelende wat de andere afbeeldingen zo aantrekkelijk maakt. Maar de overige 18 illustraties zijn zéér de moeite van het bekijken waard.
De tekst is afgedrukt in mooie duidelijke letters, het verhaal is in heldere taal geschreven en de zinnen zijn redelijk kort. Wel mag het wat zorgvuldiger geredigeerd worden en er staan ook enkele storende taalfouten in de tekst.
Het boekje is goed zelf te lezen door kinderen vanaf 8-9 jaar maar is ook uitstekend geschikt om uit voor te lezen.
Hopelijk volgen er nog meer delen over dit leuke kaboutertje.
ISBN 9789078437147 Hardcover 60 pagina's Uitgeverij Life augustus 2014
Voorlezen va 5 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar
© Dettie, 22 augustus 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER