De heks van Dark Falls

alt De heks van Dark Falls
deel 2 uit de serie ‘De Onzichtbaren.’
Giovanni Del Ponte

Na de avonturen in Misty Bay is Douglas weer met zijn vader naar huis gegaan, en omdat dat ‘thuis’ steeds ergens anders is vanwege het werk van zijn vader, heeft hij nog geen nieuwe vrienden. Als hij bericht krijgt van Crystal, die blij is dat ze bij Douglas’ oom en tante woont, is hij flink jaloers. Ze vraagt hem om in de paasvakantie naar Dark Falls te komen, waar tante Hetties familie al jaren een oude berghut heeft. Natuurlijk is ze ook weer een geheim op het spoor. In het jaar 1700 blijkt er een heks gewoond te hebben, en in die tijd verdwenen er jonge meisjes. Nog steeds gebeuren er geheimzinnige dingen, die iets te maken hebben met een reusachtig dier en een roedel honden.
De tegenstander van de heks, Algernon Finch, heeft zijn zoon verloren in de strijd, ontdekt Crystal, die onderzoek aan het doen is. De ‘onzichtbaren’ zijn nodig, vooral Douglas die als ‘poort’ naar het verleden fungeert.
Als zijn vader zegt dat het misschien wel een goed idee is om naar een internaat te gaan, vertrekt Douglas nog voor het vakantie is. Een kostschool, dat nooit! Aangekomen in Dark Falls is Peter daar ook. En blijkt Crystal verdwenen.
Terwijl de jongens tegen de zin van oom en tante in toch op zoek gaan naar Crystal, die geheime boodschappen voor hen heeft achtergelaten, blijkt het leven in Dark Falls gevaarlijk. Ieder feit dat ze ontdekken, leidt tot meer akelige geheimen. Hoe moeten ze hier uit komen? En: waar is Crystal toch?
Waarom speelt ze spelletjes met hen?
Het draait niet alleen om de heks, maar ook om een oud dagboek. Dat is dan wel weer vreemd, maar misschien ligt het aan het feit dat hij een poort is: Douglas kan die oude tekst gewoon lezen.
Peter is ook hier de slimmerik, die vragen weet te beantwoorden. Maar waarom heeft hij eigenlijk een kurk aan een touwtje in zijn zak?
Als ook de jongens verdwijnen, wordt hun ouders gevraagd te komen. Douglas’vader moet onder ogen zien hoe het steeds weer verhuizen een probleem is voor zijn zoon. Peters ouders daarentegen krijgen een volledige opvoedingscursus.

‘Mijn zoon moet mij respecteren en gehoorzamen omdat ik zijn vader ben,’ zei meneer Peaky. ’Peter zou het niet in zijn hoofd halen om in mijn bijzijn zijn stem te verheffen.’
‘Volgens mij durft Peter niet eens tegen u te spreken.’
‘Ik denk niet dat ik een stomme heb opgevoed.’
‘Nee, maar als je met iemand een gesprek wil voeren, mag de andere ook niet doof zijn.’

In deel twee van ‘de onzichtbaren’ komen we Angus Scrimm, de tegenstander uit het eerste deel niet tegen. In dit verhaal is het kwaad wat minder magisch, het is juist realistischer, maar natuurlijk blijft het een verhaal uit het verleden dat in het heden tot leven komt. En dat levert een lekker spannend verhaal op, met angstaanjagende scenes.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar