De vuurtoren
illustraties: Annette Fienieg
tekst: Koos Meinderts

Oma droomde er als meisje al van, later zou ze in de ronde kamer in de vuurtoren gaan wonen.

En haar droom kwam uit, want in de ronde kamer woonde Jonas, de zoon van de vuurtorenwachter, en Jonas droomde van oma, die toen nog geen oma was, maar een vrolijk meisje met appelrode wangen.
O, dacht Jonas, als ik ooit nog eens die wangen mocht kussen.

En dat mocht hij. Alleen was dat jaren later. 
Jonas trouwde met oma, die nog steeds geen oma was, en droeg haar helemaal de trap op. Eenmaal boven droomde ze een nieuwe droom. Ze droomde over een kleine Jonas en ook hij kwam er.
En ook deze Jonas trouwde en er kwam weer een kleine Jonas bij en oma, die nu wel een oma was, mocht voor hem zorgen.

Oma was heel lief voor haar kleine Jonas. Oma leerde Jonas alles wat hij moest weten en ze vertelde hem eindeloos verhalen over de twee ander Jonassen, over opa Jonas hoe lief hij was geweest en over haar zoon Jonas, die de weide wereld in getrokken was. Oma vertelde en vertelde en Jonas luisterde.

En toen kwam de dag dat Jonas, oma naar boven droeg, net als opa heel vroeger gedaan had. En later vertelde Jonas aan oma de verhalen, want zij wist ze niet meer zo goed. Samen keken ze naar buiten, naar de eindeloze zee, waar opa zwaaide...

Een prachtig, liefdevol kippenvelverhaal over de cyclus van het leven met even zo mooie illustraties die bol staan van de levenslust. Meer moet er niet over gezegd worden. Dit is een boek dat je moet lezen en herlezen en herlezen en daarna doorgeven aan kinderen en later de kleinkinderen en weer later aan...

ISBN 9789056379094 | Hardcover | 40 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | februari 2007
Leeftijd 7+

Dettie, 18 november 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER