Non-fictie jeugd

Eva Moraal

Polder
Illustraties: Marieke ten Berge
Tekst: Eva Moraal

Welke dieren leven er allemaal in de polder? Niet zo gek als je dat niet weet, en daarom heeft Marieke ten Berge dit prachtige boek gemaakt, waarin 35 dieren beschreven worden met wonderschone afbeeldingen erbij.


Die zou je zo aan de muur willen hangen, maar laat ze toch maar in het boek zitten en geniet van die prenten. Van de teksten die er bij staan kun je veel leren. Eva Moraal heeft een verhaal geschreven op zo’n manier dat het lijkt alsof het dier zelf vertelt. Waarover vertellen ze dan?


De kern van het verhaal is de voortplanting:  ‘alles draait maar om één ding’.
Of het nu de mannetjes of de vrouwtjes zijn die aan het woord zijn, ze vertellen over hoe ze de ander versieren of hoe ze versierd worden, en het verdere verloop tot de kleintjes alweer zelfstandig zijn.
Maar ook vertellen ze hoe ze wonen, of wat ze eten en wat ze daarvoor moeten doen.
En hoe de verstandhouding met de mens is. Niet altijd even goed, dat weet je wel.


Laten we een voorbeeld nemen. Eén dier, vormgegeven met behulp van een prachtige zeefdruk, is de knobbelzwaan.
Het mannetje vertelt: hij verdedigt zijn nest door te blazen en te flapperen met zijn grote vleugels. Een ander mannetje maakt dat hij weg komt, en als je verstandig bent doe jij dat ook. Als een mannetje eenmaal een dame gekozen heeft, dan blijven ze een leven lang bij elkaar.


‘Zie je me ondersteboven hangen met mijn kont en zwarte poten in de lucht? Dan ben ik aan het grondelen: op zoek naar waterdiertjes en planten.’


Hij vertelt wat een zwanenzang is, en een zwanendrift. 
Een zwaan is niet bedreigd. Dat lees je dan weer in een apart kader waarin ook informatie staat over het leefgebied, welke soort ze zijn, hoe groot de spanwijdte van hun vleugels is. Hoe oud ze worden en hoe zwaar.


Dat soort dingen vind je ook bij de andere dieren in zo’n kadertje. Zo lees je over de das, de mol, de ringslang en de woelrat. Over de haas en het konijn.
Vooruit, nog eentje: de grauwe gans.


Hier mag het vrouwtje vertellen. Ze begint het verhaal met de trek: waarom ganzen nu veel minder trekken dan ze zo’n veertig jaar terug deden. Maar daarom zijn ze nu niet zeldzaam meer in Nederland, ze hebben een prima plekje gevonden in de Oostvaardersplassen. En nu mopperen de boeren weer…

‘Die boeren hè? Die denken dat ik te veel van hun weiland eet. Ze doden en verstoren mij, telkens is er weer gedoe. Maar hebben ze echt iedere grasspriet zelf nodig? Ik geef toe, ik strijk soms met duizenden tegelijk op een weiland neer, maar zelfs jullie zijn het er steeds meer over eens dat niet elke koe zo uitgemolken moet worden.’


Ja… in de teksten worden soms gezegden en spreekwoorden gebruikt, die te maken hebben met dieren. Misschien ken je die niet. Dan zul je het even een volwassenen moeten vragen, want in het boek worden ze niet uitgelegd.
Wel zijn er naast de verhalen van de 35 dieren kaarten achterin: waar je de gebieden met polders, delta’s of moerassen kunt vinden. Waar kijkhutten of platforms zijn. Waar je meer informatie kunt vinden en gelukkig wel een inhoudsopgave.

Het is namelijk een kunstwerk: prachtige illustraties in de vorm van linosneden, gemaakt door Marieke ten Berge. Dat begint al op de omslag die in reliëf uitgevoerd is.
Marieke ten Berge maakt ook illustraties voor o.a. boeken, magazines, kaartenseries en posters.
Eva Moraal is auteur en parttime directeur van het Comeniusmuseum. Ze is gepromoveerd historica en publiceerde verschillende verhalen.

ISBN  9789047713821 | hardcover | 80 pagina’s | Uitgeverij Lemniscaat | maart 2023 | Leeftijd 9+

© Marjo, 20 april 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER