Non-fictie

Joost Houtman & Alain Mouton

Et alors?
Waarom de Fransen zo Frans zijn
Joost Houtman & Alain Mouton

Zijn de Fransen werkelijk zo anders? En als dat zo is, hoe komt dat dan?
Wat maakt iemand ‘typisch Frans’? Is het meer dan een mythe dat Fransen lossere zeden hebben en meer chauvinistisch zijn dan andere Europeanen?
Waar zit hem dat dan in?


Wie het weet, ook na het lezen van dit onderhoudende boek, mag het zeggen. Er zijn heel veel feiten die het gegeven bevestigen, maar een echte conclusie valt lastig te trekken. Wel lezen en leren we heel veel over de geschiedenis van Frankrijk, over de politiek door de eeuwen heen, over de literatuur en het chanson, en nog veel en veel meer. En dat alles op een prettig leesbare toon.


De schrijver is Vlaams, hetgeen de soms bijzondere zinswendingen en een bepaald woordgebruik verklaart. Maar dat maakt een boek als dit dat anders misschien makkelijk taaie kost zou zijn, nu lekker verteerbaar.
Mythes worden ontmaskerd, waarvan vooral de origine van sommige beroemde Fransen ontnuchterend werkt. Want Jean-Paul Belmondo was van origine Italiaans. Frédéric Chopin was een Pool, Jacques Brel een Belg. En ga zo maar door.


Uitgelegd wordt waarom de huidige president het maar niet voor elkaar krijgt te voldoen aan de regels van Europa. En waarom dat niet aan hem ligt, maar te maken heeft met ene Jean-Baptiste Colbert, die leefde in de zeventiende eeuw. Hij was minister van Financiën en besloot de toenmalige slecht draaiende economie een zetje te geven door als staat in te grijpen. Dit werd een succes en vormde zo de basis voor een politiek die nog steeds heerst:  Frankrijk helpt eerst en vooral de eigen economie. Al wil Europa dat anders.


Er wordt verteld over de overzeese gebiedsdelen en dientengevolge over dekolonisering die wat betreft Algerije de nodige problemen veroorzaakte. Want Algerije, dat was immers geen echte  kolonie, dat was Frankrijk! Vond men in Parijs. Dat lag aan het feit dat er in het land zeer veel Fransen, maar ook Italianen en Spanjaarden woonden, de ‘pieds-noirs’. Maar Algerije nationalisten dachten daar anders over. Gevolg: oorlog, en daar was het Franse volk niet blij mee.
Een gevolg van de chaos die toen ontstond was dan weer wel dat De Gaulle Frankrijk zou gaan leiden, binnen de Vijfde Republiek. In 1962 werd Algerije een zelfstandige republiek. Wie van de pieds-noirs verstandig was maakte dat hij weg was.
Het is maar een van de vele gebeurtenissen waarover je je kennis kunt bijspijkeren.


Zoals je ook van alles kunt lezen over Jacques Anquetil, de wielrenner, over multitalent Bernard Tapie, over de schrijver Houellebecq, die een grote stempel drukt op de Franse cultuur, maar ook over Jeanne Louise Calment. Wie dat is?
Mevrouw Calment leefde van 21 februari 1875 tot 4 augustus 1997. Reken maar uit: zij moet waarachtig de langst levende mens op de wereld zijn. En zij is Frans.


Joost Houtman (1976) schreef eerder een soortgelijk boek over de Italianen: la Bella Figura. Waarom de Italianen zo Italiaans zijn en over Antwerpen: De Rest is Parking. Waarom de Antwerpenaren zo Antwerps zijn.


Journalist Alain Mouton (1972) is gespecialiseerd in economisch-financieel nieuws, en heeft een flinke dosis interesse voor Frankrijk


ISBN  9789464369212 | Paperback | 240 pagina's | Uitgeverij Ertsberg | februari 2022

© Marjo, 26 maart 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER