Simon Barnes

De wereld-
geschiedenis in 100 dieren
Illustraties door Frann Preston-Gannon
tekst: Simon Barnes

Na een inleidend stukje tekst van de uitgever en de inhoudsopgave met de honderd dieren die we tegen gaan komen, is er een voorwoord van de schrijver, Simon Barnes.
Hij spreekt de jonge lezer toe: ‘Wij zijn mensen. Dat betekent dat we een diersoort zijn. We delen de wereld met miljoenen andere diersoorten.’ Een honderdtal daarvan zullen we op de komende pagina’s zien, dieren die een bepaalde rol hebben gespeeld in onze wereldgeschiedenis. Deze dieren hebben ieder op een eigen manier effect gehad op de mens.

Het eerste dier is de leeuw. Er worden twee pagina’s aan dit dier besteed, waarop langere stukken tekst staan en kleine kadertjes. Dan volgen de huiskat en de gorilla. Bij de laatste is wel duidelijk wat de invloed op de mens was – een filmmaker wilde het grootste monster maken dat ooit te zien was geweest en hij gebruikte de gorilla als voorbeeld. Daar staat ook: ‘door gorilla’s zijn we anders gaan denken over de planeet waarop we leven, en over de andere dieren waarmee we die delen.’

Maar wat de link is wat betreft de kat en de leeuw wordt niet expliciet verteld. Voor de doelgroep is het best moeilijk die te vinden. Er worden wel jaartallen genoemd en er wordt verteld hoe de relatie tussen het dier en de mens is. Bijvoorbeeld: de kat en de mens gingen elkaar waarderen toen de mens eenmaal ging boeren; de kat ving muizen en ratten. De leeuw staat voor macht en kracht en wordt vaak gebruikt als symbool.
Verderop vind je de spin, waar verteld wordt dat de mens er bang voor is, met op de pagina ernaast de zijderups, die voor ons de zijde spint waarvan door de mens kleding gemaakt wordt.

Het wordt te veel om alle dieren te noemen, en ook al moet je soms zelf zoeken naar de link met de wereldgeschiedenis, die is er dus wel: wij mensen kunnen leren van het gedrag van dieren, en de mens doet zijn best er voor te zorgen dat diersoorten blijven bestaan.
Natuurlijk wordt er op gewezen dat de lezer daar zelf aan kan meewerken.

De afbeeldingen zijn absoluut zeer fraai. De achterliggende pagina wordt in een bijpassende kleur weergegeven waarop de informatieve stukken tekst en weetjes staan. Er is geen onderverdeling aangebracht, alle dieren staan willekeurig door elkaar, waardoor het meer een leesboek dan een naslagwerk is.

Een bijzonder fraai boek, dat toch wel vragen oproept.
Het begint met een voorwoord van de uitgever: ‘de inhoud van dit boek is ontleend aan het boek ‘The History of the World in 100 Animals, geïnspireerd door jarenlange reizen.’ Betekent dit dat het niet een letterlijke vertaling en weergave is van het Engelse boek uit 2020? Dat het al na een jaar bewerkt is?

Simon Barnes groeide bij wijze van spreken op in het Natural History Museum in Londen. Hij heeft veel gereisd en schreef jarenlang een wekelijkse column over wilde dieren voor The Times. Inmiddels heeft hij meer dan twintig boeken gepubliceerd en allerlei prijzen voor zijn werk gewonnen.

Frann Preston-Gannon volgde een kunstopleiding en won na haar studie de Sendak Fellowship: ze ging in de leer bij de illustrator van Max en de Maximonsters. Sinds 2012 maakt ze haar eigen prentenboeken, waarvoor ze al talloze nominaties en prijzen ontving.

Non-fictie jeugd

Simon Barnes