Het magische slijmmedicijn
De monsterdokter - Deel 3
John Kelly

Appie werkt nog steeds als stagiair – zeg maar hulpje – bij monsterdokter Annie van de Keuken-Trap in de multidimensionale wereld. Dolores, de receptioniste en Constance, de sprekende ambulance met haar maatje Tim-Tim, haar navigatievleermuis, zijn eveneens van de partij als er een minidinosaurus binnenstapt.

‘Het monster had veel weg van een T-Rex – behalve dan dat het op hoge hakken liep, een heel duur krijtstreeppak droeg en niet groter was dan een goed doorvoede Deense dog.’

De vreemde blijkt mevrouw Diagnosa te zijn, een artsenbezoeker. Die trekt zich er niets aan van dat Appie helemaal onder de puistenpus zit – hij heeft zojuist heel onhandig een puist op de enorme neus van een enorme reus 'uitgespoten'. Ze begint haar waren aan te prijzen. De monsterdokter is erg onder de indruk:

‘Het heet Miracol en het geneest meer dan driehonderd van de meest voorkomende aandoeningen binnen de kortste keren Van de kleinste kwaaltjes tot de ernstigste MONSTERZIEKTES!’

Natuurlijk moet ze dat demonstreren, zo’n bewering wordt zomaar niet geloofd! Maar Dolores gelooft het onmiddellijk en drinkt pardoes de hele fles leeg...
En dan ziet Appie hoe de chagrijnige en strenge Dolores ineens vrolijk is en danst. Zelfs tegen hem is ze vriendelijk! En ze laat iedereen van haar koekjes eten, terwijl ze anders de koektrommel angstvallig bewaakt.
Mevrouw Diagnosa vertelt nog wel dat er bijwerkingen kunnen zijn, afvallende ledematen en zo, maar als Dolores vrolijk blijft ronddansen is Annie overtuigd. Een paar bijwerkingen als er zoveel genezen wordt? Ach... En ze koopt het medicijn…

Het zal je niet verbazen dat mevrouw Diagnosa zich onmiddellijk uit de voeten maakt en niet meer te vinden is, als de monsterdokter er achter komt dat de bijwerkingen heel wat erger zijn dan voorgespiegeld. Gelukkig ontdekt Annie dat haar stagiair niet alleen maar deugt als hulpje voor de zaken waar ze zelf geen zin in heeft. Hij heeft goede ideeën!
Zullen we het nog beleven dat Dolores weer de chagrijnige receptioniste wordt zoals we haar kennen?

Voor jonge lezers, maar wel met uitzondering van de kaders waarin onze stagiair door zijn leerboeken bladert. Daar staan best veel moeilijke woorden in. Je kan deze stukken overslaan, je mist niets in het verhaal, maar wel achtergrondinformatie natuurlijk. Al is die net zo goed fictief.
Zo veel grappige en gruwelijke vondsten, ok, een sterke maag valt wel aan te bevelen, maar het is ook allemaal erg grappig!

John Robert Kelly (1964, Stockton-on-Tees, Engeland) is illustrator en ontwerper van kinderboeken. Hij schrijft en tekent zijn boeken helemaal zelf, waarbij zijn fantasie geen grenzen lijkt te kennen.
Ook nu is er achterin een voorproefje van het volgende boek.

ISBN  9789048863105 | hardcover | 192 pagina's | Uitgeverij Moon | februari 2022
Vertaald uit het Engels door Willem Jan Kok, aan wiens fantasie ook niets mankeert. | Leeftijd 8+

© Marjo, 20 maart 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER