Nick Crumpton

http://www.nickcrumpton.com

Superdierenkrachten
Nick Crumpton

Verbaas je je ook wel eens over het feit dat er zo heel veel verschillende soorten dieren zijn? Waarom heeft de een zo’n lange nek? Waarom kunnen niet àlle dieren – inclusief de mens - vliegen? Hoe kan het dat sommige diersoorten beschikten over de mogelijkheid tot echolocatie nog voor de mens dat uitgevonden had?

Als je het antwoord op die vragen hebt, meld je dan bij Dr. Crumpton!
Deze wetenschapper heeft namelijk nog lang niet alle antwoorden op het wonder van de evolutie. Want daar zit het hem dus: de evolutie is voor alle diersoorten anders.
Maar hij kan wel boeiend vertellen over al deze verschillen, en dat doet hij in dit boek.
De evolutie is er om dieren te helpen overleven. In de natuur geldt namelijk dat je leeft om opgegeten te worden. En natuurlijk wil geen enkel dier dat dat gebeurt! Dus hebben ze een soort bescherming ontwikkeld: ze hebben bijvoorbeeld een pantser: dat kunnen schubben zijn, of botten. Of een pantsering van keratine het materiaal waar onze nagels ook van zijn. Of ze hebben een manier ontwikkeld waardoor ze giftig zijn voor andere dieren.
Of ze kunnen hard rennen, of ja, zweven en vliegen dus.
Superkrachten hebben ze. Wonderlijke feiten en interessante wetenswaardigheden volop in dit boek.

Een kangoeroe ontwikkelde 15 miljoen jaar geleden zijn sterke achterpoten zodat hij weg kon springen van zijn belagers.
De reuzenmiereneter heeft een tong van wel 60 centimeter, om door te kunnen dringen in een mierenhoop.
En wat denk je van de dieren de onder de grond leven? Ook een manier om veilig te zijn! En omdat het daar donker is hebben ze zich geëvolueerd tot dieren met sterke graafpoten.

Als je bedenkt dat de eerste dieren er al bijna 650 miljoen jaar geleden waren, namelijk zeesponsen, dan kun je misschien begrijpen dat er zoveel verschil is.
Maar allemaal hebben ze een eigen superkracht ontwikkeld, om te kunnen overleven. Het is ook verbazingwekkend dat er dieren zijn die niets met elkaar te maken hebben en zelfs in verschillende leefgebieden leefden soortgelijke superkrachten ontwikkeld hebben!
Gieren van de Oude Wereld en van de Nieuwe Wereld zien er wel bijna hetzelfde uit, maar ze zijn niet eens aan elkaar verwant. Die van de Oude Wereld horen in de stamboom van haviken en arenden, en die van de Nieuwe Wereld zijn geëvolueerd uit langpootooievaars.
Zoals een pterosauriër ook geen familie is van de dinosauriër is.

Het is een wonder, evolutie, maar het is wel duidelijk dat nog lang niet alles daarover bekend is.

Ieder dier is op een eigen manier een wonder. In dit boek zie je heel veel dieren die je misschien (nog) helemaal niet kent. Een volaticotherium (een vliegend zoogdier uit de oudheid), een Nimraviuda (ook deze leefde meer dan 20 miljoen jaar geleden), maar ook nog levende dieren als
aardwolven of Soledodons.
Evolutie, het blijft altijd maar doorgaan. Steeds opnieuw veranderen levende wezens om te kunnen overleven.

Nick Crumpton is een Britse zoöloog en kinderboekenschrijver.
Viola Wang is een kinderboekenschijver en illustrator van Chinese afkomst.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Waarom kan een paard niet boeren?
Illustraties: Lily Snowden-Fine
Tekst: Nick Crumpton

Nick Crumpton is behalve zoöloog ook paardenkenner. Hij weet er alles van! En die kennis wil hij met je delen.

In dit boek vertelt hij in korte hoofdstukken alles wat je maar wil weten - en nog meer - over het uiterlijk van paarden en waar hun kracht ligt. Hoe je ze moet verzorgen, en bijzondere weetjes.
Maar hij begint met de geschiedenis van paarden. Want hoe lang zijn paarden eigenlijk al op onze aardbol? Nou, veel langer dan mensen: de voorzaten van het huidige paard leefde al zestien miljoen jaar geleden! En het is bekend dat wij mensen 30.000 jaar geleden al paarden kenden: ze zijn vastgelegd op grottekeningen.

Wat betekent eigenlijk de aanduiding volbloed, warmbloed en koudbloed als je het over paarden hebt? Hebben warmbloedpaarden het warmer dan koudbloedpaarden? Nee, natuurlijk niet. Het heeft te maken met hun temperament, hun gedrag. Het ene paard is mak, het soort paard dat geschikt is als je pas begint met paardrijden. En het andere paard is juist heel fel, daar kan je wedstrijden mee winnen (als je het dier aankunt...)!

En wat betekent het als je een paard een vos noemt? Hoe ziet een wildkleurpaard er uit? Zijn er nog paarden die in het wild leven? En hoe gebruiken mensen deze edele dieren? En laten ze dat dan allemaal maar toe? Hoe verzorg je een paard eigenlijk? En wat doet een smid? Hoe kun je weten wat een paard ‘zegt’? Wie was Marengo? En is een pony dan gewoon een klein paardje? (niets is minder waar!)
De antwoorden op deze vragen en nog veel meer kun je vinden in dit mooie boek, waarbij natuurlijk de hamvraag, namelijk de titel van dit boek, ook beantwoord wordt.

Het boek opent met een inhoudsopgave, en eindigt met een paardenwoordenlijst.
En wat zou je nog meer kunnen vinden in een paardenboek?
Paarden natuurlijk! Lily Snowden-Fine heeft heel veel paarden getekend, in alle soorten en kleuren springen ze over de pagina’s.
Behalve dat je veel leert van dit boek, kun je ook genieten van alleen maar kijken.
De informatie wordt gedoseerd, steeds in kaders.

Nick Crumpton is zoöloog. Hij promoveerde aan de universiteit van Cambridge en is voorlichter bij het Londense natuurhistorisch museum. Ook werkt hij als journalist en onderzoeker voor de BBC. En hij schrijft boeken voor volwassenen en kinderen.
Voor meer illustraties van Lily Snowden-Fine kijk hier: https://lilysnowdenfine.com/

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Alles wat je weet over dinosaurussen is FOUT!
Nick Crumpton

Dat kan toch niet zo zijn, dat het waar is wat die titel beweert!?
Maar hoogstwaarschijnlijk klopt het wel. Of je moet iemand zijn die alles wat er ontdekt wordt over dinosaurussen, dan zal je met bepaalde feiten bekend zijn, maar de meeste feiten zijn echt anders dan in de andere boeken die de afgelopen jaren verschenen zijn.

‘Maak je geen zorgen – jij kunt het niet helpen. De meeste dinosaurusfeiten heb je van volwassenen geleerd. Maar volwassenen zijn oud…en de feiten die zij kennen zijn dat dus ook!'

En dit is absoluut waar. Niet alleen volwassenen, maar ook de boeken die zij lazen en schreven, daar klopt niet veel meer van, stelt Nick Crumpton.

Klopt er dan helemaal niets meer? Nou, eigenlijk niet.
Het begint er al mee dat de dinosaurussen die men heden ten dage kent omdat er overblijfselen gevonden zijn, niet tegelijk in dezelfde tijd leefden, zoals men dat gemakshalve altijd aanneemt. Eerst was er het Paleozoïcum (541 tot 252 miljoen jaar geleden) gevolgd door een periode waarin de meeste dieren uitstierven. Of daar dino’s bij zaten is niet bekend.

De vroegste dinosaurus die gevonden is, leefde in de periode die we het Mesozoïcum noemen (tussen 252 en 66 miljoen jaar geleden) en die leefde dan ongeveer 243 miljoen jaar geleden: de Nyasasurus. De volgende in de rij dateert van weer 10 miljoen jaar later.
Na het Paleozoïcum volgt het Mesozoïcum dat is opgedeeld in het Trias, de Jura en het Krijt. De Juraperiode was vrij nat. In die tijd leefden dinosaurussen als de Dilophosaurus en de Brachiosaurus. (hé, die laatste is een bekende…)
Tussen deze twee dino’s zit een periode van 40 miljoen jaar!

Van de Krijtperiode (145 tot 66 miljoen jaar geleden) denkt men dat de wereld al meer leek op wat we nu kennen. De continenten waren zo ongeveer als ze nu zijn en er waren behalve bossen en planten ook bloemen.
En toen, en dat is bij de meesten wel bekend, kwam er weer een periode waarin dieren uitstierven, dat was 66 miljoen jaar geleden. De tijd daarna heet het Cenozoïcum.

Duizelt het je al?
Dan ben je nog maar net begonnen. In dit mooi uitgevoerde boek staan héél veel feiten. Gelukkig ook veel afbeeldingen, die niet alleen alles verduidelijken maar ook wat prettiger leesbaar maken. Niettemin, je bent reuze blij met de duidelijke indeling, en met de woordenlijst en het register achterin.

Het zal je niet verbazen dat in het laatste hoofdstuk verteld wordt dat ook in dit boek misschien nog wel dingen staan die niet kloppen. Of feiten die men nu nog niet kent. Er worden nog steeds overblijfselen gevonden en de technieken waarmee men kan onderzoeken of de dieren veren hadden dan wel behaard of kaal waren en nog veel meer worden ook nog verder ontwikkeld.

Het meest verbazingwekkende is eigenlijk dat dinosaurussen helemaal niet uitgestorven zijn! Ja, een heleboel soorten wel. Maar er zijn nog steeds dino’s op de wereld! Kolibries, zwanen, musjes, duiven, eigenlijk alle vogels zijn voortgekomen uit de jeholornis en de archeopteryx, hun voorvaderen, eh, voordino’s.

Wie is die Nick Crumpton dan wel, dat hij alles wat we weten onderuithaalt? Hij blijkt te weten waar hij over praat.
Nick Crumpton is zoöloog. Hij promoveerde aan de universiteit van Cambridge om vervolgens aan de slag te gaan als voorlichter bij het Londense natuurhistorisch museum en als journalist en onderzoeker voor de BBC. Inmiddels werkt hij voor de Royal Society en schrijft hij boeken voor volwassenen en kinderen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Nick Crumpton