Het Elfenkind


"Op een nevelige, zilverige middag zag een oude dame, nadat ze haar hond had uitgelaten, een jongen in de gebloemde leunstoel in haar huiskamer zitten. De jongen was niet uitgenodigd, dus de oude vrouw was verrast hem te zien."


Als de vrouw de jongen een kopje thee schenkt en hem haar levensverhaal begint te vertellen, krijg je al een idee wie die jongen is. Maar de vrouw weet het niet, en het wordt ook niet verteld. Tot op de laatste bladzijde.
Ze vertelt over haar jeugd, als dochter van een moeder die alleen maar interesse had voor materiële dingen, en die wilde dat haar dochter een rijke man zou trouwen. Haar vader zorgde er voor dat die luxe in stand gehouden werd, maar gelukkig had hij ook oog voor de meer spirituele kant: geluk was toch ook wel heel belangrijk. Maddy moet al het moois dat er in de wereld te zien en beleven is, met haar eigen ogen bekijken en meemaken, en hij neemt haar mee op reis.
Weer thuis probeert Maddy haar moeder te ontlopen en al zwervend over het strand ziet Maddy op een dag een jongen, Feather (gelukkig niet vertaald deze naam). In de ogen van haar moeder is hij alleen maar een ongewassen zwerver zonder geld of bezittingen. Haar vader vindt deze man eigenlijk ook niets, maar hij kan nog wel begrijpen wat Maddy in hem ziet. Dus krijgen ze een huisje.
Je kan het aan zien komen: het werkt niet. Feather is een vrijgevochten jongeman, en hij kwijnt weg in deze huisje-boompje-beestje-mentaliteit. Als Maddy een kind verwacht, hoop ze op verandering. Nu zal ze Feather wel houden toch?
Maar ze verliest het kind, en Feather verdwijnt. De vrijheid heeft hem geroepen.
Op zoek naar hem beleeft Maddy allerlei sprookjesachtige avonturen, om daarna een heel realistisch beroep te kiezen: arts zal ze worden. Oogarts.
En nu is ze oud en alleen met haar hondje...

Het is een verhaal vol symboliek, dat als het voor de jeugd bestemd is, toch nogal wat eisen aan hen stelt. Weten zij veel wie of wat een Nargun is, een Kraken of een Leviathan. En ook verwijzingen naar allerlei sprookjes, legendes en fabels zouden ze wel eens kunnen missen. Blijft over het verhaal van een oude vrouw aan het einde van haar leven. Is dat genoeg?
Ja, dat is genoeg. Het is een mooi verhaal, dat ook over allerlei vormen van liefde gaat. Over dromen over je toekomst, en over het aanvaarden van de realiteit. Zoals Maddy dat op het einde van het verhaal doet. Als haar hondje maar mee mag...

"en toen, op de ochtend van een verschrikkelijke dag, vond ze hem zonder schoenen en zonder overhemd aan de rand van het water, onverzorgd, als een wezen dat nog nooit een huis vanbinnen had gezien. Hij zag er net zo wild uit als op de dag dat ze hem voor het eerst ontmoette- Maddy dacht dat ze een bliksemschicht in zijn voetafdrukken zag oplichten. Maar het ergste was de troep meeuwen die met hem meetrippelde. De vogels stapten druk kwebbelend als een stel bedrijvige advocaten over het strand."

ISBN 9789050165402 | Hardcover | 116 pagina's | Clavis Uitgeverij | november 2008
Vertaald door Karin Breuker | Leeftijd 14+

© Marjo, januari 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER