Marianne Busser en Ron Schröder

http://www.mariannebusser-ronschroder.info

http://www.ivanilia.nl

Het dikke kriebel-
beestjesboek
Illustraties: ivan en ilia
Tekst: Marianne Busser en Ron Schröder

De ondertitel is: ‘Vrolijke versjes en leerzame weetjes over insecten en andere kriebelbeestjes.’

Klaar is Kees, want dat is het precies wat dit boek te bieden heeft!
En inderdaad, doe je het boek open, dan vliegen en kruipen de beestjes je om de oren. Gelukkig niet letterlijk, want er zitten ook best beestjes bij die er griezelig uitzien, of diertjes die steken. Daardoor is het ook zover gekomen dat wij mensen de neiging hebben om al die kleine beestjes ver van ons weg te houden, maar eigenlijk zijn ze ieder op zich heel bijzonder.

Het is dan ook een heel goed idee om het boek te beginnen met een hoofdstuk over hoe je een insectenhotel kunt maken. Goed voor vogels, staat er. Natuurlijk. Maar ook een hele goede gelegenheid om de beestjes eens van dichtbij te bekijken.
Er zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden: een insectenhotel werkt het beste met gaatjes van allerlei afmetingen en je kan het beter niet schilderen, van verflucht houden ze niet. Ook kun je beestjes op andere manieren lokken – en bekijken: een omgekeerde bloempot met stro neerzetten. Of gewoon een rommelig stapeltje stenen.
En ga dan maar eens kijken welke bewoners in zo’n huisje trekken!

Misschien kun je met behulp van dit boek dan wel meer te weten komen over het beestje. Ze staan er natuurlijk niet allemaal in, dat zou een enorm dik boek worden! Maar in dit boek kan je goed kijken naar onder andere gaasvliegen, bijen, of een lieveheersbeestje. En naar beestjes als een kruisspin, een meikever of de strontvlieg. Die laatsten zal je trouwens niet zo snel in je insectenhotel aantreffen. Ook de libel of het bootsmannetje niet, want die wonen in water. Voor hen kan je dan weer een mini-aquarium maken.
En wat denk je van een wormenpot? Die heb je zo gemaakt? En dan kun je precies zien hoe wormen gangen graven en blaadjes die je hen als eten geeft de grond in trekken.

Als je genoeg gezien hebt van de waterdiertjes of de wormen, dan breng je ze natuurlijk weer terug de natuur in, want eigenlijk willen we die beestjes niet in huis. Net zomin als vliegen en muggen. Nu staan er in het boek ook natuurvriendelijke tips over hoe je kan voorkomen dat die binnen komen: een bekertje met azijn kan voorkomen dat je last hebt van vliegen en pepermuntolie schijnt ook te helpen, maar dan vooral tegen spinnen. Want ja, in huis zijn er ook best veel insecten, die daar net zo thuis zijn als jij bent…

Je hebt ze liever niet: houtwormen of zilvervisjes maar wist je dat een zilvervisje je juist helpt door mijten te eten? Zijn neefje de papiervis lijkt nogal op hem, maar die is juist wel schadelijk: een papiervisje eet papier, en maakt dus dingen kapot.
En echt, als je eenmaal die moederspin hebt gezien met al haar kleintjes, dan vind je spinnen vast minder eng!

Dat komt natuurlijk ook door de leuke tekeningen van ivan en ilia. Zij weten al die kleine kriebel- en steekbeestjes zo weer te geven dat ze er helemaal niet meer akelig uitzien. Het gezin spin dus ook, en die duizendpoot die een soort high-five doet is ook erg grappig.
Zelfs die akelige glibberige naaktslakken zien er schattig uit.
Wat zeg je? Naaktslakken zijn geen insecten? Nee, dat klopt natuurlijk.

Er staan nog meer diertjes in het boek die echt geen insect zijn - een spin eigenlijk ook niet, want die heeft acht poten, een insect heeft er zes. De eerder genoemde worm en duizendpoot zijn ook geen insecten - een worm hoort bij de ongewervelde dieren en een slak bij de geleedpotigen. En pissebedden zijn dan weer koudbloedige schaaldieren. Toch passen ze prima in dit boek, omdat ze bij al die kleine beestjes horen die je in en rond huis kunt tegenkomen.

Zo is het dus: van dit boek kan je veel leren, en ieder boek van het echtpaar Busser – Schröder is een feest om te lezen!
Net als ieder boek dat geïllustreerd is door ivan en ilia een genot voor het oog is.

Nog wat overbodige uitleg: de hoofdstukken die meer algemene informatie geven staan als gewone tekst in het boek, maar als het over een bepaalde soort insect – of ander dier dus – gaat, is er natuurlijk de bekende versvorm, waar Marianne Busser en Ron Schröder beroemd om zijn. En die worden aangevuld met kadertjes wist-je-datjes.

Marianne Busser (1958) en Ron Schröder (1958) hebben al zo ontzettend veel geschreven dat het haast niet mogelijk dat iemand hen nog niet kent, maar voor het geval dat hebben zij ook een site: www.mariannebusser-ronschroder.info

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie jeugd

Marianne Busser en Ron Schröder