Joe Biljoen
David Walliams

De twaalfjarige Joe Prop is een schathemelrijk jongetje. Je kunt het zo gek niet bedenken of hij heeft het. Hij woont in een kasteel dat zo groot is dat hij niet eens alle kamers kent. Als je met de auto op gewone snelheid over de oprijlaan naar het huis rijdt dan duurt het vijf minuten voor je arriveert. Zo enorm is alles. Er zijn zwembaden, tennisbanen, een heus autocircuit enz. enz. Voor zijn verjaardag kreeg Joe een cheque van één miljoen, maar dat was wel saai want dat had hij vorig jaar ook gehad, dus krijgt hij twee miljoen...
Maar er was wel een ding wat erg vervelend was, Joe had dan wel alles waar een kind van droomt maar hij moest wel altijd alleen spelen. Op zijn luxe school hoort hij er niet bij omdat hij een 'nieuwe' rijke is. De jongens met de enorme hoeveelheid chique namen die afstammen van het 'oude geld' halen hun neus op voor die nieuwkomer. Kortom, Joe is eenzaam. Joe wil een vriend, een échte vriend, die het niets uitmaakt of hij rijk of arm is. Maar hoe krijgt hij dát voor elkaar?
Hij heeft een plan. In het vervolg gaat hij naar de dorpsschool, die ziet er altijd heel gezellig uit vindt hij. Als hij nou aan niemand vertelt wie zijn vader is en waar hij woont, dan spelen kinderen met hem omdat ze hem aardig vinden en niet omdat hij zo rijk is.

Het plan lukt! Joe krijgt een heel aardige vriend, hij heet Bob en is net zo dik en houdt net zoveel van snoepen als Joe. Joe geniet, eindelijk heeft hij contact, eindelijk een échte vriend. Maar ja, rijke mensen zijn zelden onbekend en al gauw komt Bob erachter dat Joe niet eerlijk alles verteld heeft. Hij heeft niet gelogen maar wel dingen weggelaten in zijn verhalen over thuis. Ook heeft Joe stiekem geprobeerd Bob te helpen maar dat kon hij alleen dankzij zijn geld, ook dat staat Bob helemaal niet aan. Hij wil vrienden zijn met iemand, een échte vriend hebben en niet een vriend die alles oplost met geld.
Bob is gekwetst, Bob is boos... Joe is heel verdrietig en voelt zich akelig. Nu had hij een vriend en is hij die weer kwijt, wéér veroorzaakt door dat rotgeld. Was hij maar weer arm, als vroeger. Hij wil er alles aan doen om de vriendschap met Bob te herstellen, maar of dat lukt?

Net als het boek Mr. Stink gaat dit boek ook over een buitenbeentje. Joe Prop is een erg eenzaam kind, juist omdat hij zo rijk is. Moeder is er vandoor en vader koopt 'liefde'. Elke keer komt hij met een ander zeer rondborstig vriendinnetje thuis, die alleen maar lief zijn zolang vader in de buurt is en alles koopt wat ze willen. Vader probeert zelfs vriendschap voor Joe te kopen en natuurlijk gaat dat mis. Joe is al dat gedoe meer dan zat. Hij wil gewoon vrienden met iemand zijn!
Dit heeft de schrijver overtuigend weten te brengen. Je leeft mee met Joe en baalt mee als weer eens blijkt dat mensen op zijn geld uit zijn en daarom aardig doen. Er zit ook veel humor in het verhaal, vooral de bezoeken aan het snoepwinkeltje zijn erg leuk weergegeven.

Maar... wat een erg grappig, leuk boek had kunnen worden slaat soms door in een té fantasievol verhaal. Een schrijver kan alles schrijven als het maar geloofwaardig gebracht wordt en in dit boek zitten delen die niet goed voelen. Met name de kokkin van de school en haar bizarre gerechten slaan net de toon mis. Die gerechten passen mogelijk in een Harry Potter of ander tovenaarsverhaal maar niet in dit boek. De schrijver slaat hiermee in zijn 'grappigheid' helaas te ver door. Ook de lijsten scheldwoorden of gekke namen e.d. zijn teveel en te lang.
Waar Roald Dahl, waar Walliams mee vergeleken wordt, precies zijn gulden fantasievolle middenweg wist te bewandelen weet David Walliams dat (nog) niet. Het verhaal zelf is goed en fantasie en humor heeft Walliams meer dan genoeg. Nu nog al die mooie kwaliteiten in goede banen leiden en dan heeft de kinderboekenwereld er een uitstekende schrijver bij. 

ISBN 9789044819526 Hardcover 203 pagina's Uitgeverij Clavis mei 2013
Met illustraties van Tony Ross Leeftijd 8+

© Dettie, 25 mei 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER