Malak
Erik Wouters

"December 2015
Ik wist al maanden dat het leven voor mij en mijn gezin onhoudbaar werd in Gaza. Ik moest verdwijnen.
Gaza is de grootste gevangenis ter wereld. [...] De grens tussen Gaza en Egypte is twaalf kilometer lang. Op de grens staat een acht meter hoge stalen muur, die tot achttien meter onder de grond gaat om smokkel via tunnels te verhinderen.
Er is maar één grensovergang tussen Gaza en Egypte, in Rafah.
Bovendien is die grensovergang heel zelden open. In het jaar 2015 gebeurde dat maar drie of vier keer" "
Via via vernam ik dat de grens open zou gaan op donderdag 3 en vrijdag 4 december. Mijn vrouw Lima en ik besloten dat ik mijn kans moest wagen."

En zo komt het dat Nader, de vader van de twaalfjarige Malak is ineens verdwenen ... Mama vertelt dat haar baba vertrokken is naar Europa. "Hij zoekt een nieuw land voor ons. Een veilig land."

Pas eind december ontvangen de thuisblijvers een telefoontje, baba is via Duitsland veilig gearriveerd in een asielcentrum in Luik. De opluchting is groot. Maar nu begint het wachten... wanneer zullen ze elkaar weer zien?

In apart hoofdstukken vertellen Nader en Malak hoe de tijd voor hen verliep, welke ervaringen ze opdeden. Nader heeft moeite met het feit dat hij niets mag. De asielaanvraag is gedaan maar naar wanneer hij te weten komt of hij daadwerkelijk asiel krijgt, is het raden.
Ondertussen probeert mama Lima er het beste van te maken. Malak mist haar vader enorm en gelooft eigenlijk niet dat ze werkelijk weg zullen gaan, baba heeft al zo vaak 'binnenkort' gezegd.

Maar drie jaar later, 12 september 2018,  is het zover... totaal onverwacht vertrekt het gezin eindelijk uit Gaza. Malak wist nergens van. Ze heeft van niemand afscheid kunnen nemen behalve van haar sido (opa). Haar vriendin begrijpt het niet, ze is boos, waarom is Malak weg? Na een verblijf bij mama's zus in Alexandrië komt eindelijk de dag dat ze naar België vertrekken. Eindelijk baba weer zien!

En dan begint het nieuwe leven...
De taal vormt natuurlijk een barrière. Voor Malak is het bijna een must deze zo snel mogelijk te leren, al is het alleen al om haar leraar te kunnen vertellen dat Gaza niet Israël is maar Palestina. Ze is zo boos dat ze "haar Nederlands kwijt is" Ze kon niet meer spreken van boosheid. Ze zal en moet dus Nederlands leren. "Ik wil kunnen spreken, ook als ik boos ben, heel erg boos."

Het valt Malak op dat haar vader soms extreem reageert op bijna gewone zaken. Maar altijd blijkt daar een verhaal achter te zitten. Verhalen over de tijd in Gaza. Als jonge jongen heeft Nader veel gezien en meegemaakt, te veel...

Het is inmiddels 2021. Malak en Nader hebben hun verhaal verteld aan een Vlaamse vriend die het voor hen in correct Nederlands opschrijft.
Vooral Nader heeft veel gezien en meegemaakt. Voor Malak was vooral de overgang van Gaza naar België heftig. Toch is het Malak die alles wil weten van haar vader en vooral over het waarom van het wegmoeten... Waanzin is haar reactie, maar toch is er ook dankzij Nader veel begrip.

Het boek is zonder sentimentele opsmuk en gruwelijkheden geschreven. Maar het is wel een eerlijk en open verhaal.
Het is een relaas van een vader en dochter die in bijzondere en ook moeilijke omstandigheden elkaar nooit verloren zijn. Vader leert van dochter en andersom. Indrukwekkend om te lezen over hoe het voor mensen is om hun land en familie te moeten verlaten.

ISBN 9789044855272 | Hardcover | 93 pagina's | Clavis | 27 september 2024
Leeftijd 14+

© Dettie, 13 oktober 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER