Zie ook de Leestafelrecensie van het boek Broergeheim in de categorie jeugd 10-12 jaar.
Wie ik ben
Emiel de Wild
Toen Rico op een dag een werpster door de gang van de school gooide, wisten Jeroen en Willem: zij moesten er ook een.
Jeroen heeft zijn vriend beloofd dat hij er voor zou zorgen. En hij heeft ze!
Maar als hij op school aankomt, blijkt dat de dag niet gaat verlopen als andere maandagen. Ze zouden moeten beginnen met een blokuur gym, maar op het rooster staat dat 2B naar lokaal 35 moet. Het lokaal van meneer Fransen. Die draait er niet om heen: als alle leerlingen in het lokaal zijn, brengt hij het slechte nieuws: hun klasgenoot Jelmer is dood. Hij heeft zelfmoord gepleegd.
Jeroen is geschokt, net als Willem. Net als de andere klasgenoten. Maar die hebben geen idee dat het voor de jongens anders ligt. Als zij al iets van de pesterijen weten, dan zeker niet van hetgeen waar de drie jongens de laatste dagen mee bezig zijn. En waar ze hun werpsterren voor zouden gaan gebruiken! Ze waren een website aan het maken over Jelmer, en dat zou bepaald geen prettige verrassing geweest zijn.
De leerlingen van 2B worden naar huis gestuurd, met een brief voor de ouders. Maar voor hij die brief kan geven, voor hij kan vertellen waarom hij zo vroeg uit school is, ziet hij dat er bezoek is. Een vreemde vrouw zit op de bank. En dan blijkt dat zijn actie waarbij hij de werpsterren buit heeft gemaakt gefilmd is. Zijn misdaad moet geregeld worden, en over Jelmer heeft hij het niet. Nog niet. Niemand mag iets weten van hun gepest. Hij neemt contact op met Willem, ze wissen de filmpjes. Maar wat ze niet kunnen wissen is het schuldgevoel. Waarom heeft Jelmer het gedaan? Kwam het door de pesterijen?
Het verhaal speelt zich af in een week. Het begint met het nieuws van de zelfmoord, en laat daarna de worsteling zien van de pestkop Jeroen. Zijn enorme schuldgevoel. Zijn pogingen om het te vergoelijken, anderen mee te laten delen in de schuld. De reacties van zijn ouders, als ze begrijpen wat er speelde tussen Jelmer en Jeroen: zijn vader met zijn zakelijke en juridische kijk op de zaak helpt zijn zoon natuurlijk helemaal niet. Maar of zijn moeder het op haar manier wel lukt de jongen te helpen? Leeftijdgenootjes dan? Willem? Rico?
Het verhaal, dat van een dader, wordt verteld in de ik-vorm. Het is geen afgerond geheel. En dat is mooi gedaan, een verhaal als dit is nooit af, een schuldgevoel als dit neem je je verdere leven mee.
Emiel de Wild debuteerde in 2013 als jeugdboekenschrijver met ‘Broergeheim’, dat bekroond werd met een Zilveren Griffel en de Debuutprijs van de Jonge Jury.
ISBN 9789025865764 | Hardcover | 176 pagina's | Uitgeverij Leopold | juni 2015
Leeftijd vanaf 13 jaar
© Marjo, 3 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER