Misschien wordt 't morgen beter

Misschien wordt 't morgen beter
Cornelis Vreeswijk
De blues tussen Stockholm en IJmuiden
Rutger Vahl

Dit boek schetst een portret van deze Nederlandse zanger, die in Zweden wereldberoemd werd, maar in Nederland nooit echt wist door te breken. Cornelis Vreeswijk wordt in 1937 geboren in IJmuiden, waar hij ook opgroeit. In 1950 besluit z'n vader met het gezin naar Zweden te emigreren. Dat betekent dat Cornelis van de HBS in Nederland terugkomt in de laatste klas van de lagere school in Zweden. Hij leert al snel Zweeds en wil eigenlijk schrijver worden. Uiteindelijk schrijft hij liedjes en wordt hij zanger.

Het boek gaat over de weg naar het succes en de problemen die Cornelis heeft. Drank speelt een belangrijke rol in het leven en er zijn ook de aanvaringen met de belastingdienst en justitie. Zo zit Cornelis enige tijd in de gevangenis wegens openbare geweldpleging.
De auteur veegt de donkere kanten van de zanger niet onder het tapijt en het een en ander wordt ook niet vergoelijkt, zoals blijkt uit dit fragment:

"'Ik stond op eenzame hoogte, maar dat is een kwetsbare positie bleek later. Mijn satirische opmerkingen over de Zweedse politieke personen en toestanden werden me steeds minder in dank afgenomen. De kritieken spitsten zich toe op het feit dat ik eigenlijk toch maar een buitenlander ben. Die Hollander moet braaf z'n mond houden of anders maar vertrekken, schreven ze.' Het was een al te romantische voorstelling van zaken. Cornelis was gestraft voor herhaaldelijke openlijke geweldpleging en mocht niet klagen dat hij er met drie maanden cel van af was gekomen."

Hoewel hij in Zweden succes heeft, wil hij ook graag doorbreken in Nederland, iets wat niet echt lijkt te lukken. Hij scoort wel een paar hitjes, maar de kritieken zijn niet bepaald positief te noemen.

Tegen het eind van z'n leven wil Cornelis zich tot Zweed laten naturaliseren, maar dit blijkt op allerlei problemen te stuiten. Z'n onderwijzers moeten verklaren dat hij het Zweeds goed beheerst en het feit dat hij met z'n teksten al lang heeft laten zien het Zweeds te beheersen, lijkt niet ter zake te doen. Na 30 jaar is het natuurlijk onmogelijk om nog onderwijzers te vinden en uiteindelijk schrijft iemand anders een brief voor hem. Dan hoeft het ineens niet meer voor Cornelis als hij ziet dat een buitenlandse bokser die voor Zweden wil uitkomen, in een paar weken een paspoort krijgt.

Al met al is het weer een mooi boek over een in Nederland nooit op waarde geschatte zanger en tekstschrijver, die oog had voor mensen die het moeilijk hadden in de samenleving. Een man die niet gemakkelijk in de omgang was en zich door z'n drankgebruik vaak in de problemen heeft gebracht, maar toch ook z'n charmes had, waardoor men steeds weer bereid was om met hem in zee te gaan. Het boek bevat een deel met foto's, terwijl er ook nog illustraties en een paar krantenstukjes tussen de tekst staan. Aan het eind van het boek vinden we een overzicht van het leven van Cornelis in jaartallen, een stamboom, een overzicht van z'n werken, per hoofdstuk een verantwoording over de bronnen, een dankwoord en een register.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie