Vogelmeisje
illustraties: Greet Bosschaert

Dit boek heb ik al een tijdje uit en ik ben zelfs al een keer eerder aan een verslag begonnen maar ik kwam er niet uit. Het is namelijk een apart verhaal dat op gegeven moment een bepaalde wending krijg waarmee ik niet mee uit de voeten kan.

Eeltje is een meisje met twee vreemde knobbeltjes op haar rug. Haar moeder gaat met haar naar de dokter en die weet ook niet wat het is. Ze moeten over een week maar terugkomen, dan kan hij zijn boeken er eens op naslaan. Maar... moeder vergeet de afspraak (wat ik vreemd vind) en Eeltje is daar maar wat blij om. Die knobbeltjes zijn van háár. Op school weet Eefje haar knobbeltjes te verbergen door wijde kleren te dragen en zo min mogelijk met gebogen rug te zitten. Ze heeft weinig vriendinnetjes maar wel een vriendje, Juki. Alleen niemand kan hem zien, hij is een beetje doorschijnend en soms is hij ineens weg, dat vindt ze wel raar.
Eeltjes moeder vertelt dat zij vroeger ook zo'n vriendje had, die had alleen maar een gezicht. Hij verdwijnt vanzelf wel zegt haar moeder. Dat vindt Eeltje eigenlijk helemaal niet leuk. Met Juki deelt ze haar geheimen, Juki wil, net als zij, heel graag vliegen. Juki is ook de enige die haar knobbeltjes gezien heeft. Maar moeder krijgt gelijk, Juki blijft op gegeven moment weg.
Dan komt Arne op school, hij is helemaal gek van vliegen... Hij is altijd bezig met het bouwen aan zijn vliegtuig. Ze worden heel goede vrienden.
De knobbeltjes van Eeltje groeien en groeien, het wordt steeds moeilijker ze te verbergen. Als Eeltjes moeder in het ziekenhuis wordt opgenomen en 'tante' Wies komt oppassen lijkt het alsof zij Eeltjes grote geheim zal ontdekken.

Aanvankelijk is het een verhaal over een meisje met een fantasievriendje en een geheim. Dan draait het verhaal om en wordt het een fantasieverhaal over een meisje met een vriendje, het geheim blijft. Op zich is het wel mooi geschreven, vooral de bijzondere vriendschap is goed beschreven, maar toch... Er gebeuren dingen in het boek die soms heel aards zijn zoals de zieke moeder van Eeltje en de tijdelijk afwezige ouders van Arne. Maar er gebeuren ook dingen die heel vaag en zweverig zijn. Het verhaal is af en toe zelfs een beetje beklemmend. Dit laatste wordt mede veroorzaakt door de, in mijn ogen, naargeestige zwart-wit afbeeldingen. Alles is vrij zwaar en moeilijk in dit verhaal. Op zich is dat niet erg maar er worden (te?) veel onderwerpen aangeroerd die niet helemaal goed afgewerkt worden. Het einde is vreemd.
Toch, mede door de stijl, zal ik het boek niet afraden, het leest op een bepaalde manier vrij  prettig weg. Het verhaal blijft je wel bij maar het gaat teveel kanten op en is af en toe té ongrijpbaar, té zweverig, zeker voor een kind van tien.

ISBN 9789044809282, Hardcover, 91 pagina's, uitgeverij Clavis september 2008
vanaf 10 jaar

© Dettie, april 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER