jeugd 6-9 jaar

Edward van de Vendel

http://www.edwardvandevendel.com

http://www.martijnvanderlinden.nl

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van Edward van de Vendel voor jongeren van 0-3 jaar

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van Edward van de Vendel voor jongeren van 4-5 jaar

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van Edward van de Vendel voor jongeren van 13-15 jaar

 

Misjka
Edward van de Vendel & Anoush Elman


Misjka is een soort prequel van De gelukvinder dat Edward van de Vendel samen met Anoush Elman  in 2008 schreef. Nu is Anoush zelf de hoofdpersoon, waar het in het eerder verschenen boek Hamayun was, haar oudere broer. In het boek heet zij Roya.
Het gezin waarin deze twee kinderen opgroeien telt behalve hun ouders nog twee jongens: Bashir, nu op de middelbare school, en Navid, die in groep 8 zit.
Maar hoewel ze nu een huis toegewezen hebben gekregen, na jaren in een azc, vindt Roya dat het nog niet goed is: als je echt een ingeburgerde Nederlander wil zijn, dan moet je een huisdier hebben.
Maar wat voor huisdier dan?
Het is niet moeilijk: Noya ziet het witte pluizenbolletje in de winkel zitten en weet het meteen: Misjka zal hun huisdier worden.


Voor Roya ia het beestje een troost. Ze kan aan het diertje al haar zorgen kwijt en vertelt aan Misjka over wat ze nog over de reis naar Nederland weet. Dat is niet zo veel, ze was pas drie jaar, maar haar broers weten nog wel het een en ander.
Het hele gezin schrikt op als Misjka op een dag verdwenen is. Iemand heeft het hok niet goed dichtgedaan.
Waar is het konijntje gebleven? Iedereen zoekt mee.


Het is het verhaal over een meisje en haar huisdier, dat niet alleen voor haar, maar ook voor haar stoere broers een troost is na alles wat ze hebben meegemaakt. De vlucht uit Afghanistan en de jaren van onzekerheid of ze wel zouden mogen blijven, hebben hu  sporen duidelijk achtergelaten.
Wat dan zo’n klein huisdier teweegbrengt, dat is mooi verteld in dit boek.


Edward van de Vendel (Leerdam, 1964) groeide als oudste van drie kinderen op in een echt onderwijsgezin: zijn vader was hoofd van een christelijke basisschool en zijn moeder was kleuterjuf.

ISBN  9789045127903 | Hardcover | 156 pagina’s | Uitgeverij Querido| augustus 2022
Leeftijd vanaf 8 jaar
Illustraties van Annet Schaap

© Marjo, 9 april 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Stem op de okapi
illustratie: Martijn van der Linden
tekst: Edward van de Vendel


"Stem op de okapi? Waarom?" denk je misschien als je de titel van dit boek leest. De ondertitel maakt het misschien al een beetje duidelijk, want: "Wie dit boek leest, heeft er een lievelingsdier bij!" En dan is er de grappige voorplaat waarop het onderwerp van dit boek statig in een roeibootje staat, uitgerust met een mooie brede sjaal om z'n nek en een vrolijk gebreid mutsje op z'n kop en horentjes. Aan de aap met de roeispanen wil ik maar even niet denken, want apen horen helaas niet bij mijn lievelingsdieren.


Het boek bestaat uit 9 delen, waarin je de okapi goed leert kennen. In het eerste deel wordt de okapi helemaal beschreven en leren we dat het 't enige familielid van de giraffe is. We lezen over de tekening van de okapi en over de verschillen met de jonge okapi. De mooie vaasvormige oren komen aan bod en natuurlijk de lange blauwe tong. Nu we weten hoe de okapi er uit ziet, geïllustreerd met prachtige, realistische tekeningen, lezen we ook nog iets over het feit dat de okapi's nauwelijks een geluid maken dat mensen kunnen horen.


In het tweede deel zien we in allerlei kleuren en ook een 'realistisch' ogende okapi op een fiets (Gazelle?) en niet te vergeten de niet bestaande okapisaurus. En dan zijn er nog allerlei pentekeningen van allerlei okapi-achtige dieren.


Bij het begin van deel drie zien we een triest ogende okapi naar een kooi lopen. Dit is misschien geen echt vrolijk verhaal, waarin we leren hoe de okapi ontdekt werd en hoe hij in de dierentuinen terecht kwam. Dat ging niet zonder problemen en niet alle okapi's overleefden dit. We leren dat de okapi een schuw en kwetsbaar dier is. De illustraties hebben hier bijna iets strip-achtigs. We zien de okapi in een kooi op een zeilboot en op de volgende pagina stapt hij wat verlegen uit z'n kooi. Het is misschien het meest ontroerende deel van het boek. We lezen hier ook over de bescherming van de okapi en dat er inmiddels 170 okapi's in de dierentuinen leven.


In deel vier lezen alles over okapi's in dierentuinen en het is geïllustreerd met prachtige tekeningen van okapi's in allerlei, niet bepaald realistische houdingen, liggend in een hangmat, strepen schilderend op een tak, op een eenwieler, of staand met een kop drinken. Sander vertelt alles over de okapi's in dierentuinen. Hij beheert het stamboek van alle okapi's in Europese dierentuinen.


Deel vijf gaat over de geboorte van een okapi. Patrick Immens verteld hierin alles over wat er bij komt kijken. De illustraties blijven in dit deel wat meer op de achtergrond.


Deel zes is weer wat luchtiger. Hierin staan wat versjes over de okapi. Bij het begin staat een plaatje dat misschien wat uitleg behoeft. Ik kreeg het zelf ook pas door, toen ik deze bespreking begon te schrijven. We zien een liggende okapi met de tekst oka 3,14159265358979323846. De wiskundemeisjes zullen misschien onmiddellijk kunnen vertellen dat hier gewoon oka pi staat, maar hoewel ik wiskunde in m'n pakket heb gehad, duurde het toch even voor het kwartje bij me viel. Dat er in een liedje een paar Engelse woorden staan, ten behoeve van het rijm, zij de schrijver vergeven.


In deel zeven gaan we op stap met okapi-verzorger Rob, de okapi-verzorger in Blijdorp. Hierin lezen we dat okapi's erg op zichzelf zijn. Okapi's hebben aandacht nodig en de verzorger moet voorkomen dat de verveling toeslaat. Rob vertelt ook over de verhuizingen van de okapi's en hij helpt de dierentuinen waar de okapi's voor het eerst komen, met de verzorging. We lezen hoe de okapi's in Ierland een nachtlampje krijgen en twee radiootjes. Ook dit hoofdstuk is weer grappig geïllustreerd met strip-achtige tekeningen.


En dan komen we bij deel acht, het okapimuseum. Hier zien we vader en zoon okapi, die in een auto met okapistrepen op de achterkant, aankomen bij een museum in de vorm van een okapi. De kop is de ingang en het pad naar de ingang, vormt de tong. De uitgang is bij de achterkant van de okapi. In dit museum zien we okapitekeningen van diverse illustratoren.
In deel negen worden alle redenen om de okapi als lievelingsdier te kiezen, nog eens op een rijtje gezet. Dit is allemaal in schrijfletters, met verschillende kleuren.


En zo zijn we bij het einde gekomen van dit schitterende boek. Wat mij betreft is het echt een aanrader voor kinderen die iets met dieren hebben. De tekst is informatief en door de milde humor blijft het een en ander goed hangen. De illustraties van Martijn van der Linden zijn echt een aparte vermelding waard. Ze vullen het boek mooi aan, in allerlei stijlen en variërend van realistisch tot vertederend, grappig en strip-achtig.
Hier zijn er wat te zien op de website van de tekenaar. http://www.martijnvanderlinden.nl/okapi.html

ISBN 9789045117324 Paperback 160 pagina's Uitgeverij Querido maart 2015
Leeftijd 8+

Renate, 26 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER